Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

η ζωη μονο ετσ ειν ωραια,,


ευχομαι σ ολα τους  εξωγηινους ποιητες της μπλογκοσφαιρας  να βρουν το  τυχερο τους αστερι ...
καλη χρονια με υγεια (ναι μαμα !) και καλη τυχη!

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Πονάν τα χείλη μου (γεια!)

τελικα ενα καλο γαμησι σε κανει να τα ξεχνας ολα...
τα χειλη  δαγκωμενα, το σαγονι κατακοκκινο
τα ματια καινε
το δερμα θυμηθηκε

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Και τελικα την βρηκα την αγαπη γιατρε?



Υπήρξαν και ευτυχισμένες στιγμές.Αυτη τη δεκαετία του φόβου (όπως γράφει κι η αισθηματική ηλικια  )
Αν είχα κάποιο τίτλο για τη βιογραφία σου , μου πε ο μπιλακος, θα ταν " ψαχνωντας την αγαπη" και κει νευριασα μεσα μου όμως (γιατι νευριαζεις και απεξω αυτό θα σας το εξηγησω άλλη φορα)
Με ξέρει 10 χρόνια και ...
Πως μπορεί να πέρασαν 10 χρόνια ψάχνοντας την αγάπη?

Και τελικά την βρήκα την αγάπη γιατρέ? 
Η απλά την προσπέρασα κάποιο βραδύ που βρέχε μονότονα 
και  αυτός είχε διπλά στο τιμόνι το μπουκαλάκι με το τζιν , και με περίμενε να βγω έξω να δώσω άλλη μια ευκαιρία
και γη δε βγήκα
Διπλοκλείδωσα κιόλας.  
πεντεξ' ιστορίες μικρές η πιο μεγαλες, πολυ κλάμα ( σε βαρέθηκε η ψυχή μου ) πολύ γέλιο, και στην Σαντορίνη ακόμη να πας με την αγάπη σου... 
Και μετά εθίστηκα στο ναρκωτικό που λέγεται μοναξιά 
Κάτι προσπάθειες για απεξάρτηση πήγαν στράφι...
Σκαρφίζομαι κάτι κόλπα για να το βρω, σε όλους λέω  πως πρέπει να σωθώ από το βαρύ ναρκωτικό αλλά τελικά ... κάνω τα δικά μου και πέφτω  στην εξάρτηση

καμία ομάδα απεξάρτησης ( για 2) ξέρετε?

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

λιγοτερο νετ περισσοτερη ζωη.. γιαννη, ετσι θα λεγες





Λιγότερο νετ περισσότερη ζωη..
μυρουδιές γλυκά, φίλοι και σμς, φαγητά, χριστουγεννιάτικα cartoons,χριστουγεννα!
Γιάννη τέτοια μέρα ήσουν πάντα χαρούμενος, με τεράστιο δέντρο στο δυάρι ,δώρα  μας,παντου φωτακια,και  φυσικά εννοείται  χριστουγεννιάτικα από  Madonna , Kylie και οι λοιπές μεγαλοκυριες.
Κι όταν σε ρωτούσα ποια το λέει?  μου απανταγες εκνευρισμένος : αμάν ρε άσχετε.
σήμερα ο mpilakos μου θύμισε ότι πέρασαν 7 χρόνια.
Μελομακάρονα της μάμας, καλό δώρο από τον πλούσιο κουμπάρο, το καλλίτερο δώρο στο βαφτιστήρι.
πάντα στις μεγάλες γιορτές  μεγαλώνουν οι απουσίες μέσα μου και δεν υπάρχει χρόνος 
7 χρόνια/?
All I want for Christmas is you
δε παν-α-γαμηθούνε τα γκομενικα

dedicated to the sweetest bearAngel i know
ειμαι σιγουρος οτι κει πανω εχεις δικτυωθει
και γελας πολυ με μενα

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

ο εξωγηινος ποιητης


ήταν μια πρωτοχρονιά λίγων ωρών σ ένα απ αυτά τα κλειστά κλαμπ της συμφοράς που ξενυχτούσαμε 
Ένιωθα απίστευτα μόνος μέσα στη παρέα
Πάλι κάτι γκόμενικο με "συγκλόνιζε" και κλόνιζε την ηρεμία μου
Ένιωθα σα μαρμαρωμένος μέσα σ ένα τρελό χορό γύρω μου, όλοι ήταν τόσο ευτυχισμένοι που μπήκε ο νέος χρόνος (!!??) .
Και στάθηκες μπροστά μου εξωγήινε  από τα χρόνια του Graffity , μου ρίξε ένα χαμόγελο και με βάρεσες στον ωμο έτσι δυνατά
Ει μου λες , χόρεψε.
Αυτό το ειι με  το χτύπημα στον ώμο ήταν σαν ραβδί
σα ρεύμα που με χτύπησε
αρχισαμε να χορευουμε το τρελό χορό της πρώτης μέρας της χρονιάς, μέθυσα.
το πρωί 6 ώρα στο Έβερεστ στη Βικτώρια να τρώω τυρόπιτα
σ ευχαριστώ
Μετά σε συναντώ τυχαία πάντα, στην ακρόπολη από κάτω, στην ομόνοια στην πατησιών στα κλειστά κλαμπ της συμφοράς, στις θήκες των δισκοπωλείων.
Είσαι ένας εξωγήινος ποιητής που ήρθε ένιωσε την μοναξιά της εποχής μας


με βλεμμα που έχει ρεύμα και  ένα τυχερό αστέρι.
ευχαριστούμε παιδί που πιστεύεις στην αγάπη.. ακόμη



love can change the world

I'm a happy dreamer
I believe in love
I'm a happy dreamer
Guess I'm not the only one
I'm a happy dreamer
I believe in love and me
I'm a happy dreamer


I'm a happy dreamer
I believe in love
I'm a happy dreamer
Guided by the stars above
I'm a happy dreamer
I believe in love can change the world


I'm a happy dreamer
I believe in love
I'm a happy dreamer
Looking out for the sun
I'm a happy dreamer
I believe in love can change the world

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

κλεισε το λαπ τοπ

Κάθε πρωί ξυπνάς νωρίς να πας στη δουλεία. Facebook  και άλλες ιστοσελίδες ανοιχτές
Καθώς μοσχοβολά ο καφές φίλτρου από τη κουζίνα ακούγονται τα μπιιιμ από τα on line μηνύματα.
Πολλοί τσομπάνε από το ωραίο άνετο προφίλ σου, ναι αρέσεις!
Πρέπει να κανονίσεις τα ραντεβού στο άδειο week end.
Αυτή η αγωνία σου να μην είσαι μόνη  ποτέ  σε κάνει ράκος αλλά η ταχύτητα σου δε σε βοήθα να το συνειδητοποιήσεις τι ζεις, η μάλλον δεν ζεις...
Σε παιρνω τηλεφωνο και μιλας στα chat,, " θα σε παρω μετα  καθαριζω το μπανιο τωρα μπιιιπ"

Έμεινες μόνη , τέλειωσε η σχέση  και συ ανήμπορη να το διαχειρισθείς έφτιαξες προφίλ παντού και κάνα 2 ψεύτικα για να τσεκάρεις αυτούς που γουστάρεις?
Α στον έρωτα και στο πόλεμο επιτρέπονται τα πάντα λες συχνά και μου κλίνεις το μάτι.
Γιατί δεν ηρεμείς? 
Γιατί δε βάζεις  στ αυτιά το mp3 που σου χάρισα, έχει τα πιο ωραία τραγούδια της δεκαετίας μας/.
Να ηρεμήσεις να τα βρεις  με σένα, 
Γιατί είσαι μονή και φταις κι εσύ γιατί...
Διάβασε την Βαμβουνακη που σου πήραν δώρο.,, θα σου πει πολλά.
Είσαι ωραία νέα κι ατυχής που λέει και η Νικολακοπουλου
Οκ αλλά είμαστε οι επιλογές μας που λέω και γη.
Πας στα dates , κάνεις καμία φορά σεξ και απορρίπτεις , συνεχεια , όλοι σου φταίνε.
Ε δε μπορεί όλοι να ναι χάλια ρε κορίτσι?
τι σου φταίει?
γιατί δε χαλαρώνεις 
Τα χρόνια τρέχουν μου λες συχνά
Ε άστα να τρέχουν , πρέπει να τρέχεις κι εσύ?

Κλείσε το  lap top
ζήσε , ηρέμησε , άκουσε, γελa
αγάπησε εσένα, ξαναβρές τους φίλους σου που τους γειώνεις συνεχεια για το επόμενο ραντεβού από το νετ
η καλύτερη σχέση εάν αυτή που έχουμε με τον εαυτό μας
μετά θα έρθει κι άλλη


μια ευχη..

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

δίχως έρωτα.


Στίχοι: Μάρω Βαμβουνάκη
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ

Άγονη πλήξη μιας ζωής, δίχως έρωτα
της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο μη με φοβάσαι
αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν τον πρώτο σου έρωτα
οι πιο πολλοι αδιάφορα κενοί, σε λυγίζουν όπου και να 'σαι
στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε επικίνδυνα

Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται πίσω απ' τη λήθη
Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο
για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα
δεν ξέρω αν φεύγεις, τώρα, για το λίγο μου
ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ

πολύ για σένα, πολύ για σένα

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο...

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

επ! δρακοκουβαλητη...το δεντρο σου



Μου δείχνε περήφανος το χριστουγεννιάτικο δέντρο...
Ωραίο απλό δέντρο   με την Δαλιδά να παίρνει πόζες κάτω στο μέρος  φάτνης.
αυτό το δέντρο είχε μια φάτνη μια καλοζωισμένη γάτα πασπαλισμένη από ψεύτικο χιόνι. όχι δε περισσέψαμε λαμπιόνια για την γάτα, έξαλλου έπρεπε να χει ευχέρεια κινήσεων στο σπίτι.
Φαντάζεσαι τη Δαλιδά με λαμπιόνια να τρέχει στο τριάρι?
Εσύ στόλισες με ρώτησε?
Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν έχουμε στολίσει ποτέ δέντρο, η τέλος πάντων δε θυμάμαι να χαμε στολίσει.
this sucks οπως θα λεγε και η κορινα.
Χριστούγεννα χωρίς δέντρο.
από μικρός είχα κάτι εναντίον των Χριστουγέννων, τώρα πια καταλαβαίνω γιατί.
Άραγε κεινα τα λαμπιόνια που χα πάρει πριν χρονια αναβουν ακομη ?
Μπηκα στην αποθηκη τα βρικα στο κουτί τους
Τα βαλα σε μια πρίζα πρόχειρα
Τσούπ! δούλευαν και όχι μονό αναβόσβηναν όπως είχαν προγραμματιστεί αλλά είχαν και ένα ήχο αστείο χριστουγιαντικο βραχνό.
Τα άλλαξα θέση, στο καθιστικό .. τ άπλωσα στο πάτωμα γύρω
Έβαλα μια βότκα σκέτη με πάγο, 
Fuck ! δε καπνιζω κιολας αλλα το χιονονερο εξω ομως συμπληρωνει το σκηνικο.
Ναι τελικα τα χριστουγεννα ειν ομορφα,,
Ειχα προγραματιστει να αδιαφορω γι αυτα "και καλα".
Εκανα download  μια τριπλη συλλογη απο χριστουγενιατικα ρεμιξαρισμενα  τραγουδια.
all i want for christmas is you  βρε~!

ε δρακοκουβαλητη? εχω και γω λαμπονια
καθε λαμπιονι και πληγη π αναβοσβηνει
νταξ το γαμησα παλι ε !

καλα χριστουγεννα


Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

fog and rain, tears and pain (δυστυχο διστιχο)


Πάτησα το  play  δυνάμωσα την ένταση , όσο πιο πολύ.
Η θάλασσα έφτανε μέχρι την άκρη, τα αθλητικά μου γίνονταν μούσκεμα , το χιονόνερο έπεφτε με τσαμπουκά στο πρόσωπο.
Ήταν το τέλειο soundtrack αυτό το τραγούδι.
Ήταν το τέλειο μέρος η αμμουδιά  για να μη δει κάνεις τα δάκρυα μου.
Αυτή τη μαλάκια έχω, μπορώ να συγκρατήσω μέσα μου άπειρες θλίψεις αλλά μια στιγμή  θα έρθει  , κι ενώ θα τα κάνω τα πάντα να μην, θα ανοίξει σα χείμαρρος και δε μπορώ να σταματήσω.
Είναι μαλάκια , το ξέρω
Μονό εσύ το ξέρεις, δηλαδή είναι  γελοίο τόσο μεγάλος πια να μην μπορείς να τα συγκρατήσεις και να χάνεται η φωνή μέσα στους λυγμούς
Έλεος
Το ξέρω έχω πολύ πλακα
Όλο επιστρέφω εδω, όχι δε το κάνω για σένα όπως λέω  για να αποσπάσω το βλήμα συμπαθείας των μεγάλων ,το κάνω για μένα, εγώ έχω την αδυναμία και επιστρέφω.
Κάποια στιγμή πρέπει να επιστρέψω  αλλά διαφορετικός, δυνατός και  να πετάξω όλο αυτό μέσα στη θάλασσα, να πάρω το αμάξι  να πατήσω φρένο να βάλω  στη διαπασών  το ραδιόφωνο της επαρχίας  και να  κάνω την βόλτα μου .


Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

in stereo nova mood

Μικρό αγόρι, πάλι τρέχω μόνος
πιο γρήγορα απ' το μυαλό, πιο γρήγορα απ' το νόμο
ενώ μέσα στο κρύο άλλος ένας περιμένει
την αγάπη, τον οίκτο, ένα ξένο παντελόνι
όλοι είμαστε από σάρκα και αίμα
μα υποκρινόμαστε αγαπώντας περισσότερο το ψέμα
κι αυτή η φωτιά που μέσα μας ανάβει
μας σβήνει στη σιωπή και στο χώμα μάς θάβει
είναι ένας τρόπος να μεγαλώνουν οι πόλεις
οι ταξικές διαφορές, ο ρατσισμός και οι φόροι
χωρίς να το ξέρουμε είμαστε δεμένοι
σ' ένα σύστημα που κανείς δεν καταλαβαίνει
μα δε θα 'μαι για πάντα κοινωνικό μηδέν
εκεί με κατέταξες, πιο κάτω με πέταξες
όμως αυτός είναι ο καιρός μου, τώρα ξέρω τι θέλω
ένα μαύρο τριαντάφυλλο και τη δύναμη για να παλεύω

Μάνα!

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Η χειρότερη μοίρα για έναν ποιητή είναι να τον θαυμάζουν χωρὶς νὰ τὸν καταλαβαίνουν. Ο Ενκε τον ενιωσε βαθια και αθωα







Για πρώτη φορά στην αλβανική γλώσσα "το παράθυρο" του Γιάννη Ρίτσου στο Θέατρο Έναστρον στις 22 και 23 δεκεμβρίου στις 22.30 work in progress με devised στοιχεία στα πλαίσια του Φεστιβάλ Μονολόγων για τα 100 χρόνια του Ρίτσου που διοργανώνει το Θέατρο συν κατι.( η ποίηση του Ρίτσου ,η γλώσσα και ο σοσιαλισμός, ο έρωτας και ένα παράθυρο
Ο Enke Fezollari είναι ηθοποιός. Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα. Αποφοίτησε απο τη δραματική σχολή του ΚΘΒΕ το 2005. Έχει συνεργαστεί με τον Πέτρο Γαλλία, την Αποστολία Παπαδαμάκη, τον Σωτήρη Χατζάκη, τον Κωστή Μεγαπάνο, τη Ρούλα Πατεράκη, τον Λαέρτη Βασιλείου. Αυτή τη περίοδο εμφανίζεται στο Θέατρο Εξαρχείων, στη παράσταση "Πολύ καλά!". Tη Τρίτη στις 22 και Τετάρτη 23 δεκεμβρίου στις 22.30 θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στην αλβανική γλώσσα "το παράθυρο" του Γιάννη Ρίτσου στο Θέατρο Έναστρον, ένα work in progress με devised στοιχεία στα πλαίσια του Φεστιβάλ Μονολόγων για τα 100 χρόνια του Ρίτσου που διοργανώνει το Θέατρο συν κατι ( η ποίηση του Ρίτσου ,η γλώσσα και ο σοσιαλισμός, ο έρωτας και ένα παράθυρο).

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

βρεχει.

βρέχει  βροχή και εικόνες από τα παλιά..
ο παππούς η γιαγιά ο πατέρας ο εαυτός μου παιδί, όλοι ασπρόμαυροι με κοιτώνα..
Τι? Τι σκέπτεστε? Ποσα έχετε δει μέσα από την κορνίζα? Ποσα  ξέρετε
Μπαμπά συγγνώμη που δεν έγινα αυτό που ονειρευόσουν, μήπως κι εσύ έγινες αυτό που χρειαζόμουν?
Έφυγες νωρίς και σε κάθε άλλη απώλεια των άλλων είμαι αναίσθητος, 


Κωλοζωη...
Πάντα όταν επιστρέφω εδω βρέχει και τα δωμάτια μυρίζουν σπανακόπιτα της μάμας και φρεσκάδα από μαλακτικό ρούχων

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

no need to run and cry ...


Σου χει τύχει να νιώθεις ότι είσαι μέσα σ ένα γυάλινο δωμάτιο,  να βλέπεις έξω τη ζωή, να θες να ζήσεις, και να μην μπορείς να βγεις, να λες κάπου εδω είναι η πόρτα αλλά δε τη βλέπω , και να κλωτσας το τζαμι και να μη σπάει και να λες που θα πάει θα σπάσει...
Κάπου εδω είναι η πόρτα... και από μακριά να ακούγεται το  wonderfull life νωχελικά  με  την φωνή της lara fabian

και θες να βγεις εξω να ξεκουραστεις κει διπλα στη θάλασσα και να το τραγουδήσεις καθώς παίζει στο αϊ-ποντ!

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Ο ναυαγοσωστης της ζωης μου ειμαι εγω

Βαθειά μέσα στη θάλασσα, στο σημείο που κάτω δε βλέπεις άμμο αλλά αυτά τα μαύρα φύκια που φοβόσουν από μικρός, παθαίνεις κράμπα  και σε πιάνει φόβος
Γαμωτο και ξέρεις κολύμπι αλλά φοβάσαι και αρχίζει κάρδια να χτυπά σα τρελή, πως θα φτάσω στεριά?
Στην αμμουδιά όλοι αμέριμνοι, κι εσύ σε κατάσταση να βάλεις τις φωνές για βοήθεια αλλά ντρέπεσαι, κοτζάμ άντρας
Άσε που δε θ ακούσει κάνεις,
Ένας ναυαγοσώστης? 
Η κράμπα επιδεινώνεται
Μαζί και ο φόβος, οι φοβίες οι υστερίες ,πίνεις θαλασσινό νερό μέσα στη προσπάθεια να κολυμπήσεις.
Γαμωτο πως την πάτησα έτσι
Ένας ναυαγοσώστης?
Μια βουτιά, το νερό χωρίς ήχο, κάτι ψάρια μικροσκοπικά σπάνε πλακά με την πάρτη μου, αλλά ευτυχώς μετά από ένα λεπτό μ έχουν ξεχάσει
Ο ήλιος λαμπυρίζει τελεία από κάτω από την θάλασσα
Σα δε ντρέπομαι
κοτζάμ άντρας
Μια κράμπα
Κολυμπά ως την ακτή
Σα να μη συμβαίνει τίποτα 
Άνετος και χαλαρός
Μ έσωσα πάλι
έχω πολύ πλακα τελικά
είμαι σίγουρα η αγαπημένη εκπομπή του  big  Brother  εκεί πάνω, έχει ρίξει πολύ γέλιο με τους υπόλοιπους
Άσε που πρέπει να χω κάνει τα νευρά τσατάλια  κάποιου Αγίου .
Ο ναυαγοσώστης της ζωής μου είμαι εγώ
θα το γράψω 100 φόρες τιμωρία να το μάθω τελικά

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009


Θέλω να νιώσω..
θέλω να νιώσω? 
Να δώσω? Να ζήσω? 
Να φύγω? 
Νιώθω κουρασμένος .
Η μοναξιά είναι κακός σύμβουλος φίλε αλλά όχι να θέλεις σχέση για τη σχέση .
Να είσαι  on line  μ ένα τρόπο μυστικό,   μ ένα τρόπο φυσικό η μεταφυσικό
Τότε ναι να ενωθείς 
Γιατί κουραστικά, γιατί σας παρακολουθώ να κάνετε ένα τα λάθη που  με πήγαν πίσω κι άργησα..
Βάζω τα ακουστικά, πάω βόλτα…είναι το δικό μου ναρκωτικό οι βόλτες

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009


Free website - Wix.com

ξερω ξερω ηθελες lady gaga? ε? χεχε καλα να παθεις

ηρθα κι αποψε στα σκαλοπατια σου ..ξανα


Λοιπόν κάποιος εκεί ψηλά πρέπει να μου κάνει πλακα και δεν εννοώ τον θεό!
Ξέρει αυτός ...
Έχεις ρίξει πολύ γέλιο ΕΕ , το ξέρω το ξέρω.
Ξέρω πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο...
Χτες κατάλαβα ότι το να αποφεύγω κηδείες των συγγενών και άλλων ήταν απλά δείλια και εγωισμός
Αποφάσισα να μην το ξανακάνω, αποφάσισα να στέκομαι διπλά σ όσους μ έχουν ανάγκη  αλλά η πλακά που μου κάνει δεν έχει σχέση αυτό
Τι θα γίνει με την πάρτη σου?  Έμεινες ανεξίτηλος και συχνά πυκνά μου δίνεις κι άλλους λόγους να γέλα πια γλυκά με  αυτά που ζήσαμε η αυτά που δε ζήσαμε και ζω με σένα χωρίς εσένα αλλά μάλλον μ εσένα στη γωνία από το ταβάνι, (όχι δε παίρνω ναρκωτικά  είμαι εναντίον, δε φτάνουν για όλους άλλωστε ).
Μια από αυτές τις μέρες θα περάσω να δω την μανα σου , έτσι γιατί ξέρω ότι το  θέλεις, βασικά και εγώ πια το θέλω.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

οταν βραδιαζει




τα πρώτα φώτα της πόλης , εκείνο το πορτοκαλί κομμάτι ουρανού πάνω από το κτίριο της ΓΣΕΕ με ηρεμεί ο ήχος της πόλης με κουράζει και τα ακουστικά από το ipod παίζουν συνεχεία σκηνές από βουβή ταινία (μαραμης) αλλά και ο Βήτα με Αρκετά τραγουδάνε τις ιστοριες για κατεστραμενες καρδιες. Μ αρέσει αυτή η ώρα.

αλλος ενας λογος ν αγορασεις cd

επιστρέφει ο ποιητης της πόλης.. επιτελους

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

ο μικρος πρικηπας στο Toledo



Ζει σ ένα χωριό έξω από το Τολέδο, μια ώρα μακριά από την αμαρτωλή Μαδρίτη
Τα μάτια του έχουν θλίψη από τη μέρα που έφυγε η αγάπη του σε τροχαίο.,
Δυο χρόνια τώρα ένα μαύρο μακό και ένα τζιν
Το σπίτι που θα μένανε μαζί έχει μείνει μισό άδειο αλλά τόσο όμορφο, τους περιμένει μα πάντα είναι μόνος του
Μένει αρκετές ώρες ανάμεσα στα λουλούδια και τα καναρινια και της μιλαει συνεχεία.
Την Κυριακή που τον βρήκαμε είχε χαρά μας πήγε σ όλες τις γειτονιές , μίλαγε συνεχεία τα ωραία ισπανικά του, μα κεινα που λέγαν τα μάτια του ήταν μαχαιριές μέσα μας.
Φεύγοντας από το χωριό , περάσαμε από το νεκροταφείο να πούμε κι μείς ένα γεια.
Μούσκεμα τα μάτια...
το βραδύ ήταν βαρύ, όπως κάθε Κυριακής που σέβεται τον εαυτό της.
Δε θέλαμε να πούμε αντίο
Θα θελα να μην τον αφήσουμε ποτέ μόνο του, αλλά έπρεπε να φύγουμε
Και μας λείπεις Γκουσταβο, μας λείπει αυτό το καθαρό σπάνιο βλέμμα, αυτός ο τσαμπουκάς ο ωραίος που υπάρχει μονό στο σινεμά
Είσαι ήρωας μιας άλλης δεκαετίας και ξέρεις ν αγαπάς,
Ευχαριστώ γι αυτά που είχα ξεχάσει και πρέπει να ξαναβρώ μέσα μου


Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης μουσική - ερμηνεία: Μαρία Βουμβάκη (από "Το Τερραίν του Παραδείσου", 2006)

Η αγάπη θα σε βρει οπου και νασαι ??



Δεν είμαι σίγουρος αν η αγάπη ξέρει τις διαδρομές μου για να έρθει να με βρει όπου και να μαι.. Λες να χει navigator να μ εντοπισει? Μακαρι.
Πάντως αυτό το cd που ακούω, το καινούργιο της Χαρουλας πάει απόλυτα με την πλημμύρα έξω στους δρόμους, σε πρώτη φάση δεν έχω συγκλονιστεί όσο αυτό της Τσανακλιδου το καινούργιο
Πάντως μη πιστεύετε απόλυτα αυτά που λένε τα τραγούδια για τις αγάπες, το σινεμά και το τραγούδια έχει "καταστρέψει " πολύ κόσμο , και μένα μαζί.


Χάρις Αλεξίου - Η αγάπη θα σε βρει οπου και νασαι

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

ενας ποιητης στην πολη


in kbhta mood

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

ανακοπη καρδιας..

Έχω ένα θέμα με τις Κυριακές, με αγχώνουν από μικρός, δε φταίω εγώ.
Αυτές φταίνε γιατί ποτέ δεν έχω ακούσει κανένα νέο καλό τις Κυριακές.
Κανένα..
Μια Κυριακή δεκαπενταύγουστο, άλλη μια φλεβαρη, και σήμερα φθινόπωρο.
Ποτέ δεν είμαστε έτοιμοι γιά τiς τις Κυριακές.
Όσο μεγάλος κι αν είσαι όσο μικρός κι αν είσαι..





Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Βρήκα αυτο καπου στο Facebook και γέλασα πολυ


  1. μέσα από ψεύτικα προφίλ σε ιντερνέτ και σε ζωή
    η αγάπη κάπου θα σε βρει
    και θα σε ταξιδέψει
    κι αν κάποιο βραδυ θα χαθεί μη λυπηθείς
    δεν ήταν κλέφτης τα δικά σου να ληστέψει

    (έκαμα και δύστυχο δίστιχο)

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

κι αποψε στα σκαλοπατια σου

Γιάννη ξέρω δεν έχετε face book στον πλανήτη σου για να σου ποστάρω .
Πέρασε καιρός από κείνε το βραδύ που έφυγες και έχουν αλλάξει πολλά ,,τώρα πια πέρνα από κει χωρίς να έχω ταχυκαρδίες .
Έχω περάσει πολλές Κυριακές μόνος εκπαιδεύτηκα πια, και έκανα και σχέσεις και έδωσα και τόπο στην οργή και έδωσα και ευκαιρίες που με λίγες αυστηρό και τι καταλαβα?
Κατάλαβα ότι η εποχή άλλαξε όλοι είναι στο κόσμο τους, οι κολητες μου παντρεύτηκαν και χώρισαν κάποιες δεν παντρεύτηκαν ακομη
Κάνεις δεν έχει χρόνο πια και πάει εύκολα στο επόμενο προφίλ, στην επόμενη επαφή και έτσι χάνει και χάνεται.
Αν ήσουν εδω σίγουρα θα χες σχέση εσύ , σίγουρα πάντα τα κατάφερνες σ αυτά.
Στα μπαρ τα παιδια είναι χειρότερα από πριν , δε μαθανε αυτά να φλερτάρουν , τα κάνουν όλα μέσω ιντερνέτ και βγαίνουν έξω παίρνουν πόζες, και παριστάνουν πόσο άνετα αντράκια είναι πόσο καλά και χάλαρα.
Μένω ακόμη άδω λίγο πιο βαρύς και κουρασμένος πάντα έχω πλακα το ξέρεις και κάποιες φοβίες τις πέταξα.
Συχνά σε σκέφτομαι όπως απόψε με το φεγγάρι.
Θέλω να σου αφιερώσω αυτό το τραγούδι που θα σ άρεσε σίγουρα



Ξερω περιμενες αλλο ε?χα !!στην εφερα διαλεξα αυτο που θα παιζες συνεχεια σπιτι σου.
Ελα πιες λιγο βοτκα ξενερωτο..

End Titles by Dimitris Maramis Scenes from a silent movie

σκηνες απο βουβη ταινια.. ενα soundtrack για τα βραδια που "σαν ξενος τριγυριζεις στην αγορα και στο σταθμο κατω απο στεγες και μαρκιζες που κρυβουνε τον ουρανο" αλλα και για βραδια που η μοναξια και οι παληοι ερωτες σου κρυβουνε τ αστερια και δε μπορεις να τα δεις να κανουν βουτιες στον πανητη
Ισως ενα απο τα λιγα cd που αξιζει να παρεις, μια προσεγμενη παραγωγη που δεν εγινε για να γινει αλλα για υπαρξει.

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Αγαπητα μου εξωγηιινακια νοεμβρης

Νοεμβρης ...
Ξαφνικα κρυο, δυνατο χειμωνιατικο σα χριστουγεννα και ειναι μονο 2 νοεμβρη.
Ειχα βαρεθει να ιδρωνω στο δρομο , στο μετρό..
Ειχαμε αναγκη ν αλλαξει λιγο ο καιρος αλλα αλλαξε πολυ και δυνατα με τσαμπουκα.
Ηρθε ο χειμωνας
Και μας αρεσει ο χειμωνας, τα καφε mpar με ζεστο καφε latte , βαρεθηκα να πινω freddo.
Bαζω το δερματινο παω βολτα ..

νοέμβρης πια

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

η επιστροφή της Τανιας


Νομίζω ότι έχετε βαλθεί όλες οι αγαπημένες μου ερμηνεύτριες , από το 1980 και μετά να με κάνετε να επιστρέψω στο Μετροπολις και να αγοράζω cd εκεί που είχα αρχίζει να συνηθίζω στην καταπληκτική ιδέα του downloading, το κατέβαζες το άκουγες ήταν μέτριο το έκανες del xexe!
Μια μεγάλη ερμηνεύτρια που δεν έχει εφησυχάσει αλλά προτείνει , ψάχνεται , ψάχνει και αυτό πρέπει να κάνεις κάποιος που θέλει να λέγεται καλλιτέχνης.
Ευχαριστούμε Τανια


Σχετικα με το εργο " Αναθεση" στο θεατρο Ακης Δαβης

Οταν πηγαινα να παρακολουθησω την παρασταση ημουν πολυ καχυποπτος , οπως ειμαι γενικα μ ολα τα μικρα θεατρακια που ανεβαζουν κατι ακαταβιστικο με 5-10 θεατες ημερησιως και λοιπες αθεατρικες ατελιες και οι κολητοι τους.
Με το που αρχισε καταλαβα οτι αυτη η παρασταση ειχε μεσα της αληθεια συγκλονιστικη.
Το γυμνο που εχει γινει μοδα τα τελευταια λογια οντως ειχε ουσια εδω και τελιωνοντας το εργο καταλαβαινες οτι δε γινοταν αλλιως οπως δεν γινοταν να εχει αλλα σκηνικα απ αυτα που ειχε.
Η μουσικη το τελειο soundtrack για να νιωσεις την αληθεια του κειμενου.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

ΑΝΑΘΕΣΗ σε σκηνοθεσια του Μανωλη Ιωνα


“ΑΝΑΘΕΣΗ” ΔΗΜ.ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ


Και δεν έχεις παρά μόνον το χέρι σου.Πέντε δάχτυλα.Σάρκα νωπή ευπαθής γυμνή ανάμεσα στην ζέστη και στο κρύο της, κόκκαλα φλέβες ραβδώσεις, νύχια μασημένα, άκρες δαχτύλων ερεθισμένες πονεμένες, τρίχωμα λείο αραιό ασθενικό, μία παλάμη ιδρωμένη ούτε πολύ δυνα-
τή ούτε πολύ επιτήδεια, κλειδώσεις συσπάσεις κλειδώσεων, δάχτυλα απλωμένα κοντά μαζε-
μένα σφιγμένα βασανισμένα από μια νευραλγία που τα τινάζει και πάλι ηρεμούν και πάλι τα
τινάζει με πόνο, αυτά τα πέντε δάχτυλα, δεν έχεις άλλα.Αυτό το χέρι, δεν έχεις άλλο.Ένα χέρι
που έρχονται ώρες όπου δεν μπορεί να σηκώσει ούτε το ίδιο του το χέρι.Χέρι που έρχονται ώρες όπου δεν μπορεί να έχει ούτε το ίδιο του το χέρι.



Σκηνοθεσία,
Δραματολογική Επεξεργασία Μανώλης Ιωνάς

Σκηνικά, Κοστούμια Νίκος Κασαπάκης

Κίνηση, Χορογραφία Μπέτυ Δραμισιώτη

Σχεδιασμός κοστουμιών Ιωάννα Μαθοπούλου, Αφροδίτη Δήμα, Αθηνά Σοφού

Φωτογραφίες Μιχάλης Κλουκίνας

Φωτισμοί Θωμάς Χαρέλας

Επιμέλεια μαλλιών Πέτρος Πρίντεζης





Παίζουν:
Νίκος Μαυρουδής
Γιάννης Μυτιληνός
Δώρα Αθανασοπούλου
Βασιλική Καραγιαννάκη

Μπορειτε να επίσκεφτειτε την σελίδα
teleia-theatre.blogspot.com