αλλο ενα δακρυβρεχτο ποστ (χρονια πολλα μανα)

                                                                   η μάνα μου γέρασε

αν είχε μια κανονική ζωή , θα χε εγγόνια τώρα , 
αλλά δεν είχε..

Γιατί απλά δεν είμαστε μια κανονική οικογένεια ...

και δε νομίζω ποτέ και να γίνουμε δηλαδή

καθε μέρα με συγκινεί γιατί ειναι σα παιδί πια που έχει την δίκια μου ανάγκη.

Θέλω να της πω τόσα πολλά απλά δε  μπορώ...

"ποτέ θα φτιάξεις τη ζωή σου παιδί μου...
μην μείνεις μόνος να χεις μια παρέα, δες εμένα 30 χρόνια χήρα..."

"...όταν γερνάς η μοναξιά δεν αντέχεται παιδί μου..."
 

Και  τοτε εγω νιώθω σα πατέρας που δε μπορω

να απαντήσω στις πρώτες απορίες του παιδιού μου

Θέλω να σου απαντήσω 

αλλά απλά δε μπορώ

Ετσι κι αλλιως  νομίζω μαμά οτι τις ξέρεις τις απαντήσεις

Έγινες 83 πια..

χρονια πολλα μάνα

ετσι οπως σου συνηθιζομαι να σου ευχομαι απο τα 7 μου χρονια νομιζω
τοτε που σου αφησα τις μαργαριτες εξω απο τη μπαλκονορτα
μα καλα πως το σκεφτηκα  τοτε
να σηκωθω νωρις πριν ξυπνησετε
να κοψω μαργαριτες 
και να σου κανω εκπληξη
καλα  ε
πολυ με  θαυμαζω στα παιδικα μου χρονια

πως περνανε τα χρονια...?

σου εφερα τη γλαστρα με το λουλουδι σου
δακρυσες ..

η αναρτηση δημοσιευτηκε περυσι 

στη γιορτη της μανας

δε μπορω να γραψω κατι αλλο

αλλα ηθελα να κανω μια αναρτηση