μελαγχολία του Σεπτέμβρη

Τώρα εσύ νομίζεις θα βάλω στη διαπασών να ακούγεται 

αυτό εδώ το τραγούδι και θα πίνω κρασάκι 

καθώς η θάλασσα ξεσπά  βουβά(!!!)-

πως ξεσπα βουβα μια θαλασσα? 

εμ αυτό είναι κάτι που δε μπορώ να στο περιγράψω με λογια -.

Εξάλλου μικρέ πικρέ μου μπλογκερ 

τα πιο σημαντικά ξεσπάσματα είναι τα βουβά

Αμ!  όχι δεν θα το βάλω

εκτος κι αν κάποιος του βάλει μια "ηλεκτρονική απογείωση"

 που λέει και ο προσωπικός μου "ψυχοθεραπευτής" φίλος..

Φίλος από τα παληα και από μακριά

 που στη κατάλληλη στιγμή σου λέει αυτο που έχεις ανάγκη

σου κτυπά τον ωμο απαλά και λες  άντε τώρα πήγαινε...Μπορείς!

Τις τελευταίες μέρες διαβάζω  μπλογκερς  

διαφωνούν σχολιάζουν  ειρωνικά, απαξιώνουν και ασχολούνται με τρίχες.

Ρε αδέρφια μη κάνουμε το πλανήτη μας 

σα τη βουλή εντός εκτος κι επί τα αυτά, ας μείνουνε εμείς αλλιώς

ας γραφουμε τις αγάπες μας, τα γέλια μας, 

τις μελαγχολίες μας τις φοβίες και τα θάρρητα μας

-τώρα υπάρχει αυτή η λέξη η θα με επιπλήξει καμια δασκάλα πάλι,

 καλα υπάρχει δεν υπάρχει εγώ την αφήνω) -

Σήμερα σε μια κυριακάτικη εφημερίδα βρήκα  

δώρο  θήκη με μολυβια και ξύστρα

Πολύ χάρηκα, είχα καιρο να γράψω με μολυβι

Τα δάχτυλα μου ξεσυνηθισαν , 

έχουν μάθει να επιτίθενται στα πλήκτρα έτσι με ρυθμό 

απαλά όμως και να γράφονται οι λέξεις.

Και αφού ζητήσω συγνώμη απ όλα τα μολυβια 

που τα έχω ξεχάσει αχρησιμοποίητα 

βάζω το αγαπημένο μου τραγούδι αυτές τις μέρες

ναι αυτό θα βάλω στη διαπασών

τι με νοιζει που δε ξέρω τι λέει

με νοιάζει που μου φτιάχνει τη διάθεση

τσε  καλη βδομάδα