ψιχαλες του οκτωβρη

η εβδομάδα άρχισε με βροχούλα

 και πτήσεις πρωινές χαράματα 

με συναντήσεις φίλων έτσι για μια αγκαλιά  και

βόλτες στη πατησιών βραδάκι

οκτάωρης, βραδινό αεράκι και πράσινα φύλλα στα δέντρα

του δρόμου που αγαπώ

επιστροφές

η Αθήνα το φθινόπωρο εχει κατι απο σινεμά 

επιδρομη σε βιβλιοπωλειο

πως λατρευω τους βιβλιοπωλες

ειναι τοσο ευγενικοι παντα

σου προτείνω να διαβάσεις 

τελλος  φιλης

αποσιωποιητικη ηλικια

ενας απλός  υπάλληλος βιντεοκλάμπ

πετάξει με φτερά αόρατα 

πάνω απο πόλεις και ακρογιαλιές

κύματα και νησιά 

και στάσεις τρόλεϊ στην Αλεξάνδρας

μια γυναίκα και ενας άνδρας

"μοναξιά  

κ η ψυχή που επιμένει να πονά

που μόλις πιεις το πρώτο ποτηράκι

το δικό της πανηγύρι ξεκινά.."

μια σταγόνα μελαγχολία , μια σταλαματιά ξεχασμένου πόνου
…. πόσο μοιάζουν οι εμιγκρέδες και πόσο ξένος είμαι τελικά

και αλλα ...

θα τα διαβάσεις στις ευγενικές τρυφερές αράδες ενός 

μικρού βιβλίου με μεγάλη κάρδια

μια κάρδια ραγισμένη αλλά που επιμένει να πονά

γιατί κι ο πόνος, ζωή είναι.