αντιο παληοδεκαξι

πάει και το δεκαξι

όταν μεγαλώνεις ο χρόνος τρέχει

βιαστικα 

δε θες

αλλά έτσι είναι

Και καθώς τρέχει ,

τρέχεις κι εσύ

και κουβαλάς 

άγχη έννοιες υποχρεώσεις

βαρίδια ένα σωρό

και η εποχή αγριεύει

δεν έχεις χρόνο για άλλο πόνο

δεν έχεις χρόνο να δεις τον άλλο κατάματα

να ακούσεις τις σιωπές του

και όλα συμπυκνώνονται

σε  emoticons  φατσυλες

σε μηνύματα στο κινητό

16 ήσουν δύσκολο

Τώρα που φεύγεις δεν έχω τίποτα

να μου λείψει

Ήσουν  μια χρόνια που συνηθίσαμε τη βία

και την βλακεία και το νέο καλυμμένο φασισμό

Το φασισμό απ αυτούς που μέχρι τώρα

ήταν και καλά πολέμιοι του φασισμού

Μια χρόνια που πήρα άλλο ένα γέρο μάθημα

το μάθημα ήταν να εμπιστεύομαι μένα

και να μην με ξοδεύω

Αυτό που κρατώ από το 16 και το φυλώ

είναι οι άνθρωποι γύρω μου

που με  στηρίζουν όταν δε το περιμένεις

στα καλά και στα κακά

ένας πυρήνας ανθρώπων που   με φυλανε

Αυτούς παίρνω μαζί μου και στο 17

Το όποιο 17

 είναι και ο αγαπημένος μου αριθμός

όποτε αφού έχω ακόμη την υγεία μου

αφού μπήκα βγήκα σε νοσοκομεία 

αλλά για απλά πράγματα μονο

αφού ζω ακόμη στο σπίτι μου

και δεν έφυγα σε άλλη χώρα 

κι ας γίνεται κι εδω

 ένας άλλο νέος πόλεμος

αφού δε ζητιανεύω στο δρόμο

με χαρτόνι να γράφει σε σπασμένα

γερμανικά πεινώ

αφού το κινητό μου κτυπάει

και τρελαίνεται με τις σαχλαμάρες 

που λέω με τους κολλητούς

αφού  λέμε ακόμη σαχλαμάρες

κάθε Σάββατο πρωί στο γνωστό καφέ

τότε είμαι πολύ καλά

ευχαριστώ

και πάμε σιγά στις ρυθμίσεις

πατάμε επανεκκίνηση

αντιο παλιοδεκαξι

καλή χρόνια να χουμε 

σο δις ισ κριστμας! (μανα ειναι μονο μια )

άκουγα αυτό το τραγούδι 

και μου ρθε μυρουδιά απο φλούδα μανταρίνι

στη σόμπα με τα ξύλα

η γιαγιά μας καθάριζε μανταρίνια και μετα

έριχνε στη ξυλοσομπα πανω τις φλουδες

και μύριζε το δωμάτιο ολο

και ερχόταν η μυρουδιά

και  μπλεκόταν γλυκά με τις άλλες

απο τα μελομακάρονα της μάνας

Της μάνας μου ήταν πάντα πιο ωραία

Απλά μελομακαρονα ,

 με μέτρο χωρις πολλα πολλα
οπως ολος της ο τρόπος

«Έφτιαχνα  μελομακάρονα?»

με ρώτησε χτες η μανα μου

δε θυμάται πια καλα

ειναι  λιγο μετα τα ογδοντα

και η μνήμη της παιζει παιχνίδια

Σα μπαταρια αφόρτιστη

εχει αναλαμπές

Κάποιες φόρες στενοχωριέται που δε θυμάται

δε θελει και πολλα πολλα

Κουρασμένο μυαλό

όλες οι στιγμές 

όλες οι επιλογές 

ρυτίδες παντού

εντος κι εκτος

που να τα θυμηθεί όλα 

πόσα να κρατήσει 

ποσα να πετάξει

η ζωη της  σα σινεμά
με πολεμους
απώλειες
δικτατορίες
σκληρη δουλειά
πιστη πηνελοπη
τα χρονια που ο πατερας
ηταν ναυτικος

Ναι μάνα έφτιαχνες

και έφτιαχνες και ωραίο γλυκό 

«Κοπεγχάγη»

Αλλά τώρα μεγάλωσες

μάνα και πατέρας μαζί τη μίση σου ζωή

Ξέχασες ότι ήσουν γυναίκα

για μας

για να μας μεγαλώσεις

και μεγαλώσαμε  μαμα!

κι έγινες το παιδί μας

Είσαι γιαγιά χωρίς εγγόνια

κι αυτό το βλέπω κάθε μέρα στο βλέμμα σου

μια πιο πολύ βλέπω την αγωνια σου

θυμάσαι δε θυμάσαι

αυτή τη μεταφυσική αγωνια

μη μείνω μόνος τώρα που μεγαλώνω

Τι να σου πω ρε μανα

δε ξέρω 

η ζωή ξέρει καλλίτερα

Ξέρω μονo πως τώρα που είσαι αδύναμη

τωρα που "συλλαβιζεις" ξανα 

τωρα που με το "πι" κανεις τα 

βηματα τα πιο βαρια 

θα κάνω ότι μπορώ για να σου λέω ευχαριστώ

http://www.kolivas.de/archives/187110

αφιερωμενο

στη γιαγια αντιγονη

και σ ολες τις μαναδες του κοσμου

χριστουγεννα (αιμα δακρυα και κρυος ιδρωτας)

Λαμπιόνια και δέντρα στολισμενα

 και δώρα και τραγούδια χριστουγεννιάτικα και ευχές

Χριστούγεννα 

Ξαφνικά σοκ

άνθρωπος σκοτώνει άνθρωπο στη Τουρκια

Άνθρωπος σκοτώνει ανθρώπους στη  Γερμάνια

Τρόμος  και λύπη

Λυπάμαι που το γράφω αλλά η εποχή πια θα είναι έτσι

Κάπως έτσι 

Κάποιες εφημερίδες κλείνουν ,

 ράδιο και έντυπα 

και κάποιοι αριστεροί γνωστοί μου 

χαίρονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

κάνουν πάρτι 

Λυπάμαι αλλά αυτό δεν είναι αριστερά

Τουλάχιστον όχι η αριστερά που όλοι ξέραμε όταν είμαστε 20 χρονω

Δε μπορείς να χαίρεσαι αν κάποιος που σκοτώνεται

 ήταν αριστερός η  δεξιος

Σορρυ  εγώ δε μπορώ να χαρώ

Όσο για τους αριστερούς που χαίρονται με το Βήμα που κλείνει

με το Μεγκα που έκλεισε , το βρίσκω χυδαίο και παιδιαριωδες

Μπορείς να μη συμφωνείς με τον άλλον 

αλλά όχι να εύχεσαι τον αφανισμό του

Όλοι ξέρουμε σ αυτή τη χώρα και σε όλες τις χώρες 

ότι όλα καθοδηγούνται μέσα από τον Τύπο

Ε και? 

Μυαλό δεν έχεις να σκεφτείς να διαβάσεις να φιλτράρεις ν αποφασίσεις?

Πρέπει να κλείσει το Βήμα για να γίνεις πικρόχολος?

ποσο κοντα στον φασισμο ειν αυτο ε?

2 τσιγαρα δρομος βρε

Αύριο αν κλείσει η Αυγή? θα χαρείς?

Το ξέρω ότι γίνομαι δυσάρεστος σε πολλούς αλλά ειλικρινά

Πόση υποκρισία εντος   μας ρε αδέρφισα?

Τα Χριστούγεννα είναι χαρά είναι αγάπη είναι επιστροφή στην οικογένεια

στα παιδικά μας χρόνια  διπλα στο στολισμένο δέντρο φτωχά η πιο άνετα

Δε ξέρω ίσως φταίει που έχω μεγαλώσει αλλιώς σε αλάνες και με  την ελπίδα 

να πούμε τα κάλαντα να μαζέψουμε κάνα φράγκο να πάρουμε ποδήλατο και όχι 

σμαρτ φον

Αλλά θέλω αυτά τα Χριστούγεννα να αγαπηθούμε λίγο περισσότερο

Φίλοι και εχθροί

Γίνεται?

Ο Χριστός θα ξαναγεννηθεί , συμφωνα με τις γραφες

Τ αστερια 

οι Μαγοι 

το προβατακι και η φατνη θα ειναι κει στη θεση τους

Ξέρεις τι θα λείπει? 

θα λείπει η ανθρωπιά μας

Τη χάσαμε πατριώτες

καλά Χριστούγεννα  

και καλά Χριστούγεννα δε μπορείς να κάνεις μόνος σου κλείνοντας 

τα μάτια  στο τι συμβαίνει στη διπλά πόρτα

άκου που σου λέω

ο αη βασιλης ηταν μπλογκερ

ο αϊ Βασίλης δεν ήταν σκέτη λέρα

ήταν μπλογκερ και μάλιστα από ένα μπλογκ

που δεν ηξερα καν  https://crochetandcook.blogspot.gr/
και χαρηκα  που αριχσα να το ακολουθω

έπαθα και εγω χαρά , μεγάλη 

Συγκεκριμένα τη χαρά την έπαθα από την αρχή

 όταν η Μαριλενα από το  

https://marilenaspotofart.wordpress.com 

έκανε κλήρωση για την μυστική ανταλλαγή δώρων

τα Χριστούγεννα

Μου άρεσε πολύ η ιδέα

Είχε πολλή αγάπη και αθωότητα και έλαβα και εγώ μέρος

Η ιδέα του να στείλω σ ενα άγνωστο μπλογκερ

 κάτι που περίπου θα έφτιαχνα εγώ ακόμη

 και τη χριστουγεννιάτικη κάρτα με ενθουσίασε

Έγινα πάλι 10 χρονών πήρα μαρκαδόρο ,

 έβαλα τη φόρμα μου τη παιδική μια αντιντας που μ έβγαλε από τη τρίτη δημοτικού μέχρι αρχές γυμνασίου κάθισα στη φλοκάτη τη λευκή το παιδικού δωματίου που πάντα  ήταν γκρι αφού υπηρξα πολύ άσωτος χαχα και έφτιαξα μια κάρτα

Την ταχυδρόμησα και σήμερα έλαβα  δωράκι από τη μπλογκερ  απάγκιο

πήγα με χαρά στο ταχυδρομείο της οδού πατησιων, 

και οι 3 υπάλληλοι στα ταμεία είχαν  κοινά 

βαρεμάρα στο βλέμμα και τις κινήσεις τους

μια αγένεια οριακή που λες να τη βρίσω πρωί πρωί η ας κάνω ότι  δε ξερώ

σίγουρα είχαν ψηφίσει αγανακτισμένες τον Αλέξη αλλά έχουν νεύρα τώρα

είχαν και οι 3 κότσο και λιγδωμένο μάλιστα

και αφού περίμενα 40 λεπτά να αρθεί ο αριθμός μου 

μου τυχαίνει το μεσαίο ταμείο

η κυρία είχε και τη φωτογραφία της μικρής της κόρης διπλά στο ταμείο οπότε 

την συγχώρησα που είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά

δωράκι λοιπόν

μια κάρτα γεμάτη αγάπη 

ένα γούρι που μου ορθέ σπασμένο αλλά αμέσως το κόλλησα

γιατί τα γούρια που στέλνονται με αγάπη

δεν είναι σαν τα γυαλιά-αγαπες

που άμα σπάσουν η ραγίσουν δε ξανακολλανε , 

αμε 

κολλάνε

και ένα βιβλίο με τίτλο

αφού μεγάλωσες καλά να πάθεις

καλά να πάθω λοιπόν

δηλαδή αφού μεγάλωσα 

να πάθω μονό καλά 

χάχα

μονό έτσι το βλέπω εγώ το τίτλο

καλα χρισττουγεννα σε οσους ελαβαν

μερος σ αυτο το τρυφερο παιχνιδι

αλλα και σε ολους μας

αγαπη 

χειμώνας
ο ουρανός εχθρικός τεράστιος
ενα σπίτι φτωχικό
ενα παιδί πίσω απο τη πορτα
περιμένει ισως τον πάτερα απ τη δουλειά
η τηλεόραση ανοιχτή τέρμα

στα τζάμια των παράθυρων
ζωγραφιές παιδικές
φτιαγμένες απο αγάπη και αθωότητα
δυο τετράγωνα πιο κατω
στην ανίερη οδο
λιμουζίνες
χαρούμενα αγόρια
με γενια
  χαμένα στο διαδίκτυο
και στη ζωή
και τραγουδιστριες
με ψεύτικα μαλλια  και βλέμμα

το κοριτσάκι στη πόρτα περιμένει
μια εικόνα μια στιγμή
που διαλύει ολες τις ανόητες φοβίες
και εμμονές
η ζωη ειναι ωραια
φτανει να χεις ενα σπιτι
και παράθυρα  γεμάτα ζωγραφιές

έρχονται χριστουγεννα
το λενε οι διαφημίσεις στη τιβι
τα στολίδια στους δρόμους και στις βιτρίνες
οι περαστικοί με τα ψώνια


δυο γυναίκες
αγκαλιαζονται στο μετρο
περιμένουν το τραίνο...
μια τριτη τις φωτογραφιζει
μια δυνατή εικόνα
που κανει θρύψαλα
όλες τις ανόητες selfie  μας