15 Αύγουστος (ξανά..)

είχα αποφασίσει να μην γράψω
μετά έγραψα
μετά το αποθήκευσα στα πρόχειρα.

Αποφάσισα ότι δεν έχει νόημα άλλο ένα μνημόσυνο ποστ.
θέλω απλα να  αφιερώσω το τραγούδι αυτό στην  παιδική μου φίλη

είναι τα παιδιά  μεσα μας 
που κάνουν αυτή τη φιλια ξεχωριστή ήρεμη  αθώα και δυνατή.
Σ ευχαριστώ για την εξομολόγηση χτες βραδυ
μην φοβάσαι τίποτα
 Α !  και πατερα δεν νιώθω πια οργή που με άφησες σ ένα κόσμο χωρίς εσένα
νιώθω πολύ περήφανος που είμαι γιος σου.