Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

the μπζουτ playlist ( 7+1 τραγουδια για το καλο μηνα)








Spring rolls and rocks our world


Φεύγει ο απριλης της αμφιβολιας
και της  άρνησης 
ο απριλης της κούρασης
οι νύχτες μυρίζουν γιασεμί και πασχαλιές
η αγάπη ήρθε και θέλει να μείνει
οτι και να γίνει 
όλο το ειναι μου
θα ειναι όλο το ειναι σου
όσο κι αν κρατήσει
όπου και να μαστε 
σ οποία άκρη τη γης 
θα κοιμάμαι  στην αγκαλιά σου




ήρθε ο Μάης
και πετάω απογοητεύσεις
και αγάπες που δεν πήγαν στο παράδεισο
δε πειράζει 
τίποτα δε πάει χαμένο

θα φτιάξω στεφανι απο
χαρα και θα στο φορέσω
γιατί η ζωή ειναι μικρή
και θέλω να χωρέσω
 (δυστυχο διστιχο δικο μου)





Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

να μαθεις να φευγεις


http://enallaktikidrasi.com/2015/04/na-matheis-na-feugeis

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών
Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν
Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας.
Να φεύγεις – αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς
Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο
Να τρέχεις μακρυά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι
Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο
Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ
Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.
Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου
(Όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας – αποδέξου το).
Να σταματήσεις να αγαπάς τον Μέλλοντα, όταν αυτό που έχεις είναι μόνο ο Ενεστώτας
Να φεύγεις από εκεί που δεν ξέρεις γιατί βρίσκεσαι – από ‘κει που δεν ξέρουν γιατί σε κρατάνε
Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες.
Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις
Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι
Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη
Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι.
Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο
Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω – δεν τους το χρωτάς
Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου
Μην πιστεύεις αυτά που λένε – η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει
Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει.
Να μην συγχωρείς όσους δεν σου έπλυναν τα πόδια σου με δάκρυα μετανοίας
Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς, οι τρίτες για τους γελοίους
Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση την σχέση την κοροϊδία κοροϊδία
Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει σαν μωρό
κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλυφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο.
Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα, όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Και. Να μάθεις να φεύγεις. Από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες
Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα
Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά.



Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

ανοιξης post


Άνοιξη
Εμπρός βήματα Χι
Μεθυσμένα από ήλιο λαμπερό
Και κόκκινο κρασάκι
τα βραδια της μοναξιας

 Τα χελιδόνια ήρθαν
Και χτιζουν τις φωλιές
Αγαπιούνται κι αυτά
φωναχτα
δεν εχουν τιποτα να κρυψουν

η θάλασσα έβαλε τα πιο ωραία γαλάζια της
Να καθρεπτίζεται μέσα της ο ουρανός
Αιώνες τώρα
Ενας έρωτας που κραταει για πάντα
Το μονο " Για πάντα " που ξερω

 Άνοιξη
ερωτευεται η αγριοτριανταφυλλια
το ελιοδεντρο
και της τραγουδαει 


και εγω
ανοητα  γραφικος και ρομαντικος
θα περιμενω παντα να με καταλαβεις
να ρθεις απο το πλανητη σου
στο δικο μου
καμια βολτα
ενα βραδυ της ανοιξης


Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

κάθε χρόνο τέτοια μέρα..




μέρες περίεργες
 μελαγχολικές
είσαι χριστιανός
είσαι άθεος
είσαι άνθρωπος
δείξε το 
νιώσε το

τα πάθη και τα λάθη των ανθρώπων
στο τέλος έρχεται πάντα η ανάσταση

κι αφου θαψουμε θεο και δαιμονες
θα   την περιμενουμε καρτερικα 
 ζωοφορο ανασταση
της φυσης
των ονειρων

\ όλες οι τραγωδίες έχουν τη λύση τους

και τα λουλούδια της άνοιξης
αυτά τα ωραία ζουμπούλια
τι μεθυστικά που ειναι
 η ομορφια ειναι αητητη
σκεψεις ετεροκλητες
με θεα γκριζα συννεφα
που κανουν παρελαση 
μα στο τελος βγαινει παντα ο ηλιος
το φως
















καλη ανασταση σε ολους μας



Κυριακή 5 Απριλίου 2015


στη σαλονικη
ζουν οι ποιητες 
και οι ηρωες μου
οι φιλοι μου 
και ενα μικρο χτες
που αγαπω πολυ
το αφησα να ζει κει
να μυριζει το αερακι της θαλασσας
κατω απο το λευκο πυργο
να κανει βολτες
στους δρομους με τα δεντρα
να κατεβαινει τη κατηφορια 
απο τη παληα πολη
και να ακουει
το δυνατο  γελιο
του Τελλου
στη σαλονικη

Πέμπτη 2 Απριλίου 2015




μακριά απο τα μικρά μπαλκόνια
επιστροφή στη μεγάλη θάλασσα
αυτή που με ξέρει καλά
και η μονη που με ηρεμεί
σαν αγκαλιά  αγαπημένου πρόσωπου
περίεργη άνοιξη
μούσκεμα απο βροχές
και ανασφάλειες
αλλά 
 εσύ που με ξέρεις καλά
ο βρεγμένος
τη βροχή δε τη φοβάται
σιγά μην φοβηθώ

θάλασσα λοιπον
και καθαροί ουρανοί
και λουλούδια γενναία
καλοζωισμένα
απο νυχτερινές ξαφνικές βροχούλες

στα συρτάρια
αναμνήσεις απο τα παλιά
ημερολόγια
και κασέτες
της εφηβείας

το χελιδονι που  ξερω
δεν ήρθε ακόμη
όποτε τον κόκκινο μαρτη μου φορώ 
μετά θα  τον χαρίσω
 στο χελιδόνακι  που ξερω

μάλλον όχι ε στάσου 
εχω μια ιδέα
δεν τον χαρίζω τώρα
θα του τον δώσω όταν ξαναφύγει

έτσι για δωράκι
να χει να με θυμάται

να δείτε κάνα χελιδόνι
με κόκκινο μαρτη
θα ναι το δικό μου