"μαλακα.... να προσεχεις...."

"έχω ένα θέμα" με την πρώτη Δεκέμβρη, θες επειδή ο Γιάννης ο κολλητός μου δεν είναι εδω να μου τα κάνει πιο ευκολα...

θες που απο τοτε που εφυγε με κοιτα μεσα απο τη κορνίζα μαυτο το βλέμμα και γω νιώθω ότι κάτι πρέπει να κάνω αυτή τη μέρα , κάτι να γράψω κάτι...να μην τον απογοητεύσω.
Γιατί όσο ζούσε το χε πάρει πατριωτικά και γω τότε φοβητσιάρης και ενοχικός το παιζα θαρραλέος και άνετος
Ε λοιπόν Γιάννη τον πέτυχες το σκοπό σου, έγινα θαρραλέος και άνετος 7 χρόνια μετά αλλά δεν έγινα αναίσθητος , μας λείπεις πολύ...
Λοιπόν σταματώ  το μελόδραμα και συνεχίζω.
θα γράψω λοιπόν την ατάκα που μου λέγε πιο συχνά και την αφιερώνω στην μέρα αυτή
"μαλακα να προσέχεις"και όταν δεν είχα μαζί μου προφυλακτικό, μου βγάζε από το μπουφάν και μου δίνε όταν έφευγα πρώτος από μπαρ με παρέα
"Μαλακα να προσέχεις ....περνα καλά, τα λέμε αύριο το πρωί...."
έχουμε και λέμε λοιπον

α. δε βρέθηκε ακόμη το φάρμακο
β. τις μαλακίες τύπου bare back κόφτες, είναι σα να τρέχεις στην εθνική φορτηγό με σπασμένα φρένα.
γ.δεν εμπιστευόμαστε κάποιον από το πρώτο μηνα, ούτε λέμε Σαγαπώ γιατί το χω ακούσει κι αυτό(άσχετο).
δ. όταν κάνουμε σχέση κάνουμε εξετάσεις και στηρίζουμε τη σχέση πάνω στην ειλικρινεια
ε. δε θες σχέση με-γεια σου με χαρά σου αλλά εξετάσου συχνά και παίρνε προφυλάξεις.

Τα υπόλοιπα θα τα βρείτε σε όλα τα sites που αφορούν τον hiv και κάνουν καλή δουλειά.
απλά πρόσεχε ,σεβάσου τον εαυτό σου και τον άλλο.

Θέλω να αφιερώσω το παρακάτω αγαπημένο τραγούδι μου σε κάτι παιδιά που απλά δεν ήταν τυχεροί,
σε κάτι παιδια που ξεμυαλίζουν την μοναξιά τους με δυνατά γέλια και χιουμορ,που αγωνίζονται για την ζωή που τόσο δεν εκτιμούν πολλοί ανίδεοι.
Σαυτα τα παιδιά, τα γενναία.
Nαι υπάρχουν χρυσόψαρα εδω φιλε, και εχουν μηνμη  πάνω από ένα δευτερόλεπτο, και είναι μαζί σου, και σου πιάνουν το χέρι τρυφερά στα σκοτάδια, και προχωρανε μαζί σου στην νωθρή επικράτεια, στην άδεια άσφαλτο
δεν είσαι μόνος .
Άντε να βρεθεί το κωλοφάρμακο.... με το καλό.

το μπλογκινκ βγηκε απο το παραδεισο παρτ 2

μ αυτα και με τ αλλα ξεχασα οτι κλεινω 2 χρονια μπλογκερ-να-με καμει-οθεος

εχουμε και λεμε  2 χρονια και 2 μηνες
399 αναρτησεις με τις συνηθεις βλακειες μου
πολλοι νεοι φιλοι που παρακολουθω με αφοσιωση
πολλα σχολια που γραφω και διαβαzω
πολλα νεα τραγουδια και μουσικες που ανακαλυψα
Καποια θεματα που θιχτηκαν σε αναρτησεις απο μπλογκερς που ουτε καν ξερω μου αλλαξαν το τροπο που βλεπω καποια πραματα και δυσκολα αλλαζεις κει γυρω στα 40.
Σ αυτα τα 2 χρονια συνεβησαν πολλα
μια διετια συγκλονιστικη που ανακαλυψα οσα μου μαθε η δεκατια 30-40, μια δεκαετια με πολλες φοβιες και απωλιες.
Ημουν μονος , δεν ειμαι και δεν εννοω την σχεση απλα δε νιωθω μονος γιατι το οφειλα στον εαυτο μου να μην νιωθω ετσι...Σας ευχαριστω αλλη μια φορα που σας διαβαζω
Κει εξω υπαρχει ενας υπεροχος κοσμος,με ποιηση και ιδεες , γεματος παθος και ηθος και χιουμορ.
ο πλανητης μπλογκιν-κ 
χαιρε και αφιερωση το κατωθι βιντεοτεμαχιον  κι εχει σχεση με τον επομενη μου αναρτηση

καλη βδομαδα

οταν θα λαβεις αυτο το γραμμα

θυμασαι  που εγραφες γραμμα?
Με στυλο και μολυβι στο χαρτι? που εσβηνες μουτζουρωνες , εσκιζες τσαλακωνες και ξαναγραφες?
γραμματα στο φιλο , στη φιλη, ερωτικα γαλαζια γραμματα στην αγαπη σου...
Θυμασαι που επαιρνες γραμματα? απο τον ταχυδρομο? και τα ανοιγες και μυριζαν αρωματα? κα σου φερναν δακρυα και εικονες στο μυαλο?
γραμματα καλα φυλαγμενα, τα εχω και γω σ ενα δερματινο σεντουκι, στο χωλ του σπιτιου.
Δε γραφουμε πια, σπανια γραφουμε καμια καρτα ισως.
Τσαταλια τα νευρα της χοντρης κακογαμημενης στο ισογειο, παληα ανοιγε κρυφα τα γραμματα και μαθαινε τις ζωες των αλλων, αφου δεν ειχε δικη της...
Τωρα απο εμμονη αν οιγει μονο λογ-σμους κα προσκλησεις,
τωρα πια sms & emails παιρνουν την θεση τους και τα χαρτια απο τα παληα κιτρινιζουν καπου κρυμενα.
Οταν ημουν στο στρατο , ειχα λαβει ενα γραμμα απο το κολητο, το πρωτο που ειχα λαβει σα φανταρος ακομη θυμαμαι τον ηλεκτρισμο που ενιωσα οταν το ανοιγα...οποτε το διαβαζω με πιανουν τα κλαματα,
Και μια νεα γενια εχει μεγαλωσει χωρις γραμματα..., το θεωρει πολυ ντεμοντε να στειλει ενα.,.
τι κριμα

Παντως εγω εναντια σαυτη την νεα -μη -συνηθεια, ετοιμαζω ενα γραμμα σε μια φιλη στην Ιταλια, απ αυτα που γραφαμε παληα και συγκινουμασταν οταν τα λαβαιναμε.

rebe- η επιστροφη

Η επιστροφη μιας μεγαλης τραγουδιστριας, ενος πλασματος με ιδιαιτερα ταλεντα και αγαπη μεσα της για οτι  κανει

Η Αλεξια επιστρεφει μεταφορικα και κυριολεκτικα αφου ελειπε στην Αμερικη, με δικα της παραγωγη

 Επιστρέφει στη δισκογραφία με μια διαφορετική μουσική πρόταση.

Πρόκειται για το νέο τριπλό cd με τίτλο “Re-bE”, το οποίο φέρει για πρώτη φορά την υπογραφή της ίδιας στις συνθέσεις, τους στίχους, τα πεζά και τους διάχυτους αυτοσχεδιασμούς.
Η παραγωγή του άλμπουμ ξεκίνησε το 2000 και όπως λέει η ίδια: «Το “Re – bE” είναι για μένα ένας πολύ ιδιωτικός και ταυτόχρονα ένας πολύ ανοιχτός διάλογος με τον εαυτό μου. Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του, το “Re – bE”, έφερε κοντά πάρα πολλούς ταλαντούχους ανθρώπους. Ελπίζουμε μέσω της μουσικής του να σας μεταφέρουμε όλη αυτή την αγάπη και καλοσύνη που μοιραστήκαμε».
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο, στη Βουλγαρία, στη Μπρατισλάβα, στο Μανχάταν, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Συμμετέχει η Συμφωνική Ορχήστρα της Μπρατισλάβας.
“Ηλεκτρισμός”, “Time/Love me”, “Raices volantes”, “My tango”, “You and I”, “This is our life”, ”Famagusta”, “Letter to the unborn”, “Η ώρα που περνά”, “The street I live”, “Sand or wind” είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά κομμάτια ενός σημαντικού έργου, του “Re-bE”, που πιστεύουμε πως θα αγγίξουν κάθε ακροατή.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί από την Performance Street, αρχές Δεκέμβρη, σε πρωτότυπη συσκευασία και συνοδεύεται από ένα επιμελημένο ένθετο booklet 208 σελίδων.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε www.performancestreet.com  &
  www.rebe.com

 Κι ολα αυτα  στη καρδια μιας εποχης που αναζητει αξιες και ηθη ,Μεσα σε μια εποχη Xfactor και απολυτη εκμεταλευση του νεου καλλιτεχνη που κανει ονειρα, με γλοιωδεις κριτικους ταληροφονιαδες που μετρουν το σουξε σε ευρω και κρινουν οτι τα τραγουδια της αρλετας ειναι πασέ(γκαγκακη), εχω και γω τις εμμονες μου το ξερω γιαυτο κανω μπλογκινκ-ε βρε!

παρτε ενα δειγμα 

Καλη επιτυχια γλυκο κοριτσι  I love you

p.s την γνωριζω απο την εποχη που πειραματιστηκα (και δε με ηθελε) με την δημοσιογραφια,
θυμαμαι ενα απογευμα στα εξαρχεια σ ενα μαγαζακι με δωρα διπλα στο  DADA club οπου τραγουδουσε τζαζ, της μιλησα με κομπο στο λαιμο και με "αγκαλιασε " με τοση ιδιαιτερη ενεργεια. 
Απο τοτε καταλαβα οτι αυτο το κοριτσι δεν ειναι αλλη μια τραγουδιστρια αλλα μια Αλλη τραγουδιστρια και καλλιτεχνης πολυ μεγαλη για μια χωρα των μπουζουξιδικων, και μουσικων σκηνων , σουξε τις καθε χρονιας  και..."γραψε μου 3 ζεμπεκικα μια μπαλαντα μια ρουμπα να τα βαλουμε στο επομενο cd "

κλειστε την τιβι

  Χριστουγεννιατικα στολιδια στα μαγαζια και  βολτες βραδυνες με πουκαμισακι, ενας νοεμβρης που παριστανει τον σεπτεμβρη και μια τηλεοραση που ειναι σα το λαζοπουλο, παριστανει κατι που δεν ειναι, λαικιζει χωρις ορια για να γινει  αγαπητη αλλα δε πειθει .
Οι γλοιωδεις της πρωινης ζωνης, μονο ετσι μπορω να ονομασω αυτους που κανουν πρωινες εκπομπες.
Μεσημεριανα τι ειχαμε τι χασαμε ψωλεο σε ξεχασαμε, οτι εκανε η τατιανα 10 χρονια πριν στην χειροτερη εκδοση τους και ανεξηγητη αυτη η εμμονη με τα νουμερα των εκπομπων, τρωνε τις σαρκες τους  , αδερφες και παληκαρια γινονται μαλλια κουβαρια .
Τοπ σεφ και μαστερ , κατι τυποι που "ακουνε" την σως και με σοβαρο υφος λενε ποσο αλατι δεν επρεπε να βαλουν παραπανω σε κατι συνταγες που τις ακουει ο ελληνας που απολυθηκε και δεν εχει  να παρει τα βασικα και του ρχεται να μετοικησει σε αλλη χωρα.
Σηριαλ ανυπαρκτα εκτος του Νησιου που εχει κατηγορηθει για σκοτεινα αργα πλανα, εγω παντως ειμαι φαν αρκει να κοψουν την Μπαμπαλη απο το νιαουριστικη εκδοχη του τραγουδιου που παιζεται στο τελος καθε επεισοδειου.
 μοναδικη εξαιρεση Ο Σταυρος Θοδωρακης  (www.protagon.gr/) και ο Κ. Μπαξεβανης  στη  ΝΕΤ.
Το βιντεο που ακολουθει με κανε και γελασα πολυ αλλα συμφωνησα κιολας , μια γυναικα με "αρχιδια" τα λεει εξω απο τα δοντια

μη με παιρνεις πολυ κοντα γιατι δεν ειμαι βαμμενη

                                                          χειροτερη τηλεοραση δεν εχω δει

ο μπουλης και η ρωσσιδα πουλανε τη προσωπικη ζωη τους

                                    καθε πικραμενος παει στο STAR 

το μπιγκ μπραδ... ειναι ενα σκουπιδι,,

                                  η μενεγακη ειναι βασιλισσα

αυτη πια η καινουργιου , και τα εξτενσιον, ψεμετα δεν ειναι δικα της, η λαμπιρη αισχος!

ο Mahmoud και ο Ayaz γιναν παρασταση στην Αθηνα

Ειχα αποφασισει να γραφω μονο για τις παραστασεις που μαρεσαν , να τις προτεινω αλλα σκεφτηκα πως αξιζει το κοπο να γραψω για αυτην την παρασταση γιατι ετσι νιωθω, δε μαρεσε, δεν ενιωσα.

Κρυφα απογευματα  στο μικρο θεατρο χωρα, στο πολυ μικρο θεατρο στον 3 οροφο του κτιριου.

Η ιστορια  ειναι συγκλονιστικη, δυο ιρανοι καταδικαστηκαν σε θανατο, εφηβοι και ομοφυλοφιλοι.

Δυο νέοι ιρανοί Ο Μαχμούτ και ο Τζαλίλ γνωρίζονται και ερωτεύονται μεταξύ τους σε μια χώρα όπου ο ομοφυλόφιλος έρωτας είναι έγκλημα και τιμωρείται με τη ποινή του θανάτου. Ο Μαχμούτ αντιμετωπίζει με σεβασμό τα συναισθήματα και τις επιθυμίες του και είναι έτοιμος να παλέψει γι’ αυτά, ενώ ο Τζαλίλ, πιο φοβισμένος, πιο αδύναμος και υπό το βάρος των θεσμών και μιας θεοκρατούμενης κοινωνίας, θα επιλέξει να εγκαταλείψει τις επιθυμίες του και να ζήσει κατά πως το επιθυμούν οι άλλοι.  Ο Μαχμούτ λίγο μετά θα γνωρίσει τον Αγιάζ, ένα νέο στην ηλικία του και θα ερωτευτούν. Πολύ σύντομα όμως θα τους συλλάβουν και θα τους κρεμάσουν δημόσια. Η επιλογή τους να ζήσουν τον έρωτα τους και να πεθάνουν γι αυτόν, σε μια κοινωνία που δε τους το  επέτρεπε, τους έκανε ήρωες. 

Οπως καταλαβαινετε ειναι ενα θεμα που προσφερεται για πολυ κλαμα, για μαυρο κλαμα, για θυμο, τελος παντων να σε κανει να νιωσεις,να ενεργοποιηθεις

Ηθελα αυτο το θεμα να χρησιμοποιηθει καλυτερα, να γινει μια παρασταση talk of the town,

να συζητιεται παντου, να διαμορφωσει αποψεις,να σε κανει να την ξαναδεις.

Οι ηθοποιοι συγκινουν μονο με  την ομορφια των νιατων τους,ενα κειμενο που κατα την ταπεινη μου αποψη , δεν ειμαι και σχετικος, ειναι φτωχο, ποσο να το δυναμωσει η σκηνοθεσια?ωραιαες μουσικες.

Κι επειδη το θεμα ειναι στη κατηγορια ερωτικο δραμα και γκεη και αυτο γενικα πουλαει αυτο το γκεη κοινο ειναι δυναμικο και στηριζει, ηθελα ετσι απλα να καταθεσω την αποψη μου, δεν ενιωσα και σας λεω δεν ενιωσα γιατι εχω πολλες παραστασεις που εχουν καταγραφει στο  dna  μου, οπως αυτη του Μαυρικιου το 1992 στη «Σαλώμη» του Οσκαρ Γουάιλντ που ανέβασε στο θέατρο «Αμόρε», με τη Λυδία Φωτοπούλου στον επώνυμο ρόλο

Δεν ενιωσα τιποτα συγνωμη., δε με σοκαρε το γυμνο , ειναι τοσο μοδα πια στα θεατρο, μαρεσε η ιδεα του video, τα βλεματα των νεαρων  καποια στιγμες αλλα τιποτα αλλο.

Η αφισα ωραιας αισθητικης σε προδιαθετει για μια καλη παραγωγη...(!?)

Κι επειδη αυτη η πολη εχει τοσα θεατρα σε μια χρονια κρισης, αναρωτιεμαι πως θα επιζησουν ολα αυτα? 

Τελικα ναι κρυβω μια ποπη διαμαντακου μεσα μου?
Παντως η πραγματικη ιστορια μ ειχε σοκαρει και ξεσηκωσε την παγκοσμια κοινη γνωμη,εννοειται  respect  στην ελευθερη επιλογη των ατομων

Παραγωγή: Ανέστης Xρυσάφης/ No Frost Theatre Group

Σενάριο/Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μωραΐτης

Σκηνογράφος / Ενδυματολόγος: Μαρία Παλάντζα

Κίνηση / χορογραφίες: Νάνσυ Κοντονίκου

Σχεδιασμός φωτισμού / Ήχοι: Γιώργος Σπηλιόπουλος

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Βουβάκης

Τάκης Παρασκευόπουλος

Ανέστης Χρυσάφης 

Ώρες και μέρες παραστάσεων: Σάββατο έως Δευτέρα, 21.00

Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό)

Θέατρο Χώρα – Σκηνή Μικρή Χώρα

(Αμοργού 20, Κυψέλη, τηλ.: 2108673945)

ειμαι οι εμμονες μoυ

εμμονη 1  : athens voice  & lifo  τεταρτη βραδακι πλατεια εξαρχειων να τη βρω, αιολου μοναστηρακι

λατρεμενο free press με αποψη και απλη καθημερινη γραφη

εμμονη 2  : blogging blogging & blogging οι ποιητες του σημερα ειναι κει εξω...

εμμονη 3 :ραδιοφωνο στο σπιτι συνεχεια και τιβι χωρις ηχο

εμμονη 4 :i-phone (δυστυχως εχω παθει εξαρτηση)

εμμονη 5 :γυμναστηριο 10-12 το  πρωι , μου φτιαχνει το κεφι.

εμμονη 6 : με τις αμερικανιες, μετα το  sex& the city, six feet under, lost, desperate house wives, nip tuck,flash forward  η νεα μου εμμονη ειναι  o DEXTER

εμμονη 7. βολτα στο Μetropolis να δ ω τις νεες κυκλοφοριες και μετα βρισκω τροπο να τα κανω

downloading , οχι δε πιστευω οτι η πειρατεια σκοτωνει τη μουσικη, η μετριοτητα την σκοτωνει, αν αξιζει κατι οπως ο κβητα , η πλατωνος ο μαραμης το αγοραζω

αν συνεχιζω θα μου παρει μερες χαχα

ποιες ειναι οι δικες σας?

αφιερωμενο αυτο το υπεροχο τραγουδι

μια αητητη γενια...

ειχα στο μυαλο μου να γραψω κατι αλλο ασχετο , στη τιβι επαιζε καποια εκπομπη και εντοπισα μια φωνη ηλικιωμενης γυναικας.

Μιλαγε για την μικρη της συνταξη, τις ασθενειες της , καρδιοπαθεια και καρκινο, και την αγωνια της να μην υπαρξουν προβληματα στην παροχη φαρμακων σε μια εποχη που η ελλαδα "κλεινει" σα κρατος

Μια χωρα χωρις αναπτυξη που στην εισοδο της γραφει "κλειστα".

Ανατριχιασα,  σκεφτηκα την μανα μου που παιρνει 300 ευρω ενω μια ζωη δουλεψε πολυ, και την ζω εγω τωρα ευτυχως εχει το σπιτι της  και δε πληρωνει νοικι.

Μια γενια που ειναι  τωρα 60-80 χρονων τωρα , μια αητητη γενια που μεγαλωσε χωρις τις πολυτελειες των επομενων γενιων.

Παλεψε για να επιζησει, μαζι μαυτη τη χωρα και ειχε αξιες που εμεις τις παρακολουθουμε στις ασπρομαυρες ταινιες του 60. δεν τις  εχουμε πια

Ποσο λυπηρο ειναι αυτη η γενια να διεκδικει το αυτονοητο, μια αξιοπρεπη συνταξη και να μην  ταλαιπωρειται σαυτη τη φαση της ζωης τους, να ζει χαλαραν γιατι μια ζωη κουραστηκε πολυ.

Τι κρατος κι αυτο...

ανυπαρκτο, αναισθητο,

σκοτωνει τα αλογα οταν γερασουν?

τι ξερεις κοριτσι για το πολυτεχνειο?

Περναω απο το πολυτεχνειο, παντου αφισες του ΚΚΕ, μπερδεμενες φρασεις για μνημονια, εργατια, λαος και αναρωτιεμαι, ποιος θυμαται για ποιον λογο , γιατι εγινε,γιατι το τιμουμε το Πολυτεχνειο

Μια κοπελια με σταματα ... " θελετε να ενισχυσετε το ΚΚΕ? "

στο σακιδιο της στη πλατη ενα πλαστικο μπουκαλι Cola zero

την κοιταω βουβος κανει και διαιτα σκεφτομαι

Τι ξερεις κοριτσι για το πολυτεχνειο??

στο Γυμνασιο ειχα βρεθει να πουλαω οδηγητη γιατι ειχα ερωτευτει μια κνιτισα

ναι!

Γιατι στον ερωτα και στον πολεμο ολα επιτρεπονται χεχε

Ηταν ο πρωτος μου ερωτας και οπως καταλαβαινετε τι με νοιαζε μενα για την  ΚΝΕ? 

εγω την κοιταζα κι ελιωνα

τωρα τα θυμομαστε και γελαμε 

δεν ειχαμε ακουσει  λοιπον ποτε την πραγματικη ιστορια μονο αυτες τις ατακες εναντια στους εχθρους  φασιστες  τις οποιες μασαγαμε σα τσιχλες

τι μπορει να ξερει ενα δεκαεξαχρονο κοριτσι ?

οσα ηξερα και γω  

απουσιολογος και προεδρος της ταξης

αγαπητος σε ολους καθηγητες και μαθητες

ηθελα να κανω εντυπωση απο αναγκη να ειμαι αγαπητος και το παιζα τσε γκεβαρα

ακουγα νταλαρα και στη προετοιμασια για την γιορτη του πολυτεχνειου ειχα αντιγραψει 

απο κατι εκδοσεις του ΚΚΕ ολοκληρες φρασεις για το γεγονος 

ο δρομος ειχε τη δικη του ιστορια και ο δικος μου δρομος την δικη μου

μεγαλωνοντας καταλαβα πολλα, αγαπησα τον Πανουση και οχι τον Νταλαρα

ειδα την ουσια

αφιερωνω αυτο το τραγουδι στην αθωα εφηβεια μας

στις γιορτες του πολυτεχνειου στο σχολειό μας στο νησι

σ εκεινο το μικρο σινεμα 

επαιζε κιθαρα ο κωστης και γω με την Μαρουλα

τραγουδαγαμε

Το τραγούδι αυτό σε στίχους του Ιρλανδού ποιητή Brendan Behan, μεταφράστηκε από το Βασίλη Ρώτα και μελοποιήθηκε από το Μίκη Θεοδωράκη, τον Οκτώβρη του 1961 στο Παρίσι.
Το 1962 ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά με την ερμηνεία της Ντόρας Γιαννακοπούλου και το Δημήτρη Φάμπα στην κιθάρα. Ομως η πιο γνωστή ερμηνεία είναι αυτή της Μαρίας Φαραντούρη στο δίσκο “Ενας Ομηρος’’ που κυκλοφόρησε 10 χρόνια αργότερα.
Το τραγούδι αναφέρεται στην καταπίεση των Ιρλανδών από τους Βρετανούς αλλά και στην εμφύλια διαμάχη που ακολούθησε μετά την αυτονομία της Ιρλανδίας. Γι’ αυτό και ο αρχικός στίχος ήταν “σκοτώσαν οι δικοί μας το γελαστό παιδί” αφού το “γελαστό παιδί” σκοτώθηκε από σφαίρα συμπατριώτη του Ιρλανδού και όχι από “βόλι Εγγλέζου”…
 Ωστόσο, μετά τη μελοποίηση του Μίκη Θεοδωράκη, αγκαλιάστηκε απ’ όλο το λαϊκό κίνημα στη Χούντα αλλά και αργότερα. Αλλάζοντας τον επίμαχο στίχο (‘’σκοτώσαν οι φασίστες / οι εχθροί το γελαστό παιδί’’), το κομμάτι μετατράπηκε σε τραγούδι αντίστασης και αγώνα.

υγ. θα στεναχωρηθω πολυ αν στις πορειες αυτες τις μερες γινουν εκτροπα φασαριες  φωτιες και ζημιες στα μαγαζια,δεν αντεχει αυτη η πολη τιποτα αλλο πια...

νικ-ηττα? αντιο! "...η κυρια αν δε γουσταρει ν αλλαξει πολη..."

 Ισως μοιαζει ακαταλαβιστικο αλλα οταν ημουν στην ομονοια κεινο το βραδυ με τα κερακια και τα ονειρα των παιδιων , των ατενιστας  για μια αλλη πολη, μια διαφορετικη αθηνα σκεφτηκα τι καλα θα ταν να μην ξαναβγαινε ο νικητας κακλαμανης αλλα δε το πιστεψα

κι ομως γινονται θαυματα..

Ο κοσμος καταλαβε, το ιντερνετ εκανε δουλεια, τα μπλογκς,ο κακλαμανης εδειχνε απιστευτο θρασος στις εμφανισεις του στην τιβι και εχανε τη ψυχραιμια του συχνα
"...η κυρια αν δε γουσταρει ν αλλαξει πολη,,, "

Η πολη εγινε  ανυποφορη 

Προχτες την παρασκευη εβλεπα σε  καθε τετραγωνο καθαριστες του δημου να καθαριζουν συνεχεια κατι που δε το χω ξαναδει χρονια τωρα...

απιστευτη υποκρισια σκεφτηκα , μια πολη που ζεχνει ,δεν αλλαζει σε μια  μερα πριν τις  εκλογες.

Η Αθηνα εχει ενα νεο δημαρχο, ελπιζω να μην γινει "επαγγελματιας" πολιτικος και να αλλαξει κατι προς το καλο..

Αν ομως αποδειχτει χειροτερος  απο τον προκατοχο του, θα βρει τους αθηναιους μπροστα του, η εποχη αλλαξε , δεν υπαρχουν δευτερες ευκαιριες πια... οι ελληνες πρεπει να μαθουμε να μην συγχωρουμε...
Η νικη Καμινη δεν ειναι νικη πασοκ κατα την αποψη μου, ειναι νικη των αθηναιων που κουραστικαν απο την εικονα της πολης αυτης, μιας αθηνας που ειναι βαθεια πληγωμενη

καλη βδομαδα 
αφιερωμενο

ομονοια παρασκευη βραδυ στι 10

η ομονοια μετα τη βροχη δεχτηκε τα δωρα των Atenistas, σαν ανασταση  ηταν,,,

σε μια πλατεια που κουβαλα το δικο της σταυρο χρονια τωρα, μια ιστορικη πλατεια, ενα σημα κατατεθεν  μια αθηνας που εχει μπει στην εντατικη...

Χαμογελα, κρασι, χορος, χαρουμενες φατσες, καινουργιες φιλιες και πολλες ιδεες,

καποιοι μεταναστες σε  αμηχανια , 

καποιοι μπατσοι με καχυποψια

και λιγα μετρα πιο περα στη γνωστη στοα , καποια παιδια μελαγχολικα με αδεια βλεμμα  κουβαλανε το δικο τους σταυρο και καποιες φορες δεν υπαρχει ανασταση ...

δανειστηκα την φωτογραφια απο το

http://epilektika.blogspot.com

12 κοριτσια μονα+12 φανταροι ...

Μα που παει το μυαλο σας ελεος! καλα την κατηγορια 12 φανταροι θα την διαλεγε σιγουρα η κολητη μου και ο κολητος μου, ναι πες μου ποιους φιλους εχεις να σου πω ποιος εισαι..
και επειδη με βαρεθηκα με τις εκλογες και επειδη σημερα ειμαι ηρεμος , μετα απο καιρο που τυρρανουσα το μυαλο μου με διαφορες φοβιες, και ασωτος και δειλος δηλαδη
Ιατρικες εξετασεις που επρεπε να κανω και εκανα , νοσοκομεια , ανευθυνοι γιατροι μαγνητικες και  αιματα τα  αφηνω πισω
ηταν ολα οκεη
και επειδη φιλοι και γνωστοι ειναι εγκλωβισμενοι σε  χαληα σχεσεις και αυτοπυροβολουνται καθημερινα , και επειδη η σχεση με τον εαυτο μου ολο και φτιαχνεται...και χαιρομαι γι αυτο
και επειδη η ζωη τελικα ειναι τοσο απλη και επειδη αγαπαω και χαιρομαι που αγαπιεμαι ειπα να σας αφιερωσω αυτο το τραγουδι απο την αγαπημενη μου "εξωγηινη" αυτης της πολης
ειμαι ο ασωτος και ειμαι απο το φεγγαρι
(χα! στη εφερα καντακουζινε)

Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία: Αρλέτα
Από το δίσκο: "Έμπορος ονείρων", 1995
{Εικόνες βίντεο: Henry Darger (1892-1973)}

Δώδεκα κορίτσια μόνα
Κάπου εκεί στην Ελασσόνα
Δώσαν όρκο στη ψυχή τους
Να γλεντήσουν τη ζωή τους
Να την πιούνε να χορτάσουν
Και ποτέ να μην γεράσουν

Δώδεκα μικροί φαντάροι
Όμορφοι τρελοί κουρσάροι
Δώσαν όρκο στο σπαθί
Να γλεντήσουν τη ζωή τους
Να την πιούνε να χορτάσουν
Και ποτέ να μην γεράσουν

Στους Δελφούς συναντηθήκαν
Στη σπηλιά του δράκου μπήκαν
Κι η κυρία Περσεφόνη
Τους επότισε αφιόνι
Στήσαν γλέντι στην αυλή της
Και της κλέψαν το σκυλί της
Φέρανε τα πάνω-κάτω
Άιντε εβίβα κι άσπρο πάτο

Δώδεκα κορίτσια μόνα
Δώδεκα μικροί φαντάροι
Ίσως απ' την Ελασσόνα
Ίσως από το φεγγάρι

υγ1.

http://bearpridehiv.blogspot.com/

μια συνηθεια που εγινε λατρεια χεχε! ενας μπλογκερ εχει γενεθλια και θελω να του ευχηθω και γω 
πολυ χρονος παντα χαμογελαστος και γενναιος
να συνεχιζει να δινει μαθηματα θαρρους ζωης και χιουμορ απο τις εκ-πομπες του στο αχανες διαδικτυο
υγ2.

αντε ελατε να γνωριστουμε να αγαπησουμε ξανα την ομονοια μια πλατεια που την εχουν μισησει ολοι οι δημαρχοι , δεν εξηγηται αλλιως γιατι το κεντρο  αυτης της πολης μοιαζει με δημοσια ουρητηρια και  ειναι δημοφιλης πιατσα ναρκωμανων
http://www.youtube.com/watch?v=RiIE27PftFc

το ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο. ναι! revisited

Θελω να ριξω χαστουκια απανωτα στους ψηφοφορους του νικητα, να ναι με ποδιες ολοι τους οπως στην ταινια και να ριχνω χαστουκια ετσι τσαφ! τσαφ! να κι αλλο τσαφ!  και βρεγμενη σανιδα στα χερακια ...και να ρθουν να μεινουν μια  βραδια στο κεντρο για να καταλαβουν...
και  please  οσοι ψηφιζετε αθηνα αυτη την κυριακη ριχτε μια ψηφο εναντιον του κακλαμανη και υπερ του Καμινη
Δεν τον ξερω τον δευτερο αλλα αποκλειεται
α. να ναι χειροτερος απο τον κακλαμανη
β. να χει τοσο θρασος και επαρση οσο ο νικητας
γ. δεν εχει  Ψινακη στον συνδιασμο του
ριξτε μια ματια εδω για να καταλαβετε τι εννοω
http://www.lifo.gr/now/news/901 

εγω ακομη ελπιζω. οτι κατι θα γινει και δε θα ξαναβγει

http://www.google.com/hostednews/epa/article/ALeqM5g2JIAbLHEE_MELlzmFlzne6LK0yQ?docId=9291066

3000 θερμιδες υπερ αναπαυσης των ψυχων part II

Εκλογες σημερα οι αποφασεις παρθηκαν μα πριν απο την ψηφο, ειχαμε το πρωι  μνημοσυνο  του θειου που εφυγε περυσι τετοια μερα ετσι ξαφνικα...οπως φευγουν συνηθως, οι ανθρωποι.

Πηγα συγκινηθηκα ,εφαγα και τα κολυβα υπερπαραγωγη, ηπια τον ελληνικο πετιμεζι, σφηνακι κονιακ μετα και δευτερο γιατι το καλουσε η στιγμη, στο προαυλιοτης εκκλησιας  ενεκα του κλιματος καποιοι μιλουσαν για τις εκλογες...

Θειε εσενα αναπαυθηκε η ψυχουλα σου, ειναι σιγουρο, ηρθες εζησες μια εποχη που παντα θα νοσταλγουμε εμεις, εκανες μια υπεροχη οικογενεια, εκανες τα ταξιδια σου σαν ναυτικος, ενα  tatoo στο χερι  μ εκανε παντα να σε θαυμαζω και να σε εκτιμω.

Ησουν παντα cool  και σεμνος και εφυγες γεματος απο τη ζωη κει γυρω στα 80 κατι

Καλα ειναι πιστευω μακαρι να φτασουμε στα χρονια αυτα εμεις οι γενιες μετα ...

Δε ξερω αν υπαρχει ζωη μετα, αν παιρνετε πρεφα τα μνημοσυνα εδω , και τις στιγμες  που εμεις  στελνουμε σκεψεις κει περα , αν τις διαβαζετε τις σκεψεις, αν μας συγχωρειτε, αν μας νιωσατε ποτε, αν ξεπερασατε τα παθη σας και ειστε ανωτερες μορφες ζωης τωρα, 

Δε ξερω απλα ελπιζω να υπαρχει κατι κει περα...εγω παντως σας σκεφτομαι συχνα, εσενα τον πατερα, τον γιαννη το κολητο μου , και καμια φορα σας μιλαω κιολας, και αν μπορειτε να μ ακουτε ξερω οτι θα γελατε πολυ με το reality  της ζωης μου, ουουυυυ θα κατουριεστε απο το γελιο,, μ αυτα που μας απασχολουν

Αν μας "πιανετε" κει περα με καποια  "δορυφορικη ιερη κεραια"  σιγουρα  οι ζωες μας θα χουν μεγαλη τηλεθεαση ,θα πεφτει γέλιο τρανταχτο...θα μαστε το αγαπημενο σας προγραμμα, η μηπως οχι?  μμμ καλα παω να ψηφισω

α και μην ξεχνιομαστε

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου μετά τις 8 το βράδυ
παρουσίαση του βιβλίου (θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο)του κΒΗΤΑ
στο καφέ βιβλιοπωλείο floral
στα Εξάρχεια
θα παω και γω

βοηθηστε με να ψηφισω

www.helpmevote.gr
 
το κανα το τεστ και με σοκαρε, γιατι μου βρηκε τον υποψηφιο που θα γουσταρα να ψηφισω αλλα ντρεπομαι να παραδεχτω
ειναι καλο τεσt  I quess
ισως σας βοηθησει
ευτυχως η δυστυχως δεν ψηφιζω Αθηνα  και τα κριτηρια μου για ψηφο ειναι οχι κομματικα σιγουρα, οχι αντιμνημονιακα,
αλλα πραγματικα με νοιαζει η Αθηνα και βρηκα το εξωφυλλο της LIFO  τοσο αποστωμοτικο

Μπορει κανεις να βοηθησει την Αθηνα?...
και να το θεσω αλλιως, Θελει καποιος να σωσει την πολη αυτη? 
καλο βολι οσοι ψηφισετε

δανειστηκα την φωτογραφια απο την www.lifo.gr

κουκλες στα προθυρα νευρικης κρισης

Ναι το χω παρει αποφαση η περιοχη που μενω με κανει εξαλλο, με κανει ρακος , με κανει να γελαω ομως και απιστευτα, εχει κατι απο σινεμα , το λεει και ο κολητος μου.
Δεν το πιστευω οτι τα ζω αυτα , και δεν με παιρνει και να το πουλησω το σπιτι να παρω κατι αλλο, η εποχη δεν ενδεικνυται για πωλησεις οποτε κανω τουμπεκι και συνηθιζω...
Καπου καπου συμβαινει κατι, που λες ναι το ζησα κι αυτο...
"Η τζενη" (*) ο αλητης η κορμαρα, ειναι ισαμε 2μετρα πανυψηλο πρωην παλικαρι, υπερ γυναικα με τα ολα της ομως, και δε φτανουν τα 2 μετρα βαζει και το 20 ποντο διοτι αγαπη μου, θεά και απλο λιτο παπουτσι δε παει...
Μακρι μαλλι ξανθο ποστίς-I wanna be αλεξια  late 80s- ροζ μινι, ροζ μποτα , μαυρο διχτυωτο καλσον και μαυρο μουφαν με φερμουαρ ανοιχτο στο σουπερ φυσι-λι-κονατο στηθος που ξεπεταγεται ζουμερο.
Κατεβαινει το δρομο και σταματα σε ενα πακιστανικο μαγαζακι κοιτωντας κατι χαλιά-να τα κανει ο θεος-.
Μπαινει μεσα κι απο εδω αρχιζει η σκηνη να γινεται ταινια του Αλμοντοβαρ
Ειναι 4 πακιστανοι, μισοι στο υψος της κοπελιας, ο ενας πεταγεται εξω σα να εμφανιστηκε ενα φαντασμα , λουσμενος απο κρυο ιδρωτα, οι αλλοι 2 αλλαζουν θεσεις στο μαγαζακι σα να ειναι ετοιμοι να αμυνθουν  ως αλλοι  Ghostbusters και ο καημενος ο ιδιοκτητης την κοιτα εντρομος,
Η απολυτη κατι του λεει , κατι της λεει αυτος και βγαινει εξαλλη, εντρομοι οι πακιστανοι...
Εγω ειχα ξεραθει στα γελια και σκεφτομουν , οτι ναι βρηκα τη λυση να διωξουμε τα πακιστανακια σ αλλη γειτονια, να παν ας πουμε  στο κολωνακι βρε, στην πολιτεια στη Φιλοθεη
Ο τροπος ειναι ειναι να σκορπισουμε  καμια εικοσαρια τρανς να κανουν  το κοματι τους, Κουκλες στα προθυρα νευρικης κρισης   να κανουν  drag show μελινα αλικη Lady gaga, βισση
Ειμαι πολυ ρατσιστης ε? η απλα ρατσιστης


(*) To ονομα ειναι τυχαιο το φανταστηκα θα μπορουσε να την λενε Τζεσυ, Αλικη,Τζινα, κ.ο.κ

Ει ψιτ καλο μηνα

....Κοσμά και Δαμιανού του χρόνου του αλλουνού
θα σ' αγαπάω ακόμα
μαζί σου θα 'μαι εκεί και κάθε Κυριακή
θα λιώνουμε στο στρώμα
κρυφά και μυστικά αγάπης δανεικά
σαν ημερομηνίες
που κρύβουν συνταγές για τις παλιές πληγές
και τις θεομηνίες..

οταν ο Κεαουνακης εγραφε μεγαλα τραγουδια αξεπεραστα
και ο Μακεδονας δινει τα ρεστα του