Σάββατο 9 Μαΐου 2015

αλλο ενα δακρυβρεχτο ποστ

 (χρονια πολλα μανα)


                                                                                          η μάνα μου γέρασε
αν είχε μια κανονική ζωή , 
θα χε εγγόνια τώρα , 
αλλά δεν είχε..
Γιατί απλά δεν είμαστε μια κανονική οικογένεια ...
και δε νομίζω ποτέ και να γίνουμε δηλαδή
(λες να γινουμε?)

καθε μέρα με συγκινεί
γιατί ειναι σα παιδί πια που έχει την δίκια μου ανάγκη.
Θέλω να της πω τόσα πολλά απλά δε  μπορώ...

"ποτέ θα φτιάξεις τη ζωή σου παιδί μου...? (*)
μην μείνεις μόνος να χεις μια παρέα, δες εμένα 30 χρόνια χήρα..."
"...όταν γερνάς η μοναξιά δεν αντέχεται παιδί μου..."

 Και  τοτε εγω νιώθω σα πατέρας που δε μπορω
να απαντήσω στις πρώτες απορίες του παιδιού μου
Θέλω να σου απαντήσω 
αλλά απλά δε μπορώ
Ετσι κι αλλιως  νομίζω μαμά οτι τις ξέρεις τις απαντήσεις
Έγινες 85 πια..

χρονια πολλα μάνα
85 χρονια
σ ενα πλανήτη
που αλλαζει με ταχυτητα φωτός
αλλα εσυ εμεινες
ιδια απο μωρο
πιστευεις παντα στην αγαπη 
στο καλο
και δεν ειναι η περουσια
που κληρονομισα απο σενα 
μαμα
ουτε το ονομα 
ειναι αυτη σου η επιμονη
να κανω το καλό
μου το λεγες απο τα νηπια αυτο

χρονια πολλα μανα
ετσι οπως σου συνηθιζω να σου ευχομαι
 απο τα 7 μου χρονια νομιζω
τοτε που σου αφησα τις μαργαριτες εξω απο τη μπαλκονορτα
μα καλα πως το σκεφτηκα  τοτε
να σηκωθω νωρις πριν ξυπνησετε
να κοψω μαργαριτες 
και να σου κανω εκπληξη
καλα  ε
πολυ με  θαυμαζω στα παιδικα μου χρονια
πως περνανε τα χρονια...?

 (*) μαμα δε φταίω  γω
καθε βραδυ φτιάχνω τη ζωη μου
και το πρωι γκρεμιζεται
καποιος αιωνιος χρησμός
θελει να μαι μόνος
να μην φτιαχνω τη ζωή μου
αλλα θα λυθούν τα μάγια 
μου πε ενα παιδι των δρομων
καθως πουλουσε λουλουδια στα φαναρια
και εφυγε σιγa τραγουδωντας ενα τραγουδι του ζακ

19 σχόλια:

  1. Α, καλά... Είσαι το κάτι άλλο... Ψάχνω τώρα να βρω τι να σου πω, αλλά δεν βρίσκω. Για σένα. Εννοώ για τον τρόπο που εκφράζεσαι και βρίσκεις πάντα φλέβα. Ξυράφι σκέτο είσαι. Για τη Μάνα, να είναι καλά, με όλη μου την καρδιά... Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δε χρειαζεται να βρεις κατι
      φτανει που ενιωσες μαζι μου

      Διαγραφή
  2. Μου έρχεται να σε χειροκροτήσω, αλλά όχι όπως όπως...
    Φαντάσου ένα παιδικό χειροκρότημα με τα χεράκια ολόισια...
    Πόσο τρυφερό!
    Μου θυμίζει τόσο πολύ το βιβλίο του Albert Cohen "Le Livre de ma mère"!
    Κι αυτές οι μαμάδες των αγοριών είναι τόσο μελοδραματικές (κι εγώ μικροαγορομάνα είμαι βάι βάι)!!
    Να τη χαίρεσαι, τη "μικρή" σου τη μανούλα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. βαι βαι! τι εχεις να περασεις κι εσυ
      σευχαριστω
      τι ωραιο μπλογκ εχεις

      Διαγραφή
  3. με συγκινησες ασωτε! ηλιας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΕΣΒΗΣΑ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟς 2 ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
    ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ Ας ΤΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΞΑΝΑ
    ΤΟ ΕΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΗΤΑΝ ΤΟΥ Nothing really matters
    ( αυτα παθαινει κανεις οτι παει να κανει δουλεια ανετος απο το αηπαντ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ο τροπος που αγαπας ειναι σπανιος
    τυχεροι αυτοι που σ εχουν στη ζωη τους
    κβ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. να τη χαίρεσαι και να την αγαπάς με αυτον τον ωραίο τρόπο και μην ανησυχείς ξέρει τις απαντήσεις... οσα χρόνια και αν φορτωθουν στη πλάτη της αλλα και στη δική σου για κείνη θα εισαι πάντα το μικρό αγόρι της, εκείνο που τις άφησε τις μαργαρίτες εξω απο την μπαλκονόπορτα οταν ήταν 7.

    "he takes the back road and the lane
    Past the school that has not changed
    In all this time
    She thinks of when the boy was young
    All the battles she had won
    Just to give him life

    That man
    She loved that man
    For all his life... "

    https://www.youtube.com/watch?v=K5ufRkKi-KI&list=RDK5ufRkKi-KI#t=20

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ανακουφιση και χαρα που ξαναγραψες το σχολιο , σευχαριστω και ακουω το τραγουδι \σ ευχαριστω ποιητη

      Διαγραφή
  7. Λατρεύω τον τρόπο που εκφράζεσαι άσωτε. Είναι της καρδιάς για αυτό!
    Να την χαίρεσαι και να την έχεις πολλά χρόνια ακόμα κοντά σου!
    Ολόψυχα στο εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. πριγκηπισσα μου οπως εγραψα ηδη στο αγαπημενο μπλογκ σου
    ειμαστε ιδια ρατσα
    να τις χαιρομαστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν ξέρω τι πάει να πει "κανονική ζωή" και ποιος την ορίζει,
    αλλά ότι η μητέρα σου έχει έναν άξιο γιο με ψυχή!
    (δε σε γνωρίζω για να το λέω με σιγουριά αλλά για να κάνει τέτοιο αφιέρωμα άντρας θέλει ψυχή!)
    Να τις χαιρόμαστε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καθυστερω να απαντησω αλλα σευχαριστω για το ομορφο σχολιο

      Διαγραφή
  10. Ξέρω πως την φροντίζεις την μανούλα σου, ξέρω πως την νοιάζεσαι, ξέρω και πως την αγαπάς πολύ!
    Γιατί δεν της κάνεις ένα εγγονάκι... δεν σε πήρανε και τα χρόνια... ένα είναι που με ανησυχεί, είναι μήπως κατά βάθος σου αρέσει η μοναχικότητα σου (δεν μιλώ για μοναξιά)...
    Να σου ζήσει και εύχομαι γρήγορα να της δώσεις αυτό που τόσο επιθυμεί...
    Το τραγούδι, δεν το ήξερα και είναι ότι πιο όμορφο άκουσα αυτές τις μέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μπορει να εχεις δικιο , οχι οτι ειναι ευκολες οι σχεσεις των ανθρωπων πια
      αγαπημενο τραγουδι

      Διαγραφή
  11. Με συγκίνησες... με έκανες και δάκρυσα. Εμένα προχτές... : https://twitter.com/roadartist/status/597394425577373697 Τι να πει κανείς. Μεγαλώνουμε κ εμείς και τα καταλαβαίνουμε όλα αλλιώς. Να τη χαίρεσαι και να μη στεναχωριέσαι, είσαι τυχερός που την έχεις, να την έχεις για πολλά χρόνια και να έχετε πολύ πολύ αγάπη. :) <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το οτι συγκινηθικες για μενα λεει πολλα
      να σα καλα
      δεν εχω και τουητ θα μπω

      Διαγραφή