ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλους εσάς που ψηφισαστε την ιστορία μου στο μπλογκ της Coulas, "το τραύμα των Χριστουγέννων".
Η Coula είναι από τις λίγες μπλογκερ που ξέρω που έχει συλλάβει την έννοια αυτού του αλiσβερισιου που γίνεται εδώ μεσα και το χει πάει μπροστά.
Την ευχαριστω που την έχω γνωρίσει όπως και όλους εσάς που σας γραφω σχόλια καθημερινά. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον μπαμπά τη μαμα, την γιαγιά μου την ουρανια, τη σκυλίτσα μου τη ηρα, το θεο, τον αγιο Γεράσιμο, τα ξωτικά του δασους , την τρανς ηρωίδα της ιστορίας , και την κυρια Μαρία που φτιάχνει καταπληκτικά μελομακάρονα
αφιέρωση λοιπόν
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι
Με ταχύτητες μεγάλες
Μοναχά η γη αλλάζει.
και πάμε στο κανονικό ποστ-να-το-κάμει-ο-θεος
part I
Αγαπημένα τραγούδια
Δεν είναι απαραίτητα τραγούδια που κυκλοφόρησαν μέσα στη χρονιά αλλα τραγούδια που παίξανε κατά τη χρονια αυτή στο i-pod μου πιο πολύ, και το καταχαρηκαν.
Και εγώ πιο πολύ.
Ετσι αποχαιρετώ εγώ αυτή τη χρονια, με τραγούδια
Δε γκρινιάζω γι αυτά που έχασα φέτος γιατί ήταν μονο ευρω και γω τα ευρω τα χω χεσμένα.
Δε γκρινιάζω για τίποτα πια γιατί γύρω μου βλέπω ανθρώπους που δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν δουλεια, δεν έχουν όνειρα, δεν έχουν ελπιδες άλλες.
part II
2011 λοιπον,Νέα Υόρκη, δουλεια,χαρες, αγαπη, δύσκολα αντίο σε φιλιες που πεθαναν, αλλα τις κρατάμε σ ένα κουτί μεσα μας, σα το μαυρο κουτί του αεροπλανου.
Κωνσταντινούπολη,μικρες δικαιώσεις, ξεκούραση, "ψυχοθεραπείες",
νέοι δρόμοι, νέοι φίλοι, δυσκολίες, δόσιμο σε ανθρώπους δικούς μου που το είχαν ανάγκη, μια δυο ρυτίδες πιο βαθείες..
νιώθω λίγο πιο κουρασμένος αλλα πιο ώριμος.!.
θα μου πεις μπορει μια χρονια να σε ωριμάσει?
Νομίζω και μια στιγμή αληθινη και μονο, μπορεί.
Eυχαριστώ για όσα έχω
έτσι τελιωνω αυτόν τον χρόνο.
Eρχεται ένας νέος , οπου ο κόσμος δεν θα είναι σε τίποτα ίδιος ξανά
αντίο παληε κοσμε αντίο παληο έντεκα.
αφιερώνω στο νέο χρόνο που έρχεται το κάτωθι βιδεοτεμαχιο
και μια αφιέρωση στην αγαπη μου που κλείνουμε 2 χρονια
τέτοιες μέρες...
(έλα μη βάλεις τα κλάματα χ-αααα-οοοο!!
