Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

απο κει πανω.

Όταν πετώ με το αεροπλάνο κάνω πάντα τις πιο απίθανες σκέψεις,
είτε ειναι σε πτήση 20 λεπτών η 10 ωρών στην άλλη πλευρά του πλανήτη.
Ευτυχώς δεν είχα ποτέ αυτή την φοβία των αεροπλάνων 

και έτσι το βλέπω πάντα με χαρα να ταξιδεύω

Μάλιστα ειναι τώρα που το σκεφτομαι ειναι το αγαπημένο μου μέσο ταξιδίου,

με  εκνευρίζει λίγο η αναμονή στους ελέγχους που σου κάνουν.. και οτι δνε εποτρεπετε να εχω στο σακο μου τη σπανακοπιτα της μαμας αλλα οκ θα επιζησω .
Μέχρι και παπούτσι εχω βγάλει στο Παρίσι

γιατί έκανε συνεχεία μπιιιιιπ το μηχάνημα, 
στους ελέγχους, άσε και έγινα και ρεζίλι με την τρυπά στη κάλτσα ο φοιτητης

Στο αεροπλάνο λοιπόν πάντα σκεφτομαι για τους ανθρώπους που ταξιδεύουν ιστορίες , που να πάνε , τι να ζουν , πως  ειναι η ζωή τους, άραγε αγαπηθήκαν στη ζωή τους, έχουν μισήσει έχουν πέσει στα πατώματα για ένα ερώτα, τι δουλεια να κάνουν?
Και όταν κοιτώ από το παράθυρο και βλέπω τα σπιτάκια κάτω τα ποταμάκια, τα βουνά, τους δρόμους που ειναι τόσο μικρά μου έρχεται πάντα το γνωστό τραγούδι του Χατζή. 

 
Κι έχει δίκιο το τραγούδι

"..από ψηλά  μοιάζει η γη με ζωγραφιά κι εσύ την πηρες σοβαρά κι εσύ την πηρες σοβαρά.."
Ετσι ειναι αγαπημένε μου μπλόγκερ εκεί έξω, οτι  σε  πίκρανε όταν το κοιτάξεις από ψηλά  μοιάζει τόσο μικρό, τόσο ασήμαντο..
Ο χρόνος γινεται αποσταση  και   μικραίνει μέσα μας τα πάντα

η σχεδόν τα πάντα ... 
Aπο κει πανω νιωθεις λιγο σα το θεο, χαμογελας ειρωνικα οταν οι αλλοι κανουν ονειρα..
Το σημαντικό ειναι να κάνουμε τις πτήσεις μας χωρίς φοβίες χωρίς αναστολές , άντε το πολύ με καμία ζώνη ασφάλειας  και οτι ειναι γραφτό να συμβεί θα συμβεί
Δεν ειδές τι έγινε χτες με τον Θ. Αγγελόπουλο, 

από κει που δεν το περιμένει κάνεις, κι ας αναπαύει η ψυχή του.
Εγώ δεν  ήμουν  και τεράστιος φαν αλλά αναγνωρίζω οτι είχε ποιηση στο σινεμά του, μια ποιηση που  συνεπαίρνει.
θα τελεiωσω αυτο το ποστ-να-το-κανει-ο-θεος ετσι :


 «Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας/ Είμαι επισκέπτης/ Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά/ κι έπειτα δεν μου ανήκει/ Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι"/ Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία/ Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε/ Ότι δεν έχω καν όνομα/ Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο/ Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω/ Ξεχάστε με στη θάλασσα/ Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία».

(ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα»)



44 σχόλια:

  1. απο κει πανω ολα ειν αλλιως
    ωραια τα γραφεις, απλα κι ωραια
    πηξαμε στα ποιητικα δω μεσα
    αντιο στον Αγγελοπουλο , θα βγουν ολοι να λενε ποσο τον παρακολουθουσαν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ασωτε μου, έμεινε μόνος ο Θίασος, ο Μεγαλέξανδρος, ο Μελισσοκόμος, Μετέωρο το βήμα του πελαργού, ποιος θα κοιτάζει με το βλέμμα του Οδυσσέα;....
    Τοπίο στην ομίχλη ξαφνικά η ζωή μας...
    Με το Θόδωρο, θα ξανασμίξουμε στα Κύθηρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ετσι ειναι απο ψηλα τα παντα ειναι
    δυστυχως ο Χατζης εχει υποτιμηθει ενω για μενα ειναι τεραστια ειδικη φωνη.
    τι να πουμε για τον αδικο χαμο ενος τεραστιου σκηνοθετη
    μονο σιωπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αισθηματια ετσι ειναι οντως
    φαριστω
    το χω ξαναγραψει γραφω οτι νιωθω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. σερενατα μου τι υπεροχο αυτο που εγραψες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ο χατζης οντως δεν ακουγεται πια το τραγουδι το θεωρω κορυφαιο εγω μαρεσει πολυ
    Για τον Αγγελοπουλο τι να πω εγω, εγω δεν ημουν μεγαλος φαν αλλα στη ευρωπη τον θεωρουν κορυφαιο
    μονο σαυτη τη χωρα πρωτη ειδηση επαιζε το πασοκ ακι τριτη τεταρτη ο χαμος του Αγγελοπουλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μια φορά πριν χρόνια τον πέτυχα κι εγώ σε γυρίσματα, δε μπορώ να το πιστέψω ότι είχε αυτό το τέλος.
    όσο για το αεροπλάνο χρειάζεται να ανεβαίνουμε για να καταλαβαίνουμε κάπου κάπου πόσο τίποτα είμαστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. απο που αρχιζεις και που τελιωνεις ετσι?
    ειμαστε ενα τιποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. το ταξίδι με το αεροπλάνο εγώ το βλέπω σαν μια μικρή γιορτή!!
    μου αρέσει πολύ...
    καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΑΣΩΤΕ....τώρα αν σου πώ ότι νόμιζα οτι έγραφα εγώ αυτα ακριβώς τα λόγια που έγραψες..τι θα πείς;;; μου αρέσει υπερβόλικα το αεροπλάνο..αν και στη ζωή μου εχω ταξιδεψει ελάχιστες φορές...αλλα αυτές τις λίγες κολημένη στο παράθυρο να κοιτώ κάτω....τι υπεροχη εμπειρία..!!!οσο για το τραγούδι του Χατζή ....απο τα ωραιότερα..και σοφότερα...λατρεύω τα ταξίδια αν και εχω κάνει ελάχιστα ....στη ζωή μου....κανω όμως πολλα με την σκέψη μου...

    Κοντρα τ ανέμου θα πετώ..
    κι ας σπάσουν τα φτερά μου..
    έτσι κι αλλιώς χωρίς φτερά...
    πετώ στα όνειρά μου...

    καλο βραδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αύριο θα σε χαιρετάω πάνω απ'τον Αττικό ουρανό.
    χεχεχεχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Έπρεπε να με έβλεπες πριν καμιά 15αρια χρόνια,ήταν η πρώτη φορά σε αεροπλάνο όταν πηγαίναμε Κύπρο,σα χαζό παιδάκι έκανα,άλλο να στο λέω και άλλο να το βλέπεις..
    Καλησπέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ουτε εγω υπηρξα φαν του Αγγελοπουλου αλλά οσο να ναι πρεπει να παραδεχόμαστε τους κορυφαιους σε μερικους τομεις!

    Το τραγουδι ειναι απο τα αγαπημένα μου, το ακουγαν πολυ συχνα οι γονεις μου, οταν ημουν μικρη και το σιγοψιθυριζαμε με τα αδερφια μου!
    Παρολο που δεν εχω ιδεα απο μουσικη.... :))

    Καλο απογευμα ασωτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το ωραιοτατο ποιημα του Αγγελοπουλου, λεει πολλα αλλα μονο σε λιγους.
    Οι πιο πολλοι ζουν σε ενα εντελως δικο τους κοσμο, και αυτο συμβαινει οχι μονο στην Ελλαδα αλλα σε ολες τις χωρες...
    Το ιδιο ακριβως που γνωριζω για την ξαδερφη μου στην Ελλαδα που εχει 5 σπιτια πληρωμενα αλλα κλαιγεται οτι ειναι παμφτωχη και με χιλια ζορια βγαζει τον μηνα, τα ιδια ακριβως τα βλεπω να τα λενε και ατομα εδω...
    Τη φτωχια την καταλαβαινω την ξερω απο παιδι, αλλα την ψευτια, την κακομοιρια, και την μιζερια πολλων δεν θα μπορεσω να την καταλαβω ποτε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κάνεις πλάνα στα αεροπλάνα, λοιπόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. τελικά από ψηλά όλα φαίνονται πιο απλά... μόλις πατήσουμε τα πόδια στη γη ξεκινάνε τα προβλήματα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Aνέβηκα πρώτη φορά σε αεροπλάνο περυσι (μόνη μου)....
    είμαι άτομο που ότι με φοβίζει..(και πίστεψέ με είναι πολλά)..με τραβάει σαν μαγνήτης...μέχρι να το ξεπεράσω...μπορεί να διαλυθώ...αλλά εγώ εκεί....
    Αφού λοιπόν με έπιασαν τα φχψ...στον αέρα...ότι μπορείς να φανταστείς και άλλαξα ίσα με πεντακόσια χρώματα...δεν θα ξεχάσω όταν κοίταξα από το παράθυρο...τα σύννεφα....
    εκεί πήγε το μυαλό μου...στο τραγούδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. sewsome οντως ειμαστε ενα τιποτα απο ψηλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΤΙΡ πρεπει να ακολουθησω μια συγκεκριμενη οδο? απο καπου αρχιζω και οπου μου ερθει τελιωνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ρουλα σμαραγδενια ειδες? μηπως ειμαστε on line τελικα
    δεν εχει σημασια ποσα ταξιδια εκανες αλλα ακομη κι αυτα που κανεις νοερα ειναι σημαντικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Φουλη παντα η πρωτη φορα ειναι σα παιδακι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Coula ειναι και μενα απο τα αγαπημενα μου και μου θυμιζει το πατερα μου.
    το δενε χεις ιδεα απο μουσικη ξερω που παει αλλα τι μας νοιαζει εμας , ολοι ανωνυμοι ειναι ψυχακηδες
    εγω και ο μπουχεσας μαζι χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Εφεμερον καπως ετσι ειναι πολλοι ελληνες σα τη ξαδερφη σου
    το βλέπω καθε μερα, πηγα στο συνταγμα αγανακτησαν για λιγο γιατι ειχαν μονο 2 αυτοκινητα δε θα μπορεσουν να παρουν τριτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. νικατσου και εσυ κανεις στιχοι στη τυχη ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Vanilla σα να εχεις πολυ δικιο τελικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μια χαιρομαι που το ξεπερασες, δε το θεωρω αστειο να φοβασαι, εχω φιλη που τα τρεμει τα αεροπλανα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ακριβώς τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ!! Και κρυφό μου όνειρο να γίνω αεροσυνοδός!!! Θα το ήθελα πολύ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Άσωτε μας,
    μακάρι να μπορούσαμε να βάλουμε τον εαυτό μας έξω από τα υλικά!
    Μακάρι να μας ενέπνεαν τα απλά...
    Τα απλά τα υπολογίζουμε μόνο όταν το δικό μας, το ατομικό μας σύμπαν, καταστραφεί.
    Μόνο τότε καταλαβαίνουμε πόσο μικροί, πόσο τίποτα είμαστε!!!
    Όσοι έχουν φύγει από κοντά μας, επώνυμοι ή ανώνυμοι ας είναι πιο ευτυχισμένοι εκεί που πάνε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. δεν είναι μαγικά να τα βλέπεις όλα τόσο μικρά που αισθάνεσαι τουλαχιστον θεός!

    δεν είναι όμως τόσο όμορφα από κοντά. η απόσταση εξωραΐζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Σ'ευχαριστώ για το ταξιδάκι!!!Λατρεύω τα ταξίδια με αεροπλάνο!!Κολημένη στο παράθυρο, χαίρομαι τις καταιγίδες κάτω στα σύννεφα που μοιάζουν σαν πυροτεχνήματα αφιερωμένα ειδικά σε μένα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Όπως και όταν είσαι πάνω σε ένα βουνό ψηλό και κοιτάζεις κάτω, ότι κέρδισες και ότι έχασες δεν έχει πια σημασία.
    Όμορφες οι φωτογραφίες σου ! Να περνάς καλά ασωτάκι μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. "Από ψηλά μοιάζει η γη με ζωγραφιά", το είχα ξεχάσει...
    Καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. mad hatter και εγω πιλοτος αλλα η ζωη μ εριξε παρτ ταημ αστροναυτη αστα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. καπετανισσα τι ωραιο σχολιο
    μαρεσε πολυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. ρια ναι εχεις δικιο η αποσταση τα δειχνει ολα πιο,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. λυριελ ετσι ειναι , δεν εχει σημασια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. φρι ετσι μοιαζει σα ζωγραφια και συ την πηρες σοβαρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Απο ψηλα βλεπεις το πραγματικο μεγεθος των πραγματων ..
    και μολις κατεβαινεις στη γη ξαναγιγαντωνονται στα μαια μας σαν κατι να τα μαγεψε ξαφνικα....

    Τα πραματα φταινε ή τα ματια μας;

    Ο Αγγελοπουλος μεσα απο τα αργα και σκοτεινα του φιλμ εδωσε μια εικονα του μελλοντος μας ...τοτε δεν το πιστευαμε γτ ειχαμε την βολεψη μας που θεωρουσαμε οτι θα ειναι αιωνια ,σημερα που το αντιληφθηκαμε ειναι αργα για δακρυα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. χμ.. εγω δεν εχω ταξιδεψει ποτε με αεροπλανο! (τι με κοιτατε ετσι καλε?! :P)
    αλλα δεν πτοουμαι, εχω τα φτερα μου και κανω μερικες πτησεις που και που.
    μετραει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Evil σχετικα με τον Αγγελοπουλο εγραψα οτι δνε ημουν φαν, λυπαμαι που καθε μερα φευγουνετσι οι ανθρωποι και παραδεχομαι οτι εκανε τη δικη του σχολη και θεωρειται πια ο σημαντικοτερος ευρωπαιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Φανη σεβομαι τη φοβια σου αν προκειτα για φοβια μαλιστα αν μπορουσα θα θελα να σ εβοηθησω κιολας
    βεβαια το πιο σημαντικο ειναι τα διακ σου φτερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή