απογευμα δευτερας

 

Έπεσα για να κολυμπήσω
κι άφησα την καρδιά μου πίσω
Άφησα την καρδιά μου χάμω
σαν το κοχύλι μεσ στην άμμο

Πέρασαν όλες οι κοπέλες
με τα μαγιό και τις ομπρέλες
Ύστερα πέρασαν οι φίλοι
κανείς δε βρήκε το κοχύλι

Χρόνους και χρόνους κολυμπάω
που να'ν'η αγάπη για να πάω
Έφαγε η θάλασσα το βράχο
κι έμεινε το νησί μονάχο

 
το  κοχυλι του Ελυτη

 το ξανακουσα συμπτωματικα σημερα και  με γεμισε αυτη την γλυκεια μελαγχολια, θες λιγο τα συννεφα λιγο ο τρελλος αγερας , λιγο η μικρη βροχη ηρθε και εγινε το σαουντρακ του απογευματος.

Η διασκευη της Μαρως Βουμβακη μαρεσει πολυ και γενικα  την ακολουθω παντα απο το 1991 που την ανακαλυψα , εινα μια ξεχωριστη περιπτωση μοναχικη θα ελεγα , κατι σαν την Αρλετα αλλα σε ηλεκτρονικο υφος και οι συνθεσεις της εχουν μια δυναμη και μια ευαισθησια που  γουσταρω. με τρελλαινει αυτη η εκφορα της οταν τραγουδα σχεδον απαγγελωντας.

[ ΤΟ ΤΕΡΡΑΙΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ] 

http://www.voumvaki.net/