οχι αλλο καρβουνο.

Καθαρός πια , πεντακάθαρος
ενεκα της μερας

 κι αφού στο αίμα μου κυλαει (λαη-λαη-λαηαλααα!)
 μονό ταραμάς, κρασί,

 και αλλά σαρακοστιανά, σκεπτομαι,

 καθως παρακολουθω μια παληα κεραια απο το τζαμι

να ειναι μισο δεμενη απο μια παληα σωληνα στο μπαλκονι του 6ου,

να παλευει με αγερηδες και βροχες

Θα πεσει ? δε θα πεσει?

 κι αν πεσει θα σπασει κανα κεφαλι? 

κανα τζαμι?

 Θα σκισει κανα σωβρακο του μαλακα αλβανου

με το μωρο που τσιριζει συνεχεια απο κατω,

  που δε το χει μαζεψει και βρεχεται στη βροχη παρεα με τα λοιπα μωβ κιλοτακια?

Φυσαει ο αγερας 

κοντοστεκεται η παληοκεραια,

 το παλευει , μου θυμιζει λιγο την Ελλαδα

Και λεω  Ελλαδα και τι θυμαμαι?

Τον Πετρο που  " κλαιει κλαιει κλαιει "  σα γενναιο παλικαρι, 

σαν τον Φουντα που τον πνιγει το δικιο και τον Κουρκουλο , οχι αλλο καρβουνο 

Οχι αλλο καρβουνο μανιτσαμ 

( το μανιτσαμ ειναι  copyright Apos argentino & το κλεβω)

 Ειμαι σιγουρος οτι θα χει βγαλει αρκετα εξω σε λονδινα και νεες υορκες στα ονοματα των παιδιων του, δε με πειθει και δε λυπαμαι, μονο τους εργαζομενους 

Λεω Ελλαδα και  τι μαθαινω καθαροδευτεριατικα

Ο άλλος πάει για πρόεδρος του" κώματος  " και παραιτήθηκε από υπουργός? 

Δηλαδή κύριε Παπουτσή μας άλλο λόγο να παραιτηθείτε δε βρίσκετε? 

Να σε βοηθήσω εγώ ένα παλιό που λέγεται ΣΑΜΙΝΑ και ένα νέο  που λέγεται για άλλη μια φορά καταστροφή του κέντρου της Αθηνάς έτσι απλά, και σεις δεν κάνατε τίποτα

Ο κόσμος ξέρει , τα καταλαβαίνει όλα πια

Η ιστορία θα ειναι αμείλικτη

Λέω Ελλαδα 

και σκεπτομαι την προσφατη-παραλιγο

 και καλα τρομοκρατία,

 δηλαδή σαν απλός πολίτης σαν ανίδεος που μαθαίνω οτι μαθαίνετε και εσεις,

 σκέπτομαι 

Γιατί πρέπει πάντα να την πληρώνουν αθωοι  πολίτες?

Γιατί  πρέπει να σκοτώσουν αθώο κοσμάκη,

δεν την καταλαβαίνω αυτή την Τρομοκρατία,

 θέλω να διαβάσω την προκήρυξη,αν υπαρξει

 με τι αιτιολογία βάλανο τη βόμβα εκεί?

Ειλικρινά σε τι θα βοηθούσε αθώο αίμα της κύριας που γέρνει από τη δουλεια?

όχι άλλο κάρβουνο ρε παιδια...από παντού όμως

 

happy-clean-monday (κι αν ρίχνει καταιγίδες εμείς ξέρουμε να πεταμε ψηλά τους αετούς

Χαρταετός

Στίχοι
Μουσική
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Φάμελλος





Έσβησαν τα όνειρα, έσβησαν
έγινε πρωί
άνοιξε την πόρτα, άνοιξε
ήλιος να με δει

ήρθες και στο δρόμο μου
φώτισε ο ουρανός
να η καρδιά μου πέταξε
κόκκινος χαρταετός

σ' έχω ανάγκη σαν παιδί
μη μ' αφήσεις να γυρίσω εκεί
στον εαυτό μου στη σιωπή
κρύα θάλασσα έρημο νησί

άψυχα κορμιά στα χέρια μου
άχρηστα κλειδιά
δε μου μένει τίποτα
τίποτα δε μου φτάνει πια

έλα ας περπατήσουμε
μακριά απ' το θόρυβο
τις πληγές να κλείσουμε
έχουμε όλο τον καιρό

σ' έχω ανάγκη σαν παιδi

μυρίζει-ζουμπούλια-ποστ

Τα αγόρασα από ένα μικρομαγαζο που πουλάει ανθη, με το που πέρασα απέξω, η μυρουδιά τους μ αιχμαλωτησε, πωπω!

Ωπ λέω ανοιξη!

Τα αγαπάω τα ζουμπούλια

  μου θυμίζουν το νησι μου,

τους αγρούς, 

τ ατελιωτα απογεύματα με λασπες στα γόνατα του εφηβικού μου τζιν.

Δειλες βόλτες  και καρδιοχτύπια με την πρωτη αγαπη μου ,

μερικά ζουμπούλια στο χέρι της από μένα 

φωτό από τραπέζι ασωτου όπως ακριβώς ήταν μέχρι και το τσαλακωμένο χαρτί στην ακρη δαινεται

Μου θυμίζουν την γιαγιά μου την Ουρανία -τι ωραιο όνομα- 

που τα φέρνε από το χωράφι μαζι με χόρτα που μάζευε και εφταχνε χορτόπιτα, 

και ξέρεις τι σημαίνει χορτόπιτα της γιαγιάς ε...

 βάλσαμο.

Να τα!

 πάνω στο τραπέζι μου διπλα στο καναπέ, μυρίζει όλο το δωμάτιο τώρα

μυρίζουν ανοιξη, έρχεται αδίστακτη και θαραλλεα, σαν έτοιμη από καιρο.

Πριν απ όλα όμως  έρχεται και ένα τριήμερο 

Οποτε γλεντήσε το, ποτε δε ξέρεις τι μπορεί να συμβεί σε μια τρελλη βραδια  αποκριας.

Κι αν έχουμε κρίση και μιζέρια εμείς  ρε ξέρουμε να γελάμε και να ξεμυαλίζουμε τις δυσκολίες

περιπαθώς και ρουφηχτά

by the way

η νέα μου  μουσική αγαπη 

 είναι η Σοφια Κουρτιδου

άκουσε τη

είναι σημερινός ήχος, είναι έχει τη γλυκάδα των νιατων της και τα λέει μια χαρα

ξένοι ξανά

Η κύρια Αθηνά ειναι από την Αλβανία, 

μάλλον όχι ήταν βορειοηπειρώτισσα κι αυτή κι ο άντρας της,

 απλά στην Ελλάδα όταν πρώτο - ήρθε την φώναζαν αλβανίδα,

 στην Αλβανία τη βλέπαμε με μισό μάτι που έφυγε.

Ξε-φύγανε 20 χρόνια πριν από την χώρα τους   και ήρθαν στην Ελλάδα.

Για να μια νέα αρχή.

Και τα κατάφεραν μια χαρα, μεγάλωσαν τις δυο κόρες τους με δυσκολίες σ αυτή τη χωρα .

Ξέρεις καλά τι ειναι να είσαι βορειοηπειρώτης στην Ελλάδα,

 σε ένα κράτος που δε σέβεται καν τον Έλληνα πολίτη που να σεβαστεί τον βορειοηπειρώτη,

Όμως η κύρια Αθηνά και ο άντρας της ο Οδυσσέας είχαν στήσει μια ωραία ζωή εδω, 

σ ένα νησί κάπου στο αιγαίο, κατάφεραν ν αγοράσουν και ένα σπιτάκι,

με τις οικονομιες τους.

Δούλευαν ασταμάτητα  αλλά ..ζούσαν μια χαρα, ώσπου τα κορίτσια μεγάλωσαν

 και έφυγαν μετανάστριες κι αυτές , για να βρουν μια καλύτερη ευκαιρία.

 Γιατί  σ αυτή τη φάση αυτή η χώρα δε μπορεί να βοηθήσει κανένα.

Ο σωζων  εαυτο σωθητο

Όλοι όσοι  μπορούν φεύγουν.

Κι έτσι η κύρια Αθηνά ξεριζώνεται ξανά  από τη δεύτερη πατρίδα της , θα  πάει Καναδά.

Δεν θέλει να πάει, θα της λείψει η Ελλάδα , θα της λείψει  κι η Αλβανία.

Δεν θέλει αν αρχίσει από την αρχή ξανά ειναι 55 και ο άντρα της 60, αλλα δε γινεται αλλιως.

Και οι δυο με πρόσωπα κουρασμένα , μα βαθειες ρυτίδες στο πρόσωπο

 και  αγάπη στα μάτια.

Τι να ευχηθώ?

καλή τύχη

καλή αρχή σε όσους φεύγουν για μια καλύτερη ζωή

 

Με αφορμή τους στίχους του τραγουδιού "Αστόρια" (Βασίλης Νικολαΐδης) που ερμηνεύτηκαν από την Έλλη Πασπαλά για πρώτη φορα, αναπτύσσονται κάποιες σκέψεις περί μετανάστευσης. Το βίντεο ξεκινά με μια σύντομη αναφορά σε αληθινό περιστατικό που προβλήθηκε στην εκπομπή του Στέλιου Κούλογλου "Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα", 

(με μουσική του Gustavo Santaolalla από το soundtrack της ταινίας Babel). Ακολουθούν έπειτα εικόνες, επίσημα στατιστικά στοιχεία και δημοσιευμένες απόψεις περί μετανάστευσης. Μουσική από τον Στάμο Σέμση - Ερμηνεία από τη Μαρίνα Σκιαδαρέση.

μέρες.

οι μέρες είναι περίεργες, οι μέρες είναι κακές, οι μέρες είναι εκδικητικές και σε πληρώνουν μ αυτο που σου αξίζει, η  μήπως όχι? 

Μήπως οι μέρες θέλουν να σου δείξουν κάτι και συ κλείνεις τα ματια? 

η μήπως αυτό το κάτι εσύ το ηξέρες καλα και τους κλείνεις εσύ το ματι πια εσύ

Κι αφού το ήξερες ότι ήταν λάθος γιατί το κανες?

Ε συμβαίνει κι αυτοί, ανθρωποι είμαστε, δεν είμαστε θεοί.

Έχει δρόμο ακόμη μέχρι να βρούμε τον ανώτερο μας εαυτό.

Μέρες  ασυνήθιστες , συμβαίνουν αυτά που ξόρκιζες , κανεις τα λάθη που κορόιδευες, και μετά έρχονται οι γνώμες και οι συγνώμες.

Μέρες με στιγμές από φως κι από σκοτάδι

Όλα είναι μεσα μας .

Κάτι θα μας νικάει πάντα

Ας είναι το φως.

Ει ψιτ μην μπερδεύεσαι.

σ αγαπω.

επιχείρηση "φιλανθρωπία" και αντισταση

Τους βλέπεις σε καθε τετράγωνο πια,

 ειναι ρακένδυτοι  (*) ειναι μεγάλοι, ειναι γιαγιάδες , ειναι πιτσιρίκια, 

ειναι μανάδες μ ένα  μωράκι στην αγκαλιά, 

ειναι τυφλοί, ειναι με σπασμένα πόδια..

Σημερα το πρωί, πηγαίνοντας προς το γυμναστήριο είδα την απίστευτα αλμοντοβαρικη σκηνή

Ειναι μια πολυκατοικία κάπου στο κέντρο, παλιά της δεκαετίας του 50.

Έβγαιναν καμία δεκαριά άτομα από κει, ηταν  παιδάκια και γιαγιάδες

 και κάποιος με πατερίτσα μεσήλικας ,

ενας με μαύρα γυαλιά  ,

 κι αυτός ρακένδυτος, περπατούσαν κανονικα,

μαλιστα ο τύπος με την πατερίτσα κυνήγησε ένα μικρό που κατι έλεγε, ετσι για πλακα.

Σκέφτηκα  την  δυστυχια τους, δεν ήταν έλληνες σίγουρα δε κατάλαβα τη γλωσσα δεν έδωσα και σημασία.

Προχώρησα  κάνα 5 λεπτό και φτάνω Αγίου Μελέτιου  και δε ξερω πως

ξανά βρίσκω μπροστά μου τον τυπο   με την πατεριτσα να  κουτσαίνει σκυφτος, τον αναγνωρισα ευκολα απο ενα κοκκινο παληο μπουφαν που ηταν χαρακτηριστικο,

 πριν περπατούσε κανονικά το θυμάμαι καλά, 

κι ο τύπος με μαύρα γυαλιά ήταν καθισμένος στο Έβερεστ μπροστά και ήταν τυφλός, κανονικά όμως μ όλα τ αξεσουάρ και με πινακίδα  

που εγραφε   " εγω τυφλος, βοηθεια παρακαλω"

Πριν  περπατούσε κανονικά το είδα με τα μάτια μου, δεν ηταν τυφλος...

Αυτό που θέλω να πω ειναι οτι επειδή εμείς οι έλληνες έχουν ακόμη λίγο τσίπα πάνω μας και βοηθάμε τους ζητιάνους να μαστε προσεκτικοί που δίνουμε τον οβολό μας.

Έχει καταντήσει αηδία όλη αυτή η καλοστημένη επιχείρηση Φιλανθρωπίας αλλά και συγχρονως εκμετάλλευσης του ανθρωπίνου πόνου, γιατί την ιδία στιγμή κάποιος τους βγάζει "στο κλαρί" αυτούς τους ανθρώπους,

 Εχω ακούσει φριχτες ιστορίες για αθιγγανους σε καποιο ρεπορταζ  οτι τους σπάνε το πόδι από μωρό για να τους εκμεταλλεύονται και αλλά πολλά.

Εκείνο που δε μπορώ να ανεχτώ ειναι που εκμεταλλεύονται τα πιτσιρίκια  και τις γιαγιάδες ειδικα.

Θες να βοηθησεις?
 εχει πολλα ιδρυματα στη χωρα που κινουνται χωρις κρατικη βοηθεια και χρειαζονται απο ενα ευρω μεχρι μονο χρηματα και ρουχα.

Κατά τ αλλα άρχισα τη δική μου αντίσταση στα γερμανικά και ολλανδικά προϊόντα έτσι γιατί μου την έχουν σπάσει πολύ οι Γερμανοί τώρα τελευταία και οι Ολλανδοί και οι Φιλανδοί που ειναι δορυφοροι τους πολιτικα

Οκ δέχομαι οτι  έχουμε κάνει   τις  μαλακιες και μεις  αλλά μη μου πεις οτι κι η Ευρώπη δε τα χει κάνει πιο πολλες μαλακιες στην περιπτωση μας.

Αν αφιερώσεις ένα λεπτό παραπάνω στο σουπερ μάρκετ θα βρεις πολλά αλλοδαπά δημοφιλή προϊόντα αλλά και αλλά τόσα ελληνικά που ισως ειναι και καλυτερα.

Άσε που πια δε πάω σε ξένα σουπερ μάρκετ αλλά σ ελληνικά, στα μικρα τηε γειτονιας , γιατι οχι ρε παιδια?
Εγω  ουτε στα μεγαλα βιβλιοπωλεια παω, παω στο δικο μου στη γειτονια και μου κανει και καλυτερη τιμη .

Και μη βγει κάνεις να με πει εθνικιστή, νομίζω οτι ήρθε οι ώρα εμείς τα ελληνάκια  αριστερά και λοιπά που πάνε από το ένα κωμα στο αλλο να κοιταχτούμε κατάματα και  συντονιστούμε απέναντι στην Ευρωπαϊκή τάση να μας απαξιώνουν τόσο εύκολα.

Τωρα θα με πεις παλι αγραμματο το ξερω, το κομμα δε γραφεται κωμα αλλα η δικη μου αποψη για τα κομματα ειναι αυτη που λεει και το λεξικο για τη λεξη κωμα   :

 το κώμα είναι μια παθολογική κατάσταση, παρατεταμένης, βαθιάς απώλειας των αισθήσεων. Ο ασθενής σε κώμα είναι ζωντανός αλλά δεν μπορεί να κινηθεί ή να ανταποκριθεί σε ερεθισμούς από το περιβάλλον του.

 1.
σημαντικη σημειωση για να μη  γινει καποια παρεξηγηση 

(*) Δεν εχει να κανει αυτο το θεμα με τους αστεγους της πολης, 

μην  μπερδευτεις 

αλλο το ενα αλλο το αλλο,

οι αστεγοι  δεν ειναι ζητιανοι, δεν ενοχλουν ποτε κανενα

 και αν θες τους βοηθας,

πλεον οι αστεγοι στο κεντρο ειναι ελληνες και αν μιλησεις μαζι τους θα μαθεις απιστευτες  τραγικες  ιστοριες .

Ας πουμε μιλησα με καποιον που ειχε ενα μαγαζακι, του το καψαν, πηρε δανειο του το σπασαν, πλιατσικο και λοιπα , πεθανε η γυναικα του, του πηρε η τραπεζα το δυαρακι του για τα χρεη και βρεθηκε να κοιμαται στο δρομο.Ειναι 65 και μονος.

Αυτον αξιζει να τον βοηθησεις.

2. αυριο γινεται πανευρωπαικη εκδηλωση το βλεπετε παντου το διαβαζετε σε ολα τα μπλογκς we are all greeks
και βρηκα ενα ωραιοτατο σχολιο απο τον μπλογκερ  Αναζητηση  στο μπλογκ Α-κακιες
αληθεια ρε παιδι που ειναι οι πνευματικοι μας ανθρωποι ? τι κανουν? περιμενουν τους ξενους να νιωσουν  ολοι ελληνες? Μονο Ο Θεοδωρακης μιλα και αντιδρα σαυτη τη χωρα?

δεν έχω τίποτα να πω-(στ!)** τα λέει όλα η σιωπή.

ακοκαμωμενη την πηρε ο ύπνος
στο άδειο λεωφορείο, ήταν κλειστο,  περασμένα μεσάνυχτα, την ξεχάσανε?

πίσω μπαλκονι

πανεπιστημιου λίγο πριν ...

σκοτώνουν τα αλογα όταν γεράσουν?

νεαρός χαρούμενος..

ψαλιδοχερης στα εξαρχεια,,,

Θησείο μια κυριακη που έβρεχε..
και όταν ξεπροβάλει 
η Ακρόπολη 
εκεί κοντα 
αγέρωχη στους αιώνες
λέω δε μπορεί
κάτι θα συμβεί 
δε μπορεί ρε γαμώτο

και μια αφίσα που βρήκα στο φατσοβιβλιο
μου άρεσε!

και μια τζούρα από νέο Κβητα που έρχεται

"..Κι όπως θα 'πεφτε η βροχή, για φαντάσου, φορτωμένους όλους τους ερωτευμένους, σε μια τσίγγινη σκεπή.."

Πολλοί σνομπάρουν την γιορτή του Αγιου Βαλεντίνου, άλλοι την γουστάρουν και περνούν ένα ρομαντικό βραδάκι έτσι σαν ευκαιρία να γιορτάσουν τον ερωτα τους
Καταλαβαίνω και τις δυο περιπτώσεις
Ο ερωτας για να ζήσει δε χρειάζεται καμια γιορτή 
αλλα και μια ευκαιρία μεσα στο χρόνο να κανεις ένα σεξυ δωράκι η ένα λουλουδάκι δεν είναι και κακό
Είναι ωραίος ο έρωτα.
Έχω ερωτευτεί, έχω κλάψει έχω πονέσει, έχω απορρίψει, μ έχουν απορρίψει,εχω κάνει κατινιές, μου έχουν κάνει κατινιές,εχω γράψει ποιήματα, αναρτήσεις,εχω ξενύχτησει έξω από πορτα, έχω ..ζησει τον ερωτα, δε μετανιώνω.
Χρόνια πολλά σε όσους είναι μαζι, 
αλλα και όσοι είστε μονοι, μια χαρα είναι κι αυτό απολαυστετο, 
το πιο σημαντικό είναι να τα έχει κάποιος καλα με τον εαυτό του.
τα όμορφα πράγματα έρχονται εκεί που δε τα περιμένεις
Ολα είναι θέμα χημείας και σωστης στιγμής στη ζωη.
 Το τραγούδι αυτό    http://www.youtube.com/watch?v=CAe9SpOKQ6I θα εχει σιγουρα την τιμητική του στις 14 Φλεβάρη (αλλα εγώ θα βάλω να παίζει αυτό με τον Ερωτόκριτο, το βρήκα σε Καποιο αγαπημένο μπλογκ αλλα δε θυμάμαι για να κάνω αναφορά, είναι και το άσωτο-Αλτσχάιμερ που έχω , αν με διαβάσεις βοηθησε με γιατί δε μαρεσει να " κλέβω" χωρίς να λεω μια κουβέντα)

 να δες εδώ και μερικά λογια  για τον ερωτα ανά τους αιώνες
Στον έρωτα και τον πόλεμο επιτρέπονται όλα! 

Νίτσε
Στον έρωτα, στην δόξα και στο θάνατο μόνοι πορευόμαστε...! Γ. Ρίτσος
Όποιος δεν έχει συναντήσει τον έρωτα δεν έχει κανέναν συναντήσειΧιλιανή παροιμία
Μια ζωή χωρίς έρωτα είναι μια χρονιά χωρίς καλοκαίρι.Σουηδική παροιμία

H αγάπη δεν αφορά δύο ανθρώπους που κοιτούν ο ένας τον άλλο, αλλά δύο ανθρώπους που μαζί κοιτούν προς την ίδια κατεύθυνση. Antoine de Saint-Exupery 

Τα γεράματα δεν σε προστατεύουν από τον έρωτα. Όμως ο έρωτας σε προστατεύει από τα γεράματα. Ζαν Μορ 

Ο έρωτας μοιάζει με τον ατμό, όσο πιέζεται τόσο και πιο δυνατός γίνεται. Βίκτωρ Ουγκώ

Έρως ανίκατε μάχαν. Σοφοκλής

Ο έρωτας κι ο θάνατος, το ίδιο σπαθί κρατούνε. Ψαραντώνης


και θα τελιωσω  μαυτο 
Η μόνη ανωμαλία είναι η ανικανότητα να ερωτευθείς.
Anais Nin,1903-1977,Γαλλίδα συγγραφέας

οργη, θλιψη και σταχτες...

 

δανειστηκα την φωτογραφια απο http://www.facebook.com/pages/BL-PHOTO-STUDIO/2720025800

 

 

 

Η φωτογραφία ειναι από τη χθεσινή συγκέντρωση 

Η Μέλινα κοιτά το κόσμο, ξέρει τι θα συμβεί σε λίγη ώρα αλλά δε μπορεί να μιλήσει

Η Μέλινα αγάπησε πολύ την Αθηνα

Ευτυχώς που δεν ζει ανάμεσα μας και πολλοί άλλοι, αυτοί έφυγαν  νωρίς..

Δεν ζήσαν την εποχή της χρεοκοπίας...."εντος" μας

Αλλά πάλι σκεφτομαι πως αν ζουσανε μερικοί από τους ανθρώπους αυτής της γενιάς, 

με αξίες ιδανικά και τσίπα να κυλαει στο αίμα τους,

   ισως να ταν αλλιως

Ισως να χαμε και πολιτικους με ηθος

Όχι σαν αυτούς που την ώρα που γινόταν τα επεισόδια,

παρακολουθούσαν το  χθεσινό ματς 

αλλά πάλι θα μου πεις εσύ τους ψήφισες ρε παιδί, μην παραπονιέσαι

καλά να πάθεις

να σου γίνει μάθημα.

Δεν έχω περάσει ακόμη από το κέντρο-κέντρο, ξερω δε θα μου αρέσει.

Δεν θέλω να δω τα καμένα, εχω  υπάρξει θεατής στο ίδιο έργο το δεκάμερο του 2008

Και θα εκνευριστώ πολύ αν παω απο κει τωρα.

Καταλαβαινεις τι ειναι για μας που αγαπαμε το κεντρο αυτο που συνεβη χτες? ετσι?

Ακόμη θυμάμαι ένα ωραίο μαγαζάκι στην αρχή της Μάρνης απέναντι από το Μουσείο, είχε αθλητικά, το είχε ενας εξαιρετικός κύριος με τη γυναίκα του και πάντα έκανε πολύ καλές τιμές

Αυτό το μαγαζάκι κάηκε μαζι με πολλά αλλά μικρά μαγαζιά τοτε με τα γεγονότα του δεκάμερο

Είχα πάει την επόμενη μέρα.

Ήταν αυτός ο κύριος έξω από το μαγαζί, μαγαζί φτιαγμένο από στάχτες πια, έκλαιγε σα παιδί

Από τοτε δεν τον ξαναείδα

Το μαγαζί δε ξαναφτιάχτηκε, όπως και πολλά αλλά , αν κάνεις μια βόλτα στη Στουρνάρη θα καταλάβεις,

Τι να γράψει κάνεις για το κωλο κρατος? 

σημερα καθως μιλαγα με τον κολητο

ειπα το μνημονιο ,μνημοσυνο

κατα λαθος, καθως μιλουσα γρηγορα

κατα λαθος?

στροφη στην πχιοτητα (στιχοι που με σημαδεψαν ασκαρδαμυκτι)

πχιοτικο η εμπορικό τραγούδι?

ενας πόλεμος που είχε ξεσπάσει παλιότερα γιατί πια αγαπημένε μου  μπλόκε δεν υπάρχει ούτε δισκογραφία ούτε τραγούδι ,δε ξερω αν το κατάλαβες σε λίγο δε θα υπάρχει ούτε περιοδικό  ( ο Κωστόπουλος λένε τα μπλογκς μπαίνει στο άρθρο 99-ε μας είχε κουράσει με τόσο 69 στα περιοδικά του) στο δρόμο να  τα πουλά ως προσφορά , ούτε περίπτερο θα υπάρχει..
πολύ το τράβηξα ε? το ξερω χω μια τάση άμα  αφήσεις να το παρά...τράβα  (οτι και να κανω ομως δε θα φτασω ποτε τον Καντακουζινο χαχαχα ουτε την σουπερ coula)
Σου παραθέτω λοιπόν τραγουδια και καλά πχιοτικα  η αλλά εναλλακτικά αλλά και στίχους που με σημάδεψαν
να γελάσει κι ο καθε πικραμένος ( αγαπημένε Αpos μην διαβάσεις αυτό το ποτ θα με μισήσεις ξερω γη τι λέω)
Στο γυαλί δροσιά ξεπροβάλλει
φυσικός χυμός πορτοκάλι
Αχ, πορτοκάλι γυρεύω ενέργεια
κι είμαι μεγάλη για να σωθώ
οτι γουστάρω, ζάλη και παρενέργεια
η ζωή, το σεξ, το τσιγάρο
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
 http://www.youtube.com/watch?v=cAyYR_XBfmk

αν αυτό το τραγούδι το έλεγε ας πούμε κάποιος ποπ Αλεξία δαντης η μαντω θα έτρωγε πολύ κράξιμο το ειπε η Άλκηστις όμως και δεν είπαμε κουβέντα, κρατήσαμε μυστικά και ντοκουμέντα
σου εχω πρόχειρο στίχο-σουξέ
φακές μπείτε στο πιάτο
και δώστε μου το σίδηρο
με πηρέ από κάτω
και είμαι ον ανίσχυρο
μένουμε στην ιδία αγαπημένη καλλιτέχνης  (είμαι και αγράμματος!!)

http://www.youtube.com/watch?v=DZkSS_7IpQo
 "..Σταματώ και στην τράπεζα να δω αν έχει λεφτά μα
ξέχασα το pin!
Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη,
τότε πάρε λεφτά απ' το σπίτι.
και γη βρω κούκλα μου ξέχνα το pin αλλά δε καταστρέφω κλασικ ρεγκε τραγουδια να τα κάνω σουξέ στα ελληνικά έτσι από άχτι!
http://www.youtube.com/watch?v=hhefAsfjMB4

σου εχω και εναλλακτικό ελληνικό ρεγγε-(σαρδέλες και λοιπά)
Locomondo: Απ'το σπίτι δε θα βγω/ πίνω μπάφους και παίζω Προ
και καλά κάνεις μείνε σπίτι, πίνε τους μπάλους σου αλλά μην παίζεις προ ρε παιδί μου κρίμα τα λεφτά, παίξε κατι άλλο να ξεδώσεις)

http://www.youtube.com/watch?v=mZv5p2dxtNI
Πέγκυ Ζήνα: Άμα πας με άλλη/θα σου σπάσω το κεφάλι
(κλασσικο στίχος  εβερ, λατρεύω Peggy zina  αλλά θέλω διακαώς να το ακούσω να το ερμηνευει η Άλκηστις , εχω και εγώ της εμμονές μου, μάλιστα θελω να το δω σε παράσταση με σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Ρηγος ω?! τι ριγος)

http://www.youtube.com/watch?v=qxns8Apo1ro
Lady Gaga: I wanna take a ride on your disco stick
(Να κορίτσι, να μαλαμα, πεστα βρε καλη μου γιατι θα τα πει η μαντονα)

http://www.youtube.com/watch?v=J5SNFown0fg
Γιώργος Ξανθιώτης: Αιντεμάλε/τσικουλάτα τσικιντά, τσίκι τσίκι τσίκι ντα/ αιντεμάλε/τσικουλάτα τσικιντά, τσίκι τσίκι τσίκι ντα
(εδω ο ποιητης εχει πιει ηδη τους μπάλους και προβαίνει σε διονυσιακούς σχεδόν στίχους με μυστικιστικά μηνύματα  για δηχθούμε το ΔΝΤ του μέλλοντος, γιατί άλλωστε και είμαστε απαθείς σε οτι νέο μετρό , δε  μας ψεκάζουν αδέρφισα κ ξαδέρφες μου
ακούμε τέτοιους στίχους)

http://www.youtube.com/watch?v=Zi_XLOBDo_Y&ob=av2n
Michael Jackson: Billie Jean is not my lover/ she just a girl who claims that I am the one/ but the kid is not my son
(ήταν τυχαίο λάθος μιχαλακη μας? τυχαίο λάθος? ε να κάνετε παρέα με τον Πασχάλη, έχετε πολλά κοινά)
http://www.youtube.com/watch?v=4m48GqaOz90&ob=av2n
The Black Eyed Peas: Boom boom pow (gotta get get) (x4)/ boom boom pow (yeah) (x4)
(η επαναληψη μητηρ  μαθησεως ,το γνωστο (!!?) γκρουπ Black eyed Peas δια της τετραπλης επαναληψης προσπαθούν να περάσουν ένα σημαντικό μήνυμα στην Ανθρωπότητα. 

εγω βεβαια προτιμω το δικο μας εγχωριο απο την  απολυτη μπιμπι-μπο Σαμπρινα
http://www.youtube.com/watch?v=FzQA9wiEQYk
κι αμα θελεις μπουμ μπουμ ,( το λεει ξαστερα το κοριτσι )
σα τρελλος να μπου μπουμ
κι αν μαρεσει μπουμ μπουμ
ισως και  μπουμ μπουμ
(γαμωτι προσθετω εγω)

και γκραν φιναλε με την απολυτη γιαγια της  εγχωριας ποπ
http://www.youtube.com/watch?v=FNLzm0aYkPw&feature=related
Άννα Βίσση: Μπορείς απόψε να βγεις/ μ'όλες τις τσούλες της γης/βγες μπροστά δυνατά για νέους έρωτες/να βρεις κορίτσια σωστά/ για να χαρεί η μαμά/ στην πυρά, στην πυρά με τις ξενέρωτες
(εδω η απολυτη κανει σαφεστατη στροφη στην πχιοτητα μετα τον καρβελα ετσι?)
αυτο το θελω τραγουδισμενο απο Μονικα σε υφος δικο της, 
οπως ειπε το τυχερο αστερι του κβητα οπου και το δολοφονησε
δες εδω http://www.youtube.com/watch?v=FNLzm0aYkPw&feature=related
μικρη μου δενμπορουν ολοι να πουν ολα τα τραγουδια 
οκ τα γραψα κι ησυχασα 
γραψτε τωρα τα δικα σου

το δικο μου αγαπημενο ειναι της αλεξιας 
ενα -δυο-τρια-
4-5-6
7 -7
και εγω στην ιδια ταξη ξανα ξανα
δεν ειμαι καλη στα μαθηματικα (χ2)
αλγεβρα και χημεια
( βαρεθηκα να μετρα τα γκομενακια στο σχολειο και εμεινε στην ιδια ταξη ,

το ομολογει η στιχουργος και τον ερμηνευει απολυτα και αληπυτα η αλεξια πριν την πχιοτικη στροφη 

πχιοτικο η εμπορικο
εμεις αγαπαμε ακομπλεξαριστα
οτι μας εχει συγκινησει
γιατι αυτο ειναι τεχνη , οτι μπορει να μας "μιλησει"

".... τα κοριτσια ξενυχτανε μ ενα μυστικοοοοο οοου ου 
ετσι κανω και γωωω οουυυοο...'

10 χρονια μετα (bang bang ..)

(Η φωτογραφία μας στην κιτς     χαριτωμενη κορνίζα ειναι πάντα κει στη βιβλιοθήκη,

δεν την εχω μετακινήσει, και συχνά την κοιτώ, αλλά όχι με λύπη πια.

Εγώ σου τα λέω και συ με κοιτάς

νόμιζα οτι είχα   τελειωσει με τις νεκρολογιες

με είχα βαρεθεί κι εγώ ο ίδιος ..δηλαδή κι εσύ.

Αλλά μου βγαίνει σα νερό  απόψε πάλι 

και στα γράφω

δε φταίω γω

με ξέρεις ήμουν πάντα ο ανελέητος αυθόρμητος.

Δεν είχα σκοπό να σου ξαναγράψω από δω ,

αλλά σημερα καθώς το utube  με πήγε από άσμα σε άσμα,

στον Ρακιτζή( we  love rakitzakos)  συνειδητοποίησα)

οτι

πέρασαν 10 χρόνια

Μια δεκαετία έτσι? 

Ήταν η μέρα που γίνονταν το show και βγήκε ο Ρακιτζής να πάει στην γιουροβιζιον
Το θυμάμαι καθαρά,
δεν ήθελα με τίποτα να μείνω μόνος ,
κείνο το βραδυ
μετά τη κηδεία  και πήγαμε στο σπίτι της Ευτυχίας 
Η τηλεόραση έπαιζε χωρίς ηχο και μείς κοιτάζαμε τη θεa ,
τον χιονισμένο Υμηττό
καλή ώρα σα σημερα που κάνει κρύο πάλι. 

Αυτή η δεκαετία του φόβου Γιάννη μου,

τελικά ήταν τόσο γεμάτη και σημαντική

δεσμοί ,χωρισμοί,

της ζωης πειρασμοί

σεξ με αισθήματα

σεξ αναίσθητα,

απομυθοποιήσεις,

φιλοι που χαθήκαμε

και ξαναβρεθήκαμε,

ταξίδια ,

και πολλά ξύδια.

(Η μια φιλη παντρευτηκε και χωρισε

οι αλλες δυο στο ραφι- ετων- 30-για παντα 

ο τεταρτος στο κοσμο του ανεκαθεν.

Τους πρωην σου του βλεπω καμια φορα

αλλα δεν ανταλασσουμε κουβεντα

βαριεμαι τα  τυπικα

δε με γουσταρουν

δε τους γουσταρω.)

Κατι ρυτίδες 

κατι ασημένιες τρίχες με θράσος

άστα-διαλα-βραδιάτικο.

Πια δεν εχω θλίψη που έφυγες ξαφνικά .

κάποια βράδια όμως με  νικανε οι μνήμες 

και παραδίνομαι

ε άνθρωπος είμαι και γω

Εχω ηρεμήσει μέσα σου όμως

και εχω συμφιλιωθεί με όλες τις " ελληνικές μου τραγωδίες".

Ξερω πως κάποιες ζωές ειναι απλές και φιλήσυχες ,

εγώ δεν ζω μια απ αυτές

bang bang ... γιαννη μπανγκ μπανγκ.

 http://www.youtube.com/watch?v=T5Xl0Qry-hA
 

η θαλασσα εντός μου

Όποτε δεν είμαι καλά ,

και  οι δαίμονες του μυαλού μου 

ραπαρουν διάφορα στιχακια

εντος του,

όποτε μου φταίνε όλοι και εγώ   πιο πολύ απ όλους ,

βάζω τα ακουστικά i -pod  στ αυτιά μου 

  και ψάχνω θάλασσα να δω.

ασωτος *  καλοκαιρι 2009

 Τα κύματα ειναι γραμμένα μέσα στο dna  μου

αγρια και ήμερα

  και εχω αδυναμία στ αγρια,

όταν χαλάει ο καιρός και αυτά αφηνιάζουν και βγάζουν αφρούς

 

αυτα τα κυματα με ξερουν πιο καλα 

Τοτε ειναι η καλύτερη συνέδρια που μπορώ να μου κάνω,

καλύτερη ψυχοθεραπεία δεν υπάρχει.

Και ειναι κάποια θάλασσα που  μ  έχει σημαδεψει βαθειά μέσα .

Αυτή που ξέρει από  μικρό παιδί, 

ξυπόλητο και αγρίμι, αλήτακι και ανυπάκουο

με γρατσουνιές στα γόνατα 

και παντα να χανω τα παπουτσια μου,

-καημο το χε η μανα μου μ αυτα τα παπουτσια-

Αυτή η θάλασσα  μου λείπει, όταν τριγυρνώ στη πόλη.

Αυτή η θάλασσα που με ξέρει πιο καλά

Τα μακροβούτια στο άηχο βυθό ...

ξέρεις το καλλίτερο κλάμα μπορείς να το ρίξεις στη θάλασσα,

κάνεις δε θα το προσέξει γύρω σου αν έχει κόσμο

Θα χεις δάκρυα στο  βρεγμενο πρόσωπο και κόκκινα τα μάτια 

και κανείς δε θα καταλάβει τίποτα..

Μονό τα ψάρια που σε ξέρουν , όταν περνάς από τα μέρη τους, 

και πονανε  μονό 3 δευτερόλεπτα,

μετά όχι,

Μην μπερδευτείς δεν θυμούνται μονό 3 δεύτερα όπως λένε, 

όχι!

Εχει αποδειχτεί τα ψάρια εχουν μνημη

αλλα πονανε μονο 3 δευτερολεπτα

κατά τη στιγμή του τραυματισμού τους

Τι ωραία θα ηταν να ισχύει και για τους ανθρώπους αυτό, 

να σε πληγώνει ο άλλος μονό 3 δευτερόλεπτα,

με τη στάση του  με τις λέξεις , με τις πράξεις του.

Αυτή η θάλασσα μου λείπει, κι όταν πάω σε άλλες θάλασσες καμία δεν ειναι τόσο όμορφη σα την θάλασσα μου.

Αυτή που ειναι εντος μου.


το παρακατω ποιημα 
ειναι για μια αλλη θαλασσα  ομως
του πρωιου
αφιερωμενο

Ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης