in stereo nova mood

Μικρό αγόρι, πάλι τρέχω μόνος
πιο γρήγορα απ' το μυαλό, πιο γρήγορα απ' το νόμο
ενώ μέσα στο κρύο άλλος ένας περιμένει
την αγάπη, τον οίκτο, ένα ξένο παντελόνι
όλοι είμαστε από σάρκα και αίμα
μα υποκρινόμαστε αγαπώντας περισσότερο το ψέμα
κι αυτή η φωτιά που μέσα μας ανάβει
μας σβήνει στη σιωπή και στο χώμα μάς θάβει
είναι ένας τρόπος να μεγαλώνουν οι πόλεις
οι ταξικές διαφορές, ο ρατσισμός και οι φόροι
χωρίς να το ξέρουμε είμαστε δεμένοι
σ' ένα σύστημα που κανείς δεν καταλαβαίνει
μα δε θα 'μαι για πάντα κοινωνικό μηδέν
εκεί με κατέταξες, πιο κάτω με πέταξες
όμως αυτός είναι ο καιρός μου, τώρα ξέρω τι θέλω
ένα μαύρο τριαντάφυλλο και τη δύναμη για να παλεύω

Μάνα!