Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ακριβο μου τριθεσιο




αγαπημένε μου καναπέ τριθέσιε μου λειψες κιόλας.
εσύ που τα ξέρεις όλα.
που την έχω βγάλει ξάπλα και στα καλά και στα κακά, με την τιβι απέναντι συνεχώς δίχως ήχο και το ράδιο να παίζει, και το λαπ τοπ μπροστά, το μικρό,
και ο ήχος της πόλης, το σκουπιδιάρικο τα βράδια, τα ρολά να φωνάζουν όταν κλείνουν, οι κόρνες των αμαξιων,οι
κυρίες στο διπλανό διαμέρισμα και η χοντρή στο ισόγειο που ανοίγει λογαριασμούς  των άλλων, έτσι από βίτσιο
 δεκατρία χρόνια σπίτι, ήσουν το πρώτο έπιπλο που μπήκες, δεν είχα τίποτα είχα σπίτι και καναπέ και μια τηλεόραση μικρή σονυ,
πως πέρασαν 13 χρόνια ρε παιδια? έλεος δηλαδή εγώ πίστευα θα τον κάνα οχτώ εννέα , και σχεδιαζα να σε πουλησω να παω αλλου αλλα ηρθες η κριση και αφησα τα μιση ( μετην πολυκατοικια που ειχα βαρεθει)
 στο νησι ειν αλλιως
 Άσχετο άρχισα να  μέτραω μέρες να γυρίσω back to town αλλά δεν είναι καλό αυτό λες ε,,,
εκατό μέρες μοναξιάς χοντρικά
τι ? το χει γράψει άλλος?
α ρε χρόνε Α λητη,,, 
τι κι αυτό το γράψε άλλος αμάν!? δηλαδή
τι ζωή κι αυτή
σα φαντάρος σε μια θητεία δίχως τελειωμό , σε μια θητεία που επαναλαμβάνεται....
είμαστε οι επιλογές μας η όπως θα λέγε και η κολλητή μου έχουμε τον παράδεισο που μας αξίζει.
ε κάπως έτσι...πως περνά ο χρόνος? πως κάποιες φόρες παίρνει σα νερό και δε κατάλαβες τίποτα και κάποιες μέρες δε κυλά, ένα διαρκές pause...





15 σχόλια:

  1. Ολο νοσταλγίες μου μοστράρεις και με ρίχνεις...

    Δεν πειράζει , γουστάρω να σε διαβάζω :D

    Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ αυτή η κρίση. Θα μας κάνει να ζούμε με μνήμες.
    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εχω γραψει κι αλλα βρε αλλα τωρα ειμαι σε φασ νοσταλγιας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο χρόνος περνά άλλες φορές γρήγορα και άλλες αργά.. αλλά μόνο εμείς αλλάζουμε ο καναπές άντε να χει καμιά λακούβα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 13 χρονια και ούτε ένα αβγό δεν ράγισε!!γρήγορα που περνάν τα χρόνια! εγώ δεν θα τον αποχωριζόμουν
    πάντως, καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. άσε,όλα σχεδόν κάποιος άλλος τα έχει ήδη γράψει,μα εδώ εμείς,σε πείσμα όλων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μα τι ωραίο τραγούδι ήταν αυτό ε;

    Πολύ ταξιδιάρικο!

    Κάθομαι στον τριθέσιο καναπέ μου και το απολαμβάνω!

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άσε τους καναπέδες και κοίτα ν' αλλάξεις κανένα κρεβάτι... :ppp

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νόμιζα παλιότερα πως δε δένομαι με αντικείμενα, αλλά το κάνω τελικά... Δεν ξέρω αν 8α μπορούσα να αποχωριστώ το προσωπικό μου εξομολογητήρι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. mikres anases, den denomai oso fenete alla katagrafonte olwes mnimes mesa mou dynata, mporeia vrio na ton petakso na paro kati allo alla tha thimamai panta to proto fili pou edosa safto to kanape , stin agapi mou as poume, pos egine ktlp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αριστούργημα ο καναπές..

    γιά ενα τέτοιο καναπέ μπορεί νά γίνεις και εξωγήινος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ζώντας δυο χρόνια της νιότης μου σε νησί ένιωσα για τα καλά το αίσθημα απομόνωσης, αλλά πέρασα και χειρότερα. Καλό κουράγιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αχ, αυτοί οι καναπέδες... Μερικοί-μερικοί έχουνε εμπειρίες πιο πολλές κι από κρεβάτια!!!
    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή