Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

καλό αποκαλόκαιρο.

Στο μυαλο  διαφορα καλωδια
 εχουν βραχυκυκλωσει απο σκεψεις
ενος καλοκαιριου που δε θελω να ρθει ξανα 
πρεπει να σβηνω σιγα σιγα το παρελθον
 οσο το μελλον μικραινει
 τραγουδια και ποιητες
 εχουν πει ηδη για οσα ενιωσα 
και απομεινα  να κοιταζω τις μπλε αποχρωσεις του δειλινου του αυγουστου
Το καλοκαιρι φευγει,
οπου να ναι
δε το πηρε καμια βροχη 
ουτε πηρε μαζι του τις αγαπες τις καλοκαιρινες

το ξερεις οτι δε τα εχω καλα με τους απολογισμους
τους διαλογισμους και τους υπολογισμους
Οποτε αφηνω πισω αυτο το καλοκαιρι
οτι εγινε καλως εγινε 
μαθημα και παθημα

λεξεις, 
και σκέψεις

τυχαιες συναντήσεις
η τίποτα δεν ειναι τυχαίο?

αφίξεις κι αναχωρήσεις
συγγενεις
και φιλοι
σαραντα κυματα και εξήντα συννεφα πιο περα
ο σεπτέμβρης επίτελους

αντίο καλοκαίρι  μου του 2015
βιαζομαι να  σ αποχαιρετισω 
θα πάρω το πρώτο αεροπλάνο της γραμμής
και θα πετάξω
κι απο τα παράθυρο θα αγναντεύω
θα ειναι ολα τόσο μικρά
τόσο μικρά όμως...
σπιτια δρομοι ακτογραμμες
και  ξερεις  κατι?
δε θα κρατήσω τίποτα 
απο σένα, καλοκαίρι
ψέματα...
θα κρατήσω
πάντα κράταω..
σιωπές
βλεματα 
βόλτες
βουτιες
το τσιτωμα στο προσωπο
απο τη αλμυρα
την ωρα της επιστροφης

partitura per spugne di mare 
που λεει και ο ποιητης

θα κρατήσω τις στιγμές τις ήμερες
λίγες πολύ λίγες
 αλλά δυνατές

 και κατι ανατολές..
με υγρασία
και τα κουλουρακια τα πρωινα της φιλης
και τα γελια μας τα βραδυνά
που εχουν κατι απο τα εφηβικα μας καλοκαιρια

κι ένα φεγγάρι  κει στα τέλη του
Iουλη...

το μονο που με καταλαβε


Θα κρατησω τα λογια σου , 

φιλαρακι μου
σα φυλακτό
γιατι εσυ με ξερεις πιο πολυ
και οι φίλοι μας τελικα ειμαστε μεις

καλο αποκαλοκαιρο