αντιο παληο χρονια,

φιλοι μου  κι αδέρφια απο τον ίδιο πλανήτη

ας πούμε ένα ηχηρό αντίο στο χρόνο που φεύγει

πάλιωσε κάνοντας βόλτες  στους δρόμους της πόλης

είδε αστέγους, είδε δάκρυα,

είδε όνειρα να καίγονται σε ξυλοσομπες

 για να ζεστάνουν τα κρύα βράδια τους

είδε αμφιβολία και μοναξιά ,

και σώματα απελπισμένα

να πηδουν  απο μπαλκονια

ειδε αδειες βιτρινες σε μαγαζια κλειστα

ειδε ψεύτες και εγκληματιες να μας κυβερνουν

αλλα ειδε και αγάπη

και κορμιά ζεστα σε παπλωματα απο τρυφεραδα

και αλμύρα στα μετωπα αυγουστο μήνα

φραπε και θαλασσινο αγερι

και δάχτυλα να αγγίζονται κρυφά κάτω απο σκιές

είδε παιδια να παίζουν

και αστερία να γίνονται ευχές στο σύμπαν

είδε τραύματα να γίνονται θαύματα

ας τρέξουμε σε έρημες ακρογιαλιές

πεντακάθαρες

μαζι με τους μοναχικούς γλάρους

 

φιλοι μου

 ας κάνουμε  μακροβούτι  στα όνειρα μας

αυτά ,

που τα "βαμπίρ" πυροβολουν καθε μερα

ας  γλύψουμε τις πληγές μας  με αγάπη

ας κοιτάξουμε το ξάστερο ουρανο

και ας αποφασίσουμε

οτι η ζωή ειναι το τώρα

ούτε το πριν ούτε το μετά

τώρα

πες  αγαπώ τώρα

μη το  αφήσεις για μετά

πέτα τους φόβους

και ψιθύρισε  αυτά που δείλιαζες να πεις

άνοιξε το παράθυρο και φώναξε τα

μονo έτσι η ζωή εάν ωραία

σας αγαπώ

και ευχαριστώ που αγαπάτε κι εσείς

αμοιβαία τ αισθήματα 

χρονια πολλά μελομακάρονα

χριστούγεννα  στο νησί

μυρουδιες απο μελομακαρονα

και κουραμπιεδες

καμιναδες με αχνιστο καπνο

που μυριζει θαλπωρη και αγαπη

τζαμια θολα

και φωτακια     χριστουγεννιατικα

που τρεμοπαιζουν

παιδια χαρουμενα που τελιωσε το σχολειό

που και που μια νιφαδα  χιονιου

που το εσκασε απο το βουνο

να χορευει  ντροπαλα

και πορτοκαλια απο το κηπο

και μανταρινια

και λιακαδες με ηλιο που  δαγκωνει

και βροχες ξαφνικες  , να γλιστραει το καλντεριμι

                                           

                                                 

   πρεπει να σου πω οτι ειμαι απο  τα παιδια 

που απο την εφηβεια και μετα

μισησα τα χριστουγεννα, 

οποτε πλησιαζαν παθαινα καταθλιψη

ηθελα να πατησω ενα κουμπι και να ξημερωσει  των φωτων

δε ξερω πως και τι εγινε

πια απολαμβανω καθε στιγμη

αγαπησα τα χριστουγεννα 

και με αγαπήσαν κι αυτα

τα χουμε  βρει πια

παω να φαω αλλο ενα μελομακαρονο

να περασετε ομορφα

εγω το βλεπω σαν  αλλη μια γιορτη της αγαπης

μαλιστα προτεινω

 οτι αν κραταμε κακιες απωθημενα

να τα πεταξουμε

και να  δωσουμε ευκαιρια στους αλλους

δεν εχεις να χασεις τιποτα

              

                                                         

ησουν το ονομα μου

https://www.youtube.com/watch?v=0SQMdf_WhSI

και καπως ετσι λιγο πριν το νεο ετος  που θα ρθει 
οπως ερχεται καθε τι νεο που παληωνει  μετα 
στο δρομο του χρονου
ακουσα αυτο το τραγουδι και με πηραν τα δακρυα
απο το χερι ...
και με πηγαν στους δρομους της πολης
και με πηγαν στο σπιτι μας
στο καναπε που ειχε φτιαχτει απο αγκαλιες
και γελια τρανταχτα
και δικους μας ηχους
και τη δικη μας εξωγηινη γλωσσα

ολοι οι ερωτες τελιωνουν
μου χες πει καποτε αυθορμητα

μα οι αγαπες  οι αληθινες
δε τελιωνουν
 σου ειπα εγω 
που ηθελα να εχω τη τελευταια λεξη τη σοφη

οτι και να λενε οι φιλοι μας
που δε μπορεσαν ποτε να καταλαβουν 
τη δικη μας γλωσσα

βροχη

https://www.youtube.com/watch?v=mNPucHgM4Y4&list=RDmNPucHgM4Y4

περπάτησα στη Πατησίων

πάντα με γοήτευε αυτός ο δρόμος

τον αγαπώ

στο βάθος η ακρόπολη

σταγόνες χειμωνιάτικης βροχής

πανω στα ακριβα γυαλια μου

κάθε σταγονα μια οθονη

από στιγμες σε αυτόν τον δρομο

αέρας του δεκεμβρη

υποψια χειμωνα

λαμπιόνια Χριστουγέννων αναβοσβήνουν στις βιτρίνες

θα ρθουν οι γιορτες ναι

θα ρθει και η δικη μου η ονομαστικη

και θα μετρω αναπαντητες κλησεις

μη αναγνωσμενα μηνυματα

ολοι θα  λενε χρονια πολλα

 γω θα θελω να κρυφτω

κατω απο τη κουβερτα

με το αυτοκινητακι μου

αυτο απο την αμερικη

το κιτρινο.

το χει το αστερι μου

να μη μπορω να χαρω 

τη χαρα ,χωρις αγαπη.

θα μπει και νεος χρονος

πιο παληος κι από τον παληο

κατι παιδια των δρόμων

κανουν τσιγάρο

πίσω απο τους πάγκους των διανυχτερευοντων σαντουιτσαδικων

βάρια τα βλέφαρα και διπλός   εσπρέσο

η μοναξιά της νύχτας

ειναι πιο βροχερή κι απο τη  βροχή

σκουπιδιάρικα 

ταξί  

και μια βέσπα

χωρίς κράνος ο οδηγός ,μούσκεμα.

τιποτα δεν ειναι οπως πριν...

ανήκω  και γη στη γενιά που μεγάλωσε με  το φόβο του ΗIV

στην πρωτη μαλλον γενιά που δεν ήξερε  το τι και το πως

το σώμα διψούσε για οτι δηποτε 

και νικούσε τη λογική

και  κάποια παιδια ήταν άτυχα η έκαναν  νεανικά λάθη

μεγαλώνοντας μετρούσα ξαφνικές απουσίες

συνάντησα ένα φίλο 15 χρονια μετά

τις προάλλες

και έπεσε στην αγκαλιά μου

"χαίρομαι που είσαι ακόμη ζωντανός και υγιής.."

 ψέλλισε

γιατί σ αυτά τα 15 χρονια κάποιοι είχαν φύγει 

όλη εκείνη η παρέα μας  στα κλειστά μπας της συμφοράς

ειχε διαμελιστεί, οχι κολλητοι φιλοι μα γνωστοι

3-4 παιδια δεν υπήρχαν ανάμεσα μας

λυπηρό, μια αλήθεια που συγκλονίζει

έχασα όπως ισως ξέρεις και εγώ ξαφνικά 

τον καλύτερο μου φίλο

έτσι ξαφνικά

και ο φόβος τις νύχτες σα μαύρο ολόγιομο φεγγάρι

ταράχτηκα

όταν το έμαθα τα έβαλα με μια πόρτα αμαξιού στην Αχαρνών

την κλωτσούσα με δύναμη και νευρά

αποτέλεσμα να πάω στη κηδεία του 2 μέρες μετά

κουτσός...

καθε χρόνο τέτοια μέρα  (1 δεκεμβρη)

λιγο πριν λιγο μετα

 πάντα γράφω κατι

η γράμμα στον Γιαννάκη μου που έφυγε

 η κατι

όχι πως πρέπει να περιμένουμε τη μέρα αυτή για να θυμόμαστε 

τον HΙV

απλά τιμής ένεκεν ενός ιού που δε ξέχνα ποτέ

αλλά κάποια παιδια ξεχνάνε τα βασικά

βλέπω πολλούς  μέσα στις πλατφόρμες γνωριμίων

να ζητούν σεξ χωρίς προφυλάξεις

bareback

παιδια μην ψήνεστε, μην ειστε ευκολοπιστοι

κάνεις λογικός υγιής άντρας δε θα έψαχνε κατι τέτοιο

ειναι ωραίο το σεξ ειστε τρυφερό    φίλο σου που τον ξέρεις

μια  δυο μέρες , δέκα μέρες , 3 μήνες

είτε σαν  one night stand

απλά πάντα με τη σωστή προφύλαξη

η ζωή ειναι ωραία 

ξερω δε πεθαίνει κάνεις πια 

ξερω τα φάρμακα λένε ειναι καλύτερα χωρίς παρενέργειες

αλλά τίποτα 

δεν ειναι όπως  πριν

κάνε οτι νομίζεις 

εγώ στα έγραψα για αλλη μια φορά

κάνω μια μεγάλη αγκαλιά στα παιδια

που το παλεύουν με σύνεση και θάρρος

                                                        και χαμόγελο

https://www.youtube.com/watch?v=9a-mIGrlGG8

ωραίο το τραγούδι

εμενα οι φιλοι μου

εμένα οι φιλοι μου διαβάζουν βιβλία στα σκοτάδια με τη βοήθεια ενός κεριού γιατί τους κoψανε

το ρεύμα , ξέχασαν να πληρώσουν το λογαριασμό

μου χτυπάνε τα κουδούνια  μεσημερια και ειναι χαρούμενοι

εμένα οι φιλοι παίρνουν ξαφνικά τ αεροπλάνα και πετούν στα βαλκάνια με την αγάπη τους

συνομιλούν με σκιουράκια στα πάρκα της Κρακοβίας  και φoρανε τη βέρα στο δεξί,

εμένα οι φιλοι μου ειναι ποιητές και πιστεύουν πως τα ποιήματα  θα σώσουν αυτόν τον κόσμο, υστερα γυρνανε στο σπιτι απο ομιχλη

και κοιμουνται ησυχοι γιατί αγαπηθηκαν πολύ.

Κατι  φιλοι μου έχουν φωνή απο σκόνη αστερίων και όταν τραγουδάνε τ απογεύματα που δύει ο ήλιος στην οδό  Πειραιώς , δακρύζουν ολα τα

αδεσποτα σκυλια

εμένα οι φιλοι μου γραφούν μουσικές  για τη μοναξιά την αγάπη και  την

αθωωτητα που ποτε δε χασαμε

ύστερα βάζουν τ ακουστικά και περπατούν στη πόλη τις νύχτες

εμένα οι φιλοι μου χαμόγελανε στα αναπάντεχα κι έχουν πάντα μια σοφή λέξη όταν τους ρωταω

Στηνουν αυτοσχεδια ραδιοφωνα και κανουν  εκπομπες μονο για μας

Μεθανε καθημερινες  με θέα τα τραινα να φευγουν  και κλαινε

ευκολα όταν θυμουνται ότι καποτε ερωτευθηκαμε πολύ

εμενα οι φίλοι ειναι άγγελοι  σε κορνίζα ξυλινη
με κοιτουν κρυφά απο μια γωνιά στο ταβάνι
κει πανω απο το καλοριφερ
και μου κλεινουν το ματι πονηρά
μετά παίρνουν το βεσπάκι
και κάνουν τη βολτα πατησιων κολωνάκι
οπως τοτε παληα

εμένα οι φιλοι μου ειναι τα πιο καλά παιδια

όταν γυρνάμε στις πλατειες , γελάμε  δυνατά

να φοβούνται οι μίζεροι και δειλοί

και να μας κοιτανε με πςριεργεια οι γιαγιαδες.

Αναβουν κερια σ εκκλησιες για τις υγιές ολων μας’

κι εχουν τους δικους τους αγιους

και πιασμένοι χέρι  χερι  τρώμε παγωτό χωνάκι

και γλύφουμε και το λερωμένο δάχτυλο

και παμε να δουμε λιγο θαλασσα

βαλτο  δυνατα τωρα'

https://www.youtube.com/watch?v=F-wUnT12pms

κασετες του προηγουμενου αιωνα

οτι οι φιλίες δεν κρατούν για  πάντα το ξέρεις έτσι ε?

τα χουμε πει τα χουμε συμφωνήσει...

ξέρεις τι ειναι κεινο που κραταει για παντα?

όχι ρε μωρό μου λάθος απάντηση

ποιες αγάπες

και φέξε μου και γλίστρησα στο κάτω το γκρεμό

οι μουσικες και τα τραγουδια  κρατουν για παντα

 και μονο και δε σε προδιδουν ποτέ 

αυτα σου κράτησαν το χέρι σε χάιδεψαν αόρατα στους δρόμους

τα τραγουδια   σ έχουν δει να ονειρεύεσαι,

να γελάς να κλαις να θες να ηρεμήσεις 

μέσα απο τα γυαλιά ήλιου  σε μια αμμουδιά γεμάτη κόσμο και συ στ ακουστικά 

να ακούς  Χατζιδάκι και πασπαλα

στο σπίτι μόνος στο καναπέ ,

 να κλαις μαύρο δάκρυ και  η θοδωριδου να τραγουδά

το "σκουπιδιάρικο" 

νταξ! στη βιβλιοθηκη ομως μονο πχιοτικα cd 

να δειχνουμε επιπεδο

( α  !!!! cd  ειναι κατι που παιζαμε μεις του προηγουμενου αιωνα μουσικες, 

καλα μη σου αναφερω  τις κασετες και με κοιταξεις σαν να βλεπεις τη παναγια φαντάρο )

κασετα ε ακου να δεις κασετα

 τι ειναι

Η κασέτα ή κασέττα είναι μαγνητικό μέσο αποθήκευσης και αποτελείται από μια πλαστική θήκη μικρών διαστάσεων, μέσα στην οποία βρίσκεται μαγνητική ταινία στην οποία εγγράφονται κυρίως ηχητικές πληροφορίες και δευτερευόντως/μεταγενέστερα (πρακτική που πλέον έχει ξεπεραστεί) αρχεία υπολογιστών. Η κασέτα είναι σχεδιασμένη να λειτουργεί με τύλιγμα/ξετύλιγμα της μαγνητικής ταινίας σε μικρές ενσωματωμένες μπομπίνες και να τοποθετείται σε ειδική ηλεκτρονική συσκευή, με κεφαλή ανάγνωσης, που καλείται κασετόφωνο. 

κασετες με  τραγουδια για τον αγαπημένο-η σου, 

για το φίλο σου που πάει φαντάρος 

για την κολλητή που μένει στην υπάρχει  

και ερχονται αργότερα τα νέα τραγουδια  κει

χιλιόμετρα απο μαγνητική ταινία γεμάτα απο τραγουδια

 και  60 η 90 λεπτά γεμάτα  αισθήματα

σημερα τις βρήκα 

τις είχα φυλαξει στο πατάρι, γεμάτες σκόνη και μυρουδιά απο το χτες

τις καθάρισα κάποιες τις πιο αγαπημένες

βαζω να ακουσω 

πειραζοντας τη Mελινα και αλλες...

μεγάλος ντόρος έγινε  σχετικά με τα "πειραγμένα τραγουδια" της  Μελίνας

μένα μου αρέσουν ,όχι ολα

 αλλά μου αρέσει που επιτέλους νέα παιδια ακομπλεξαριστα

αγκαλιάζουν τους μύθους

 και τους βλεπουν με  τη δική τους ηλεκτρονική  μάτια

γιατί όχι?

όπως έχουν κάνει ήδη οι ΜΙΚΡΟ, ΙΜΑΜ  BAILDI

Ο κβητα με τον Χατζιδάκι και άλλοι που ίσως δεν θυμάμαι

απο την αλλη πλευρα του πλανητη   η Μαγδα Γιαννικου
ζει και  "πειραζει" τραγουδια στη  Νεα Υορκη
γνωστη και ως  Magda Banda
κλεινει το ματι στο αλικακι
και στηνουν το δικο τους χορo



βεβαια οι ΜΙΚΡΟ εχουν διασκευασει και γελαω πολυ μαυτη τη διασκευη

Εννοειται οτι τα αυθεντικα εχουν την αιωνια δυναμικη τους, 
την αστραφτερη αθωοτητα τους και στεκουν ακλονητα στη βουη του χρονου
εσυ τι πιστευεις?


(και στο βαθος ν ακουγεται η φωνη της μελινας
αν νομιζεις οτι δε με ποναει αυτο που κανω... γελιεσαι!

πρωτος...

είχα πάντα αυτή τη κακή πρωτιά στη παρέα

πρώτος να έρθω αντιμέτωπος με την ξαφνική απώλεια  του πατερα

πρώτος, την επόμενη δεκαετία με τη ξαφνική απώλεια τους κολλητού μου

και  μετα δεκαετία  τοιυ φοβου

πρώτος αντιμέτωπος με δυσάρεστες καταστάσεις

μεγαλώνοντας σας ζήλευα, που είχατε ήρεμες ζωές,

νεότερους γονείς,

 υγεία ,ηρεμία,

 κανονικές ζωές δηλαδή..
γιορτες,
 πασχα χριστουγεννα 
σπιτια φωτισμενα και  παιδικες φωνες

Αλλά η ζωή ειναι έτσι, θα το φέρει απο δω θα το φέρει απο κει,

θα σε βάλει στην γωνία και θα σου το σκάσει το μυστικό

ειναι κάνα δυο χρονια τώρα που δεν ακούμε καλά νέα 

όλη η παρέα  εχει αντιμέτωπη με επιθέσεις απο κακές στιγμές ,  

άσχημες καταστάσεις. ξαφνικές αρρώστιες, ξαφνικές απώλειες

Και ξέρεις μπορεί να κάνω τον ήρεμο, οτι ολα θα περάσουν

ειναι κι αυτό μια δοκιμασία, 
και ολα τα τσιτάτα που λέμε για 

να παραμυθιαστεί ο φίλος αλλά μέσα μου , η κάρδια μου το ξέρει

Καμία παληοκατασταση δεν μ εχει κάνει σοφότερο αρκετά

ώστε να μη βάζω  τα κλάματα όταν γυρνάω στο σπίτι μόνος

Απλά ξερω πια καλά αυτό που έλεγε η γιαγιά Ουρανία

ο θεός μας δίνει όσα μπορούμε να αντέξουμε

Γεγονος!αντεξα , αντιμέτωπος με τις πιο μεγάλες φοβίες μου

Εγώ τις φώναξα? αυτές με βρήκαν?

πάντως τις έζησα

μονό μια πια μένει να φοβάμαι

τα γηρατειά μόνος

και δε θέλω να το ζήσω αυτό.

Πρέπει να  τη νικησω αυτη τη φοβια 

γιατι μπορει να ερθει να με βρει

 φιλαρακι μου εχασες και εσυ το μπαμπα σου

οταν φευγει , τον λεμε παντα μπαμπα

οπως οταν ειμαστε πεντε χρονω

σε σκεφτομουν  συνεχεια...

εκει στην εντατικη να του μιλας

να ελπιζεις, να κοιτας  το  γκρι ταβανι
ηθελα να μπορω να ερθω να σου δωσω δυναμη
μα κανεις δε μπορει να μας δωσει κεινη τη στιγμη
ειμαστε αντιμετωποι με το θανατο 
και ειμαστε παντα  σχεδον χαμενοι

τι λογια παρηγοριας να σου γραψω?

ενας πατερας ειναι παντα ο πατερας

οσο και να γινεις 

"..κράτα γερά.."

 να σου γραψω?

απο που να κρατηθεις? απο μια ζωη που δε παιζει καθαρο παιχνιδι?

δε θα σου πω λόγια 

απλα κρατα το χερι μου  και

μονό αγκαλιά θα χω για σένα

και μη φοβάσαι τα δάκρυα

είναι η τροφη των αγγελων .

 βαλε  ν ακουσεις τωρα..

 https://www.youtube.com/watch?v=ifIKyNDqd-U

οτι κατσει.

μόνος πάλι

πάλη με τη μοναξιά..

ισοπαλία

τώρα ξερω  πόσο δυνατός είμαι

μ εκπαίδευσες καλά στο παρελθόν

 ημίφως και οθόνες

τα σκοτάδια όντος σου

τα σκοτάδια μέσα στην υγρασία 

και στον καπνούς των αμήχανων τσιγάρων

μια αξέχαστη υγρασία

 στην οθόνη να παίζει

έργα  χωρίς αγάπη

στα ποσa μετρa

ο επόμενος υποψήφιος 

 τι ψάχνεις φιλε?

"γνωριμία και οτι κάτσει"

ένα " οτι

τεράστιο και αστείο .."

"οτι ...

κάτσει..."

τόσο κοντά τόσο  εύκολα

πλήκτρα και σύμβολα

τελειες χαμογελακια

αριθμοι και ποθοι του δευτερολεπτου

 μοναξιά στο παρονομαστή

6 χρονια άσωτος γιος

κι όμως αδέρφια έγινα 6 χρονών ο άσωτος γιος
αυτό που ο χρόνος τρέχει σα ποταμι σε πλαγιά
χωρίς σταματημό και χωρίς γυρισμό
δε μπορώ να το ξεπεράσω όσο κι αν  γίνω

 ναι Θυμάμαι πως άρχισα να γραφω σαυτο εδώ το σπίτι
έτσι για πλάκα
τελικά αυτό που με έχει διδάξει η πουτάνα η ζωή
είναι ότι τα καλύτερα αρχίζουν έτσι για πλακα.

6 χρονια λοιπόν γεμάτα από λέξεις θαυμαστικά, ερωτηματικά, κόμματα, τελειες
σχόλια κι αλλα σχόλια, αγάπες, μερικά μίση που ξεχαστηκαν
γιατί  αδέρφια μου
κάτι άλλο που έχω μάθει πια
είναι ότι κανένα  μίσος δεν είναι σημαντικό
μονο οι αγάπες είναι, και είναι όλες σημαντικές.

6 χρονια ε?
πως περασαν?
καλα και ποιος δεν έχει περάσει από δω,
κάποια περίοδο ήταν κάτι τυπάκια που με βρίζαν συνέχεια 2-3
με τον ένα γίναμε φιλαράκια απίστευτα
οι άλλοι χαθηκαν
καλα τρελλος χαμός με τα σχόλια τότε
εκπομπές στο ράδιο, βρισίματα στα τσατ
μεγαλεία  χάχα
πολλοί μπογκερς έβγαλαν βιβλιαράκια
τα έχω αγορασει ολα
γνώρισα "παιδιά" που αξίζουν, αληθινοι ποιητες του σημερα, ο καθενας στο  δικο του διαστημοπλοιο 
κι  ολοι μας σ αυτο το πλανητη που λεγεται  blogs