Ο κολλητός σου απλώς δεν θάχει μεγαλώσει ακόμη. Μάλλον... Κι αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό - κυρίως, αν είναι κυριολεκτικό! Ουφ... μελαγχόλησα τώρα... ;-)
Μεγάλωσες χαμογελώντας παίρνοντας αποφάσεις χάνοντας κερδίζοντας χτίζοντας γκερμίζοντας ε και;;; Στη ψυχή αυτό που μένει μετράει,και εκεί σαν θέλουμε μόνο εμείς μεγαλώνουμε! Την Καλησπέρα μου! με ένα άλλο τραγούδι αγαπημένο απο τη καινούργια δουλειά της Αλεξίου. http://www.youtube.com/watch?v=Lfw0JADWAbs Στο εύχομαι!
ρε aswte φίλε ,που μένεις στο Bronx? :-) Ο ρακιντζής αν δεν έχει κάνει πλαστική να μου τρυπήσεις το αυτί χαχαχα(το θέλω από πιτσιρίκος και κόμπλαρα πάντα ,να η ευκαιρία μου).Το τραγούδι είναι σα να ξανακούω ήχους από τα τέλη του 80 φοβερό.Την καλησπέρα μου.
Το τραγούδι δεν μου αρέσει. Γνώμη μου! Θα ταχθώ μάλλον με το φίλο σου. Οι καλλιτέχνες...ειδικά αυτοί που νιώθουν ότι έχουν κάποια κοινωνική ευθύνη (που επί της ουσίας δεν έχουν καμία)...συχνά πέφτουν σε τέτοιες λούμπες. Γιατί η Χάρις να αποτελούσε εξαίρεση...ή μάλλον η πρώην Χαρούλα...σημάδια των καιρών και αυτά!
Ξέρεις ρε Άσωτε ποια είναι η μαγκιά με τις ηλικίες; Και δεν λέω ότι το έχω καταφέρει και για τη πάρτη μου...αλίμονο...ποιος είμαι εγώ για να αποτελώ εξαίρεση...αλλά το παλεύω. Λοιπόν...η μαγκιά είναι να μην έχεις ανάγκη για καμία αναγωγή. Να είσαι 30, να νιώθεις 30, να συμπεριφέρεσαι σαν 30 και να ζητάς αυτά που θα έπρεπε να ζητάς στα 30. Όχι να σκοτώσεις το παιδί βέβαια που ζει μέσα σου...αλλά να μη κυνηγάς εναγωνίως να το πιάσεις και να το αφομοιώσεις κουτσά στραβά στο είναι σου...
Σκέψεις...λάθος μου;...σωστό;...ποιος ξέρει!...ο καθένας όπως επιλέγει! Απλά η κριτική να ξέρουμε ότι παραμονεύει πάντα στη γωνία...
symfono zero,opws symfono genika me tous kalitexnes aftou tou velinekous oti to xoun xasei ligo, to tragudi apla mu aresei , etsi tyxenei opws mu aresei kai o rakitzakos gia allous logous. symfono me osa les, kai stin kritiki prepei na maste anoixtoi etsi menoun ola zontana kai emeis
1ον. Το τραγούδι της Χαρούλας είναι αδιάφορο. Όπως σου έχω ξαναπεί, είναι απλώς μία συλογή στίχων που προσπαθούν να ψευτοεντυπωσιάσουν. Υπάρχουν διάφορα βιβλία που σε βοηθούν να γράψεις στίχους και να κάνεις ρίμα. Φαντάζομαι την Χαρούλα να το έχει πάρει και να το ξεφυλλίζει ενώ περιμένει με αγωνία να δράσει το γιαουρτάκι με κομάτια από δαμάσκηνο... Το τραγούδι της Χαρούλας μου θυμίζει το αγαπημένο πουκάμισο του Πάνου. Είχε κάποια ενδιαφέροντα χρώματα αλλά όταν αυτά συνδιάζονται με άλλα 3.125 χρώματα...κάπου σε πιάνει ζαλάδα. Αν είχε πιαστεί σε μια "ιδέα" από αυτές που αναφέρει ίσως να έβγαινε κάτι αξιόλογο, τώρα όμως είναι το μαύρο του το χάλι! 2ον. Η ηλικία μου είναι στα πρόθυρα των 2ων -άντα. Τα έχω ζήσει όμως τα χρονάκια μου. Πέρασα καλά, διασκέδασα, ταξίδεψα, ερωτευτηκα,έφαγα τα μούτρα μου...μια χαρά σου λέω. Η αλήθεια είναι ότι μετά από μία περίοδο που ένιωθα πεσμένος έχω μεταβεί σε άλλο στάδιο. Πρώτη φορά απολαμβάνω τόσο απενοχοποιημένα το σεξ, διασκεδάζω και νιώθα ψυχολογικά ισορροπιμένος. Σε αυτό αγαπητέ Άσωτε, έστω κι αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι..έχεις παίξει πολύ μεγάλο ρόλο και σε ευχαριστώ. Σε ένα video clip των Secondhand Serenade - I hate this song , ανάμεσα στα μηνυματάκια που πέρναγαν διάβασα το "if i promise not to kill you, can i have a hug?" Από εκείνη τη στιγμή μου έχει κολλήσει σαν μέλι στο μυαλό και το σκέφτομαι μελαγχολόντας γλυκά...
Πολυ ωραιο τραγουδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήτον ρακιτζη εννοεις ε χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κολλητός σου απλώς δεν θάχει μεγαλώσει ακόμη. Μάλλον... Κι αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό - κυρίως, αν είναι κυριολεκτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυφ... μελαγχόλησα τώρα...
;-)
Μεγάλωσες
ΑπάντησηΔιαγραφήχαμογελώντας
παίρνοντας αποφάσεις
χάνοντας
κερδίζοντας
χτίζοντας
γκερμίζοντας
ε και;;;
Στη ψυχή αυτό που μένει μετράει,και εκεί σαν θέλουμε μόνο εμείς μεγαλώνουμε!
Την Καλησπέρα μου!
με ένα άλλο τραγούδι αγαπημένο απο τη καινούργια δουλειά της Αλεξίου.
http://www.youtube.com/watch?v=Lfw0JADWAbs
Στο εύχομαι!
ρε aswte φίλε ,που μένεις στο Bronx? :-) Ο ρακιντζής αν δεν έχει κάνει πλαστική να μου τρυπήσεις το αυτί χαχαχα(το θέλω από πιτσιρίκος και κόμπλαρα πάντα ,να η ευκαιρία μου).Το τραγούδι είναι σα να ξανακούω ήχους από τα τέλη του 80 φοβερό.Την καλησπέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι σε φάση που ακούγοντας τέτοια τραγούδια με πιάνουν τα γέλια γιατί κάνω διάφορους συνειρμούς ... και μένα μαρέσει το μεγάλωσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τραγούδι δεν μου αρέσει. Γνώμη μου! Θα ταχθώ μάλλον με το φίλο σου. Οι καλλιτέχνες...ειδικά αυτοί που νιώθουν ότι έχουν κάποια κοινωνική ευθύνη (που επί της ουσίας δεν έχουν καμία)...συχνά πέφτουν σε τέτοιες λούμπες. Γιατί η Χάρις να αποτελούσε εξαίρεση...ή μάλλον η πρώην Χαρούλα...σημάδια των καιρών και αυτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις ρε Άσωτε ποια είναι η μαγκιά με τις ηλικίες; Και δεν λέω ότι το έχω καταφέρει και για τη πάρτη μου...αλίμονο...ποιος είμαι εγώ για να αποτελώ εξαίρεση...αλλά το παλεύω. Λοιπόν...η μαγκιά είναι να μην έχεις ανάγκη για καμία αναγωγή. Να είσαι 30, να νιώθεις 30, να συμπεριφέρεσαι σαν 30 και να ζητάς αυτά που θα έπρεπε να ζητάς στα 30. Όχι να σκοτώσεις το παιδί βέβαια που ζει μέσα σου...αλλά να μη κυνηγάς εναγωνίως να το πιάσεις και να το αφομοιώσεις κουτσά στραβά στο είναι σου...
Σκέψεις...λάθος μου;...σωστό;...ποιος ξέρει!...ο καθένας όπως επιλέγει! Απλά η κριτική να ξέρουμε ότι παραμονεύει πάντα στη γωνία...
symfono zero,opws symfono genika me tous kalitexnes aftou tou velinekous oti to xoun xasei ligo, to tragudi apla mu aresei , etsi tyxenei opws mu aresei kai o rakitzakos gia allous logous.
ΑπάντησηΔιαγραφήsymfono me osa les, kai stin kritiki prepei na maste anoixtoi
etsi menoun ola zontana kai emeis
1ον. Το τραγούδι της Χαρούλας είναι αδιάφορο. Όπως σου έχω ξαναπεί, είναι απλώς μία συλογή στίχων που προσπαθούν να ψευτοεντυπωσιάσουν. Υπάρχουν διάφορα βιβλία που σε βοηθούν να γράψεις στίχους και να κάνεις ρίμα. Φαντάζομαι την Χαρούλα να το έχει πάρει και να το ξεφυλλίζει ενώ περιμένει με αγωνία να δράσει το γιαουρτάκι με κομάτια από δαμάσκηνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τραγούδι της Χαρούλας μου θυμίζει το αγαπημένο πουκάμισο του Πάνου. Είχε κάποια ενδιαφέροντα χρώματα αλλά όταν αυτά συνδιάζονται με άλλα 3.125 χρώματα...κάπου σε πιάνει ζαλάδα. Αν είχε πιαστεί σε μια "ιδέα" από αυτές που αναφέρει ίσως να έβγαινε κάτι αξιόλογο, τώρα όμως είναι το μαύρο του το χάλι!
2ον. Η ηλικία μου είναι στα πρόθυρα των 2ων -άντα. Τα έχω ζήσει όμως τα χρονάκια μου. Πέρασα καλά, διασκέδασα, ταξίδεψα, ερωτευτηκα,έφαγα τα μούτρα μου...μια χαρά σου λέω. Η αλήθεια είναι ότι μετά από μία περίοδο που ένιωθα πεσμένος έχω μεταβεί σε άλλο στάδιο. Πρώτη φορά απολαμβάνω τόσο απενοχοποιημένα το σεξ, διασκεδάζω και νιώθα ψυχολογικά ισορροπιμένος. Σε αυτό αγαπητέ Άσωτε, έστω κι αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι..έχεις παίξει πολύ μεγάλο ρόλο και σε ευχαριστώ.
Σε ένα video clip των Secondhand Serenade - I hate this song , ανάμεσα στα μηνυματάκια που πέρναγαν διάβασα το "if i promise not to kill you, can i have a hug?"
Από εκείνη τη στιγμή μου έχει κολλήσει σαν μέλι στο μυαλό και το σκέφτομαι μελαγχολόντας γλυκά...