αντιο και αλλα μικρα σημαντικα revisited (ανθρωπε αγαπα)

Εγω σήμερα θα το αποχαιρετίσω το 2012

ήταν δύσκολο, για όλους

Ο κόσμος δίπλα μας , γύρω μας  καταρρέει συνεχώς

και λες, δε μπορεί , κι άλλο? κι άλλο χτύπημα?

Προς το παρόν είμαι απ αυτούς που έχουν ακόμη

έχουν δουλειά, έχουν φίλους, αγάπη,

έχουν ελπίδα οτι κατι θα γίνει...

και λεω καθε μερα ευχαριστω

Ήταν μια δύσκολη χρονιά  απ αυτές

που με  έβαλε ντε και καλά 

ν αποχαιρετίσω συνήθειες και βολέματα.

Μια χρονιά που μ έμαθε ν αγαπώ πιο βαθιά

και να συγχωρώ...

Να κάνω υπομονή  , όταν   με αδικούν.

να χάνω φίλους και να βρίσκω ξανά

να έρχονται ευκαιρίες

από κει που δεν το περίμενες

και όνειρα θαμμένα στο χρόνο

να γίνονται

να περνάνε μπροστά μου σα παρέλαση.

Έξω από εντατικές

 και μέσα σε κυλικεία νοσοκομείων

να πίνω χάλια καφέδες

να περιμένω ν ακούσω τα καλά μαντάτα

δούλεψα πολύ πιο πολύ από καθε άλλη χρόνια

προδοθηκα απο συνεργασιες

και προχωρησα.

μια κανονικη τελικα χρονια ετσι?

σημερα συνέβησαν 3 πράγματα απλά

που μου άλλαξαν την μέρα

έτσι κι αλλιώς μονό μια στιγμή

μπορεί να σου αλλάξει και τη ζωή

 το πρωί ενας κουλουράς

νέο παιδί αλλά ταλαιπωρημένο

το βλέπε στο πρόσωπο του

που δε με ήξερε καν,

- απλα καθε πρωί

αγοράζω απ αυτόν το κουλούρι μου-

την ώρα που έψαχνα τα ψιλά

 μου λέει,

"αστό ρε παιδάκι μου, θα στο δώσω έτσι

αστό μην το ψάχνεις.."

τα βρήκα τα ψιλά

του τα έδωσα

αλλά μου έδωσε χαρά αυτή η κίνηση

να με "κεράσει" κουλούρι

και μετά κείνο το τηλεφώνημα

από φίλο 

 " αυτά που λέγονται χαρακτηρίζουν αυτούς που τα λένε..."

και όταν γύριζα στο σπίτι

η ψιλικατζού

δε ξερω πως πήγε η συζήτηση

και μου λέει

"...όταν μου κάψανε το περίπτερο

(ήταν μια απ τους άτυχους θύματα 

των  εμπρησμών στα επεισόδια τις 6/12 

πριν 2 χρόνια

έπαθα εγκεφαλικό

από τοτε τα έγραψα όλα  κανονικά

δε πα να γαμηθούνε

( το έψιλον το τόνισε με ιδιαίτερη χροιά νησιωτική)

εμείς  να μαστε καλά..."

είπε και άλλαξε σελίδα σ

ένα περιοδικό που είχε τίτλο

"υγεία και ..."κατι ...άλλο που δε θυμάμαι

και  είπα μέσα μου 

τι σοφή κουβέντα

το τραγούδι που μπήκε μέσα μου 

και έκανε κατάληψη 

αυτή τη χρονιά

ειναι οι μέλισσες

το εχω κάνει αναρτήσεις 

πολλές φορες το ξερω

αλλά άλλη μια  δε βλάπτει.

μια στιγμή δυνατή, μέσα στο αυτοκίνητο

 ύστερα δειλά τα δάκρυα

έπεφτε και ο ήλιος 

σου πιασα το χερι

αν ειναι να κρατησω μια στιγμη 

για φετος

κραταω αυτη

κάπου κει στο Σούνιο κοντά


 ανθρωπε αγαπα

ξαναδιαβάζοντας  την ανάρτηση 
ήθελα να προσθέσω
πόσο όμορφα νιωθω 
αποψε Σάββατο βραδυ

ηταν μια γεματη μερα
πραξεις ζωης για το μπαζααρ
και  ραδιομαραθώνιο 

τελικα ο λαος αυτος με κανει 
ακομη να νιώθω περήφανο
μέσα στο χαμό, 
και τις καθημερινές ανατροπές
εχει και θελει να δώσει 
απο το περίσσευμα του
το πενιχρό περίσσευμα...

είδα γιαγιάδες να αγοράζουν κάτι απλό
για να ενισχύσουν 

είδα τηλεφωνικό κεντρο να μπλοκάρει
απο τα μηνύματα για την ενισχυση στη κιβωτο

μπράβο ρε παιδιά
ειλικρινά  σας ευχαριστώ
γιατί
η χαρα που παίρνεις
όταν δίνεις είναι απερίγραπτη