Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

ο Mahmoud και ο Ayaz γιναν παρασταση στην Αθηνα

Ειχα αποφασισει να γραφω μονο για τις παραστασεις που μαρεσαν , να τις προτεινω αλλα σκεφτηκα πως αξιζει το κοπο να γραψω για αυτην την παρασταση γιατι ετσι νιωθω, δε μαρεσε, δεν ενιωσα.
Κρυφα απογευματα  στο μικρο θεατρο χωρα, στο πολυ μικρο θεατρο στον 3 οροφο του κτιριου.
Η ιστορια  ειναι συγκλονιστικη, δυο ιρανοι καταδικαστηκαν σε θανατο, εφηβοι και ομοφυλοφιλοι.
Δυο νέοι ιρανοί Ο Μαχμούτ και ο Τζαλίλ γνωρίζονται και ερωτεύονται μεταξύ τους σε μια χώρα όπου ο ομοφυλόφιλος έρωτας είναι έγκλημα και τιμωρείται με τη ποινή του θανάτου. Ο Μαχμούτ αντιμετωπίζει με σεβασμό τα συναισθήματα και τις επιθυμίες του και είναι έτοιμος να παλέψει γι’ αυτά, ενώ ο Τζαλίλ, πιο φοβισμένος, πιο αδύναμος και υπό το βάρος των θεσμών και μιας θεοκρατούμενης κοινωνίας, θα επιλέξει να εγκαταλείψει τις επιθυμίες του και να ζήσει κατά πως το επιθυμούν οι άλλοι.  Ο Μαχμούτ λίγο μετά θα γνωρίσει τον Αγιάζ, ένα νέο στην ηλικία του και θα ερωτευτούν. Πολύ σύντομα όμως θα τους συλλάβουν και θα τους κρεμάσουν δημόσια. Η επιλογή τους να ζήσουν τον έρωτα τους και να πεθάνουν γι αυτόν, σε μια κοινωνία που δε τους το  επέτρεπε, τους έκανε ήρωες. 
Οπως καταλαβαινετε ειναι ενα θεμα που προσφερεται για πολυ κλαμα, για μαυρο κλαμα, για θυμο, τελος παντων να σε κανει να νιωσεις,να ενεργοποιηθεις
Ηθελα αυτο το θεμα να χρησιμοποιηθει καλυτερα, να γινει μια παρασταση talk of the town,
να συζητιεται παντου, να διαμορφωσει αποψεις,να σε κανει να την ξαναδεις.
Οι ηθοποιοι συγκινουν μονο με  την ομορφια των νιατων τους,ενα κειμενο που κατα την ταπεινη μου αποψη , δεν ειμαι και σχετικος, ειναι φτωχο, ποσο να το δυναμωσει η σκηνοθεσια?ωραιαες μουσικες.
Κι επειδη το θεμα ειναι στη κατηγορια ερωτικο δραμα και γκεη και αυτο γενικα πουλαει αυτο το γκεη κοινο ειναι δυναμικο και στηριζει, ηθελα ετσι απλα να καταθεσω την αποψη μου, δεν ενιωσα και σας λεω δεν ενιωσα γιατι εχω πολλες παραστασεις που εχουν καταγραφει στο  dna  μου, οπως αυτη του Μαυρικιου το 1992 στη «Σαλώμη» του Οσκαρ Γουάιλντ που ανέβασε στο θέατρο «Αμόρε», με τη Λυδία Φωτοπούλου στον επώνυμο ρόλο
Δεν ενιωσα τιποτα συγνωμη., δε με σοκαρε το γυμνο , ειναι τοσο μοδα πια στα θεατρο, μαρεσε η ιδεα του video, τα βλεματα των νεαρων  καποια στιγμες αλλα τιποτα αλλο.
Η αφισα ωραιας αισθητικης σε προδιαθετει για μια καλη παραγωγη...(!?)
Κι επειδη αυτη η πολη εχει τοσα θεατρα σε μια χρονια κρισης, αναρωτιεμαι πως θα επιζησουν ολα αυτα? 
Τελικα ναι κρυβω μια ποπη διαμαντακου μεσα μου?
Παντως η πραγματικη ιστορια μ ειχε σοκαρει και ξεσηκωσε την παγκοσμια κοινη γνωμη,εννοειται  respect  στην ελευθερη επιλογη των ατομων


Παραγωγή: Ανέστης Xρυσάφης/ No Frost Theatre Group
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μωραΐτης
Σκηνογράφος / Ενδυματολόγος: Μαρία Παλάντζα
Κίνηση / χορογραφίες: Νάνσυ Κοντονίκου
Σχεδιασμός φωτισμού / Ήχοι: Γιώργος Σπηλιόπουλος
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Βουβάκης
Τάκης Παρασκευόπουλος
Ανέστης Χρυσάφης 
Ώρες και μέρες παραστάσεων: Σάββατο έως Δευτέρα, 21.00
Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό)
Θέατρο Χώρα – Σκηνή Μικρή Χώρα
(Αμοργού 20, Κυψέλη, τηλ.: 2108673945)