Από την μια η Ελλάδα της απόλυτης υποκρισίας,
των 800 βουλευτών που έχουν το
θράσος να ζητούν αναδρομικά χωρίς καμία τσίπα την ιδία στιγμή που ο καθένας μέσος
έλληνας βιώνει τόσες απώλειες καθε τροπο
η Ελλάδα των στημένων ειδήσεων και των μεσημεριανών,
η Ελλάδα της μίζας και της ατιμωρησίας,
η Ελλάδα και των φοβισμένων ελλήνων που
κλειδώνουν πια τα σπίτια τους
Από την άλλη ειναι η παλιά Ελλάδα αυτή που καθε μέρα σβήνει με τον ένα και
τον άλλο τρόπο.
Ο Θανάσης Βέγγος ανήκει αυτή την Ελλάδα, που μυρίζει αγιόκλημα και γιασεμί,
που χαμογελά αθώα και δεν κάνει λαμογιες
στην Ελλάδα που ανοίγει την πόρτα και
φιλοξένει άφοβα,
που χαίρεται,
που κοιτά το φεγγάρι τα βράδια και κάνει όνειρα.
Αυτή ειναι η παλιά Ελλάδα, της Καρέζη και την Αλίκης, του Μάνου και του Χορν,του Αυλωνίτη και των άλλων παιδιών...
Είχα αποφασίσει να μην γράψω κάτι,
είδα το blogroll των αγαπημένων
μου ιστολογιων
, και τα είχατε πει όλα
λέω οκ ας μην γράψω
αλλά χτες το βραδυ ξανά είδα μια ταινία του Βεγγου
και ήταν αλλιώς,
συγκινήθηκα και
γέλασα αλλιώς
και ήθελα σ αυτό το δικό μου ιστολόγιο
να κάνω και γη μια αναφορά
Ο Θανάσης Βέγγος ήθελε πολύ να κάνει την Ελλάδα να χαίρεται
και να γελά.
δες το βίντεο τώρα και κάνε ένα διάλειμμα από την Ελλάδα που ζεις
