κανε το καλο

Το ανακαλυψα στο αγαπημενο  blog bearpridehiv.blogspot.com/  και θεωρησα χρεος μου να το κοινοποιησω 

ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΩΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ

Το Μαράκι παλεύει με τον καρκίνο, την Neurobehcet’s disease (μια σπάνια αυτοάνοση ασθένεια) και ένα σωρό άλλες ασθένειες για χρόνια τώρα. Μια ψυχή 25 μόλις ετών που ζητά λίγη ποιότητα στη ζωή της και που δεν σταματάει να ονειρεύεται. Οι γιατροί εδώ δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και η μόνη ελπίδα για το Μαράκι είναι ένα εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο στις ΗΠΑ. Τα έξοδα είναι αβάσταχτα για την οικογένεια της Μαρίας και το κράτος επιμένει σε δαιδαλώδεις γραφειοκρατίες δυσκολεύοντας -την ήδη δύσκολη- κατάσταση.
Έχουν ανοιχθεί τραπεζικοί λογαριασμοί στους οποίους καλούμαστε όσοι θέλουμε και μπορούμε να βοηθήσουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας το Μαράκι. Σε τέτοιες περιπτώσεις και η πιο μικρή βοήθεια είναι μεγάλη. Ας θυμηθούμε για λίγο ότι πάνω απ' όλα είμαστε Άνθρωποι κι ας βοηθήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε ένα συνάνθρωπο μας που παλεύει για τη ζωή. Αυτή που εμείς παίρνουμε ως δεδομένη. Διαδώστε το, μιλήστε σε φίλους και γνωστούς. Ας βοηθήσουμε ΟΛΟΙ μας. Είναι κρίμα κι άδικο. Είναι μόλις 25 ετών...

Λογαριασμοί:
1]. Νέα ΣΠΕ Αγλαντζιάς : CY14007042100000000020162227 – SWIFT NUMBER: CCBKCY2N
2]. Ελληνική Τράπεζα: CY43005001120001121054591900 – SWIFT NUMBER: HEBACY2N

Όνομα: Μαρία Δημητρίου Διαβάστε εδώ περισσότερα για την περίπτωση της Μαρίας όπως τα λέει η ίδια:

Η κατάσταση μου εξελίσσεται γρήγορα. Οι όγκοι στη κοιλιά είναι χειρότερα , μεγαλώνουν και πιθανότατα θα κάνουν μετάσταση στις ωοθήκες που ο γιατρός μας είπε πως σίγουρα τη μια ωοθήκη και τη μισή μήτρα θα τη χάσω αν δεν μου κάνουν ολική υστεροκτομή, στο τέλος.. Ο όγκος στην υπόφυση είναι ένα σπάνιο είδος όγκου που επηρεάζει όλα μου τα αισθητήρια όργανα, ήδη μου κατάστρεψε τα περισσότερα όπως και άρχισε να επηρεάζει την μνήμη μου και έτσι κάτι καρκινικά κύτταρα περιτριγυρίζουν το κεφάλι μου με σκοπό την καταστροφή μου. Το υγρό του εγκεφάλου είναι τοξικό από το φούσκωμα του όγκου. Η αυτοάνοση μου σπάνια ασθένεια που λέγεται Neurobehcet’s disease μου χτυπά δυνατά και σαρώνει όλα μου τα όργανα. Τώρα δε ζω τη ζωή μου απλώς υπάρχω γιατί πονάω φρικτά και κάποιες στιγμές παρακαλάω να τελειώνει όλη αυτή η κατάσταση με το τέλος μου για να βρω ξεκούραση και ανακούφισει που τόσο πολύ την χρειάζομαι. Καθημερινά είμαι με τις μορφίνες και άλλα πολλά παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, κορτιζόνη συχνά και ανοσοκατασταλτικά.

Τελευταία μου ελπίδα είναι στην Αμερική στη Μayo Clinic όπου εκεί θα υποβληθώ σε διάφορες και επώδυνες εξετάσεις, επεμβάσεις, χημειοθεραπείες δυνατές που πρέπει να είμαι δυνατή για να αντέξει το σώμα μου. Αλλά χρειαζόμαστε χρήματα για να μας δεχτούν, εμείς δεν έχουμε, τρεφόμαστε από τις συντάξεις των παππούδων μου και το δικό μου αναπηρικό βοήθημα. Αν κανονιστούν όλα τα χρήματα και όλα αυτά τα απαραίτητα, το λιγότερο σε ένα μήνα πρέπει να είμαι εκεί για νοσηλεία. Οπότε ανοίξαμε λογαριασμούς όπου πολλοί φίλοι εδώ μέσα και γιατροί μας είπαν να το κάνουμε γιατί δεν πάει άλλο η κατάσταση μου να περιμένει. Θα δημοσιευτεί και το πρόβλημα υγείας μου και σε κανάλια χωρίς εμένα παρόν γιατί δεν έχω δύναμη σωματική μα ούτε και ψυχική.

Εκεί στόχος μας θα είναι η ποιότητα στη ζωή μου και μια σταθερότητα αν μπορέσουν τελικά γιατί πέρασαν χρόνια άδικα χωρίς καμία βοήθεια και ήδη βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη και άσχημη κατάσταση. Αν ζω ποιοτικά δεν με ενδιαφέρει πότε θα έρθει το τέλος, φτάνει που θα ζω τη ζωή μου και δεν θα υπάρχω απλά. Αν δεν έχω ποιότητα δεν τη θέλω τη ζωή μου.. Αρκετά πέρασα και περνώ μέχρι τώρα, μα η δύναμη μου, είναι η μανούλα μου που με κοιτάζει στα μάτια και μου λέει άντεξε άγγελε μου άντεξε και θα βρούμε λύση, πάνω από όλα ο Θεός και εσείς όλοι που με στηρίζεται και με αγαπάτε αληθινά...