βαλε τιτλο εσυ

Δεν εχω τίποτα να πω-στ αλλά κατι με πιέζει να μείνω εδω

 στην οθόνη του υπολογιστή

Λες και θα γραφτεί κατι από μονό του,

κατι που ειναι μυστικό ακόμη

που το ξέρει μονό αυτός

ο  θεος των ασημαντων γραπτων

Σημερα  κατηφόριζα την Διδότου ,

 αγαπημένος δρόμος 

από κολωνάκι στα Εξάρχεια

από τον ένα κόσμο σε ένα άλλο 

είχε αεράκι φθινοπωρινό

και κίτρινα φύλλα

και αυτή τη μυρουδιά του χειμώνα που έρχεται

ακούς τον ηχο από μακριά.

και μετά λίγο πιο κάτω ακόμη πιο "αλλόκοσμος

Όταν κατηφορίζεις από τη Πατησιών στη 3η Σεπτεμβρίου 

σ ένα τετράγωνο σημερα υπήρχαν αίματα πολλά αίματα

σίγουρα κατι έγινε εκεί χτες το βραδύ

Εδω οριοθετείται η περιοχή 

περνάς σ ένα άλλο κόσμο

Και δεν εννοώ τους φιλήσυχους μετανάστες

και τα μαγαζιά τους

ούτε τους λιγοστούς έλληνες

που κοιταζόμαστε με συμπόνια 

και λέμε "και συ έλληνας?"

φιλοι έφυγαν για Λονδίνο για Παρίσια

ευτυχισμένοι κει , τυχεροί εκεί? 

δε ξερω νωρίς ακόμη να το πουν

Δε ξερω τι θα γίνει  αύτη τη χωρα

δε με νοιαζει ειλικρινα

θελω αυτοι που αγαπω να μεινουν ανεγγιχτοι

απ οποια δυστυχια.

".. δε θέλω ούτε μουσική  απόψε

βαλε μου λίγη σιωπή

κι αστή να γυρίζει..."

αύριο πέμπτη πάντως θα πάω ν ακούσω

κωνσταντινο βητα

 στην μπουάτ Απανεμιά στη πλακα

μα δεν ειναι ωραια λεξη η απανεμια?

δε ξερω τι τιλο να βαλω