χίλια χρονια μετά
η ανοιξη θα ξαναρθει
εσύ
και
εγώ
δε θα μαστε κει
θα μαστε
χίλια χρονια
μακριά
αλλα
η ανοιξη
που πάντα ξέρει
πιο πολλά
από μας
θα θυμάται
στο διθέσιο καναπέ
τα κουλουριασμένα κορμιά
αποκαμωμένα
με αγαπη
να κοιμούνται
και το τραινο
να ακούγεται
κάθε ώρα
θα θυμάται
τις βόλτες
στην αθηνα
στο Μανχάταν
στο νησι
η στο χωριο
θα θυμάται
τ αεροδρόμια
το τραγούδι
στο αυτοκίνητο
που σ έκανε να κλάψεις
όλα θα τα θυμάται
η ανοιξη
τα αμήχανα αντίο
η άνοιξη
θα θυμάται
