Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

ανοιξη του δεκαεπτα





και έσκασαν κάτι μηνύματα στο facebook
τι έγινε
 που είσαι
πως είσαι
γιατι δε γράφεις
μου έλειψες

και χάρηκα
ειναι ωραίο να σ αγαπουν 
να σε θυμουνται

 δε γράφω ναι
δεν εχω διαθεση πια
δεν εχω αναγκη
δε ξερω τι να πω

παλιότερα  ειχα αναγκη να μοιραστώ μαζι σας
ειχα ανάγκη να επιβεβαιωθώ

να γίνω μέρος αυτου του πλανητη 

με τα καλα και τα κακα του
ισως ν άλλαξε η εποχη 

η δικη μου εποχή? 

δε ξερω
ολα κάνουν ενα κύκλο 
μια φάση ειναι ?
δε μπορω να σου πω με σαφήνεια
αυτο που ξερω ειναι
οτι  ειμαι  καλα
γραφω αλλα δεν εκτοξεύονται
στο διαδίκτυο
το μονο που σιγουρα ξερω 

ειναι οτι εχω παθει ανοιξη
και χάνομαι οταν ρεμβάζω
ουρανους
και θάλασσες
και λουλούδια
και αγρους
και παιδια χαρούμενα
στους δρομους 
με βερμούδα
και
χαρούμενα κοκαλάκια
στα μαλλιά των κοριτσιών
και φρεντο με κανελα
και ενα παιδί απο αλλη χωρα
να σε κοιτά κατάματα
και να χαίρεται
ανοιξη