accept

το ιστολογιο -φερ'ειπειν βρε αδερφε- τουτο εχει δηλωσει την λατρεια του ποικιλοτροπως για την Αλεξια.

Ποσες ελληνιδες θα μιλουσαν για την ομοφοβια τοσο ανοιχτα  τοσο απλα και  γλυκα

χωρις να το επιτασσει ο νομος του μαρκετινγκ? Ετσι  για το νιωθει..

Respect to Alexia  για αλλη μια φορα που εβαλε τα γυαλια στους καλλιτεχνες της γενιας της, οι περισσοτεροι απ αυτους αναλωνονται ακομη στα σουξε της  μιας σεζον ...

πανσεληνος

Να τη φοβάστε την πανσέληνο.
Να μαζεύεστε στα σπίτια σας νωρίς
και ν'ασφαλίζετε καλά την εξώπορτα.
Να προσεύχεστε
και να κοιμάστε με το βαφτιστικό σας σταυρουδάκι
κρεμασμένο στο στήθος.
Γιατί έξω
κάθε πανσέληνο
κυκλοφορούν οι ποιητές
ίδιοι λυκάνθρωποι.
Κατασπαράζοντας τα ήθη
των αθώων,
διψώντας για το αίμα
των ανύποπτων,
καλώντας με ουρλιαχτά
το Αρχαίο Νερό
που θα'ρθει κάποτε και θα σας κατακλύσει.
Να φοβάστε την πανσέληνο.

Στις γωνιές παραμονεύουν
τα επικίνδυνα όνειρα.

Ζεστή Πανσέληνος, 1988
Σταυρος Ζαφειριου

ειμαστε ολοι μαζι

αφου γαμηθηκε το  μπλογκο-συμπαν  και δεν μπηκε η χτεσινη αναρτηση που εκανα για την αγαπημενη εκπομπη  απο το www.clipartradio.gr 

 salonique uber realism  

για την οποια θα κανω αφιερωμα παλι αλλα αυτη τη βδομαδα

 αυτο το τραγουδι

ειναι

για το  σαββατοκυριακο

που ερχεται

μη μασατε 

κι ερωτευθειτε

η ζωη μονο ετσι ειν ωραια

ανοιξη & καταχνια

άνοιξη και καταχνιά, 

μονό αυτόν τον τίτλο μπορώ να δώσω σαυτo το ποστ, 

στο όποιο μάλιστα δεν έχω και τίποτα να πω-στ

Κοιτώ την οθόνη με κοιτάει κι αυτή 

και συνεννοούμαστε απόλυτα

δεν έχουμε τίποτα να πούμε

ίσως κάποιες φόρες η σιωπή ειναι και πιο ουσιαστική και σημαντική από το να γραφεις διάφορα απλά για να γραφεις, όπως βλέπω πολλούς να κάνουν.

Eδω κι ένα χρόνο

προσπαθώ να με ξεπεράσω

εννοώ να ξεπεράσω εμένα που με βαριέμαι αφόρητα

λες να το πετυχω τελικά?

flaneur... μες τη βροχη...

μ αρεσει που βρεχει,

η αθηνα με την βροχη  ετσι βρεγμενη και γυαλιστερη

ειναι αξιαγαπητη.

Αγορασα    νεο  cd
Γιωργη Χριστοδουλου  

και οι μουσικες του πανε απολυτα με τηην βροχη εξω,

εχουν μια γλυκεια 

μελαγχολια  

αλλα και αυτο το κατι που σου φτιαχνει τη διαθεση  και σε ηρεμει τελικα 

*Flâneur= Personne qui flâne (Αυτός που περιδιαβαίνει) *Flâner= Se promener sans hâte, au hasard, en s’abandonnant à l’impression et au spectacle du moment (Περπατάω χωρίς βιασύνη, τυχαία, αφημένος στην εντύπωση και το θέαμα της στιγμής)(αξιζει να το παρεις και ειναι και σε καλη τιμη...)

Αλλα αξιζει να τον δεις και να τον  χαρεις κιολας

όλες τις Πέμπτες του Μαρτίου (3,10,17,24 και 31).Μαζί με τον Alfred,τον Claude και το Γρηγόρη

φυσικά και με ελεύθερη είσοδο στο Γιασεμι στην πλακα

αγαπαμε Γιωργη 

Παντως εγω  φανατικα θα παω  και   Gazarte  να ακουσω Ξαρχακο και Παλαμιδα Γιαννη στον "Μεγαλο ερωτικο" του Μανου Χατζιδακη

μπορειτε να δειτε το συμβαινει κει στο 

http://entertainment.in.gr/html/ent/229/ent.94229.asp

 κι επειδη αγαπαμε Γιαννη Παλαμιδα κι επειδη σημερα βρεχει  

αφιερωμενο το κατωθι βιντεο σε μουσικη Κβητα

υ.γ το συγκεκριμενο τραγουδι ενωνει τους δυο καλλιτεχνες γιωργη και παλαμιδα αφου κι ο γιωργης το χει τραγουδησει σε μια ταινια μικρου μηκους " ενα τραγουδι για τον χειμωνα)
 

το ταξιδι της Μαλβινας στη γη...

σήμερα έχεις τα γενέθλια σου,

και δε μου πάει να γράψω σε χρόνο παρελθόν, 

γιατί είσαι παντού  LIVE,  

Μαλβινα  Live!

Αν το βρείτε το τεύχος της οδού Πανος , έχει αυτό το φοβερό αφιέρωμα του
Πέτρου Μπιρμπιλη.

Το έχω διαβάσει πολλές φόρες και καθε φορά δακρύζω.

θέλω να σου αφιερώσω το τραγούδι αυτό των Στερεό νόβα

ταξίδι στη γη

και να σου πω ευχαριστώ για το δικό σου ταξίδι στη γη, 

 ειπες τοσα πολλά μέσα από τις λέξεις σου, 

το χαμόγελο σου...

το αλύπητα και απόλυτα γεμάτο θάρρος .

 Καθε φορά που ερωτεύομαι

διαβάζω ξανά και ξανά τα βιβλία σου.

και καθε φορά χαμογελαω

γιατί πάντα ήξερες πιο πολλά από μας ,

ίσως γι αυτό έφυγες και γρήγορα από τον πλανήτη αυτό..

σπιτι απο μοναξια και μνημες

                                                       πηγη εικονας  : www.danheller.com

Aν με ρωτήσεις πόσο νιώθω θα σου πω  20

αλλά πλάκα  πλάκα τα πρώτα σημάδια ήρθαν.

δεν είμαι 20
είμαι 2 επί 20,

και έχω δουλέψει πολύ , παρά πολύ.

δύσκολα χρόνια αλλά τα κατάφερα μάλλον καλά,

μπαμπά ελπίζω να σαι περήφανος για μένα και τον αδελφό μου αφού ότι μας άφησες το σώσαμε από τα δάνεια και μας ζει καλά, 
αλλά...

μπαμπά εσύ έφυγες νωρίς αφού έζησες μια δύσκολη ζωή 
και χτες  το κατάλαβα,

ότι κάνω τα ιδία λάθη που έκανες κι εσύ

 το κατάλαβα όταν μου βαλαν αυτό το hollter   πιέσεως,

όπου χολτερ είναι μια συσκευή σαν ραδιοφωνακι
αλλά στο βάζουν στο μπράτσο και σου μετραει
μέσα σε 24 ώρες την πίεση σου

όπως κατάλαβες δεν είναι καθόλου σέξι , 
κάθε 20 λεπτά να φουσκώνει στο μπράτσο σου και να κάνει γκκρρρρρρκκρρρ ,
και κατά την διάρκεια του ύπνου

είναι αηδία δηλαδή.

Αυτό το μηχανάκι δηλαδή στο μπράτσο να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει και να καταμετρα τη κάρδια μου την  μεγάλη,

άρχισα να κάνω όλες αυτές τις σκέψεις

να δω που κάνω λάθη?

γιατί το άγχος μου γάμαει την ψυχολογία?

γιατί τις θεωρίες τις ξέρω απέξω κι ανακατωτά αλλά δεν τις κάνω πράξη?

κάπως έτσι δε γίνεται με όλους

κι όταν ακούμε για κάποιον ότι έπαθε έμφραγμα  παθαίνουμε σοκ και μετά ξανακάνουμε τα ιδία λάθη?

έτσι όπως με κοιτάζεις
μέσα από την ασπρόμαυρη φωτογραφία,

νέος και δυνατός στο καράβι

δε περίμενες ποτέ

μετά από μια σειρά τραγωδίες που σου συνέβησαν,

μονό ο Φώσκολος θα σε πίστευε,

α ρε μπαμπά,

αυτό το σπίτι που μας έφτιαξες μοιάζει τεράστιο

και ποτέ δεν είναι ζεστό αρκετά

ότι κι αν κάνω

όσο κι αν το ανακαινίζω

δε θα μείνει καμία ευτυχισμένη οικογένεια εδω

το ξέρεις καλά τώρα εκεί που είσαι.

από τότε που "την έκανες"
καμία γιορτή...δεν  ειδαν τα δωμάτια

μονό η μανα

που γέρασε κι αυτή αλλά

όταν της παραπονιέμαι για το τεράστιο σπίτι

με κοιτά με παράπονο

και λέει

"ότι μπορέσαμε κάναμε παιδίμ.."

το ξέρω μανα

αλλά και γω ότι μπορώ κάνω

άλλο παραπάνω δε μπορώ.

σουπα με ζυμαρικα γραμματακια

Sτα "ταξίδια" μας στο γαλαξία,

μας σημαδεύουν διαφοροι τυποι "εξωγηινοι",

μας σημαδεύουν διάφορα γεγονότα 

  και μεσα στο  άλμπουμ της ψυχής μας υπάρχουν πάντα ανεξίτηλες φωτογραφίες και άφθαρτα αρχεία βίντεο, σε μορφή heart.

Όταν ήμουν φαντάρος είχα γνωρίσει ένα τύπο μποέμ ,

εκεί ανάμεσα σε τοπία με ομίχλη και χιονόνερο, 

της Σαλονικης 

αναμεσα σε καπνούς σε μπαρ με λίγα φωτα .

Το μικρό του σπίτι, 

γεμάτο από δίσκους και βιβλία, 

χιλιάδες βιβλία,

και μια μέρα που βρέχε , έκανε πολύ κρύο θυμάμαι,

μου λέει " που θα πας?" εδω θα μείνεις!"

θα φτιάξω κάτι να φάμε

και έφτιαξε μια σούπα με  ζυμαρικα γραμματακια μέσα, 

παιδική,

και αυτή η σούπα μου χει μείνει μέσα μου για πάντα..

Καθως καταπιναμε το ζεστο αλφα , το βητα,

το εψιλον και το  ωμεγα 

σκεφθηκα :

οταν μεγαλωσω

(τοτε τα 30 κατι μου φανταζαν σα κατι μακρινο)

θελω να γινω σαν εσενα

σοφος, ευαισθητος & ηρεμος.

Σ ένα ξένο τόπο,

ένας ξένος με μεγάλη κάρδια μου χε μαγειρέψει

Και  εγώ στην ζωή μου είχα πάντα αυτήν την εμμονή, 

άμα μου μαγειρέψεις 

 εισαι "συγγενης για πάντα".

Πέρασαν τα χρόνια και χαθήκαμε , 

και δεν ξέρω όταν περνανε τα χρόνια που πάνε,

υπάρχει πάντα μια μυστική πόρτα και πάνε...

και μένουν καπου μεσα?

παντως θέλω να ξέρουν, 

τα χρόνια, 

ότι εγώ,

τα θυμάμαι όπου κi αν  πάνε.

Και μια μέρα που ήταν δύσκολη για μένα,

με άγχος για μια εξέταση που θα έκανα, 

(ειμαι και φοβιτσιαρης ο πουστης)

τον συνάντησα στην  Ερμού, 

είχε ασημένια μαλλιά, 

και την  σοφια του μεγάλου,, παλι!

με ηρεμησε χωρις να ξερει.

Κι αυτο το γελιο το ασταματητο 

που σε ξεκολα απο την  μιζερια.

Ειναι απ αυτούς που ξυπνάνε τα μεσανυχτα

κι ανοίγουν διάπλατα το παράθυρο, 

και στη θαλασσα εχει ριξει το κρεβατι του

ειναι απ αυτους που γινονται κοματια...

σαν αγαπανε

Μ εχει μάθει ν ακούω Χατζιδάκι την   Λαμπέτη ν απαγγελει ,  μουσική από θέατρο και σινεμά.

Μου  χει γράψει κασέτες με ωραία εξώφυλλα, τις έχω ακόμα..,

και πια ,

μέσα από το υπέροχο μπλογκ του ,

που με ταράζει συνεχεια  & ευχαριστα ,

με την ποίηση που κυλά στο αίμα του και στη ζωη του.

Οποτε επιστέφω στο νησί , 

παίζουν συχνά οι παλιές κασέτες, 

όπως και σήμερα & ταιριάζουν απόλυτα με το ψιλοβρόχι και την γυαλάδα στα καλντερίμια από το φως .

υστερογραφο*

ασχετο με το πω-στ!

θελω ν αφιερωσω αλλο ενα τραγουδι

στο μωρο μου που μου λειπει  αποψε πολυ

 

  

 

μαθε τεχνη κι αστηνε

Κρίση λοιπόν

την ζούμε ,

θα χρεοκοπήσουμε?
δε θα χρεοκοπήσουμε?
μαγαζια κλεισαν ηδη

άνθρωποι απολύονται,
η ζωή μας αλλάζει

η φτωχια ηρθε

εδω σου προτεινω 10 επαγγελματα
μεταξυ αστειου & σοβαρου

1.  Aνοιγεις πορνό σινεμά,

 ανοίγεις ένα σινεμά με ερωτικές ταινίες, 

καθαρό πεντακάθαρο,
με καλό μπαρ και κάνα darkroom.
για στρεητ & γκεης
δεν υπαρχει στη  αθηνα
θα γινει χαμος

2. ξενοδοχείο για ερωτικές συνευρέσεις
υπαρχουν μερικα αλλα

έτσι που είναι οι γάμοι σήμερα και μεν την απόλυτη υποκρισία που επικρατεί,

ο ένας πηδαει τον άλλο,

η άλλη πηδιέται με τον μπατζανάκη του αξαδέρφου του κουμπάρου 

ε χρειάζεται ένας χώρος με εχεμύθεια & καθαριότητα.

2.τηλεφωνικη αστρομαντεία

eδω ο κόσμος καίγεται και θέλει να μάθει,

θα γυρίσει ο Μπαμπης πίσω,
μου χουν κάνει  μαγιa?

ποια αυτή η κοντή του τρίτου που γουστάρει τον άντρα μου?

 θα πάρω την σύνταξη στα 65?

αυτά και αλλά καυτά ερωτήματα μπορεί να απαντήσει κάθε "μάγισσα"
μέσα από το 090 γραμμή της

3.σελιδα www.se-eida.gr
ο κόσμος φλερτάρει παντού αλλά δεν έχει το θάρρος, 

ο δε Στρeητ άντρας έχει ευνουχιστεί τόσο από τα σουπερ θηλυκά σήμερα που  κομπλάρει.

Ε αυτή η σελίδα μπορεί να σας βοηθήσει, άδω εγινε σουξέ στην athens  voice

δε θα γίνει στο ιντερνέτ που ανανεώνεται κάθε στιγμή?

4. Οικος ανοχης
η φυλής αναστενάζει 24 hours open ,

μια καλοστημένη επιχείρηση που ποτέ δε περνά κρίση

κοβεται το γαμησι?

5. γινεσαι ψυχιατρος
θέλει και ρωτημα

ποιος δεν έχει εμμονές? 

φοβίες? άγχος ,νευρα?

χρυσές δουλείες κάνουν

6. γινεσαι καρδιολογος ,

όλοι έχουμε υπέρταση 

αρχίζει από τα 35 πια.

7.φαρμακοποιος ,

βιταμίνες βιαγκρα, ομοιοπαθητικα και κορρες και πολλα ντεπον

8.κλειδαρας
μαθε τέχνη κι έστηνε

αν πεινάσεις,
κλέβεις και εύκολα ,

τόσοι  το κάνουν , εγγυημένο σου λέει.

9.πειρατικα cd &  απο τσάντες   μεχρι σλιπακια κλαβιν-καην
αντιγραφές από γνωστές μάρκες

  οι νιγηριανοί κάνουν χρυσές δουλείες

και πολλαπλασιάζονται στα πεζοδρόμια , πια δε μπορείς να περπατήσεις 

10. ανοίγεις ένα "βρώμικο στο γκάζι. 

κι όταν λέμε βρώμικο εννοούμε τα   αll time classics  σάντουιτς που έχουν τα πάντα

και  όταν βγαίνουν αδέρφες και σκυλαδες

από τα μαγαζιά τα εξαφανίζουν στη στιγμή,

άσε που άμα είσαι μεθυσμένος δε παίρνεις καν τα ρέστα.

                                                         δεχομεθα και προτασεις

 παντως αν θελετε να γελασετε να συγκινηθειτε και να βρειτε κοματια της ζωης σας 

να περνανε μπροστα σας " σα θεατρο"
να πατε να δειτε το

ΚΡΙΣΙΣ ΠΡΟΤΖΕΚΤ

παιζει κι η κολητη μου Ευτυχια Φαναριωτη 

υ.γ το προηγουμενο ποστ με το"ρατσιστικο" περιεχομενο εκλεισε 

 κοπελιες μην υβριζετε αλλο

οκ δεχομαι να μενουν ολοι οι λαθρομεταναστες να μου κατουρουν την γειτονια

και να σας καθαριζουν τα σπιτια, πλυσιμο σιδερωμα "ντεκα ευρω κιρια"

11/1/2011

πάνε οι  γιορτές πάνε

τους μιλώ δε μου μιλανε

ωραία λοιπόν φάγαμε , ήπιαμε, ξανά ήπιαμε, 

ξαναφαγαμε, κάναμε σεξ, 
φυγαμε , ηρθαμε

ξανακάναμε σεξ, κοιμηθήκαμε , πήγαμε βόλτες,

ξαναπήγαμε, δε κερδίσαμε φλουρί, 
ηπιαμς , ηπιαμε, ηπιαμε

πάνε οι γιορτές...

κάναμε το καλό, 

μας είπαν τα κάλαντα  διάφορα ελληνικά και αλβανάκια..

και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς γιορτές?

χωρίς στολίδια στα μαγαζιά 

χωρίς  το πνεύμα των Χριστουγέννων ε?

χωρις ψευτικο χιονι απο φελιζολ στα μαγαζια?

Χωρις ευχες ξερεις αυτες τις κλασσικες

μονο με απεργίες ,

γκρίνια, και τείχη  χωρις τυχη 

που υψώνονται στον Έβρο και γύρω μας...? 

Ε? 

τίποτα δε θα κάνουμε

ψυχραιμία παιδια 2011 είναι και θα περάσει 

όλα πέρανε το ξέρουμε

  το κατωθι "τραγουδι" μαρεσει γιατι ειναι αυτοβιογραφικο 

της αγαπημενης αλεξιας (ειπαμε εχω και γω τις εμμονες μου)

 και φυσικα θα παω να δω Κβητα τον φλεβαρη

γιατι πεθυμησα

arleta-demo

το ζησα κι αυτο στην πολυταραχη ζωη μου

Aρλετα στ αγγλικα , κυκλοφορησε και εχει μυρουδια απο τα  παληα , η αρλετα κοριτσακι με μια κιθαρα και την αβιαστη γλυκδα της νιοτης της τραγουδα και γραφει στο σημειωμα του cd  που κυκλοφορησε απο τη LYRA

Ήταν λίγο μετά τη χούντα...

Είχα αναγκαστεί να μείνω μακριά από το τραγούδι, τέσσερα χρόνια σχεδόν. Η πορεία μου, που άρχισε το ’66-’67, ανακόπηκε δυο τρία χρόνια μετά. Είχαν συμβεί πολλά δυσάρεστα, κι έτσι πίστευα ότι η σύντομη και ελπιδοφόρα σχέση μου με το τραγούδι είχε λήξει οριστικά. Ωστόσο, εκεί που έκανα υπέροχες και μακροχρόνιες διακοπές, ήρθε ένα τηλεφώνημα από τον Georges Moustaki, ο οποίος τότε είχε λαμπρή επιτυχία με τον «Μέτοικο», και βρέθηκα –τι απόλυτη ανατροπή!– να τραγουδάω στο Παρίσι, στο ιστορικό Bobino, το πιο χαριτωμένο θέατρο που έχω δει ποτέ. Πρώτη φορά έπαιζα σε θέατρο που διέθετε όλα τα μέσα για επαγγελματικές παραστάσεις. Μέχρι τότε είχα παίξει μόνο στα «κουτάκια», τις boîtes, που λάτρεψα κι εγώ κι ο κόσμος.

Περίπου εκείνη την περίοδο, δε θυμάμαι ακριβώς, με προσέγγισε και πάλι η Lyra για να συμμετάσχω στην Τρίτη Ανθολογία του Γιάννη Σπανού. Στην αρχή ήθελα να αρνηθώ. Ο χώρος του τραγουδιού ήταν πολύ τραυματικός για μένα. Τελικά, αφού απέσπασα υπόσχεση ότι μετά την Ανθολογία θα έκανα ένα δίσκο όπως ακριβώς τον ήθελα, χωρίς καμιά παρέμβαση, δέχτηκα να πω το μερίδιό μου και χαίρομαι πραγματικά που τραγούδησα μερικά ωραία τραγούδια τα οποία αγαπήθηκαν πολύ. Αυτό είναι το γνωστό αποτέλεσμα της συμφωνίας.

Το άγνωστο είναι το Ταξιδεύοντας, με τραγούδια τριών νέων τότε συνθετών, τα περισσότερα με δικούς μου στίχους. Η προετοιμασία συνέπεσε με ένα διάστημα που είχα φύγει στην Αγγλία για λίγο. Γύρισα, η χούντα έπεσε, πήγα στο Παρίσι. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, άρχισα να ολοκληρώνω το Ταξιδεύοντας και παράλληλα προέκυψαν και τα τραγούδια του Demo.

Τα περισσότερα είναι μουσικές του Ανέστου Τριανταφύλλου από το Ταξιδεύοντας. Δύο είναι με μουσική δική μου και ένα ελεύθερη απόδοση του «J’ai vu des Rois Serviles» του Georges Moustaki. Οι αγγλικοί στίχοι είναι όλοι της Sasha Brewis. Η πρόθεση ήταν να γίνει μια απόπειρα για το εξωτερικό – η εποχή ήταν πολύ πρόσφορη. Η Lyra μας έδωσε μια μέρα studio στην πάλαι ποτέ Columbia, με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο νομίζω, και ιδού το αποτέλεσμα.

Ωστόσο ο Αλέκος Πατσιφάς, ιδιοκτήτης και διευθυντής της Lyra, ήταν απολύτως αντίθετος με το εξωτερικό, για άγνωστους, δικούς του λόγους, και δεν έκανε τίποτα. Η ιστορία αυτή με είχε πολύ πειράξει. Μετάνιωσα πικρά που μπήκα στο studio να γράψω αυτά τα τραγούδια και απώθησα εκείνη την ηχογράφηση τόσο, ώστε την ξέχασα εντελώς. Δεν είχα καμία διάθεση για νέους καβγάδες με τον Πατσιφά, έφτανε που με θεωρούσε την αναιδέστερη τραγουδίστρια που είχε γνωρίσει ποτέ του.

Κάπως έτσι συνέχισα στη Lyra μέχρι το θάνατό του, γεγονός που με λύπησε βαθιά. Ήταν άνθρωπος καλλιεργημένος, μοναδικός και ανεπανάληπτος, κι εγώ αγαπώ ιδιαίτερα τις εξαιρέσεις. Όταν λοιπόν πριν από λίγους μήνες μού είπαν ότι στο αρχείο της Lyra βρέθηκε ταινία με δέκα τραγούδια μ’ εμένα στα αγγλικά, απόρησα. Δε θυμόμουν τίποτα. Το «ξύλο» που είχα φάει τότε με είχε κάνει να λησμονήσω εντελώς την ύπαρξή τους. Και ήμουν στην αρχή τελείως αρνητική στο να κυκλοφορήσουν αυτά τα τραγούδια. Αν τελικά το δέχτηκα ήταν γιατί το ήθελε ο Γιώργος Μακράκης – και γιατί το χρωστάω στη Sasha Brewis, για τη δουλειά της που δεν την είδε ποτέ να κυκλοφορεί. Εγώ νιώθω πια ξένη μ’ εκείνη την ηρωική εποχή, τις τότε φιλοδοξίες μου. Το μόνο που επιθυμώ είναι κάποιοι φίλοι να χαρούν αυτά τα τραγούδια
Εννοειται οτι απευθυνεται στους φαν της τραγουδιστριας, οι υπολοιποι και οι νεοτεροι θα κοψουν φλεβα, αλλα εμενα που διψαω για  pure ρομαντισμο και καθαροτητα στη μουσικη, το ακουω τα βραδια, αυτα τα βραδια που δε λενε να χειμωνιασουν,γεματα υγρασια και σκονη...

"μαλακα.... να προσεχεις...."

"έχω ένα θέμα" με την πρώτη Δεκέμβρη, θες επειδή ο Γιάννης ο κολλητός μου δεν είναι εδω να μου τα κάνει πιο ευκολα...

θες που απο τοτε που εφυγε με κοιτα μεσα απο τη κορνίζα μαυτο το βλέμμα και γω νιώθω ότι κάτι πρέπει να κάνω αυτή τη μέρα , κάτι να γράψω κάτι...να μην τον απογοητεύσω.
Γιατί όσο ζούσε το χε πάρει πατριωτικά και γω τότε φοβητσιάρης και ενοχικός το παιζα θαρραλέος και άνετος
Ε λοιπόν Γιάννη τον πέτυχες το σκοπό σου, έγινα θαρραλέος και άνετος 7 χρόνια μετά αλλά δεν έγινα αναίσθητος , μας λείπεις πολύ...
Λοιπόν σταματώ  το μελόδραμα και συνεχίζω.
θα γράψω λοιπόν την ατάκα που μου λέγε πιο συχνά και την αφιερώνω στην μέρα αυτή
"μαλακα να προσέχεις"και όταν δεν είχα μαζί μου προφυλακτικό, μου βγάζε από το μπουφάν και μου δίνε όταν έφευγα πρώτος από μπαρ με παρέα
"Μαλακα να προσέχεις ....περνα καλά, τα λέμε αύριο το πρωί...."
έχουμε και λέμε λοιπον

α. δε βρέθηκε ακόμη το φάρμακο
β. τις μαλακίες τύπου bare back κόφτες, είναι σα να τρέχεις στην εθνική φορτηγό με σπασμένα φρένα.
γ.δεν εμπιστευόμαστε κάποιον από το πρώτο μηνα, ούτε λέμε Σαγαπώ γιατί το χω ακούσει κι αυτό(άσχετο).
δ. όταν κάνουμε σχέση κάνουμε εξετάσεις και στηρίζουμε τη σχέση πάνω στην ειλικρινεια
ε. δε θες σχέση με-γεια σου με χαρά σου αλλά εξετάσου συχνά και παίρνε προφυλάξεις.

Τα υπόλοιπα θα τα βρείτε σε όλα τα sites που αφορούν τον hiv και κάνουν καλή δουλειά.
απλά πρόσεχε ,σεβάσου τον εαυτό σου και τον άλλο.

Θέλω να αφιερώσω το παρακάτω αγαπημένο τραγούδι μου σε κάτι παιδιά που απλά δεν ήταν τυχεροί,
σε κάτι παιδια που ξεμυαλίζουν την μοναξιά τους με δυνατά γέλια και χιουμορ,που αγωνίζονται για την ζωή που τόσο δεν εκτιμούν πολλοί ανίδεοι.
Σαυτα τα παιδιά, τα γενναία.
Nαι υπάρχουν χρυσόψαρα εδω φιλε, και εχουν μηνμη  πάνω από ένα δευτερόλεπτο, και είναι μαζί σου, και σου πιάνουν το χέρι τρυφερά στα σκοτάδια, και προχωρανε μαζί σου στην νωθρή επικράτεια, στην άδεια άσφαλτο
δεν είσαι μόνος .
Άντε να βρεθεί το κωλοφάρμακο.... με το καλό.

rebe- η επιστροφη

Η επιστροφη μιας μεγαλης τραγουδιστριας, ενος πλασματος με ιδιαιτερα ταλεντα και αγαπη μεσα της για οτι  κανει

Η Αλεξια επιστρεφει μεταφορικα και κυριολεκτικα αφου ελειπε στην Αμερικη, με δικα της παραγωγη

 Επιστρέφει στη δισκογραφία με μια διαφορετική μουσική πρόταση.

Πρόκειται για το νέο τριπλό cd με τίτλο “Re-bE”, το οποίο φέρει για πρώτη φορά την υπογραφή της ίδιας στις συνθέσεις, τους στίχους, τα πεζά και τους διάχυτους αυτοσχεδιασμούς.
Η παραγωγή του άλμπουμ ξεκίνησε το 2000 και όπως λέει η ίδια: «Το “Re – bE” είναι για μένα ένας πολύ ιδιωτικός και ταυτόχρονα ένας πολύ ανοιχτός διάλογος με τον εαυτό μου. Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του, το “Re – bE”, έφερε κοντά πάρα πολλούς ταλαντούχους ανθρώπους. Ελπίζουμε μέσω της μουσικής του να σας μεταφέρουμε όλη αυτή την αγάπη και καλοσύνη που μοιραστήκαμε».
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο, στη Βουλγαρία, στη Μπρατισλάβα, στο Μανχάταν, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Συμμετέχει η Συμφωνική Ορχήστρα της Μπρατισλάβας.
“Ηλεκτρισμός”, “Time/Love me”, “Raices volantes”, “My tango”, “You and I”, “This is our life”, ”Famagusta”, “Letter to the unborn”, “Η ώρα που περνά”, “The street I live”, “Sand or wind” είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά κομμάτια ενός σημαντικού έργου, του “Re-bE”, που πιστεύουμε πως θα αγγίξουν κάθε ακροατή.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί από την Performance Street, αρχές Δεκέμβρη, σε πρωτότυπη συσκευασία και συνοδεύεται από ένα επιμελημένο ένθετο booklet 208 σελίδων.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε www.performancestreet.com  &
  www.rebe.com

 Κι ολα αυτα  στη καρδια μιας εποχης που αναζητει αξιες και ηθη ,Μεσα σε μια εποχη Xfactor και απολυτη εκμεταλευση του νεου καλλιτεχνη που κανει ονειρα, με γλοιωδεις κριτικους ταληροφονιαδες που μετρουν το σουξε σε ευρω και κρινουν οτι τα τραγουδια της αρλετας ειναι πασέ(γκαγκακη), εχω και γω τις εμμονες μου το ξερω γιαυτο κανω μπλογκινκ-ε βρε!

παρτε ενα δειγμα 

Καλη επιτυχια γλυκο κοριτσι  I love you

p.s την γνωριζω απο την εποχη που πειραματιστηκα (και δε με ηθελε) με την δημοσιογραφια,
θυμαμαι ενα απογευμα στα εξαρχεια σ ενα μαγαζακι με δωρα διπλα στο  DADA club οπου τραγουδουσε τζαζ, της μιλησα με κομπο στο λαιμο και με "αγκαλιασε " με τοση ιδιαιτερη ενεργεια. 
Απο τοτε καταλαβα οτι αυτο το κοριτσι δεν ειναι αλλη μια τραγουδιστρια αλλα μια Αλλη τραγουδιστρια και καλλιτεχνης πολυ μεγαλη για μια χωρα των μπουζουξιδικων, και μουσικων σκηνων , σουξε τις καθε χρονιας  και..."γραψε μου 3 ζεμπεκικα μια μπαλαντα μια ρουμπα να τα βαλουμε στο επομενο cd "

βοηθηστε με να ψηφισω

www.helpmevote.gr
 
το κανα το τεστ και με σοκαρε, γιατι μου βρηκε τον υποψηφιο που θα γουσταρα να ψηφισω αλλα ντρεπομαι να παραδεχτω
ειναι καλο τεσt  I quess
ισως σας βοηθησει
ευτυχως η δυστυχως δεν ψηφιζω Αθηνα  και τα κριτηρια μου για ψηφο ειναι οχι κομματικα σιγουρα, οχι αντιμνημονιακα,
αλλα πραγματικα με νοιαζει η Αθηνα και βρηκα το εξωφυλλο της LIFO  τοσο αποστωμοτικο

Μπορει κανεις να βοηθησει την Αθηνα?...
και να το θεσω αλλιως, Θελει καποιος να σωσει την πολη αυτη? 
καλο βολι οσοι ψηφισετε

δανειστηκα την φωτογραφια απο την www.lifo.gr

γιατι η γη ειναι πιο ομορφη απο μας...

Σκέψεις του ποιητη των  "δικων μου δρομων" μαζί με στίχους, ανέκδοτα σχέδια και εικόνες, αλλά και στιγμές από τη συνεργασία του με τον  Μιχαλη και τους  ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ και τις μέχρι σήμερα διαδρομες του, περιλαμβάνει η έκδοση με τίτλο «Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο», από τις εκδόσεις "Οξύ"

Ο ΚΒΗΤΑ Προγραμματίζει «μικρές συναυλίες» το χειμώνα σε πόλεις που έχει πολλά χρόνια να παίξει, γράφει το soundtrack της ταινίας του Μενέλαου Καραμαγγιώλη «J.A.C.E.» και ετοιμάζει νέο άλμπουμ.

                 Στέρεο Νόβα : Ένα κλεμμένο ποδήλατο

Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
κι από ένα σημείο τής Γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
πιο όμορφος από ποτέ / σα στρογγυλό χρυσάφι
θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι

Κι εγώ που κάνω όνειρα χωρίς να κοιμάμαι
περνάω μέσα από ένα κρύσταλλο χωρίς να φοβάμαι
γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο
είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος
ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας
Η χώρα μου είναι αποικία μιας πιο μεγάλης αποικίας

Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Είναι σα μαγνήτης που με κάνει να ονειρεύομαι
να μιλάω στα κτίρια, στα σύννεφα, ή να προσεύχομαι
Να 'χα μια θάλασσα έξω απ' το σπίτι μου
κι όποτε βρέχει να πετάω απ' το μπαλκόνι μου
κρατώντας το χέρι σου για πάντα
στις φραουλένιες πεδιάδες, στις γραμμικές κοιλάδες
Κι όπως συγκρούεται ένα αεροπλάνο στο μυαλό μου
να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου
Πες μου, πες μου, τι σκέφτεσαι για μένα
όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα
κι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλει
Κάποιος τότε σ' ένα στόχο σημαδεύει

Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες σου κι όλα τα πλαστικά όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
Ίσως βρούμε ένα σπίτι για να μείνουμε
ένα τόπο να ζήσουμε και να πεθάνουμε
μιλώντας σε κάποιον που έχει πεθάνει
σε χιονισμένα τοπία, σε δέντρα από μελάνι
ή σε ανθρώπους που ψάχνουν μια κατεύθυνση
προς το θεό, μια άλλη χώρα, μια άγνωστη διεύθυνση
στην οθόνη ενός κομπιούτερ, στα όνειρα του σκύλου
στο ουράνιο τόξο, στην καρδιά ενός φίλου

Φύλαξε τις εικόνες κι όλα όσα πιστεύεις
στο βιβλίο των ματιών σου είναι όλα αυτά που θέλεις
Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

εσυ με ξερεις πιο πολυ γερασιμε αγιε

δε ξερω αν ειμαι καλος χριστιανος και μαλλον στα τυπικα δεν ειμαι αλλα εχω μια μεταφυσικη σχεση με τον αγιο γερασιμο 

Ο δικος μου αγιος γερασιμος υπαρχει,,

Μια σειρα απο συμπτωσεις (?!) απο τοτε που ημουν στη κοιλια της μανας μου, ενα ονειρο σα ασπρομαυρη ελληνικη ταινια,και ενα μικρο εκκλησακι στο κεντρο της Αθηνας, την ομονοια..

Εσυ με ξερεις πιο καλα θα ταν ο τιτλος της σχεσης μου με τον Αγιο και αν και δε πηρα ποτε επισημα  το ονομα του, εγω το γιορταζω, γιατι ετσι νιωθω μεσα μου.

Καθε χρονο τετοια μερα στο εκκλησακι διπλα απο την Πολυκλινικη στην Ομονοια, σ ενα πανβρωμικο δρομο , διπλα απο τα πρεζονια , τους πακιστανους και τις γιαγιουλες με τις εικονιτσες και τα κομποσχοινια κι αναβω ενα κερι... σ ενα μικροσκοπικο εκκλησακι  πεντε επι πεντε.

Για μενα για τη μανα και τους ανθρωπους που αγαπω

Ειναι μια εμμονη που την εχει καθοριση η αναγκη μου να εποικοινωνησω με μια οντοτητα που πιστευω οτι μ εχει βοηθησει

"Το χω καψει..?" λετε εε...

Κ.Καβαφης *13ποιηματα του σε μουσικη ΠΛΑΤΩΝΟΣ*

 το βρηκα στο αγαπημενο  blog rota958.blogspot.com  
και το περιμενω με ενθουσιασμο , ειμαι μεγαλος θαυμαστης και του Γιαννη, και της Πλατωνος, λιγοτερο του Παπαιωαννου, τωρα τελευταια βρισκαω οτι εχει εγκλωβιστει στις μανιερες του απο τα παληα αλλα παλι ποιος ειμαι εγω που θα τον  κρινω?
Παντως ο Παλαμιδας ειναι ο ιδανικοτερος ερμηνευτης  (κατ εμε) για την διασκευη των ποιηματων του Καβαφη