Στο μυαλο της Ελενης

Ποια κρίση? ποιοι αγρότες? ποια χρηματιστήρια? ποια οικονομία? , ποιοι μετανάστες  ?

Ποια Αιτή?

Ένα είναι το γεγονός της χρονιάς και αυτό συνέβη χτες

Χώρισε η Ελένη Μονόγαμη ναι !

Μέχρι και έκτακτες εκδόσεις έβγαλαν  το HELLO και άλλα "σοβαρά" περιοδικά και απορώ γιατί το  Down Town δεν έβγαλε έκτακτο τεύχος?

Καλά δε συζητάμε για το STAR  , στις ειδήσεις του υπάρχει μόνο αυτό το θέμα

όλα τα δημοσιογραφακια εκεί έχουν απανωτους οργασμούς και κάνουν βίντεο συνεχεία

Η βασίλισσα της πρωινής ζώνης αν  και δεύτερη στην τηλεθέαση  πουλάει και πουλαει πολύ

Άρα έχουμε ακόμη σταρ ε

Ε όχι σαν την Άλικη αλλά σταρ της τηλεόρασης

Το πιο απίστευτο γέλιο είναι στα μεσημεριανά

Κάτι πολύ δεύτερες παρουσιάστριες που σε κάνα 3-4 χρόνια θα έχουν εξαφανιστεί και θα δουλεύουν σε κάνα κοσμηματοπωλείο της Γλυφάδας , κάτι ανέραστες αδελφές κακισμένες με λιπ γκλος , και κάτι  "σοβαροί" δημοσιογράφοι που θα προπό να χουν πάρει σύνταξη ήδη και βαριούνται , έχουν όλοι άποψη

Και αφού την Ελένη την  έχουν " πολεμήσει" άσχημα  σχετικά με τα νούμερα τηλεθέασης, γιατί το τελευταίο χόμπι της τηλεόρασης είναι να αλληλοτρωγονται , έρχονται να μπουν όπως κάθε  σοβαρή μεσημεριανή εκπομπή που σέβεται τον εαυτό της, να μπουν μέσα στο ρακί της Ελένης

Έχει γκόμενο?  Ξενογαμησε ο Λάτσιος?  ( ειναι τωρα τυπος ο Λατσιος που ξενογαμει?????)τι θα γίνει με την περιουσία?, που θα μείνει  μετά..?

Έτσι ειναι  η τηλεόραση και  δε νομίζω ότι αλλάζει αργότερα στα δελτία ειδήσεων , ίσως γίνεται και πολύ χειρότερη, δεδομένου  ότι εκεί δεν βγαίνουν θέματα με ξανθιές  αλλά με πολιτικούς και τα ψέματα που μοιράζονται για να πουν ,εσύ θα πεις αυτό και εγώ το άλλο και θα μαλώσουμε στο 31' λίγο πριν τις διαφημίσεις, ναι!

Πάντως ένα μου αρεσε που ειδα να λεει η Μενεγακη 

"οι σχεσεις πεθαινουν οταν δεν ειναι αληθινες.."

"..Ολα καποτε τελιωνουν.."

εδω μελαγχολησα λιγο , κοιταξα μια  φωτογραφια στο Iphone

Εξυπνη τελικα η απολυτα ξανθια της τηλεορασης

Νομιζω τελικα ειναι πιο εξυπνη απο σας στις εκπομπες

 Μεχρι και  link  υπαρχει  εξω απο το σπιτι της

Καποιος αλλος πανελιστας τωρα αναλυει την ψυχολογια της , ειναι κακοκεφη η Ελενη

Σαν να εχουν συνδεθει  on line   με το μυαλο της απολυτης ξανθιας και μεταδιδουν  ειδησεις

Η Ελενη ρευτηκε, να τωρα εκλασε, η ελενη τραβηξε το καζανακι, η Ελενη τωρα εσβησε το φως.

Σας αφηνω τωρα βα δω δελτιο του Σταρ χαχα
Τι ? αδυνατισε η Ελενη απο χτες 1 κιλο?

 

ολα θα παν καλα

κάποιες μέρες εάν αλλιώτικες από τις άλλες

είναι βαριές

έχουν σύννεφα και κρύο μέσα μέχρι το κόκαλο, έχουν άγχος .

θες να μην σκeφτεσαι αλλά το μυαλό σου πάει κατευθείαν στο σκοτάδι.

Γιατί δε πιστεύεις στον εαυτό σου?

Και μετά τα μετράς αλλιώς,

Βάζεις την λογική κάτω, το βλέπεις από δω το βλέπεις από κει

λες δε μπορεί

όχι δε μπορεί

Κι έρχεται ένα χάδι

ένα χαμόγελο γεμάτο 

και σε ηρεμεί...

όλα θα παν καλά

η νύχτα 

το φεγγάρι ψηλά πάνω από την πόλη

μας βλέπει

την χαρά μας

ας κρατήσει πολύ

όσο τ αξίζουμε ε?

Μου χε πει ένα κορίτσι σοφό , ένα   βραδάκι στο νησί καθώς τρώγαμε κάτι τέλειες κρέπες με παγωτό:

γράψτε σ ένα χαρτί αυτό που φαντάζεσαι που ονειρεύεσαι, περιέγραψε, με κάθε λεπτομέρεια

σχηματίσε to

και θa δεις θα έρθει

πολύ κοελιο διαβάζεις της είπα και γέλασα

αυτή μου χαμογέλασε γλυκά

εμένα μου ήρθε πάντως

Ε κορίτσι γλυκό , νομίζω τελικά έχεις δίκιο.

πεθαινουν οι φιλιες?

καποτε ημουνα σιγουρος για πολλα

τωρα πια για τιποτα

καθε μερα ανατρεπει την προηγουμενη

τι κοσμος ... μπαμπα

Ημουνα σιγουρος οτι καποιες φιλιες δε πεθαινουν

Αυτες που εχουν ποτιστει με χαρα και δακρυα και αμετρητες βολτες με κεινο το κωλοπαπι, και μεθυσια, και συγκατοικισεις, και ξανα μανα μεθυσια, και θυμους και νευρα και αγαπες και νεοι δεσμοι , και νεοι χωρισμοι , και παντα στην ιδια ταξη , παντα 10 χρονων

οι καφεδες μας στη πλατεια, και το  βλεμμα σκοπια

και αμτερητα λαθη κι απο τουσ δυο μας

αυτα μας ενωσαν

υστερα πηρες καμπριο και γω επιχειρηματιας

μεγαλωσαμε πια 

"..Ενήλικας νευρωτικός
Μεγάλωσα ... Σύνδεση otenet
Γλυκά από το Pallete,.."

Να λες yew να λες no
Να συνηθίσεις τα πορνό Να πολεμάς στον καναπέ
Να μη μπορείς χωρίς φραπέ

ποσα χρονια κρατα μια φιλια? αραγε?

μηπως στα 20 χρονια αυτοκαταστρεφονται??μηπως οταν οι ανθρωποι μεγαλωνουν αλλαζουν?> 

εγω αλλαξα, αλλα εχω κρατησει πολλα εκτος εποχης

κι εσυ αλλαξες, και σε θαυμαζα παντα, ησουν το σοφο παιδι

αλλα αυτη η αλλαγη σου η προσφατη, με πληγωνει... 

καθε μερα βαζω απουσιες που με  αγχωνουν

και γενικα το ξερεις οτι οι απουσιες με αγχωνουν 

βαρεθηκα τις απουσιες

δε θελω ετσι

περιμενω .

καμε και συ ενα μπλοκο μπορεις! το νεο τηλε reality της ζωης μας

αγαπητέ αγρότη με το καρό πουκάμισο και τα πανάκριβα αρβύλα  έχεις τα νεύρα  οκ το καταλαβαίνω

δε σου κάνει η κυβέρνηση το χατίρι να φας κι άλλο ε!

ναι οκ σε καταλαβαίνω , τέρμα οι εποχές που παιρνες  επιδοτήσεις και τα έσκαγες στο Κοσμικό κέντρο : Τέμπη-παλλάς όπου έκανε κάθε σαββατοκύριακο  τα έξτρα της η Στέλλα (τι ποια Στέλλα? Η μπεζεντακου  βρε )

 Οκ θες να ξεσπάσεις σαν έλληνας, παίρνεις το τρακτέρ  σου (όχι το TOYOTA LANCRUISER 4Χ4 που έχεις στην αυλή  στο χωριό της βίλλας με το τζάκι ) και πας, στην στήνεις αφήνεις το τρακτέρ και παίρνεις  day off

Και γη ο κακόμοιρης  έκανα 7 ώρες βόλο Αθηνα

Είδα όλα τα βουνά, τα ρυάκια, τα γεφυράκια, τις κοτούλες τα κατσικάκια, της γιαγιάδες των παρακείμενων χωρίων της Εθνικής

7 ώρες

αγαπητέ αγρότη

και ξέρεις κάτι , ήθελες να πονέσεις κάποιον  με την κίνηση σου αυτή ε?

όλοι σ αυτή τη χώρα κάποιον να  πονέσουμε θέλουμε

ε εμένα πόνεσες αγρότη μου

Ούτε το Γιωργάκη που παίρνει και το τζετ και πάει όπου θέλει ούτε την  κοπελιά την υπουργό , πόνεσες

εμάς πονάς

και χάνεις και το δίκιο σου

που μεταξύ μας τώρα όλοι στην χωρα  αυτή, πιστεύουμε ότι δε το πολύ έχεις...πια

Ξέρεις πόσες άλλες τάξεις στη χωρά αυτή περνουν χειρότερα από σένα?

Έπρεπε σε κάθε παράδρομο να στήσουμε ένα μπλόκο ρε συ

Για τις μειώσεις, για τις απολύσεις, για  μπλα μπλα μπλα

Δηλάδη εχω και γω αιτηματα να  κλεισω την φωκιωνος???

Θα παθει καταθλιψη η κυρια με το σκυλακι που το  βγαζει πρωι πρωι να ουρησει

δηλαδη  με καταλαβαινεις ελπιζω ε

σαντεη σονγκς : ισ γκετιν γκολντερ ιν διζ σιτι

Μοιάζεις με βροχή
καλοκαιρινή
όταν με κοιτάς
και φιλιά ζητάς
να δροσιστείς

Πόσο σ' αγαπώ
δέρμα τρυφερό
είσαι η χαρά
που έψαχνα να βρω
τόσο καιρό

Στην καρδιά μου έχει μείνει
ένα κόκκινο κοχύλι
από τ' άσπρο καλοκαίρι
ποιος θεός σε έχει φέρει
στη ζωή μου για να μείνεις
σαν ανάμνηση μια δίνης

Άστρο μακρινό
μες τον ουρανό
φύλαξε γλυκά
στην τρελή τροχιά
το μυστικό

• Στίχοι: Κωνσταντίνος Βήτα
• Μουσική: Κωνσταντίνος Βήτα
• Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

Το ταξιδι στη γη 

μελετη στο ανθρωπινο ειδος

απωλειες

σκληρη ζωη 

αντεχω σα σκυλι του δρομου

τα δακρυα

το γελιο

ο θυμος

αγαπη

μισος

αγκαλια

φιλι

σαλιο

εκρηξεις του νου

εκρηξεις κορμιου

βολτες στην πολη την ωρα που αναβουν τα πρωτα φωτα, και βρεχει σε καποια προαστεια 

σε καποια αλλα οχι

ισ γκετιν γκολντερ ιν διζ σιτι

χελο μαη λαβ 

χαμογελας ...

5 βαθμους εξω,

το λεει και το  i-phone

i-do~! 

αη ντουυυυ ρεηη!

god is a dj

ηθελα να γραψω κατι αλλα ειδα καποιες εικονες στο δρομο και με καλυψαν απολυτα

ας μην κανουμε εκπτωσεις στη κωλοζωη,αξιζουμε πολλα

συνηθως το περνουμε  χαμπαρι οταν μας λενε κακα μαντατα η φευγουν  απο διπλα  ξαφνικα ανθρωποι

που ξερουμε

ας μην μιζεριαζουμε

η ζωη ειναι ωραια με τις μικρες ευτυχιες μας

να αγαπησουμε  εμας

αυτη πρωτα απ ολα ειναι η καλυτερη σχεση που μπορουμε να φτιαξουμε

god is a dj  αλλα τα καλυτερα remixes τα φτιαχνουμε εμεις παληκαρια και νεραηδες μου

και πιστεψτε με η ζωη δεν ειναι  X-factor να ειναι στημενο εξ αρχης

οι παικτες ειμαστε μεις και εχει περισσοτερους απο ενα  νικητη

βρηκα αυτο σε ενα δρομακο της κυψελης

και γουσταρω

που καποιος το γραψε με μαρκαδορο ετσι

να το ξαφνικα

για την αγαπη του

Οσο για μενα

νιωθω τυχερος

μεσα στις ατυχιες και  λοιπες γκαντεμιες

εχω μια τρελλη τρελλη  "οικογενεια"

που της αφιερωνω την παρακατω φωτογραφια

μαγια γιαννακη νικο ματινα κ ευτυχια

ρε-ασταδιαλα-σας αγαπω

o χειμωνας αργησε 2 μηνες

o χειμώνας άργησε 2 μήνες

μ αρέσει που χειμώνιασε επιτέλους

και φαντάζομαι διήμερα με χιόνι και τζάκι

Στο δρόμο οι περαστικοί βιαστικοί με κασκόλ και σκουφιά

χτες βράδυ το αδιαχώρητο στα προποτζίδικα για το Λόττο

η ελπίδα πεθαίνει τελευταία 

η ελπίδα ο χειρότερος σύμβουλος?

Έλληνες  και μετανάστες σε μια ουρά  για να  κερδίσουν το λόττο

Έπαιξα και γη  άσχετος

Και μου ήρθε αυτή η σχιζοφρενική ερώτηση 

Λόττο και 200000 ευρώ η μια αγάπη για πάντα? μονό ένα από τα δυο έχεις να διαλέξεις

να δω τι θα απαντήσεις τώρα...

και ενώ σκeφτόμουν αυτό και έπινα τσάι μήλο με κανέλα (μουα!)

έβλεπα τους  περαστικούς να βιάζονται  καθώς οι ψιχάλες έπεφταν απειλητικές (σικ!)

Και κάθε ψιχάλα  γινόταν μικρή οθόνη με βίντεο απ την ζωή των περαστικών

Χωρισμένοι, ευτυχισμένοι, με παΐδια, χωρίς παΐδια, πόρνες, καθηγητές, μαθητές, κομμώτριες, τρανς, νοικοκυρές, κλεφτές & αστυνόμοι

Πόσες ζωές που εξελίσσονται έτσι που το σινεμά και η τέχνη ωχριά μπροστά τους

Τελικα το τσαι μηλο με κανελα ειναι η νεα μου εξαρτηση

Try it
by the way 
μαρεσει και το νεο τραγουδι της καιτουλας
(κι αν ειμαι ποπ μη με λυπασαι αισθηματικη μου ηλικια)

και παλι χαιρεται!

Η πρώτη φορά που άκουσα Αρλετα ήταν κει γύρω στην εφηβεια μου, την ανακάλυψα μαζί με τον Χατζιδάκι και τους Cure , τους

deadcandance και την Αλεξιa

Τώρα πως συνδυάζονται όλα αυτά μαζί, μόνο εγώ μπορώ να το εξηγήσω.

Όταν την πρωτοσυναντισα εμένα Καλλιδρομιου και την έβλεπα συχνά να βγάζει το σκυλάκι βόλτα, αθόρυβα σεμνά γλυκά την ώρα που βράδιαζε

Σαν ένα ξωτικό μέσα στη πόλη.

Έχω όλη την δισκογραφία της και νιώθω πως δε με πρόδωσε ποτέ αυτή η γλυκειά νωχελική καθαρή φωνή .

Εκπέμπει μια αλήθεια και ένα ήθος "ξένο" για την εποχή μας.

Χάρηκα πολύ που βρήκα αυτό το blog και ακόμη πιο πολύ χάρηκα που άκουσα το νέο διπλό cd.

Μετά από καιρό ένιωσα ότι αξίζει ν αγοράσω ένα cd και όχι να το "κατεβάσω " .

Προσεγμένη παράγωγη .

Πατώ το play : ...αγάπησα τον άνεμο τ αδέσποτα σκυλιά τους δρόμους που με παίρνουν για να ξεχνώ τη πικρά και καινά κει τα όμορφα και σιωπηλά παΐδια που βαφούνε τα χείλια τους και χάνονται στη νύχτα..."

Και εγώ αγάπησα ένα ξωτικό μια νεράιδα αυτόνομη και μοναχική που τα βράδια παίρνει τη κιθάρα της κάθεται σε κάποια σκαλοπάτια στα Εξάρχεια και τραγουδά για τους χαμένους, για τους ναυαγούς του ερωτα  και άλλους κατεστραμμένους

to blog gia tin arleta  einai :
http://giatinarleta.blogspot.com/

κλεμενες ζωες

πλατεία Κοραή 

πίνω καφέ  στο γωνιακό καφέ στη στοά

παίρνει μια κοπέλα αδύνατη, αδύναμη

μιλά αργά

θέλει ψιλά όχι για ναρκωτικά μου εξηγεί

όχι

ειν  άστεγη γιαυτο

εμφανώς μαστουρωμένη

της λέω να της αγοράσω να φας κάτι 

όχι οχι

δεν είμαι ναρκομανής κύριε ,απαντά

απλά θέλω ψιλά να βρω ένα σπίτι να μείνω

της έδωσα 

αφού είναι για το σπίτι της λέω  οκ

φυσικά ξέρω ότι ήταν πρεζόνι

στεναχωρήθηκα

πάντα έχω αυτό το δίλλημα 

να δώσω να μην δώσω

έχω ένα φίλο

είχε δυο αδέρφια  , "τα χάσε"  από τα ναρκωτικά

και όταν λέω τα χάσε  

το εννοώ

χάθηκαν 

δεν βρήκαν το δρόμο της  επιστροφής

δεν υπάρχει αυτός ο δρόμος

χτες πέρναγα από την πολυκατοικία στα Εξάρχεια

είδα αυτόν τον νεαρό

δεν είναι φοβερό που δεν σοκάρουν αυτές οι εικόνες?

δεν είναι τραγικό που στην ομόνοια διπλά απ τα μπατσακια που τρώνε το  hot dog  αμέριμνα κάποιοι κάνουν την ένεση τους , αλλο  παίρνουν την δόση τους που μόλις αγόρασαν  ,,,εκεί δίπλα απ τα αμέριμνα ματσάκια...

το ξερεις μαρεσεις

εργοταξιο ξαιρετικων αισθηματων

Πέρασα χτες  από το βιβλιοπωλείο της "οδού Πανος".
Μ αρεσει πολύ αυτό το βιβλιοπωλείο .
Ήταν εκεί και ο εξαιρετικός κύριος Χρόνος, τόσο σεμνός και ευγενικός.
29 χρόνια εκεί.
Ωραίες εκδόσεις με αισθήματα.
Η πιο προσφατη συλλεκτικη εκδοση ειν αυτη με το αφιερωμα στον Καβαφη
Στο  τεύχος (τ.147) του περοδικού Οδός Πανός υπάρχει ένα υπέροχο (από κάθε πλευρά) αφιέρωμα στον Κ.Π Καβάφη. Εκτός των κειμένων αναλύσεων κλπ το περιοδικό μας προσφέρει ένα συλλεκτικο  cd με απαγγελίες (Ντίνος Χριστιανόπουλος, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη,ο εκδότης Γιώργος Χρονάς, Θάνος Σαμαράς) και μελοποιήσεις (Lolek, Μιχάλης Τρανουδάκης, Μάιρα Λιούγκου, Τάσος Καπίρης) ποιημάτων του Αλεξανδρινού μας ποιητή!! Εμείς δεν θα μπορούσαμε να μην σταθούμε στο "Τα Κεριά", μελοποιημένο απο τον Lolek και μεταφρασμένο στα Αγγλικά απο τους E.Keeley & P.Sherrard!! Απλά συγκλονιστική ερμηνεία!
 {bosko-hippydippy.blogspot.com και esthimatikiilikia.blogspot.com τα χουν γραψει καλυτερα απο μενα σχετικα μ αυτο την εκδοση}
Η  Οδός Πανος είναι ένας φάρος για μένα 
Επαρχιωτοπουλο ,ήρθα στην Αθήνα  και έκανα τις δικες μου "ανακαλυψεις"

Μια απ αυτες ηταν και το βιβλιοπωλειο αυτο.
Ενα σημείο αναφοράς  για μενα και πολύ συγκινούμαι κάθε φορά που πέρναω από την Διδότου και είναι εκεί ίδιο, μαυτη την υπέροχη μυρουδιά από βιβλία και ήρωες που έχουν  φιλοξενηθεί σ αυτά
Μπαίνεις μέσα και οι "δικοί μας άγιοι" είναι κει 
Μέλινα Μερκούρη παπαδιαμαντης,ριτσος καβάφης Χορν, βιβιαν λη, Ντίνος Χριστιανόπουλος, και τόσοι άλλοι ,
Νιώθω ότι τα βράδια  είναι τόσο "εκεί" που πιάνουν κουβέντα ο Ηλιόπουλος με τον Τζεημς Ντην
Ήθελα να σας μιλήσω κύριε Χρονα πιο πολύ, αλλά μ έπιασε ένας κόμπος
Εννοείται ότι θα πάω να δω την παράσταση Γυναίκα της Πάτρας στο Αμήχανης θέατρο  

{Η γυναίκα της Πάτρας
του Γιώργου Χρονά
σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου
Πρόκειται για έναν μονόλογο που προέκυψε από την αληθινή ιστορία της πόρνης Πανωραίας, όπως την κατέγραψε ο σημαντικός ποιητής, συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιώργος Χρονάς μέσα από συνεντεύξεις της στον ίδιο. Η ιστορία της δημοσιευόταν σε συνέχειες στο περιοδικό «Οδός Πανός» από το καλοκαίρι του 1987.
Ο Γιώργος Χρονάς, ο ποιητής των μικρών στιγμών των ανθρώπων και των εξαιρετικών αισθημάτων, όπως έχει χαρακτηριστεί, στο βιβλίο του Η γυναίκα της Πάτρας διατήρησε αναλλοίωτο τον τολμηρό λόγο και το αναρχικό ύφος τής «αξιοσέβαστης πόρνης»Πανωραίας, καθιστώντας τον έτσι ιδανικό για τη θεατρική σκηνή.

Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου
Σκηνικά–Κοστούμια: Τατιάνα Σουχορούκωφ
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Ερμηνεύει η Ελένη Κοκκίδου}

μ ενα ασυνηθιστο τροπο

In a very unusual way one time I needed you.
In a very unusual way you were my friend.
Maybe it lasted a day, maybe it lasted an hour.
But, somehow it will never end.

In a very unusual way I think I'm in love with you.
In a very unusual way I want to cry.
Something inside me goes weak,
Something inside me surrenders.
And you're the reason why,
You're the reason why

You don't know what you do to me,
You don't have a clue.
You can't tell what its like to be me looking at you.
It scares me so, that I can hardly speak.

In a very unusual way, I owe what I am to you.
Though at times it appears I won't stay, I never go.
Special to me in my life,
Since the first day that I met you.
How could I ever forget you,
Once you had touched my soul?
In a very unusual way,
You've made me whole.

μ ενα ασυνηθιστο τροπο,..

ισως κρατησει μια μερα η μια ωρα

αγγιξες  την ψυχη μου

 μ ενα ασυνηθιστο τροπο....

 

και οι singleς εχουν ψυχη

με αφορμη την αλλαγη στο status ενος φιλου απο το Φατσοβιβλιο (facebook) και στα σχολια που επακολουθησαν
Ολοι γραφανε μπραβοοο, ευγε, συγχαρητηρια, να σαι καλα , μπραβοοοοοοοοοο, naiii!!!
γιουπιιιιι!!!
Μια χαρα ολοι , μια ευτυχια που αυτος εκανε σχεση
Μπραβο
Δηλαδη ρε παιδια αν δεν εχεις σχεση δεν αξιζεις μπραβο?
ωραια δε λεω το παιδι ο μητσακος  βρηκε αυτο που εψαχνε και να ναι και καλα
αλλα ολη αυτη η επιβραβευση μου κανει λιγο   : ---Τιιιιι? μονος  εισαι? ανα χαθεις προβληματικε!!---
Δηλαδη ολοι εμεις οι  singles δεν εχουμε ψυχη???
ε?
Εμεις που τα κρυα βραδια του χειμωνα πινουμε τη βοτκιτσα  μονοι μας στο σπιτι? δεν αξιζουμε ενα μπραβο?

Εμεις που βγαινουμε  blind dates απο τα sites της κολασης και ερχομαστε αντιμετωποι με   next door εφιαλτη???
Εμεις που τα σαβατοβραδα παιρνουμε τον επισης single  (θενξ γκοντ) κολητο και παμε στα μπαρ να  πνιξουμε τη μοναξια με μπομπες ποτα που την επομενη μερα εχουμε μια ζαλαδα -δεν ξερω-ποιος-ειμαι-που-παταω?
εμεις που κανουμε μοναχικες βολτες  στην βρεγμενη αθηνα? ε? 
Μην σχολιασω τον φασισμο της 14 φλεβαρη που τα ερωτευμενα ζευγαρακια νιωθουν οι απολυτοι κρατουντες του κοσμου τουτου και μεις οι  παρεισακτοι
Παλι μονος βρε παιδι μου, μα τι φταιει? σου λεει με  "λυπη" με τροπο ο φιλος "αρπακτικο" ξερεις απ αυτους που σου σκαβουνε το λακο απο πισω
Ειμαι  single  και  τα χω καλα με τον εαυτο μου
οκ τωρα παω να φαω και την υπολοιπη μερεντα

(Γιαννη αμα σχολιασεις θα φας σφαλιαρα  αυτο σου λεω μονο χαχαχα)

η αθηνα ειν ωραια αρκει να μπορεις να το δεις (Νο1)

Τέταρτη βράδυ Αίολου, μοναστηράκι, γκάζι

Athens voice και  Lifo

Την Lifo την βρίσκεις πάντα νωρίς στο Μαγκαζε (που εδω και καιρό μου λένε ότι δεν τρελαίνεται και πολύ για την πελατεία που το ανέδειξε 

Αthens voice και  Down town  παντα στην Ομονοια , εβερεστ!

Πρεζάκια και μπάτσοι (χεστηκανε οι μπάτσοι απλά τρώνε στο Έβερεστ) γέροι μόνοι , κάποιοι κοιμούνται σε χαρτόνια στην είσοδο της πολυκατοικίας κάπου κει  και μια τρανς μεσηλικη χαμογελά στους περαστικούς

Ρε ξέρεις ποια ήμουν εγώ ??

Το Down  town είναι και το μόνο  life style  που έμεινε εβδομαδιαίο, πως ήταν παλιά ο Ταχυδρόμος ( oopss! πρόδωσα την γενιά μου  των 35 αρίδων) όποτε το αγοράζω τιμής ένεκεν αν και δεν έχει και πολύ υλη έχει όμως κριτική τιμογιαννακη και καμια φορά γελάς με κάνα θέμα.

Απόγευμα  Σαββάτου πάντα κυριακάτικες  εφημερίδες  από την ομόνοια έτσι? γελάς μπόλικο ε?

Φωκίωνος καθημερινές , έχει ωραία καφέ καγκουριστικα και κοσμο που θυμιζει την οικογενεια σου, ξαδερφια θειοι, η γιαγια , η κυρια καλουτα με το σκυλακι, κατι πανελιστες με βαμμένο Μαλί πρώην αποτυχημένοι ηθοποιοί

Άδω να προσθέσω την κινεζική (?) παροιμία

όταν μπορείς κάνεις όταν δε μπορείς κρίνεις

Άσχετο

μαρεσει εμένα η Φωκίωνος, και το περίεργο είναι ότι μαρεσε και στα 20 , όταν είχα νοικιάσει μια γκαρσονιέρα από κει

στην Άνδρου

είχαμε " δανειστεί"  ένα τραπέζι από τη Φωκίωνος άφραγκοι φοιτητές να τρώμε τα μεσημέρια έχε και βεβαία ήταν μαρμάρινο κήπου 

Α το επιστρέψαμε όταν μετακόμισα στα Εξάρχεια

Τα Εξάρχεια είναι ο άλλος μεγάλος έρωτας

Ακόμη και τώρα που είναι πληγωμένα από την βρώμια τις βόμβες τα άστεγα  πρεζόνια

ακόμη και τώρα έχουν μια γοητεία

στα καφέ βλέπεις φρέσκα παΐδια με βλήματα ζωντανά και μεγαλύτερους που έχουν άποψη.

Το βοή , η μπλε πολυκατοικία, οι πεζόδρομοι,,,

Από την άλλη το Γκάζι δε αρέσει πια

too much

Μαγαζιά που πήραν πολύ αέρα γιατί τα κονόμησαν

Το γκαζάκι είναι σταθερή άξια βεβαία από παλιά αν και γίνεται πάντα το αδιαχώρητο

Έχει και τα καλύτερα wc  ever

Η Βικτώρια, μια πληγωμένη πλατεία κι αυτή, με αίγλη από τα παλιά ωραίες παλιές πολυκατοικίες, με μαγαζιά που ανακαινίζονται τωρα προσφατα

αλλά πολλούς μετανάστες!

Πολλούς όμως και άλλους τόσους  νιγηριανούς με πλαστά  cd dvds τσανες βρακάκια  "CAVLIN" κτλπ.

Multi ethnic area  για δυνατους λυτες..
Νικος γιωργος μανωλης, floca domenico, goodiess σουβλακι στο χερι

Μ αρεσει η πλατεια κατι πρωινα που βρεχει και ειναι αδεια

Εχει ενα φοβερο βιβλιοπωλειο το ΕΛΛΗ οπου οι ανθρωποι πραγματικα αγαπουν και γουσταρουν αυτο που κανουν.

Εχει Το ΠΕΤΕΚ, ζαχαροπλαστειο απο τα  sixties  με γλυκά που σε κανουν να στεναζεις και να ξεχνας ολα τα αποτυχημενα  blind dates.

Πλατεια Μαβιλη,  ωραια μπαρακια με  cool  τυπους και  καταπληκτικο   " βρωμικο" σαντουιτς

Φυσικά το μοναστηράκι είναι all time classic  για βόλτα με Γιαννακη Κυριακή πρωί ν ακούμε  live  μουσική στο GALLERY και με την Μαγιαα  σαβατο  μεσημερακι

Άντε ραντεβού στο σημείο μας ! εκεί στην Αίολου με τους  φύλακες που κοιτανε απορημένοι μήπως είμαστε τρομοκράτες

Χάχα είμαστε αλλά δε ξέρετε σε ποιο τομέα

οχι σα να το διαλεξα

  Δυο  κορμια απεγνωσμενα ν αποφυγουν μοναξια

οταν  κουλουριαζονται  το ενα στην αγκαλια του αλλου, μοιαζουν σα κοματια παζλ που βρηκαν το σωστο τους ταιρι...
αυτα τα σωματα ξερουν καλυτερα απο τις λεξεις,
τα λογια ειναι περιττα
η αληθεια τους ειναι το αντιδοτο  στην  μοναξια

 με soundtrack  τις ανασες...

οταν εχω εσενα

ημουν ετοιμος να γραψω κατι αλλο οταν διαβασα αυτο απο τον απολυτο  blogger :esthimatikiilikia.blogspot.com και μου ρθε κεραυνος με τσακισε 

δεν ηξερα οτι υπηρχε τετοιο τραγουδι 

όταν έχω εσένα μπορώ να ονειρεύομαι ξανά, 

να ανοίγω μες στις θάλασσες πανιά, να πιάνω με τα χέρια μου τον κόσμο να τον φτιάξω.

.. όταν έχω εσένα μπορώ να μη βυθίζομαι αργά τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά και πιάνω το μαχαίρι το σκοτάδι να χαράξω.

.. κάνε ένα βήμα, να κάνω εγώ το επόμενο... αίμα μου και σχήμα, λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο! 

όταν έχω εσένα, κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο

... δεν φοβού κανένα

. εγώ και εσύ στον κόσμο τον απάνθρωπο... εσύ και εγώ...

όταν έχω εσένα μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά, μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά, να πιάσω με τα χέρια μου τους δράκους να σκοτώσω..

. όταν έχω εσένα αντέχω πάω δίπλα στον γκρεμό! 

ξέρω έχω ένα χέρι να πιαστώ, κοντά μου έναν άνθρωπο τα χρόνια μου να ενώσω..

. κάνε ένα βήμα, να κάνω εγώ το επόμενο...

αίμα μου και σχήμα, λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο! 

όταν έχω εσένα, κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο... 

δεν φοβού κανένα.

εγώ και εσύ στον κόσμο τον απάνθρωπο...

εσύ και εγώ..

. όταν έχω εσένα.

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε με μια κιθάρα
και σε δεύτερη εκτέλεση με ερμηνευτή,
ένα νέο παιδί
Το όνομα του :
Ιωάννης Λάκης
και γω απαντησα 

we're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year. Running over the same old ground. What have we found? the same old fears. Wish you were here