καθε χρονο τετοια μερα

Καθε χρονο τετοια μερα ειμαι αμηχανος, κανω πως δεν θυμαμαι,
οτι ειναι αλλος ενας δεκαπενταυγουστος,
αλλα θυμαμαι...

Ειναι σα τα γενεθλια παντα τα θυμαμαι..

ειναi η μερα που γεννηθηκα
ο δεκαπενταυγουστος ειναι η μερα που πεθανες...

Οχι ξαφνικα,,,
το περιμεναν ολοι ,εκτος απο μενα,
που να ξερω 15 χρονω παιδι τι ειναι αληθεια απ αυτα που μου  λεγανε...

Οπως και να χει αυτος ο θανατος δεν περναει με το χρονο, ε..!

ειναι μεγαλος μυθος οτι ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος

Μπα ειναι ο χειροτερος και επισης μεγαλο παραμυθι οτι ποτε δεν ειναι αργα

καποιες φορες ειναι αργα , το ξερεις καλα.

Σημερα το καταλαβα,
που προσεξα μια ασπρη τριχα στο στηθος...

Καλα στα μαλλια το χα συνηθισει εδω και χρονια,
εξαλλου ειχα τις λιγοτερες απο τους αλλους συνομιλικους.

Αλλα στο στηθος , δε μαρεσει καθολου η ιδεα ...

Σε καμια δεκαρια χρονια θα χω την ηλικια που την "εκανες..."

Τελικα η ζωη τρια γραμματα ε ...

α ρε πατερα λειπεις ακομη

μπορει να μην βαζω τα κλαματα πια

οταν με κοιτας μεσα απο τις κιτς κορνιζες 

του σπιτιου που μας εχτισες τη δεκαετια του 80

και μετα την εκανες χωρις να το χαρεις
(στη δικη μας "ταινια"
δεν εγινε το θαυμα)

Αλλωστε και ποιος το χαρηκε αυτο το σπιτι?

μονο η μοναξια

καθε χρονο
τετοια μερα  καλοκαιριου

πηγαινω  καπου μυστικα και ησυχα 

και σκεφτομαι
τα λαθη που κανω
ξερεις..,
αυτα τα ιδια με τα δικα σου