spring rolls...

Η Άνοιξη ρολαρει κανονικά ποτέ με σύννεφα ποτέ με ηλιους,

ποτε με την ψιλη βροχη της

μοιαζει να μας "δουλεύει " δηλαδή λίγο 

και να μας "παίζει".

Νηστέψαμε , πήγαμε σ εκκλησιές , ανάψαμε λαμπάδες, 

φάγαμε , ήπιαμε, 

σε πόλεις και σε νησιά

σταυρωσαμε το Χριστό, μετα τον αναστησαμε  

γιατι μας πιασαν ενοχες

και σκεφτόμουνα οτι η Άνοιξη ειναι τόσο αλύπητα αδίστακτη .

Όλες οι εποχές μπορούν  να κλειστούν σε πινάκες 

σε τραγουδια σε εικόνες σε σπίτια,

σε κήπους 

αλλά η άνοιξη ειναι η μονη εποχή που δεν εγκλωβίζεται σε σπίτια σε πινάκες και σε τραγουδια,  ουτε σε λεξεις.

Ζει και βασιλεύει για λίγο όπως οι άλλες εποχές 

αλλά ξέρει αυτή μοναδικά να αφήνει τα σημάδια της όλο το χρόνο..

Χρώματα κι αρώματα,

ενας οργασμός στη φύση που μεταδίδεται μυστικά και ήσυχα στον καθένα μέσα μας.

Σαν τον ερωτα ειναι η ανοιξη

οταν την συναντας δεν ελεγχεις τις σκεψεις και τις πραξεις σου

Κοιτάζω απ το παράθυρο , 

ακόμη και σημερα που έχει συννεφιά, 

δε μπορώ να περιγράψω με λέξεις τι συμβαίνει εκεί έξω...

Ποίηση-Κώστας Καρυωτάκης-μελοποιημενο απο την SAVINA GIANNATOU