Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

σπιτι απο μοναξια και μνημες

                                                       πηγη εικονας  : www.danheller.com
Aν με ρωτήσεις πόσο νιώθω θα σου πω  20
αλλά πλάκα  πλάκα τα πρώτα σημάδια ήρθαν.
δεν είμαι 20
είμαι 2 επί 20,
και έχω δουλέψει πολύ , παρά πολύ.
δύσκολα χρόνια αλλά τα κατάφερα μάλλον καλά,
μπαμπά ελπίζω να σαι περήφανος για μένα και τον αδελφό μου αφού ότι μας άφησες το σώσαμε από τα δάνεια και μας ζει καλά, 
αλλά...
μπαμπά εσύ έφυγες νωρίς αφού έζησες μια δύσκολη ζωή 
και χτες  το κατάλαβα,
ότι κάνω τα ιδία λάθη που έκανες κι εσύ
 το κατάλαβα όταν μου βαλαν αυτό το hollter   πιέσεως,
όπου χολτερ είναι μια συσκευή σαν ραδιοφωνακι
αλλά στο βάζουν στο μπράτσο και σου μετραει
μέσα σε 24 ώρες την πίεση σου
όπως κατάλαβες δεν είναι καθόλου σέξι , 
κάθε 20 λεπτά να φουσκώνει στο μπράτσο σου και να κάνει γκκρρρρρρκκρρρ ,
και κατά την διάρκεια του ύπνου
είναι αηδία δηλαδή.
Αυτό το μηχανάκι δηλαδή στο μπράτσο να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει και να καταμετρα τη κάρδια μου την  μεγάλη,
άρχισα να κάνω όλες αυτές τις σκέψεις
να δω που κάνω λάθη?
γιατί το άγχος μου γάμαει την ψυχολογία?
γιατί τις θεωρίες τις ξέρω απέξω κι ανακατωτά αλλά δεν τις κάνω πράξη?
κάπως έτσι δε γίνεται με όλους
κι όταν ακούμε για κάποιον ότι έπαθε έμφραγμα  παθαίνουμε σοκ και μετά ξανακάνουμε τα ιδία λάθη?

έτσι όπως με κοιτάζεις
μέσα από την ασπρόμαυρη φωτογραφία,
νέος και δυνατός στο καράβι
δε περίμενες ποτέ
μετά από μια σειρά τραγωδίες που σου συνέβησαν,
μονό ο Φώσκολος θα σε πίστευε,

α ρε μπαμπά,
αυτό το σπίτι που μας έφτιαξες μοιάζει τεράστιο
και ποτέ δεν είναι ζεστό αρκετά
ότι κι αν κάνω
όσο κι αν το ανακαινίζω
δε θα μείνει καμία ευτυχισμένη οικογένεια εδω
το ξέρεις καλά τώρα εκεί που είσαι.
από τότε που "την έκανες"
καμία γιορτή...δεν  ειδαν τα δωμάτια
μονό η μανα
που γέρασε κι αυτή αλλά
όταν της παραπονιέμαι για το τεράστιο σπίτι
με κοιτά με παράπονο
και λέει
"ότι μπορέσαμε κάναμε παιδίμ.."
το ξέρω μανα
αλλά και γω ότι μπορώ κάνω
άλλο παραπάνω δε μπορώ.