φωτα ολόφωτα

".....Την επαύριον ήσαν Φώτα. Την άλλην ημέραν Ολόφωτα. Την εσπέραν της μεγάλης εορτής, άμα τη τριημερεύσει της λεχούς και του παιδίου, έβαλαν την σκαφίδα κάτω εις το πάτωμα και εγέμισαν με χλιαρόν νερόν βρασμένον με δάφνας και με μύρτους. Επρόκειτο να τελέσουν τα «κολυμπίδια» του παιδίου.
Η καλή μαμμή, η Μπαλαλού, εξήπλωσε το βρέφος μαλακά επί των ηπλωμένων κνημών της και ήρχισε να λύει τα σπάργανα. Είχε νυκτώσει. Μία λυχνία και δύο κηρία έκαιον επί χαμηλής τραπέζης. Το παιδίον, παχύ, μεγαλοπρόσωπον, με αόριστον ροδίζοντα χρώτα, με βλέμμα γαλανίζον και τεθηπός, ανέπνεε 

και ησθάνετο άνεσιν, καθ’όσον απηλλάσσετο των σπαργάνων.

Η Σαπφω Νοταρα Διαβαζει Παπαδιαμαντη,
 η ιδέα μου  για την ανάρτηση μου ήρθε όταν  blogger  Σειριο
 μου έστειλε κάποια σπάνια αρχεία και τον ευχαριστώ γιαυτο
Οτι και να διαβάσω επιστρέφω πάντα στον Παπαδιαμαντη για πολλούς δικούς μου λογους
Το νησι, οι απλοί ανθρωποι, οι ελιες, η θαλασσα, οι εκκλησιες, τα ποτοκια, οι καφεδενες...