Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

η φεγγαρολουσμενη στο παραδεισο


Όταν "πνίγομαι"  παίρνω τη μηχανή και πάω τη βόλτα μου και κάπου κει στο μέσο της διαδρομής ρίχνω κι ένα κλάμα από την ένταση που νιώθω, μειώνω ταχύτητα γιατί θολώνω και βγάζω φλας.
Δε με βλέπει κάνεις μέσα από το κράνος και τα rayban
Λες και το μυαλό έχει προγραμματιστεί έτσι για να αποσυμπιέσει οταν ρίξει το κλάμα του.
Εκεί πάνω στη μηχανή το δάκρυ κυλαει πιο γρήγορα, 
και με γαργαλαει στο μάγουλο.
Δε ξέρω πως  γίνεται αλλά μετά νιώθω ανακούφιση.
Τις τελευταίες μέρες σκεφτομαι μια φίλη που έφυγε πρόσφατα κι αναπάντεχα ,
και μου χει γίνει κάτι σαν εμμονή
μόλις αγχώνομαι 
σκεφτομαι εκείνη
και την ξαφνική της αναχώρηση 
"από κάρδια έπιανε".... αγχος!
Δεν εχω ξεχασει ποτε τη λεξη μας :
"φεγγαρολουσμενη" 
που ειχα βαλει σε μια εκθεση μου
στην εκτη δημοτικου
και με θαυμασες ,που ειπες
και γιναμε φιλοι
γιατι πριν ειμασταν ορκισμενοι αντιπαλοι χεχε
μαλιστα στα νηπια ,
το θυμαμαι καλα
σ ειχα πιασει απο τη κοτσιδα
και σ εριξα σε  ενα χωνακι
λιωμενο παγωτο.
αύριο λείπεις 40 μέρες από τα παιδάκια σου, 
την μανα σου,
τον άντρα σου
από μας ολους τους αλλους.
Όταν πέρναω από το νεκροταφείο απέξω και δυστυχώς πέρναω καθε μέρα
για να πάω στο σπίτι, 
 λέω ένα γεια και όλο σκεφτομαι να φερω  μια γλάστρα με βασιλικό που λάτρευες
στο τάφο της
αλλα σιχαινομαι τα νεκροταφεια   κι ολο τ αναβαλω
 Εχω να μπω απο τοτε που πεθανε ο πατερας 
εικοσι χρονια πανε
Συγγνώμη γλυκό κορίτσι μια μέρα θα το ξεπεράσω κι αυτό...
Έχω μια λίστα με πράγματα που πρέπει να ξεπεράσω...





22 σχόλια:

  1. Άσωτε σου αφιερωνω τα λόγια ενός ποιητή, με συντροφεύουν τις τελευταίες μέρες..

    "....Η Χαρά και η Λύπη έρχονται πάντα μαζί, όταν η μια κάθεται μόνη, δίπλα σου στο τραπέζι, θυμήσου ότι η άλλη κοιμάται στο κρεβάτι σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο χρόνος θα περάσει,
    δεν ξέρω αν θα γιατρέψει[η εμπειρία μου λέει ότι δεν γιατρεύει]
    αλλά θα περάσει, κάτι είναι κ αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε νοιώθω.
    Φιλιά πολλά πολλά γλυκιέ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. *Douli* ο χρονος ειναι ο χειροτερος γιατρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πάρε αυτή τη γλαστρούλα σπίτι σου και φρόντιζε την για κείνη. Δώστης και όνομα. Έτσι θα είναι πιο κοντά σου.
    *πόσο σε νιώθω...στο'χω ξαναπεί και γίνομαι κουραστική ίσως. Όπως και ότι δεν γιατρεύεται η πληγή. Απλά πιάνει κρούστα για να ξεχνιέται ο πόνος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. kovo voltes... καλα ειν απιστευτο ε\αυτο εκανα αλλα δε το χα γραψει
    σημερα τη πηρα το απογευμα.
    απιστευτο
    σευχαριστω
    και δε γινεσαι ποτε κουραστικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχο το σημερινό σου "ξαλάφρωμα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Mια μεγάλη cyber αγκαλιά από μένα. Χωρίς λόγια.
    Φιλιά Άσωτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τουλάχιστον εσύ έχεις τη μηχανή και τα γυαλιά και την ησυχία σου να κλάψεις!

    Εγω πάλι....δε μπορώ να κρυφτώ πουθενά κι αναγκάζομαι να μην κλαίω!

    Ποσο λείπουν!!!! Γαμώτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ποτε δεν τα πηγα καλα με τις απωλειες.
    αγκαλια κι απο μένα....τα λόγια μου μαλλον θα ακουστούν χαζά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. οι ζωντανοί με τους ζωντανούς.
    σκληρό, αλλά η ζωή έχει τέτοιες δοκιμασίες.
    κάνε την ανάμνηση ποίηση...
    Ξενικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΟΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ .ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ ΚΛΑΙΝΕ ΟΤΑΝ ΚΛΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ.
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ξενικε προς το παρον δε γινεται ποιηση και θελει χρονο το χειρροτερο γιατρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. nefelokokkugia & dani σας ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πέρασα από εδώ για να πω καμιά εξυπνάδα, αλλά καλύτερα να το βουλώσω.

    Το σημαντικό είναι ότι συνομιλείς με τις απώλειές σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. έχω καταρρίψει μέσα ήδη δύο μεγάλους μύθους... ότι ο χρόνος γιατρεύει και ότι το κλάμα ξελαφρώνει...
    Εύχομαι πραγματικά τουλάχιστον τον δεύτερο να μην το καταρρίψεις μέσα σου ποτέ...

    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Απο μικρους μας μαθαινουν πως να κερδισουμε στη ζωη, η αληθεια ειναι οτι, στη ζωη θελουμε δεν θελουμε θα χασουμε...
    θα χασουμε τους γονεις μας, την νιοτη μας, τους φιλους μας, την υγεια μας και στο τελος της ζωη μας...
    Για αυτο... :)
    "Μια ζωη την εχουμε
    κι αν δεν την γλεντησουμε
    τι θα καταλαβουμε
    τι θα καζαντησουμε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι αφάνταστα δύσκολες οι απώλειες και δυστυχώς για μια ακόμα φορά τα λόγια μας είναι περιττά. Το κείμενο σου-αν σου λέει κάτι αυτό-είναι εξαιρετικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή