Μια σημαια... (revisited-my-own-private-revolution)

Κοίτα αν μου το λεγες στα 20 οτι θα το πάθαινα αυτό θα σ έλεγα τρελό...

κι όμως συνέβη και αυτό στην άσωτη ζωή μου.

Όπως ξέρεις ζω στο ιστορικό  κεντρο με τις ανιστόρητες συνθήκες ζωής

-πρέζα-κάτουρα-έγκλημα-παράνομοι μικροπωλητές-

Όλοι εμείς οι λίγοι Έλληνες
που μας έχουν γραμμένους όλους κανονικά,
νιώθουμε λίγο σα ξενιτιά εδώ,
 αλλά το παλεύουμε

Ο καθένας με το τρόπο του

Σημερα το πρωί καθώς περπατούσα στη γειτονιά
είδα  μπαλκόνι μιας κύριας που την ξερω ελάχιστα αυτή τη σημαία,
 την ελληνική.

Και μην σοκαριστείς

Αλλά ανατρίχιασα..

Εγώ με τα σύμβολα τα ελληνικά "δε το είχα" ποτέ  .

Ένιωσα σα να ζούσα στη ξενιτιά και είδα ελληνική σημαία.

Και για μας που έχουμε ζήσει έξω για λίγο η πολύ,
οτι και μαλακίες να λέμε, όταν βλέπεις σημαία η ελληνικό σύμβολο , νιώθεις κάπως.

Ναι ανατρίχιασα,
μεχρι που σκέφτηκα να βάλω και γω,
μια σημαία  για την εθνική γιορτή..
Βεβαια κάτι τυπου αριστεροι, αν δουν σημαία στα μπαλκόνια
θα σε πουν κι εθνικιστή και εθνικόφρονα

εκεί φτάσαμε.

Αλλά μου άρεσε αυτή η κίνηση , της  κύριας

Μια γενιά κει γύρω στα 60-70 που έζησε τα πάντα αυτή τη χώρα
 και τώρα ακόμη βάζει τη σημαία στο μπαλκόνι του,
 ακόμη νιώθει υπερήφανος εθνικά?

 Κι ας τους κοψανε τη σύνταξη και ας μην τους σεβάστηκε κάνεις

πως να το ερμηνεύσω?

γιατί εγώ δε νιώθω πια υπερήφανος

Εγώ νιώθω απλά μαλάκας .

κι ενα βιντεο εκπληξη
Μανος παιζει Μικη στο πιανο

Υ.Γ
σας ευχαριστω ηδη για τα  πρωτα σχολια 
τα οποια με καναν να βγω εξω να παω να βρω μια σημαια
να τη βαλω
θα ναι σαν μια μικρη επανασταση
στην " ξενιτια των καιρων μας"
 Να !
σα   να  βλεπω τον εικοσαχρονο εαυτο μου
να με κοροιδευει  απο τη δεκαετια του 90
αλλα του χαμογελω 
να ξερες τι θα ζησεις...
μετα.