3 ευχές πριν το 2014

3 μέρες πριν φύγει το 2013

κάνε τρεις ευχές
και  ρίξτε τες στον ουρανό το βροχερό
μη σε νοιάζει που στάζει σταγόνες ο ουρανός
μεσα στις σταγόνες μικρές οθόνες θα παίζουν τις ευχές σου
και ποτε δε ξέρεις
κει έξω ο μάγος της βροχής να έχει όρεξη
 και να πιάσει δουλειά
χριστουγεννιάτικα
γιατί ο αη βασιλης που να τα προλάβει όλα


 μμμμμμμμμ- μουμπλε-μουμπλε
κάτσε να σκεφτώ

ΟΚ
α.να έχω την υγεία μου και εγώ
και ο δ, και η α,,, και ο α,,, και η μ,,, και  ο γ,,,,

β. ένα ταξίδι  στην Νορβηγία

γ. ένα νέο σπίτι σ ένα  έκτο όροφο
μικρότερο αυτή τη φορά
δε θα πάρω τα βιβλία μαζι μου
ούτε τα cd
 τι να σου πω το ξέρω ότι είμαι πλεονεχτης
 εγώ αυτά θέλω

 οι δικες σου ευχές?
http://www.youtube.com/watch?v=gKwP_13qo-I
καλη χρονια

αντίο παληο χρονια

Τις τελευταίες μέρες δέχομαι  επίθεση ανελέητη
Και ξέρεις αγαπημένε μου μπλογκερ πως αντιδρώ στις επιθέσεις έτσι?
Τις δέχομαι σιωπηλά και τις απολαμβάνω…
Λέω ήταν να συμβεί.
Κάτι τεράστιοι κουραμπιέδες και  γιγαντίαια μελομακάρονα
μου επιτίθενται  με θράσος σε στιγμές που είμαι χαλαρός
 και θέλω να κανακέψω λίγο τον ασωτουλη μεσα μου
Ανοίγει μια μυστική πορτα στο ταβάνι του πατρικού σπιτιού
 και προσγειώνονται
κουραμπιέδες χιονισμένοι με αχνη ζάχαρη να και χλαπ
μου μπαίνουν αβίαστα στο στόμα
Ε τι να κάμω? άνθρωπος είμαι δεν είμαι πέτρα
Ήθελα σήμερα με αυτήν την ανάρτηση να τιμίσω το άσωτο έθιμο
να αποχαιρετώ τις χρονιές νωρίς, σιγά μη περιμένω τις 31
εγώ τις 31 θα δέχομαι πάλι  ηδονικές επιθέσεις
από γλυκα  μελομακάρονα ,και κρασάκια ντόπια  παυσίλυπα

Εγώ σήμερα θέλω να πω αντίο σαυτη την παληο χρονια
Αντίο 2013 και θέλω να μην ξαναρθεις και δε θα ξαναρθεις το ξέρω
Απλα ήσουν μια δύσκολη χρονιά ,το ξέρεις, έτσι?
Μ έκανες να καρδιοχτυπώ πολύ για δυο απ τα πιο αγαπημένα πρόσωπα
που έχω στη ζωη μου
Μ έκανες να χάσω τη σχέση με τον εαυτό μου
Μ έκανες να ξενυχτήσω με άγχος
Να με πιάνουν  τα κλάματα καταμεσής στην Αλεξάνδρας
Μ έκανες να περιμένω έξω από πόρτες χειρουργείου
και να πιάνω συζητήσεις και να υπόσχομαι σε αγιους
που καν δεν είχα και πολλά πολλά
Τα καλα νέα είναι
ότι μ έκανες πιο δυνατό
μου δωσες ένα καλο χαστούκι ζωης
αν και είχα φάει και μικρότερος κάτι αλλα
αλλα ΟΚ υπάρχουν και χειρότερα
Μ έκανες να ανακτήσω τη σχέση με τον εαυτό μου
και στο τέλος της μερας να κοιμάμαι ήσυχος
γιατί έκαναν ότι μπορώ  και τελικά μπορώ πολλά
Μ έκαθες ν αγαπώ  έτσι όπως μονο εσύ ξέρεις
Και τελικά πάντα υπάρχουν ανθρωποι που είναι πρόθυμοι
να σε βοηθήσουν
Σας ευχαριστώ
Μπορεί να μη με διαβάζετε
αλλα εγώ στέλνω  και αυτό το ευχαριστώ
εκεί έξω στο σύμπαν
και είμαι σίγουρος ότι θα ρθει να σας βρει

και τέλος
ένα ευχαριστώ
σ ένα "γατάκι"
που αγαπώ πολύ
και με ανέχεται
α-ο!

αθήνα

το έχεις δει αυτό?
Ομόνοια ,
σουρούπωνε
είχα μέρες να  περάσω από
την πολύπαθη πλατεία (?!?)
κέντρο μιας πόλης
που όλοι αγαπάνε να μισούν

Και ξάφνου
πέφτω μπροστά  σε αυτό
το καλλιτέχνημα των
Χριστουγέννων



ΑΘΗΝΑ με μεγάλα
λαμπερά γράμματα
Ε φυσικά τι άλλο να γράφε
Όταν κάποιος βρίσκεται
στο συγκεκριμένο μέρος της πολης,
θέλει μια επιγραφή να τον κατατοπίσει
Είσαι Αθήνα ρε φιλε,
μη γελιέσαι, δεν είναι Πακιστάν δεν είναι Ασία ,
δεν είσαι στο παράδεισο της κόκας
και των φτηνών ναρκωτικών
 και των κοριτσιών που πουλιούνται για 5 ευρω
Είσαι στην Αθήνα ρε φιλε
Γι αυτό βάλαμε αυτή την επιγραφή, μη νομίσεις
Και  έρχομαι και σκέφτομαι εγώ ο φτωχός  άσωτος
Ήθελες  να βάλεις μια επιγραφή χριστουγεννιάτικη
στο κεντρο μιας πολης
που ζέχνει και μονο από  μερικά λαμπάκια σε βιτρίνες
καταλάβαινες ότι έρχονται
Χριστούγεννα?
Ας έγραφες  χρόνια πολλά,
ας έγραφες Ειρήνη,
ας έγραφες Αγάπη σκέτο
ας έγραφες 2014 σκέτο
να πιστέψουμε ότι έρχεται νέα χρονια
ας έγραφες Ομόνοια
να περάσεις κι ένα μήνυμα αντιρατσιστικό,
ας έγραφες ψωμι παιδεία ελευθερια
που λείπει από την εποχή μας,
Δεν είναι μήνυμα χριστουγεννιάτικο αυτό? ε
ας έβαζες τους ΑΤΕΝΙΣΤΑΣ  τζάμπα
να την κάνουν αγνώριστη τη πλατεια
αμφιβάλεις?

Μόνο με χιούμορ μπορώ να  αντιμετωπίσω αυτή την κιτς εικόνα
σύμφωνα με τη δικη μου φτωχή αισθητική
Όπως και να χει μερικά μετρα μακριά ο δημαρχείο
είχε στολιστεί με πολλά λαμπιόνια
σχεδόν δεν το αναγνώρισα
αλλα δε το βγαλα φωτογραφία
Κανονικά δε θα πρεπε να γκρινιάζω
το ξέρω
ειδικά σε βραδιές που κάνει ψοφόκρυο
και πολλοί ανθρωποι εκεί  έξω κάνουν ουρές
για λίγο φαγάκι και ένα ζεστό μπουφανάκι
που εσύ δε χρειάζεσαι πια
και μπορείς να τ δώσεις αντί να το πετάξεις
και με αυτό το μήνυμα θα κλείσω
ΑΓΑΠΗ
ΔΩΣΕ ΚΑΙ ΣΩΣΕ
ακούγεται ντεμοντέ
αλλα όσοι μπορούμε ακόμη
δε θα βαρεθώ να το γραφω
ας βοηθούμε
με οποιον τρόπο
όχι Χριστούγεννα όχι πρωτοχρονιες
κάθε μερα.
δεν είναι αργά για μια απλή πράξη
την καλη πράξη

το χάπι το πηρα?

το χάπι το πήρα?
Ναι μάνα το πήρες.

 Είναι τόσο θλιβερό   να βλέπεις μια δραστήρια γυναίκα
που σε όλη τη ζωή της πάλευε να μεγαλώσει με αξιοπρέπεια τα παιδιά της
κόντρα σε φουρτούνες και καταιγίδες …να έχει χαμένο βλέμμα
και να επαναλαμβάνει ερωτήσεις που σε ένα λεπτό σχεδόν μετά
να μη θυμάται τις απαντήσεις.
Στο βλέμμα μέσα φόβος και ανασφάλεια, υγρό σχεδόν πάντα
όχι από δάκρυα αλλα από τα γηρατειά
Αν δεις τους ηλικιωμένους στα μάτια, αν προσέξεις
είναι πάντα υγρά και κουρασμένα
Είναι σα να έχουν κουραστεί στη ζωή
Πόσοι είχαν εύκολη ζωή?
Δεν υπάρχουν εύκολες ζωές τώρα 
εδώ στου δρόμου τα μισά το ξέρω πια καλά
"…Φαντασίες κι αναμνήσεις και η ψυχή 
που επιμένει να πονά…" 
κάθε λίγο και λιγάκι
επιστρέφει στο κόσμο της τον καταδικο της
Και καπου καπου θυμάται ότι ξεχνα 
"…ναι γέρασα ξεχνάω ε?.."
"….καλά είμαι.. αλλά χάλια!…" (klasik  ατάκα)

Είναι δύσκολα τα γηρατειά αγαπημένε μου μπλογκερ

Το χάπι το πηρα?
ναι μανα το πήρες
α και μάνα
μη φοβάσαι
εγώ είμαι εδώ
θα σου κρατώ το χεράκι 
όπως τότε που ήμουνα 3 χρονώ.

μες στη καταιγιδα μια σχεδια

οι μέρες κυλούν αδιάφορα αλλά μέσα στη αδιαφορία  

 δεν εγκαταλείπουμε 

τις αγαπημένες συνήθειες, τσαγάκι σε καφέμπαρ 

παληα 

η αλλα νεα

που μας αρέσει να ανακαλύπτουμε

κινέζικο τη Κυριακή στη νέα Φιλαδέλφεια

βόλτες στη πόλη ,

 ξέρεις τα χουμε ξανά πει αυτές τις χωρίς σκοπό 

προχθές το βραδυ

 μετά τις μεγάλες ξαφνικές καταιγίδες 

συνέβη κατι που με ανατριχιασε

πέρναω πάντα απο τους ιδίους δρόμους

πάντα κοιτώ ένα ετοιμόρροπο σπίτι 

ανάμεσα σε δυο αλλά παλιά επισης

στο ισόγειο του Παληου σπιτιού ξεπηδούσαν πάντα γατάκια

μικρά κ μεγάλα

                                                 τα ταιζαν κατι γειτονες

Η μεγάλη βροχή έδωσε τη χαριστική βολή

στο παλιό σπίτι

κατέρρευσε 

όπως μπορείς να δεις στην κακή φωτογραφία που τράβηξα

το βραδάκι περασμένα μεσάνυχτα

ήταν εκεί μια απο τις γάτες στα χαλάσματα

και νιαούριζε με αγωνια

έψαχνε η τα μικρά της πιθανώς

μέσα στις πέτρες 

η συντρόφισσες γάτες

Την αλλη μέρα το απόγευμα  σούρουπο

την ξαναβρήκα εκεί

ήταν ήρεμη

το χε παρει αποφαση

το αδικο της ζωης

 ήταν κει

μέσα στις καταιγίδες των ήμερων που πέρασαν

βρήκα μια σχεδία

ένα περιοδικό δρόμου

κάνει 3 ευρώ και κάνει πολύ καλό

δες  εδω τι ειναι η ΣΧΕΔΙΑ

Γιατί αγαπημένε μου

οι καταιγίδες χτυπούν ξαφνικά

σε κάνουν μούσκεμα

και μερικές φόρες αργείς να στεγνώσεις

και μπορεί να μην φταις εσύ

που βγηκες εξω  κι εγινες μουσκεμα

μπορει απλα παντα να σε ακολουθει ενα συννεφο

και να ριχνει βροχες

μονο σε σενα 

και σε μενα

γιατι ετσι ειναι η ζωη

Η "Σχεδία", εντάσσεται στα 122 πλέον Περιοδικά Δρόμου, που κυκλοφορούν σε παγκόσμιο επίπεδο. "121 (μέχρι το λανσάρισμα του ελληνικού περιοδικού) εφημερίδες δρόμου, 40 χώρες, 6 ήπειροι, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια" είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP, www.street-papers.org).

Πωλητές από ευπαθείς ομάδες

Οι πωλητές της "Σχεδίας" προέρχονται από ευπαθείς ομάδες συμπολιτών μας:

Άστεγοι, άνεργοι και άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη.

Το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα Περιοδικά Δρόμου που εκδίδονται αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Η λογική της κυκλοφορίας τους, είναι υπέρ του πωλητή τον οποίο και προσπαθούν να ενισχύσουν.

Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.

Συγκεκριμένα. Ο πωλητής αγοράζει αντίτυπα της εφημερίδας/περιοδικού, καταβάλλοντας το 50% σε σχέση με την αναγραφόμενη στο εξώφυλλο τιμή πώλησης της εφημερίδας/περιοδικού και στη συνέχεια τα πουλάει, κρατώντας το σύνολο των εσόδων για τον εαυτό του.

Πρόκειται για μια βασική βοήθεια έτσι ώστε οι ευπαθείς συμπολίτες μας να μπορέσουν να εξασφαλίσουν ένα μίνιμουμ έστω έσοδο την ημέρα, για τις πιο βασικές τους ανάγκες.

Ένα ανεξάρτητο, συνεπές, δημοσιογραφικό περιοδικό με έντονα τα κοινωνικά χαρακτηριστικά

Το περιοδικό δρόμου "Σχεδία" εκδίδεται από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία "ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΜΚΟ", η οποία ιδρύθηκε το 2010 με στόχο την παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών στους αστέγους και σε άλλους κοινωνικά και οικονομικά ευάλωτους πληθυσμούς, και την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Το περιεχόμενο του περιοδικού, θα εστιάζει σε θέματα κοινωνικά. 

δεν ειναι ωραιο?

εύγε δεσποινακι!

σε μια εποχή που οι καλλιτέχνες πχιοτικοι και μη 

έχουν πάθει την απόλυτη μουγγαμάρα, 

ενώ θα έπρεπε να διαμορφώνουν γνώμες με τη στάση τους

και τη τέχνη τους, 

μονο δηλαδή  ο κραουνακης έμεινε να λέει την άποψη του

στο ραδιόφωνο και στις επικές αναρτήσεις του στo facebook

μου έκανε ιδιατερα καλη εντύπωση η δεσποινα βανδη και η δήλωση της

 Νότη τον συνάντησα για πρώτη φορά πριν 16 χρόνια. Από τότε κατάλαβα πως ήταν ένας άνθρωπος ιδιαίτερος, όπως και αν ακούγεται και μεταφράζεται αυτό, ξεχωριστός ως καλλιτέχνης και με συνέπεια ωστόσο ως προς και τα δύο, όλον αυτό τον καιρό. 

Ακραίος και ανατρεπτικός σε αξίες και πιστεύω. Δικαίωμα του κάθε ελεύθερου ανθρώπου σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, να λέει τη γνώμη του και να την υποστηρίζει. 

Διαφωνούσα κατά καιρούς σε πολλά από αυτά που έλεγε, άλλοτε συμφωνούσα, όσο εξτρεμιστικά και αν εκφραζόταν (Νότης είναι αυτός). Παρά την διαφορετική άποψη που έχουμε γενικότερα στις σχέσεις, στην ζωή και τη δημοκρατία, θεωρούσα ότι καλλιτεχνικά θα μπορούσαμε να συνυπάρξουμε σε μια μουσική σκηνή. 

Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι ότι τα πράγματα που μας χωρίζουν είναι περισσότερα από αυτά που μας ενώνουν. 

Αποχωρώ με λύπη. 

Και κάτι τελευταίο... 

Εμένα οι γονείς μου ήταν μετανάστες... 

Αυτό.” 

Δέσποινα Βανδή.

μπράβο δεσποινακι , 

το ξέρω ότι ήταν πολλά τα φραγκα αλλα ευτυχώς την   έκανες νωρίς!

Κάτι άλλες πχιοτικιες  το μονο που ξέρουν είναι να μαζεύουν από μικρομεσαίες επιχειρήσεις

 φραγκα για πμευματικα δικαιώματα  σε εταιρείες

 η και να φτιάχνουν νέες εταιρείες τυπου Ερατώ ΑΕΠΙ κτλπ

Δε λέω καλο και το πνευματικό δικαίωμα καλη μου και χίλια δικια έχεις

 αλλα τώρα που ζούμε την απολυτη 

μετά δικτατορία και ανεβαίνει ο φασισμός

που είσαι ? 

να πεις κάτι?

να στηρίξεις τους μετανάστες και τους γκεη που διώκονται?

θα μου πεις ειδικά τους γκεη δε τους στήριξες ούτε με τη στάση ζωης σου 

αφού μια ζωη κρυβόσουνα και εσύ

ειδικά οι γκεη έχουν στηρίξει πολύ κάποιες απ αυτές τις τραγουδίστριες

αυτά είχα να γράψω

 και πάω να φτιάξω πλεηλιστ με όλα τα σουξέ της βανδη

απόψε θα το κάψουμε 

 

της παναγιας

Της παναγιας  σήμερα

κάθε παναγιας

της παναγιας του αιγαιου 

κου ψηλού βουνου

της παναγιας της Πατησιων

και της Αχαρνών 

και της φυλης

κάθε φυλής

η Παναγια δεν είχε θέμα

εμείς έχουμε

λοιπόν εγώ πιστεύω στην παναγιά 

και συ τραγουδα όσο θες

σήμερα αξιώθηκα και πήγα σ ένα μοναστήρι

καπου σ ένα νησι στην Ελλάδα

λίγα να λεμε πολλά να νιώθουμε

εφτά βουνά περπατήσαμε

και δε πεινάσαμε 

μήτε κουραστήκαμε

μονο νερό

και μανταρίνια μυριζαν 

οι πλαγιες

από τις τσέπες των παιδιών

πιστη πολλή πιστη

βαθειά πιστη

 από τα έγκατα των αρχαίων μας ψυχών

και συγκίνηση

ξυπόλητοι άνθρωποι

μεσα στις λασπες των βουνών

και ελπιδα στα ματια τους

και εγώ που το "παιζα" σοβαρός

και "ναι θα ρθω μαζι σας

για την θέα στα βουνα…"

ξάφνου

όταν μου λάχε να κρατήσω για μισό λεπτό

την εικόνα

έτσι απροσδόκητα

ανατρίχιασα

δε ξέρω πως και γιατί

είμαι και αλαφροισκιωτο

δε το συζητώ

χρονια πολλά στις μικρές παναγιες του κόσμου

καλο είναι να πιστεύουμε στα θαύματα

μονο αυτά μας μείναν

Στις 21 Νοεμβρίου γιορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου. Πατέρας της Παναγιάς μας ήταν ο Ιωακείμ και μητέρα της η Άννα. Μέχρι τα βαθιά τους γεράματα δεν είχαν αποκτήσει παιδί. Υποσχέθηκαν λοιπόν, στο Θεό, πως αν τους χαρίσει ένα παιδάκι, μόλις γίνει τριών ετών θα το αφιερώσουν στο ναό Του.

Το κοριτσάκι που απέκτησαν οι ευσεβείς αυτοί άνθρωποι το ονόμασαν Μαρία. Όταν έγινε τριών ετών, οι γονείς της την οδήγησαν στην εκκλησία. Αυτή η είσοδος της Μαρίας στο ναό ονομάστηκε «Εισόδια της Θεοτόκου».

Την υποδέχτηκε ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, ο οποίος την οδήγησε στο ιερό του Ναού, στα Άγια των Αγίων. Δώδεκα χρόνια έμεινε η Παναγία μας στο ναό.

Η Παναγία είναι η μόνη γυναίκα σ’ όλο τον κόσμο που συγκέντρωνε όλες τις αρετές, ήταν δηλαδή «κεχαριτωμένη». Αυτήν την κεχαριτωμένη και καθαρή από αμαρτίες παιδούλα, διάλεξε ο Θεός και την αξίωσε να γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, το Χριστό μας.

ο εχθρός μου

Έχω την τύχη η την ατυχία να μένω κοντά στο πολυτεχνείο
Κάθε χρόνο τέτοια μερα πάντα τα ιδια
Δηλώσεις των πολιτικών να λένε ακριβώς τα ίδια
Θλιβερό αυτό όμως
Πιο θλιβερό κάτι νέα παιδιά να προσπαθούν να πουλήσουν
τον Οδηγητή έξω από το πολυτεχνείο , δίπλα στους πλανόδιους
με τα γαρίφαλα
Μίλησα με μια κοπέλα, δεν κατάλαβε, άρχισε να λέει αυτά που είχε μάθει καλά
Και το λέω αυτό γιατί στα 17 μου, στη β λύκειου είχα υποστεί και εγώ και η κοπελιά
μου τότε τέτοια πλύση εγκεφάλου από κάτι ξαδέρφια που είχα πωρωθεί
Έφυγα χαμογελώντας
Δε ξέρω τι σημαίνει πια το πολυτεχνείο για αυτά τα νέα παιδιά , για τους μαθητές
Θυμάμαι ακόμη πόσο ανατρίχιασα όταν σε μια σχολική γιορτή  που ετοιμάσαμε
στο λύκειο, τραγουδάγαμε τραγούδια σχετικά με την ημερα
Ορέστη από βολο , Μαρία από τη σπαρτη…
Το μονο που εύχομαι είναι να μη γινουν έκτροπα αύριο να μη χυθεί αίμα,
να μη χρησιμοποιηθεί η μερα για κανένα λόγο γιατί το τελευταίο καιρο
έχουμε ξεφύγει λίγο
Κατά τ αλλα οι μέρες κυλούν και γω μπαίνω κανονικά σε μια πολυπόθητη
χειμερία νάρκη
Είχα ανάγκη τόσο τον χειμώνα που ήρθε ξαφνικά χτες το βραδάκι
Σήμερα κύλησε η μέρα με καφέ και γλυκό και τη κολλητή μου σε τσάρκες χωρίς σκοπό.
Χτες το βράδυ είδα και μια ελληνική ταινία
"Ο εχθρός  μου" του Τσεμπεροπουλου
Είχα πάει προκατειλημμένος γιατί εγώ και το νέο ελληνικό σινεμά δε τα φτιάξαμε ποτε
Μου άρεσε πολύ
Επιτέλους μια νορμάλ ελληνική ταινία
 μ ένα θέμα που αφορά και το προσεγγίζει με τόση ειλικρίνεια
Ένιωσα ότι ο σκηνοθέτης με κοίταξε κατάματα και με ένιωσε
Είμαι σίγουρος ότι θα την θάψουν οι "πχιοτικοι" κριτικοί
 Μιλάει για τη ξενοφοβία  και μιλάει ακομπλεξαριστα
αλλα και αλλα θέματα του σήμερα
Τα τελευταία 5 χρονια η ζωη μας έχει αλλάξει δραματικά

Να πας να τη δεις, είναι ακριβό το σινεμά το καταλαβαίνω αλλα αξίζει!
και τώρα σώπασε και κου τη βικαρα να το ερμηνεύει
σας το αφιερώνω

μιση ζωη μετα..

Η μεσόκοπη κινεζουλα χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας.

Η μέρα ήταν ακόμη ζεστή σα Σεπτέμβρης

παρόλο που το ημερολόγιο έδειχνε 30 οκτωβρη.

Τρελός καιρός έτσι?

Κοίταξα απο το παράθυρο της κουζίνας με παιδική περίεργα να δω ποιος κτυπάει το κουδούνι χρονιάτικα, είχα κι αυτή τη πικρίλα του καφέ στο στόμα

πηγη φωτογραφίας http://simpleman-theskyisthelimit.blogspot.gr
αφιερφωμενη στην  joan Petra και το σχόλιο της

Είδα την γλυκιά κύρια με τα γαλαζια αθλητικά παπούτσια να περιμένει , 

το πρόσωπο της ειχε μια υπέροχη ηρεμία και μια κούραση ζωής .

Τουρίστρια τέλη οκτωβρη στο νησί?

Τι γυρεύει?

Μπορεί απλά να χάθηκε  σκεφθηκα

Κι αν χάθηκε γιατί δε  ερωτάει στο μπακάλικο απέναντι?

Η γυναικα τιυ μπακαλη. μανταμ σουσου

 ειχε καρφωθεί στην εξώπορτα να μάθει τα πάντα..

Μ ολα αυτά τα ερωτηματικά κι ακόμη περισσότερα πήγα ν ανοίξω τη πόρτα

Με κοιτά με βλέμμα διαπεραστικό και με  ρωτάει

Εδω ειναι το σπίτι  της κύριας ....... (τ όνομα της  μητέρας μου) στ αγγλικά φυσικά

Της λέω ναι ποια είστε?

Μπεττυ  μου απαντάει

Μπεττυ? σκέπτομαι

Είμαι ο γιος της λέω

-Κατι μου λέει αυτό το όνομα αλλά δε μπορώ να καταλάβω τι-

Θέλετε να φωνάξω την μητέρα μου της λέω?

 και πριν προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση

Με δάκρυα στα μάτια, μου λέει

ξέρετε 40 χρονια πριν μου ειχε δώσει δουλεία και ένα δωμάτιο να μείνω η μητέρα σας

Μπετυ.. ε?

Φωνάζω την μανα μου, η οποία ποτέ δε θυμάται να πάρει ποιο χάπι ποια ώρα

αλλά μόλις είδε την μικροκαμωμένη κινέζου , άρχισε να κλαίει κι αυτή

Θυμήθηκε τα πάντα

Ο χρόνος κυλίει τόσο γρήγορα τόσο αδίστακτα αλλα αυτα που γραφει

δε σβηνονται με τιποτα.

40 χρονια μετά

Η  Μπετυ για κάποιους  λόγους οικογενειακούς δυσάρεστους

 ειχε αφήσει την Αμερική

και ταξιδεύοντας η μοίρα την έφερε στο νησί

Βρέθηκε στο σπίτι των δικών μου και εκείνοι της έδωσαν να μείνει , 

ένα φαί και σε αντάλλαγμα

αυτή μας πρόσεχε έτσι γιατί ένιωθε οτι έπρεπε να προσφέρει κατι

Είμαι τόσο περήφανος για αυτούς τους γονείς 

πολύ όμως

Ήμουν μωρό νεογέννητο 

Απλά πάντα θυμόμουν ιστορίες της μάνας και του αδελφού μου που εχει λίγο πιο ξεκάθαρη εικόνα μέσα του για τη Μπετυ

Μίση ζωή μετά η μπετυ μας έψαξε.

Ήρθε απο την αλλη άκρη τιυ κόσμου (μένει στο  LosAngeles και ειναι ζωγράφος)

Για  να πει ένα ευχαριστώ και να ξαναδεί το αγαπημένο της νησί

Σ ευχαριστώ Μπετυ  που με είχες στην αγκαλιά σου μωρό παιδ

 και κρίμα που δε το θυμάμαι

Αλλά σίγουρα τώρα ξερω γιατί όταν θέλω να κάνω πλακα

μιλάω κινέζικα ακαταλαβίστικα

μάλλον εκεί οφείλεται

επεστρεψα και…. παιρνε με αγαπημενη αισθησις

……

Έτσι για πλάκα το γραψα λάθος για να χεις να λες
παραφράζοντας τον αγαπημένο στίχο

Είχαν να λενε για την ποιηση του Καβάφη στα τρολει 

δεν άρεσε λεει

Εμένα που δεν είμαι του πχιοτικου μου αρεσε !

μου άρεσε που μεσα στη σκονη και της θλιψη της πολης
τα βασανισμένα βλέμματα των περαστικών
και στους αριθμούς που εβλεπεες πάνω από τα κεφαλια τους
αριθμούς που τους αγχώνουν, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν, αριθμούς από χρονια που περασαν και τα έχασαν  ,αριθμους από ανθρώπους που φύγαν

στίχοι  του ποιητή πεταγόταν μπροστα μου

και μου υπενθυμιζαν οτι υπαρχει κι η ποιηση

Αν αυτο το ειχαν κανει στο Παρισι η στο Λονδινο

θα έλεγαν " μα τίποτε δε γίνεται στην Αθήνα … 

να είδες οι ξένοι.." 

πάμε σε άλλα

Σήμερα η μέρα ξεκινησε  νωρις πρωι

Είχα αναλάβει μια υποχρεωση δικου μου ανθρωπου, 
η "αποστολη" ήταν να παραλαβω

την πνευματική λύση του γάμου από τη Μητρόπολη

Λεω ας παω μεχρι τη Μητρόπολη με τα πόδια

Περπάτησα απο την Αιόλου,
τι υπέροχος δρόμος με θεα την Ακρόπολη.

μύριζε  φρέσκο κουλούρι  και άνθρωποι ανέκφραστοι

πήγαιναν στις δουλειές του

Έκανα μια μικρή στάση  σ ένα  καφε και πηρα καπουτσίνο ζεστό καπουτσινο για την υπόλοιπη διαδρομή

Έφτασα στο συγκεκριμένο κτίριο και μια μεγάλη πινακίδα με ενημερωσε

Δέξια Γάμοι

Αριστερά Διαζύγια

κοιτάζω αριστερά και τι να δω μια ουρά απο 10 άτομα τουλαχιστον και ηταν 9 το πρωι

Κοιτα δεξια στους γαμους μια κοπελα μονο

Κοιτα ξανα αριστερα και παρατηρω μια κοπελα αλλη καθισμενη στα σκαλοπατια, 

κουραστηκε ορθια σκέφθηκα

Ήταν με σκυμμένο το κεφάλι και έπαιζε με την βέρα στο δάχτυλο της

Τόσο νέα και τόσο όμορφη

Κάθισα απο πίσω της

Λεω , δε μπορεί θα ήρθε να παραλάβει , οπως και εγώ, δια εξουσιοδοτησεως

το διαζυγιο καποιου άλλου

Κι όμως όταν έφτασε η σειρά και αφου ημουν πισω της ειχα ολη την ανεση να κρυφακουσω

Τελικα  ηταν το δικο της διαζυγιο

Γιατι χωριζουν οι ανθρωποι?

Η ειναι φυσιολογικη εξελιξη μια σχεσης γιατι τιποτα δε κρατα για παντα, 

είναι νομος της φυσης? 
ενα το χρονο το περισσοτερο που λεει και ο ποιητης Καρβελας

δια της αοιδού Αννας ?

Η μηπως αυτοι που δε χωριζουν απλα τους δενει ο φοβος να μην μείνουν μονοι?

Δεν ξερω τι να σας πω

εγω ειμαι ενας απλος  ασωτος γιος

Στην επιστροφη περασα απο καναν δυο αγαπημενα βιβλιοπωλεια

και αγορασα κι αλλα βιβλια που θα με περιμενουν καιρο να τα διαβασω

εδω δε διαβαζα εσας που με ξερετε και σας ξερω ...

Ο ηλιος ηταν σαν καλοκαιρακι που φευγει  αλλα δε λεει να φυγει.

Αυτες τις μερες πηγα θεατρακι ωραιο και σινεμά

Και το ιδιο να καμετε και εσείς, μην εγκαταλειψετε το θέατρο, χαιρομαι που σε αυτή

τη πολη δε το βαζουν κατω οι καλλιτέχνες

Καλα όχι οτι δεν εχει και πολλές αρλουμπες  
σε θεατρικές σκηνές 
αλλα έχει κατι διαμάντια

πο λαμπουν στο απολυτο σκοτος που ζούμε.

Ενίοτε με απογοητευουν οι τραγουδιστες 
κυριως λεγομενοι "ποιοτικοί"

για την μουγγα που εχει πέσει  σε μια εποχη που θα πρέπε να μιλανε να ειναι παροντες

αλλα και κατι αλλοι συγγραφεις που μιλάνε συνεχεια οταν βλεπουν κάμερα

και γινονται βουλευτες απο δω κι απο κει

Το ξέρω ειναι πολλα τα λεφτα …αρη!

Περασα μια φαση τεμπελιας και δεν σας διάβαζα, 

απο σημερα σας υποσχομαι οτι θα σας διαβαζω 

και θα σας γραφω κανονικα

χεχε!

σας φιλώ 

ο άσωτος

οι φωτογραφιες ειναι απο βολτες χωρις σκοπο στην πολη

οσο υπαρχουν ανθρωποι (κάνε-το-καλο)

Εσυ που με ξερεις πιο καλα, ξερεις οτι εχω αυτην την "πετριά"
θελω να βοηθαμε όλοι οσο και οταν μπορούμε
εχω λοιπον να προτεινω δράσεις

η γλυκεια τζιντζερουλα, μια απο τους μπλογκερ για την οποια
 είμαι πολυ χαρουμενος  αλλα και περηφανος που μ εχει φίλο
εχει παρει μια απιθανη πρωτοβουλια
μπορεις να διαβάσεις  εδω στο δευτερο μπλογκ της
Χειροποιητα παιχνιδια για τα παιδια μας, για τα παιδια των χωριων SOS
εγω ηδη εχω σκεφθει τι θα φτιάξω, μάλλον τι θα μεταποιησω

τωρα αν εισαι Αθηνα και θες να βοηθησεις αλλιως καποιον
συνανθρωπο μας  αντιγραφω απο  tospirto.net

Στις 14 Οκτωβρίου στο Fuzz θα εμφανιστούν αφιλοκερδώς και για καλό σκοπό οι Δεληβοριάς, Καραμουρατίδης, Μποφίλιου, Παλαμίδας, Χαρούλης.

Η Λένα Πλάτωνος ζητάει τη βοήθεια μας για τη γυναίκα που τη βοήθησε και της συμπαραστάθηκε όλα αυτά τα δύσκολα τελευταία χρόνια. Η βοηθός της Βικτώρια Μπόζικ έχει διαγνωστεί με ένα είδος επιθετικού καρκίνου και πρέπει να μεταβεί στο εξωτερικό για θεραπεία. Έτσι στις 14 Οκτωβρίου στο Fuzz (που διατέθηκε αφιλοκερδώς) θα εμφανιστούν (επίσης αφιλοκερδώς φυσικά) οι: Φοίβος Δεληβοριάς, Θέμης Καραμουρατίδης, Νατάσσα Μποφίλιου, Γιάννης Παλαμίδας, Γιάννης Χαρούλης, σε μια συναυλία που θα ανοίξουν οι positive red κι έχει σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα γι’ αυτό το ταξίδι ζωής.

Εννοειται οτι θα ειμαι κει

 Πιστευω γενικα στην δύναμη του ανθρώπου

όσοι μπορουμε ακόμη 

γιατι το ξερω οτι βαλλόμαστε απο παντου

κι οσο μπορούμε

εψαχνα να βρω ενα τραγούδι να κανω ανάρτηση

κι επεσα πανω σε αυτο το αριστούργημα

σας το αφιερώνω

[video: Bασιλική Μουσταφέρη - Ηχογραφήση που έγινε για το ''Τρίτο Πρόγραμμα'' του Μάνου Χατζιδάκι τo 1980 - '' Αθανασία'' : Μουσική : Μάνος Χατζιδάκις , Στίχοι: Νίκος Γκάτσος}

καλο χειμωνα ... γενικα

καθε μερα περναω από το ιδιο σημείο
ο Τσαλικης μου χαμογελα μεσα από μια αφισα ξεθωριασμένη του καλοκαιριού
Καθε φορα σκεφτομα "κουφαλα τσαλικη πως τα καταφερνεις και εχεις τετοια οδοντοστοιχία?
Αυτη η συγκεκριμενη αφίσα μο υπενθυμιζει πως το καλοκαίρι εχει τελιωσει,
ετσι ξεθρωριασμενη και μισό σκισμενη περιμενει μια ακομη καταιγιδα φθινοπωρινη και
θα γινει κοματακια μικρα χαρτιού.
Και αυτη η καταιγιδα ηρθε σημερα, απειλητικοτερη οσο ποτε, με παγερο αερακι
προβα ενος χειμωνα που ερχεται
Μερες τωρα προσπαθω να γραψω κάτι, θελω να πω κατι αλλα δε μπορώ
Γραφω , σβήνω, κλεινω ακουω μουσική
θέλω να γραψω για ολα αυτα που γραφετε όλοι
αλλα δε μπορώ
και σορρυ κιολας που δε σχολιαζα
απλα δεν ειχα διαθεση
σας διαβαζω παντα ομως

Κοιτα να δεις μεσα σε 2 σειρες εγραψα την φραση "δε μπορώ"
Ε αυτο καταντα αηδια
Φυσικα και μπορώ
Θέλω να γραψω ότι δε θα περασει ο Φασισμός που ζουμε
Ουτε ο φασισμος του συγκεκριμενου μορφωματος
που τοσο ξαφνικα  "ανακαλυψαν" οτι ειναι επικινδυνος
οπως τοτε που ανακαλυπταν τους αστεγους της πολης
η τοτε που ανακαλυπταν την εγκληματικοτητα στο κεντρο της Αθηνας

Ενα βραδυ ενας φιλος μου, ο πιο σοφος απο όλους , ειχε πει η ειχε γραψει καπου
- δε θυμάμαι και εγω ενα μυαλο χειμωνα καλοκαίρι τι να πρωτοθυμηθω -
Οτι αν ειχε αγαπηθει ενας φασιστας με σωστο τροπο ισως να ειχαμε ενα φασιστα λιγοτερο
Και συγκινηθηκα δε θα σου πω γιατι, εχουμε ολοι τα θεματα μας
Σιγουρα συγκινηθηκα γιατι αυτο το σοφο παιδι, ειναι τοσο προχωρημένος
και  έχει "μεγαλη καρδια" ..

Παρακολουθω στη τιβι το θεατρο με τις συλλήψεις
γιατι πιστευω οτι το καταλαβες οτι μας δουλευουν ετσι?


τι να γραψω
εγω κρατω τα δωρα του καλοκαιριου
δωρα ακριβα
κι απο καρδιας

καλο χειμωνα ...γενικα!
και ενα τραγουδι 
για παρεα οταν βρεχει
http://www.youtube.com/watch?v=VV4k5xzKwK0