έβλεπα τις προαλλες την εκπομπη "έχεις πακέτο " και ήταν ένα νέο ζευγάρι, ο άντρας είχε
στήσει έκπληξη στην γυναίκα του για να ζητήσει συγγνώμη για τα προβλήματα που προκάλεσε
στο γάμο τους ο ίδιος και της ζητούσε μια καινούρια αρχή
και σκεφτόμουν :
γιατί οι άνθρωποι χρειάζονται πέντε κάμερες , κοινό, και χειροκρότημα και
μια παρουσιάστρια να τους επιβραβεύει για να πουν το πιο απλό μια συγγνώμη η ένα
αγαπώ η ένα " μετάνιωσα γυρνα πίσω"
απλά να κοιταχτούμε στα μάτια και να λέμε αυτό που νιώθουμε
Να γίνουμε αυτό που είμαστε, να μην γινόμαστε θύτες και θύματα και να λέμε αυτό
που νιώθουμε έτσι απλά..
να μην συνηθίζουμε τους ρόλους που μαθαίνουμε από την οικογένεια,
γιατί ειδικά οι ελληνικές οικογένειες φαινονται να μοιάζουν σα το μικρό σπίτι
στο λιβάδι αλλά κρύβουν και έναν εφιάλτη στο δρόμο με τις λευκες καποιες φορες
η αλήθεια η ανυπέρβλητη δύναμη
ξέρεις πόσοι ψυχαναλυτές θα μενών άνεργοι
Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή
Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω
Μη φοβηθείς
Και θα με βρείς είτε σαν άστρο
Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα
Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσει
Έιτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς
Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος
Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τ' άστρα
Μαζεύονται όλοι οι ποιητές
Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα
Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια
Και περιμένουν
Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν
Να πέσουν μεσ' στον ύπνο σου
Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου
Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ' το παραθυρό σου
Το προσωπό μου φωτεινό
Να σχηματίζει αστερισμό
Να σου χαμογελάει
Και να σου ψιθυρίζει
Καληνύχτα
Μη φοβηθείς
Και θα με βρείς είτε σαν άστρο
Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα
Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσει
Έιτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς
Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος
Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τ' άστρα
Μαζεύονται όλοι οι ποιητές
Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα
Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια
Και περιμένουν
Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν
Να πέσουν μεσ' στον ύπνο σου
Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου
Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ' το παραθυρό σου
Το προσωπό μου φωτεινό
Να σχηματίζει αστερισμό
Να σου χαμογελάει
Και να σου ψιθυρίζει
Καληνύχτα