ειχα παει στη παρελαση,
ομολογω πως 20 χρονια και κατι
σαυτη τη πολη ,
βαριομουν τις παρελασεις,
μα σημερα θες λιγο ο καιρος , θες λιγο οι φιλοι, πηγαμε...
Στο γυρισμο στη βολτα μας στη πλακα
σιγοψιθυριζα αυτο το σχετικα αγνωστο τραγουδι..
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Θα περάσουν τα σύννεφα δίπλα μου προχώρα
χώρα αθάνατη των γενναίων οι θάνατοι
Μοίρα δοξασμένη Μοίρα αιώνια χαραγμένη
Θα περάσουν τα σύννεφα θα'ρθουν χελιδόνια
θα'ρθει η Άνοιξη ξανά μ'άσπρο και γαλάζιο φως η ελπίδα.
Κι η ζωή γλυκειά πλάι στη θάλασσα σε μια φοινικιά.
Στην αγκαλιά σου πλάι στο κύμα κέρνα με φιλιά
αχ μεσ' στη σιγαλιά στον πόλεμο το κρίμα
Άκου την καρδιά, πώς χτυπά - -
δεν θα κάνω βήμα.
Θα την ξαναβρούμε μια Κυριακή άσπρη μέρα γαλάνη
με σταυρού το σχήμα Αχ! την καινούργια ζωή -
Θα την ξαναβρούμε μια Κυριακή άσπρη μέρα γαλάνη
με σταυρού το σχήμα Αχ! την καινούργια ζωή -
Μη μου κλαις - δεν κάνει!
Κοίτα της νίκης τα κάτασπρα φτερά κι αν με θέλεις λιγάκι μου φτάνει
Θα ξαναβρούμε στους δρόμους
τη χαρά με καινούργια φτεραα
Κοίτα της νίκης τα κάτασπρα φτερά κι αν με θέλεις λιγάκι μου φτάνει
Θα ξαναβρούμε στους δρόμους
τη χαρά με καινούργια φτεραα