Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

οργη, θλιψη και σταχτες...

 
δανειστηκα την φωτογραφια απο http://www.facebook.com/pages/BL-PHOTO-STUDIO/2720025800   
Η φωτογραφία ειναι από τη χθεσινή συγκέντρωση 
Η Μέλινα κοιτά το κόσμο, ξέρει τι θα συμβεί σε λίγη ώρα αλλά δε μπορεί να μιλήσει
Η Μέλινα αγάπησε πολύ την Αθηνα
Ευτυχώς που δεν ζει ανάμεσα μας και πολλοί άλλοι, αυτοί έφυγαν  νωρίς..
Δεν ζήσαν την εποχή της χρεοκοπίας...."εντος" μας
Αλλά πάλι σκεφτομαι πως αν ζουσανε μερικοί από τους ανθρώπους αυτής της γενιάς, 
με αξίες ιδανικά και τσίπα να κυλαει στο αίμα τους,
   ισως να ταν αλλιως
Ισως να χαμε και πολιτικους με ηθος
Όχι σαν αυτούς που την ώρα που γινόταν τα επεισόδια,
παρακολουθούσαν το  χθεσινό ματς 
αλλά πάλι θα μου πεις εσύ τους ψήφισες ρε παιδί, μην παραπονιέσαι
καλά να πάθεις
να σου γίνει μάθημα.

Δεν έχω περάσει ακόμη από το κέντρο-κέντρο, ξερω δε θα μου αρέσει.
Δεν θέλω να δω τα καμένα, εχω  υπάρξει θεατής στο ίδιο έργο το δεκάμερο του 2008
Και θα εκνευριστώ πολύ αν παω απο κει τωρα.
Καταλαβαινεις τι ειναι για μας που αγαπαμε το κεντρο αυτο που συνεβη χτες? ετσι?
Ακόμη θυμάμαι ένα ωραίο μαγαζάκι στην αρχή της Μάρνης απέναντι από το Μουσείο, είχε αθλητικά, το είχε ενας εξαιρετικός κύριος με τη γυναίκα του και πάντα έκανε πολύ καλές τιμές
Αυτό το μαγαζάκι κάηκε μαζι με πολλά αλλά μικρά μαγαζιά τοτε με τα γεγονότα του δεκάμερο
Είχα πάει την επόμενη μέρα.
Ήταν αυτός ο κύριος έξω από το μαγαζί, μαγαζί φτιαγμένο από στάχτες πια, έκλαιγε σα παιδί
Από τοτε δεν τον ξαναείδα
Το μαγαζί δε ξαναφτιάχτηκε, όπως και πολλά αλλά , αν κάνεις μια βόλτα στη Στουρνάρη θα καταλάβεις,
Τι να γράψει κάνεις για το κωλο κρατος? 
σημερα καθως μιλαγα με τον κολητο
ειπα το μνημονιο ,μνημοσυνο
κατα λαθος, καθως μιλουσα γρηγορα
κατα λαθος?