ξυπολητος..

Μεγάλωνα στην αμμουδιά , τα βράδια κοίταζα τα αστέρια και έδινα μάχες με τα κουνουπια, κάτι μεγάλα "στούκας" τα λέγαμε.

παίζαμε πόλεμο και φτιαχναμε κάτι μεγάλες τρυπες στην αμμο ήταν τα οχυρά μας και καλα, από πάνω πεταγαν τα τεραστια κουνουπια , για  μας ήταν πολεμικά ελικόπτερα και εγώ  έβρισκα κάτι παληα  φλιτ σπρεη και τα ριχνα στη φωτια, σε λίγο θα γινόταν μικρή έκρηξη

κάθε πόλεμος που σέβεται τον εαυτό του χρειαζόταν μια έκρηξη .

Μεγάλωνα ξυπολητος  στις αλάνες και παίζαμε πετροπόλεμο ακόμη έχω το σημάδι στο μέτωπο από μια ξαφνική πετρα, και μετά αίμα πολύ αίμα.

Μεγάλωνα στη βαρκα  και θυμάμαι τον πατερα να πιάνει τα χταπόδια και να τα ψήνουμε στο κηπο με τους Γάλλους φίλους μας.

Ο πατέρας  άναβε καβαλίνες από το γάιδαρο μας για να διώχνουμε τα κουνουπια, στην πραγματικότητα τα μαστούρωνε τα κουνουπια.

 Μεγάλωνα και έφυγες νωρίς  "...ρε μπαμπά..."

Το καλοκαίρι που χάθηκε στον χειμώνα μεγάλωσα απότομα,κατω από τη σκιά της βερικοκιάς.

Και μετά ήρθε η πολη και με βρήκε, ελευθερια ηδονή και όνειρα, ξενύχτια αλητείες νέοι φίλοι.

Ποτε δε φανταζόμουν ότι θα γινω τριανταπενταρης, και σαραντάρης.

Ποτε δε το σκέφτεσαι ότι θα σου συμβεί  και σένα... αλλα θα σου συμβεί

 Οταν είσαι είκοσι όλα είναι αλλιώς και ολα  κρατάνε για πάντα.

Μεγάλωσα και εγώ, μη με κοιτας πίσω από το πρόσωπο που δε προδίδει την ηλικία μου,

κι όμως μεγάλωσα...Fuck!
Δεν είμαι πια το κουταβάκι, δε με "τσεκάρεις" πια μανα, αν γύρισα νωρίς
εγώ σε "τσεκάρω"  αν πηρες για τη πίεση το  χάπι...

Να μαι εδώ απόψε που έχω γενέθλια "ξυπόλυτος" πάλι,

 σου γραφω να με προσέξεις...

πάντα θέλουμε λίγη προσοχή στα γενέθλια μας ,

 κι ας κάνουμε πως δε θέλουμε

και τώρα θ ακούσω δυνατά αυτό.

Tsin-tsin

φυλαω το καλο  κοκκινο κρασι τον  "μελα παυσίλυπο οίνο"
για οταν ερθεις

ξερεις εσυ.