δεν υπάρχει καλύτερη αίσθηση
να είσαι μούσκεμα ακόμη
απο το απογευματινό
μπανακι
να επιστρέφεις την
ώρα που βασιλεύει ο ήλιος
και ο αέρας στη μηχανή
πάνω να σου στεγνώνει
καθε παλιά σου έγνοια
η ζωή ειναι ωραία
και αν αύριο ειναι
το τέλος του κόσμου
δε πρέπει να σε
βρει
χαμένο σε σκέψεις μαύρες
που όταν τις θυμάσαι
μετά απο κάποια χρονια
θα γελάς
γιατί είμαστε οτι σκεφτομαστε
αυτά και αλλα...
σκέφτηκα
σκέφτηκα
μετά απο ένα μακροβούτι
σιωπηλό
σε γαλάζια ήρεμη θάλασσα
με ανοιχτα μάτια
και η αλμυρα να τα τσούζει
την ώρα της επιστροφής
ξανασκεφτόμουν τα λόγια
ξανασκεφτόμουν τα λόγια
του γίγαντα παιδιού
α!!!
δε σου χω πει
ξερω ένα παιδί που ειναι γίγαντας
αλλά μονο εγώ βλέπω
πόσο παιδί ειναι
και μάλιστα σοφό παιδί
το αντίθετο απο μένα
δηλαδή
που ουτε σε 3 αιωνες δε θα γινω σοφος
τα λόγια του
λοιπον
ήρεμα και γεμάτα τρυφεράδα
σα τραγούδι που μιλεί
για την αγάπη την παντοτινή
δε τα άκουσα
ήρθαν την ώρα του ύπνου
και μπήκαν με τρόπο
μαγικό μέσα μου
το πρωί ξύπνησα
και αποφάσισα
να
μην ξανά κακοποιήσω τον εαυτό μου
θα προσπαθήσω δηλαδή
και επειδή το τελευταίο
καιρό
κανα 6-7 χρονια
κανα 6-7 χρονια
δηλαδή σε εχω πρήξει
για αγάπες παντοτινές
και φευγιά ξαφνικά
αγιάτρευτα
και δεσμοί χωρισμοί
της ζωής πειρασμοί
λέω να κάνουμε διακοπή
λογω θερινών εργασιών
εσύ θα κάνεις μακροβούτια
και εγώ επίσης
αλλά εντος μου
καλοκαίρι
μια χαρα θα περάσουμε
κι οι δυο
καλά νταξ!
δε παίρνω κι όρκο
οτι δε θα ξαναγράψω σε κάνα μηνα
και τα βραδια
στη γνωστη ξαπλωστρα
τζιν εν τονικ
εκατομμυρια αστερια
στην ιδια θεση
ακινητα
ξερουν τη θεση τους αιωνεςκαι εγω την ξερω
τη δικη μου πια
