μα τι έχω πάθει
ούτε το νέο επεισόδιο του λοστ θυμήθηκα να κατεβάσω που βγαίνει κάθε τέταρτη
ξημερώματα στο διαδίκτυο
κολαω στις φωτογραφίες από την Ύδρα και την Σκιάθο
η μια μετά την άλλη φτιάχνουν ένα τανιες μικρού μήκους από τόπια
χαμογελα φατσες και πόζες με υποτίτλους στα κινέζικα
κάτι συμβαίνει μέσα μου
κάτι πολύ "ύποπτο και σκοτεινό" , πλακα κάνω απλά έχω άλλες προτεραιότητες
και βιβλία αδιάβαστα που με περιμένουν μήνες να τα διαβάσω
Η βιβλιοθήκη μου μοιάζει με παιδική χαρά χωρίς κηδεμόνες ,για βιβλία .
έχω αδυναμία στους νέους έλληνες συγγραφείς και το ψάχνω έτσι αυτή τη φάση
φυσικά εννοείται ότι την μεγαλοβδόμαδα είχα λιώσει τον Παπαδιαμάντη
έχω ηρεμήσει απίστευτα ,
ναι το νησί παρέχει μια ποιότητα ζωής, όπως λέει και ένας γνωστός μου
το κακό είναι ότι δεν έχω μάθει ακόμη να διακτινιζομαι και βρίσκομαι στην Αθηνα για κάποιες ώρες , γιατί η ζωή χωρίς εσένα είναι ...θα ειναι
α!! και παρότι έχω αδυναμία στους νέους έλληνες συγγραφείς λέω να αρχίσω απόψε
με τον Ξανθουλη που ανακάλυψα στην εφηβεία με κεινο το βιβλιαρακι " το καλοκαιρι που χαθηκε στο χειμωνα"
Η "Κωνσταντινούπολη των άσεβων
φόβων" είναι κει ένα χρόνο σχεδόν διπλα από το κρεβάτι στο κομοδίνο και απόψε
θα το αρχίσω
