τα χριστουγεννα ....που δεν εζησα

σου αρεσουν τα χριστουγεννα  με ρωτησες?
ειπα ναι , μαρεσουν
αλλα δε τα εχω ζησει
δε θυμάμαι Χριστούγεννα οικογενειακά όμορφα

μόνο κείνα τα τελευταία Χριστούγεννα 

στο μεγάλο σαλόνι

με τη καινούργια τηλεόραση

και τις θείες 

του θείους

τα ξαδέρφια 

τις μυρουδιές των φαγητών

η μάνα αγχωμένη να είναι όλα τέλεια

το γλυκό Κοπεγχάγη

ναι έφτιαχνε ένα γλυκό που το έλεγε κοπεγχαγη

μη με ρωτησεις πως και τι

άπλα ήταν όνειρο...

στο καινούργιο τεράστιο σαλόνι

στο καινούργιο σπίτι

και τραγούδια λαϊκά 

χόρεψες ζειμπεκικο

το μερτικό σου από τη χαρά

στο είχαν πάρει άλλοι

τελικά τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια  πάτερα

εκεί σταμάτησαν τα χριστουγεννα για μένα

όλα τα άλλα Χριστούγεννα

ήταν των άλλων  τα χριστουγεννα

και άπλα εγώ έμπαινα έτρωγα τα μελομακάρονα

χαμογελούσα  έτσι για να με ξεγελασω

και έφευγα

επέστρεφα πάντα στο πατρικό

και κοιμόμουν 

να περάσει η χρονιάρα μέρα

και περάσαν τα χρονια και  έγινα μεγάλος

και θελω σα παιδι

 να στολισω το δεντρο 

δίπλα στο μπαλκονοπορτα

δίπλα στο τζακι

να το στολισουμε μαζι

καλα      χριστουγεννα

θα σε περιμενω..

απο καιρο ηθελα να γραψω
οσα νιωθω
αλλα ηρθε αυτο μ αυτο το τραγουδι
η αρλετα απο κει περα την ακρη του ουρανου
με χαιδεψε στον ωμο
ασε θα τα πω εγω
πηρε τη κιθαρα της και...



"....Κάτω από το δέντρο θα σε περιμένω με αγνή καρδιά
και μπαταρίες αλκαλικές Με τα φτερά των αγγέλων των σπασμένων...."

αγαπημενο μου blog

Επιστροφή στη πόλη

Ηταν κακό καλοκαίρι

και  μένα δε αρέσει η λέξη κακός

αλλά αυτό το καλοκαίρι  ήταν κακό

και ο καιρός τρελοκαιρος

και ο χειμώνας που μου υποσχέθηκες δίπλα 

στο τζάκι αγκαλιά δεν ήρθε ακόμη

Μάλλον  την πάτησα και κρύωσα

Ίωση ίσως

πυρετοί δέκατα τσάγια χάπια 

Ξέρω δε γράφω συχνά πια όπως πριν

αλλά κάνω μια γύρα στα αγαπημένα μπλογκ κι ας μη σχολιάζω

δε ξέρω τι έχω πάθει

Είμαι σαν να έχει κολλήσει

το pause σε παλιά βιντεοκασέτα

και τρεμοπαίζει η εικόνα της ταινίας 

Αν με καταλαβαίνεις

Το τελευταίο καιρό συμβαίνουν κάτι περίεργες  "επιστροφές"

Μηνύματα από ανθρώπους που έχεις  να δεις απο το προηγουμενο αιωνα

 ίσως "οφειλές"

Και εγώ όπως με πάει το ποτάμι, κάνω κουπί αλλά αφήνομαι και λίγο

Αγαπημένο μου ημερολόγιο

γιατί αυτό πάντα ήσουν  , αγαπημένο μου μπλογκακι

ένα ημερολόγιο, καποιες φόρες και αγιολόγιο , 

δε λέω

σου υπόσχομαι να  αρχισω να γράφω ξανά

να πατήσω το πλέη

και να συνεχίσω

γιατί πιστεύω ακόμη στην αγάπη

και θέλω να τη ζήσω

μια απ αυτές τις μέρες θα γίνω ο εαυτό μου

το τραγούδι που αγαπάω αυτες τις

καλο φθινονωρο

 Αρλετα αγαπημενη
https://www.youtube.com/watch?v=92nPZoDiu9E
στον πλανήτη της αυτή
με τη κιθάρα σίγουρα
ήρεμη

ηταν ενα δύσκολο καλοκαίρι
τι να σας  γράψω  ποιητή και αισθματια μου μπλογκερ
και να στα γράψω δε θα τα πιστεψεις
δε  στα γραφω
πατάω το Delete και αργουν να σβηστουν
παίρνει ωρα
ειναι μεγάλος ο όγκος δεδομένων
και παλιό το μηχάνημα
κι ακούγεται αυτός ο ήχος του επεξεργαστή
που δυσκολεύεται
εχει πλακα
θα σβηστούν που θα παει
και εχω μεσα μου ελεύθερο χώρο
για άλλα
προς το παρών
 βρεχει βρέχει βρέχει
και μυριζει χλωρίνη  στο σπιτι
η καθαρίστρια καθαρίζει
φορώντας τα πορτοκαλι γάντια της
και ονειρεύεται που σε δυο μερες
θα ναι στη χωρα της με το παιδι της αγκαλιά
έτσι ειναι η ζωη ...
καλό φθινοπωρο
και να διαβασετε οπωςδηποτε
το βιβλιο του  Μιχαλη Δελτα
καθαρση απο τις εκδοσεις " οδος Πανός"

αγαπημενη μου αρλετα

Αγαπημενη μου Αρλετα

γεμισε το facebook απο αναρτησεις 

και ποστιες 

με τραγουδια σου

καταλαβα οτι δεν ηταν καλα τα νεα

εφυγες λεει απο εγκεφαλικο

δεν ησουν καλα και τα λοιπα

και θα σε θυμομαστε 

και νεο κυμα και ολα αυτα....

γω αποψε μου Αρλετα μου σε λιγο 

θα παω στο κηπο με θεα 

το κοκκινο φεγγαρι και 

τη θαλασσα , με τον κολητο τον ηλια

θα φτιαξουμε αυτο το ωραιο κοκτεηλ

με pimms sprite πολυ παγο και μεντα απο το κηπο

και θα ακουσουμε 

στα γνωστα και στ αγνωστα τραγουδια σου

 και ισως στο τελος της βραδιας 

ρθεις και συ 

κι ας ειναι καλοκαιρι

με το παλτο σου και το σκυλακι που το εβγαζες

βολτα στα εξαρχεια την ωρα που σουρουπωνε

οταν ημουν φοιτητης

θα ανοιξεις την εξωπορτα και θα σε κερασουμε

Pimms & sprite και πολυ παγο

και μεντα απο το κηπο

που να τρεχουμε τωρα στα μπαρ τα ναυαγια

θα φτιαξουμε το δικο μας...

ποιο αντιο? καθε βραδυ στις playlist  μου
μου παιζεις τραγουδια

Ανοιξη και ανάσταση

Όσο μεγαλώνω

 τα  μεγάλα μου φαίνονται μικρά

αλλά είναι και κάτι μικρά

 που μεγαλώνουν  εντος μου

και με πνίγουν για ένα λεπτό μονό

ευτυχώς έχω αναπτύξει αντοχές 

αναπνοές μεγάλες δυνατές

και κει που βρίσκομαι στο βυθό 

και αυτά τα μικρά έχουν γίνει

μια μεγάλη επιθετική παλάμη

και μου κάνουν πατητή (*)(

σηκώνω το κεφάλι με δύναμη

με όση δύναμη έχω και  αναπνέω ξανά 

τον θαλασσινό αέρα

τα ψαράκια έχουν σαστίσει για λίγο 

αλλά με ξέρουν και συνεχίζουν 

το τρελό χορό τους

κολυμπώ  αρχικαμε  ταχυκαρδία σχετική

μετά αφήνομαι ανάσκελα

και ηρεμώ

κάπως έτσι κυλά η ζωή

σταυρώσεις μικρές η μεγάλες

αναστάσεις

                 μικρές επαναστάσεις

νίκες

         ήττες

               λύπες 

χαρες

ξέρεις εσύ

(*)Στην θάλασσα καθώς παίζουμε και γελάμε... πιάνουμε κάποιον φίλο μας από το κεφάλι και τον βουτάμε μέσα, καθώς αυτός βουλιάζει έχουμε την ευκαιρία να πατήσουμε και με τα πόδια μας πάνω του ώστε να τον κρατήσουμε πιο πολύ ώρα μέσα στο νερό μπας και πιει λίγο

ω γλυκυ μου εαρ...

ο ελβις θα γινει πενηντα

Αγαπημένε μου ελβις

Αν υπήρχαν κασέτες θα σου έφτιαχνα μια

σαν εκείνη όταν  πήγαινες φαντάρος

και σου  εκανα κολαζ

εξώφυλλο τον όλβος

στα μάτια μου ήσουν σαν τον Ελβις

λαμπερός

και πάντα ροκ

ροκαρες και ρολαρες  τη ζωη σου

μ ενα τροπο που θα κατακτησω στα 80 μου

Εικοσι επτα χρονια μετα κεινη η πρωτη στιγμη

ειναι   σαν ομιχλη

 που με διαπερνα ακομη

οχι σαν  υγρασια

αλλα σαν  τρυφεραδα

Ενα φεγγαρι στην αλεξανδρας

δυο παιδια  αγνωστα  μεταξυ τους

 με  τη μοναξια της επαρχιας τους

στους ωμους τους

και τη λαχταρα να βρουν

ενα δρομο που να τους αγαπα

να περπατησουν ξυπολητα

οπως τοτε τα καλοκαιρια στην αμμουδια τους

40 κυματα μακρια   τα νησια τους

στο περιστέρι η γκαρσονιέρα

με την μικροσκοπική τουαλέτα

πλαφ !

όταν έκανες ντους το νερό έτρεχε

να ξεφύγει

 και έφτανε

 στη κουζίνα διπλά ακριβώς

το ότι ήταν κουζίνα διπλά ακριβώς

το καταλάβαινες από τα εκατοντάδες

άπλυτα πιάτα

κι η γκαρσονιέρα μου στη κυψέλη

ένα κρεβάτι

ένα καφάσι για κομοδίνα

ισόγειο,

νεραντζιά απέξω

και απομεσα  αρκετη τρελλα

και πολλά μεθύσια

πάνω στο παπί το μπλε

τ αλμυρά τα δάκρυα

εκαναν  βόλτα

 από τα δικά σου μαγούλα

στα δικά μου

και μετά ήρθε η νύχτα στην Αθηνα

μεγάλη ατελείωτη

η νύχτες μας  ένα ατέλειωτο beat

η κάρδια μας έψαχνε τις αλήθειες της

στερεο νοβα

φιλια

σώματα

αγάπες μικρές

μεγάλες

στρατός

αποχαιρετισμοί

κτελ

σακ βουαγιαζ

σημειώματα

τηλεφωνα

τηλεκάρτες

μετά μεγαλώσαμε

μπήκαμε σε δυάρι

σε τριάρι

σε τεσσάρι

αλλά η τι σημασία έχουν

 τα δωμάτια και

οι όροφοι

μείς μεγαλώσαμε  όμορφα

αλλάξαμε

 πονέσαμε

αγαπήσαμε

πληγωθήκαμε

φοβηθήκαμε

κάποιες φόρες

δεν αντέξαμε 

ο ένας τον άλλον

το ξέρω

αλλά τον έχει

τον έχει όντος του

ότι και να γίνει μικρέ μου ελβις

εγώ  εχω σκοπο ναι μαι εδω

 το  χεις παρει πρεφα ετσι?

φλύαρος και υπερβολικός

με το καθρεφτάκι στο χέρι

χαμομηλακι και βολτες στη πλατεια με το Πι

και θα σου κρατώ το χέρι σφιχτά

τα βράδια που  το έχεις ανάγκη

τώρα που έχω ζήσει 

και εγώ σχεδόν μισό αιώνα

τώρα ξέρω πως δε θέλω να σε χάσω με τίποτα

τώρα πια δεν είσαι φίλος 

αλλά αδελφός

ότι και να γίνει μας ενώνει

ένα αίμα  μεταφυσικο

αυτό που κυλαει εντος μας

όχι κόκκινο

είναι αόρατο...

κάτι σα  συνδεση γουαί φα

να σου δώσω να καταλάβεις

συνδεόμαστε  έτσι χωρίς κωδικό

μη σου πω και χωρις δικτυο

γιατι μεις μεγαλωσαμε χωρις τα δικτυα τους

και φτιαξαμε τα δικα μας 

που  ειναι αητητα

δεν υπάρχουν κασέτες  Ελβις  μου πια

μονο σε κάτι κουτιά μου παλιά 

γιοματα αναμνησεις

και το στύλο δε γράφει σε χαρτί όπως παλιά

αρνείται δε ξέρω γιατί,

μισεί τα δάχτυλα που κατέχουν το πληκτρολόγιο

είναι ένας εγωιστής αυτό το παλιό μπικ στύλο

και μια βραδια σαν κι αυτή

με τη αγερωχη πασχαλια  

της διπλανής αυλής

να μου χαιδευει τον σβερκο

θα θελα να ακουγαμε μια κασετα ακομη

χωρις να σκεφτομαστε τιποτα

 βαλε τωρα λιγο δυνατα αυτο το τραγουδι

https://www.youtube.com/watch?v=RYgxxU1wKTc

αθηνα αντίο

Η Αθηνα

 είναι οι άνθρωποι μου

Φίλοι και αγάπες

δρόμοι

αγαπημένα στέκια

βόλτες

το ολόγιομο φεγγάρι της Ηπείρου

σοκακια της πλακας  την άνοιξη 

κρύα βράδια του χειμώνα στην Αίολου

ζεστό καφέ πρωί Κυριακής στο Κουκάκι

πρωινά στη Βικτώρια για  ένα γρήγορο καφέ

περαστικοί

βιβλία στο μικρό βιβλιοπωλείο

εκείνο που με πληγώνει 

είναι το κέντρο της πολης 

 που το πυροβολούν κάθε μέρα

αυτές οι μικρές ομάδες των ακρών

με δυσκολία μπορώ να πιστέψω 

ότι δεν μπορεί να μπει τάξη στα Εξάρχεια και παραπλεύρως

τόσα μαγαζάκια κλείσαμε από καταστροφές των ακραίων στοιχείων

Τόσα αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες καμένες 

έτσι για ένα τσαμπουκά εναντια στην εξουσια

μονο που εξουσια δεν ιδρωνει και πολυ

το μονο που πετυχαινουν ειναι 

η καταστροφες  στις γειτονιες των απλων κατοικων

Καποτε τα εξαρχεια μυριζαν ποιηση

πασχαλιες, ιδεες και ερωτα και φιλιες

Τωρα μυριζουν ποδαριλα, καμενα ξυλα στη πλατεια

μπαφο και αγενεια

Περνας απο τη πλατεια και εισαι  εχθρος αν δε ζεχνεις

Ο Αλέξης και το παρεακι ζουν σε ένα παράπλευρο συμπάν

όπου η πόλη δεν έχει τόση εγκληματικότητα όσο πριν

όπου στα νοσοκομεία γίνονται θαύματα

-φυσικά και γίνονται αλλά 

από τους απλούς ανθρώπους εργαζόμενους

που είναι ακόμα άνθρωποι-

δε ξέρω τι θα γίνει

δε βλέπω ένα φως

Ίσως  αλλάξω γειτονια

ίσως

αφού αλλάξαμε δρόμους

και συνήθειες λογω των επεισοδίων

ίσως βρω σπίτι αλλού

προς το παρόν φεύγω  

για δουλεια σε νησι

και δε θα  μου λείψεις Αθηνα

όπως είσαι τώρα όχι 

δε θα μου λείψεις

ουτε γω θα σου λειω 

γιατι εισαι σε κωμα στην εντατικη

δε θα καταλαβεις και πολλα

μονό οι φίλοι μου θα μου λείπουν

αλλά κι αυτοί καταλαβαίνουν

η ζωή δυσκόλεψε

αντίο Αθηνα

Προσθήκη λεζάντας

ραντεβού με τη πρώτη βροχούλα του Σεπτεμβρη

ανοιξη του δεκαεπτα

και έσκασαν κάτι μηνύματα στο facebook

τι έγινε

 που είσαι

πως είσαι

γιατι δε γράφεις

μου έλειψες

και χάρηκα

ειναι ωραίο να σ αγαπουν 

να σε θυμουνται

 δε γράφω ναι

δεν εχω διαθεση πια

δεν εχω αναγκη

δε ξερω τι να πω

παλιότερα  ειχα αναγκη να μοιραστώ μαζι σας

ειχα ανάγκη να επιβεβαιωθώ

να γίνω μέρος αυτου του πλανητη 

με τα καλα και τα κακα του

ισως ν άλλαξε η εποχη 

η δικη μου εποχή? 

δε ξερω

ολα κάνουν ενα κύκλο 

μια φάση ειναι ?

δε μπορω να σου πω με σαφήνεια

αυτο που ξερω ειναι

οτι  ειμαι  καλα

γραφω αλλα δεν εκτοξεύονται

στο διαδίκτυο

το μονο που σιγουρα ξερω 

ειναι οτι εχω παθει ανοιξη

και χάνομαι οταν ρεμβάζω

ουρανους

και θάλασσες

και λουλούδια

και αγρους

και παιδια χαρούμενα

στους δρομους 

με βερμούδα

και

χαρούμενα κοκαλάκια

στα μαλλιά των κοριτσιών

και φρεντο με κανελα

και ενα παιδί απο αλλη χωρα

να σε κοιτά κατάματα

και να χαίρεται

ανοιξη 

αρλετα γινε καλα

διάβασα  οτι η αρλέτα το παλεύει 
διασωληνωμένη στην εντατική
  ενος νοσοκομειου,
ξανα.....
καποτε ειχα φτιαξει αυτο το βιντεακι 
για ενα σχετικα  αγνωστο τραγουδι της
την αγαπαω την Αρλετα
και θελω να γινει καλα 
ετσι Αρλετα?
 γινε καλα
https://www.youtube.com/watch?v=fMVU2QjtB5M

του αγιου βαλεντινου ραντεβου με μενα

  

έχω ένα φίλο τον τζερυ

ο τζερυ  είναι κάτι σαν φύλακας άγγελος 

αλλά δεν είναι φύλακας 

μηδέ  άγγελος

είναι  απλά  ένας άνθρωπος...

ενας ανθρωπος που μπορεί να τσακίσει 

μια σπανακόπιτα σε μισή ώρα

και να πιει 13 ουσκια σ ενα βράδυ 

μέχρι τις 6 το πρωί

και την άλλη μέρα

να είναι πιο σοφός

όσο πιο πολλή σπανακόπιτα και ουίσκι

τόσο πιο πολλή σοφία

Φυσικά και δε θα πάρει ποτέ τηλέφωνο 

θα την φάει όλη μόνος του

Σε αυτό του βγάζω το καπέλο

έτσι πρέπει

Κάθε μέρα έχω και ένα σοφό καλό λόγο 

απο το γεματο σπανακοπιτα 

σπιτικη σπανακοπιτα,

στομα του,

 το αφιλητο ( και καλα)

Σήμερα καθώς ήμουν χωμένος σ αυτό που καναπέ 

που έχει υποφέρει φέτος  πιο πολυ απο καθε αλλη χρονια

ξερει αυτος

(οχι ο τζερυ

ο καναπες βρε)μου είπε το εξής

(οχι βρε ο καναπες

ο τζερυ)

σταματα να ψάχνεις την αγάπη

η αγάπη έρχεται όταν δεν τη ψάχνεις

εχει σου λεει navigator

και παει εκει που δεν την ψαχνουν

τώρα αυτό είναι καλό?

ειναι νορμαλ αυτο για την αγαπη?

ε?

καλό η κακό

ένα ξέρω

όταν την ψάχνεις όντως δεν έρχεται

εξακριβωμενο

η μπορεί να συμβαίνει και το άλλο

μπορεί η αγάπη να σου έρχεται στη ζωή, σε ποσότητα

και γω να τη ξόδεψα

να τη σπαταλησα

μεσα στα χρονια 

στα  καινουργια τα σεντονια 

και  τα λοιπα

να ξεπέρασα  που λες

 το όριο των απεριορίστων διαδρομών αγάπης

αγάπη μου

 σου λεει η αγαπη

έλεος πια

όσο αγάπησες

20 χρόνια τώρα αγάπες

δεσμοί χωρισμοί 

της ζωής πειρασμοί

ε  νισάφι

κουλαρε

σατ νταουν δε απλικεησον

ειναι ολες μεσα στη τρελλα

κοιτά και λίγο τον εαυτό σου

αγάπησε τον

φτιαξε μια σπανακοπιτα 

με σπανακι απο τη λαικη

και φατην ολη μονος σου

σταματα αυτήν την ανελέητη αναζήτηση

Και δε ξέρεις τι είναι να ψάχνεις

αχ αγαπημένε μου αναγνώστη  

το ομολογώ 

έχω κάνει πολύ κακό στον εαυτό μου

καιρό να αγαπήσω ξανά εμένα

σαν έτοιμος από καιρό

πάω για σπανακόπιτα 

τζερυ χελπ

πως τη φτιαχνεις???

 α σου χω και τραγουδι'

 σαυτη την εκτελεση

μ αρεσει

τι ναι αυτο που μας χωριζει?

διχασμός
        ξενοφοβία
                             διακρίσεις
     ρατσισμός
ενας πλανηταρχης  απο-φασιζει 
και διατάσσει διάφορα...

μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε πιο σοβαρά
τι λεμε και σκεφτόμαστε κι μεις οι ιδιοι

για το μαύρο διπλα μας
τη χοντρουλα στο καφε
που σχολιαζουμε  κρυφα γελωντας?

την "αδερφή"
 του χωριου
το σπασικλακι του σχολειου

το μεταναστη που δε χωραει
στη χωρα μας
αλλα μηπως νομιζεις κι αυτος 
θελει να χωρεσει εδω?

γι αλλου ξεκινησε

γελαω στη τιβι με  
τα  σεμιναρια στα σχολεια
  με θέμα «Σώμα και ταυτότητα» 
ελεος ρε παιδια
κανεις δεν κολλαει ομοφυλοφυλια
και "τρανσεξουαλισμο"
κουλαρε τε
δεν ειναι κακο τα παιδακια 
να μαθουν τη διαφορετικοτητα
 πρωτη και καλυτερη η εκκλησια
στο σπιτι του κρεμασμενου αγαπημενη
μου ελληνικη εκκλησια δεν ομιλουν
θε μου σχωρα με τον ασωτο

 ξέρεις  τι εννοώ
 αλλα δες  εδω το   δανεζικο βίντεο
για να καταλαβεις ποσο μα ποσο
πισω ειμαστε 

και είμαι σιγουρος 
οτι θα νιώσεις 
οτι μας ενώνουν πολλά
πιο πολλά
απ οτι υπέθετες οτι μας χωρίζουν