γραμμα απο το μελλον

αγαπημένε μου 16 χρονε

εχω κατι να σου γράψω

απόψε ειναι καλοκαίρι πάλι

και νιώθεις μόνος

το ξερω

αλλά μην πτοείσαι

στο μέλλον θα το ζήσεις πολλές φόρες αυτό

λες θες να γίνεις γιατρός η δάσκαλος

αλλα απλά θελεις  να φύγεις απο το νησί

αυτό ειναι το  όνειρο σου

να νιώσεις ελευθερία

οι δικοί σου θέλουν να σε κρατήσουν πίσω

αλλά συ όχι

θα  θέλεις  να κάνεις το δικό σου

μια αόρατη δύναμη σε σπρώχνει να φύγεις

ε λοιπον ξέρεις κατι?

σου εχω ένα μυστικό

θα το κάνεις το δικό σου

στο γράφω  εγώ που σε ξερω καλά

θα φύγεις απο το νησί

και θα έρθεις στην μεγάλη πόλη

θα περπατήσεις σε δρόμους

που δεν ήξερες, σα να τους ηξερες

και θα νιώσεις σιγουρος

αλλά πάντα  η ιδια αόρατη δύναμη

πες το αυτοεκπληρουμενη προφητεία μικρε

θα σε ελκει πίσω στο νησί των παιδικων σου χρονων

εντωμεταξύ θα αγαπήσεις και θα πληγωθείς

και θα αγαπηθείς πολύ

και  πάντα θα πιστεύεις στην αγάπη

θα κάνεις παρέα με τρελούς

και κολασμένους, με γνωστούς

κι αγνώστους

και ποιητές και αλητες

σε ύποπτες περιοχές και σε σαλόνια

 κανένα σκοτάδι δε θα σε κάνει δικό του

γιατί πάντα έχεις ένα φωτάκι μυστικό

μικρό αλλά πάντα δυνατό

και το ξέρεις μονο εσύ και εγώ

αγαπημένε μου 16 χρόνε

μη φοβάσαι τώρα που μεγαλώνεις

η ζωή δεν ειναι ολα αυτά τα τσιτάτα του Κοέλιο

αλλά συ ακόμη δε τον ξέρεις αυτόν

ειναι  και όμορφη και δύσκολη η ζωη

τιποτα δε θα σου χαριστει

αλλά  στο τέλος

καθε μέρας

εσύ θα κοιμάσαι ήρεμος

σου φαίνεται ασήμαντο ε?

μμ κι όμως ειναι τόσο σημαντικό

γύρω σου οι άλλοι

θα καπνίζουν τα τσιγαριλίκια τους

θα παίρνουν τα ψυχοφάρμακα

θα χρυσοπληρώνουν ψυχολόγους

κι εσύ που θα χεις ζήσει 2 ζωές σα τη δική τους

θα κοιμάσαι ήσυχος

στο υπόσχομαι εγώ

άσε που μέσα στις πιο μεγάλες σου ατυχίες

θα είσαι τυχερός

γιατί θα έχεις άγιο ...

 γιατί σου λέω βρω  

απόψε που είσαι θλιμμένο

βγες ξυπολητος

κανε μια βολτα

 μεγαλη την αμμο

με τα γουοκμαν να παιζουν αρλετα

μη μου στεναχωριεσαι

κοιτα τ αστρα κει πανω

θα δεις πως η λυπη θα περασει

και ηρεμησεις απο την ομορφια του συμπαντος

κατω απ αυτον τον πεντακαθαρο ουρανο

θα ζησεις πολλα

στο λεω εγω

μη σταματησεις να χαμογελας μικρε!

ενα γλυκό κορίτσι πιστευει στην αγαπη

ξερω ένα κορίτσι που πιστεύει ακόμη στην αγάπη

αθώα αγάπη

αδιαπραγμάτευτη

χωρίς όρια 

χωρίς ορους

ατέρμονη

σαν ήλιος καλοκαιριού αγάπη

ατέρμονη 

βαθιά 

αιωνία 

μονό έτσι ειναι η πραγματική αγάπη

σ αυτήν πιστεύει το κορίτσι που ξερω

καθε πρωί ξεκινά για τη δουλεία

χάνεται μέσα στο κόσμο 

στο μετρό

στους δρόμους

γκρι σκυφτοί αγέλαστοι άνθρωποι

ξεχωρίζει απο μακριά

κρατεί πάντα ένα κόκκινο μπαλόνι

δε το βλέπετε ?

μονό αν έχετε γνωρίσει τη πραγματική αγάπη

μπορείτε να δείτε το μπαλόνι της

στο παρελθόν νόμισε γνώρισε αγάπες 

αλλά ήταν απλά μικρές ιστορίες με τέλος

αλλά τώρα νιώθει οτι ζει την μεγάλη 

αυτή που δεν εχει τέλος

τα μάτια της λάμπουν και υγραίνονται

όταν περιγράφει   την αγάπη της

 ε!
 ψιτ!
 γλυκό κορίτσι?

δε ξερω ποια αγάπη κρατά για πάντα..

αλλά πιστεύω και εγώ στην αγάπη  που νιώθεις

σε παίρνω απο το χέρι 

και σου κάνω παρέα τα βράδκια

που νιώθεις  το ένα κομμάτι σου να  λείπει

έτσι νιώθω και εγώ ,
οτι  σε αυτον τον πλανήτη

υπάρχουν κι αλλά παιδια

που πιστεύουν σ αυτήν την  αγάπη

και τώρα που ακούς αυτό το τραγούδι

ξερω πως χαμογελάς γλυκά

αλλο ενα δακρυβρεχτο ποστ

αλλο ενα δακρυβρεχτο ποστ

 (χρονια πολλα μανα)

                                                                                          η μάνα μου γέρασε

αν είχε μια κανονική ζωή , 

θα χε εγγόνια τώρα , 
αλλά δεν είχε..

Γιατί απλά δεν είμαστε μια κανονική οικογένεια ...

και δε νομίζω ποτέ και να γίνουμε δηλαδή

(λες να γινουμε?)

καθε μέρα με συγκινεί

γιατί ειναι σα παιδί πια που έχει την δίκια μου ανάγκη.

Θέλω να της πω τόσα πολλά απλά δε  μπορώ...

"ποτέ θα φτιάξεις τη ζωή σου παιδί μου...? (*)
μην μείνεις μόνος να χεις μια παρέα, δες εμένα 30 χρόνια χήρα..."

"...όταν γερνάς η μοναξιά δεν αντέχεται παιδί μου..."

 Και  τοτε εγω νιώθω σα πατέρας που δε μπορω

να απαντήσω στις πρώτες απορίες του παιδιού μου

Θέλω να σου απαντήσω 

αλλά απλά δε μπορώ

Ετσι κι αλλιως  νομίζω μαμά οτι τις ξέρεις τις απαντήσεις

Έγινες 85 πια..

χρονια πολλα μάνα

85 χρονια

σ ενα πλανήτη

που αλλαζει με ταχυτητα φωτός

αλλα εσυ εμεινες

ιδια απο μωρο

πιστευεις παντα στην αγαπη 

στο καλο

και δεν ειναι η περουσια

που κληρονομισα απο σενα 

μαμα

ουτε το ονομα 

ειναι αυτη σου η επιμονη

να κανω το καλό

μου το λεγες απο τα νηπια αυτο

χρονια πολλα μανα

ετσι οπως σου συνηθιζω να σου ευχομαι

 απο τα 7 μου χρονια νομιζω
τοτε που σου αφησα τις μαργαριτες εξω απο τη μπαλκονορτα
μα καλα πως το σκεφτηκα  τοτε
να σηκωθω νωρις πριν ξυπνησετε
να κοψω μαργαριτες 
και να σου κανω εκπληξη
καλα  ε
πολυ με  θαυμαζω στα παιδικα μου χρονια

πως περνανε τα χρονια...?

 (*) μαμα δε φταίω  γω

καθε βραδυ φτιάχνω τη ζωη μου

και το πρωι γκρεμιζεται

καποιος αιωνιος χρησμός

θελει να μαι μόνος

να μην φτιαχνω τη ζωή μου

αλλα θα λυθούν τα μάγια 

μου πε ενα παιδι των δρομων

καθως πουλουσε λουλουδια στα φαναρια
και εφυγε σιγa τραγουδωντας ενα τραγουδι του ζακ

κλεμμένα καλοκαιρια

οι φιλοι μου , μου στέλνουν φωτογραφίες με συννεφα της Αθήνας

και εγώ μελαγχολώ που δεν είμαι παρών στο καφέ της πλατείας

να σχολιάζω  τα απλά καθημερινά 

για τη πολιτική κατάσταση,

 για το μπλε παντελόνι που δεν ειναι αυτό 

το  μπλε που ήθελες

για το καλοκαίρι που έρχεται
 και ποτέ δεν είμαι κει

στο μπαλκόνι να ακούμε τα μηχανάκια
 ν αγκομαχούν στην ανηφόρα

και τις ειδήσεις των 8
απο τις  μπαλκονόπορτες  της κυψέλης

  Εσύ που με ξέρεις πιο καλά

και με διαβάζεις απο μικρό παιδί

στα τετράδια μπλε 

 και στων παλιών βιβλίων του σχολειού

τις πίσω σελίδες

στοιβαγμένες αράδες απο  εφηβικά γραμματικά

ξέρεις πόσο πολύ μου κοστίζει

που μου εδωσες τόσα απλόχερα

αλλά μου στέρησες τα καλοκαιρια?

κάποιες φόρες ήθελα να είμαι ενας καθηγητής

 των καλλιτεχνικών η ξένων γλωσσών

να εχω ελευθέρα τα καλοκαιρια

αμεριμνος να παιρνω τη μηχανη τα μεσημερια

για βουτια

το πλοιο νωρις το πρωι για το ερημονησι

και να  γυρίζω πίσω στο σχολειό καθε σεπτεμβρη

στα θρανία

να ζω σαν κανονικός άνθρωπος

μα υπάρχουν κανονικοί άνθρωποι, θα μου πεις...

κανονικές ζωές

κάνεις δεν ειναι ευχαριστημένος με οτι εχει τελικά ε?