μυρουδιά καλοκαιριού

και κάπου εδώ
δεν έχω τίποτα να "πω-στ"
θες η πολλή δουλειά που τρώει τον αφέντη
θες τα βράδια που ο ήχος του κύματος
με ηρεμεί και δε θέλω να γράψω τίποτα
θες που  νιώθω ότι τα έχω πει όλα
θες που τα τραγούδια τα λένε όλα
καλύτερα από μας
ας κάνω μια διακοπή
μικρή μεγάλη δε ξέρω
θα δείξει
θα σας διαβάζω όμως
α και κάτι άλλο
όταν χρειάζεστε βοήθεια
να προσεύχεστε
έμαθα να πιστεύω στη προσευχή
αυτά τα χρόνια που μεγάλωσα
"και αστό διάλο χάλασα.."

το καλοκαίρι λοιπόν θα ρθει
και  θα τρώμε καρπούζι
και θα κολλάνε τα δάχτυλα
και το βράδυ τα κουνούπια ζνννννν
και τα μεσημέρια, το πρόσωπο
θα έχει αλμύρα και ηλιοκούραση
και στις πόλεις και στα θάλασσες
το καλοκαίρι θα ρθει
και το παγωτο θα λιώνει γρήγορα


το παρακάτω τραγούδι
το αφιερωμένο  σ ένα παρλιακό
τύπο που αγαπώ πολύ

Ελένη Τσαλιγοπούλου

Μυρωδιά καλοκαιριού
cd:Αλλάζει κάθε που βραδιάζει (1999)
Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς

Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές
που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει
όταν ψαρεύω στα ρηχά κούφιες χαρές.

Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες
ξέσπασε θύελλα απ' τον τρελό νοτιά
είσαι ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες
αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη
στον άλλο κόσμο τι θα βρεις
θα είσαι δεμένος με καινούριο εφιάλτη
εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου
και το ποτίζουν με ερμαφρόδιτη ηδονή,
με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου
πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές.
ήσουν παρένθεση που μ' έκανε να νιώσω
πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες.

• 
  

κάτι δικά μου

ἄστερες ,ὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν ἂψ
ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος ὄπποτα
πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γᾶν ~
ἀργυρία.
κι ὅσ' ἄστρα γύρω βρίσκονται στὴν ἔκπαγλη σελήνη
 παρευθὺς τὸ φωτεινὸ τους πρόσωπο 
κρύβουν κάθε φορὰ ποὺ ἐκείνη ὁλόγιο
μη καταλάμπει τὴ γῆ τὴ σκοτεινὴ ἀνεβαί
νοντας ~ ἀσημοκαπνισμένη


Στίχοι: Σαπφώ
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

για τα μαγικά που κάνουν οι μουσικές
σου χω ξαναγράψει
μπορεί ένα τραγούδι 
να σε κάνει να ηρεμήσεις
να ονειρευτείς
αυτό που με γαληνεύει αφάνταστα είναι
να βάζω ένα τραγούδι να παίζει συνεχεια
και να κοιτάω μονο ένα σημείο
εδώ που είμαι  απόψε
είναι ένα σημείο στη θάλασσα
το κοίταξα μέχρι που σουρούπωσε
και να καΐκι τουριστικό διέκοψε την ηρεμία
έπαιζε το Ζορμπά στη διαπασών..
αυτό που ήθελα απόψε είναι
να ήταν εδώ το φιλαράκι μου 
ο κολλητός  μου
και να μη λέγαμε τίποτα
με τους κολλητούς δε χρειάζεται πάντα να μιλάς
οι σιωπές καμιά φορα είναι 
οι σημαντικές

να κοιτάζαμε  μαζι το σημείο αυτό
της θάλασσας

 το τραγούδι αφιερωμένο στο κολλητό μου Γιάννη

άλλο ενα δακρυβρεχτο ποστ (χρονια πολλα μανα)

                                η μάνα μου γέρασε

αν είχε μια κανονική ζωή , 

θα χε εγγόνια τώρα , 

αλλά δεν είχε..

Γιατί απλά δεν είμαστε μια κανονική οικογένεια ...

και δε νομίζω ποτέ και να γίνουμε δηλαδή

καθε μέρα με συγκινεί γιατί ειναι σα παιδί πια που έχει την δίκια μου ανάγκη.

Θέλω να της πω τόσα πολλά απλά δε  μπορώ...

"ποτέ θα φτιάξεις τη ζωή σου παιδί μου...

μην μείνεις μόνος να χεις μια παρέα, δες εμένα 30 χρόνια χήρα..."

"...όταν γερνάς η μοναξιά δεν αντέχεται παιδί μου..."

Και  τοτε εγω νιώθω σα πατέρας που δε μπορω

να απαντήσω στις πρώτες απορίες του παιδιού μου

Θέλω να σου απαντήσω 

αλλά απλά δε μπορώ

Ετσι κι αλλιως  νομίζω μαμά οτι τις ξέρεις τις απαντήσεις

Έγινες 84 πια..

χρονια πολλα μάνα

ετσι οπως σου συνηθιζομαι να σου ευχομαι απο τα 7 μου χρονια νομιζω

τοτε που σου αφησα τις μαργαριτες εξω απο τη μπαλκονορτα

μα καλα πως το σκεφτηκα  τοτε

να σηκωθω νωρις πριν ξυπνησετε

να κοψω μαργαριτες 

και να σου κανω εκπληξη

καλα  ε

πολυ με  θαυμαζω στα παιδικα μου χρονια

πως περνανε τα χρονια...?

σου εφερα τη γλαστρα με το λουλουδι σου

δάκρυσες ..

https://www.youtube.com/watch?v=SEvblRmykjE

 αφιερωμένο σ  όλες τις μαμάδες του κόσμου

το χα γράψει κάποτε το 2012