Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Ο ναυαγοσωστης της ζωης μου ειμαι εγω

Βαθειά μέσα στη θάλασσα, στο σημείο που κάτω δε βλέπεις άμμο αλλά αυτά τα μαύρα φύκια που φοβόσουν από μικρός, παθαίνεις κράμπα  και σε πιάνει φόβος
Γαμωτο και ξέρεις κολύμπι αλλά φοβάσαι και αρχίζει κάρδια να χτυπά σα τρελή, πως θα φτάσω στεριά?
Στην αμμουδιά όλοι αμέριμνοι, κι εσύ σε κατάσταση να βάλεις τις φωνές για βοήθεια αλλά ντρέπεσαι, κοτζάμ άντρας
Άσε που δε θ ακούσει κάνεις,
Ένας ναυαγοσώστης? 
Η κράμπα επιδεινώνεται
Μαζί και ο φόβος, οι φοβίες οι υστερίες ,πίνεις θαλασσινό νερό μέσα στη προσπάθεια να κολυμπήσεις.
Γαμωτο πως την πάτησα έτσι
Ένας ναυαγοσώστης?
Μια βουτιά, το νερό χωρίς ήχο, κάτι ψάρια μικροσκοπικά σπάνε πλακά με την πάρτη μου, αλλά ευτυχώς μετά από ένα λεπτό μ έχουν ξεχάσει
Ο ήλιος λαμπυρίζει τελεία από κάτω από την θάλασσα
Σα δε ντρέπομαι
κοτζάμ άντρας
Μια κράμπα
Κολυμπά ως την ακτή
Σα να μη συμβαίνει τίποτα 
Άνετος και χαλαρός
Μ έσωσα πάλι
έχω πολύ πλακα τελικά
είμαι σίγουρα η αγαπημένη εκπομπή του  big  Brother  εκεί πάνω, έχει ρίξει πολύ γέλιο με τους υπόλοιπους
Άσε που πρέπει να χω κάνει τα νευρά τσατάλια  κάποιου Αγίου .
Ο ναυαγοσώστης της ζωής μου είμαι εγώ
θα το γράψω 100 φόρες τιμωρία να το μάθω τελικά

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009


Θέλω να νιώσω..
θέλω να νιώσω? 
Να δώσω? Να ζήσω? 
Να φύγω? 
Νιώθω κουρασμένος .
Η μοναξιά είναι κακός σύμβουλος φίλε αλλά όχι να θέλεις σχέση για τη σχέση .
Να είσαι  on line  μ ένα τρόπο μυστικό,   μ ένα τρόπο φυσικό η μεταφυσικό
Τότε ναι να ενωθείς 
Γιατί κουραστικά, γιατί σας παρακολουθώ να κάνετε ένα τα λάθη που  με πήγαν πίσω κι άργησα..
Βάζω τα ακουστικά, πάω βόλτα…είναι το δικό μου ναρκωτικό οι βόλτες

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009


Free website - Wix.com

ξερω ξερω ηθελες lady gaga? ε? χεχε καλα να παθεις

ηρθα κι αποψε στα σκαλοπατια σου ..ξανα


Λοιπόν κάποιος εκεί ψηλά πρέπει να μου κάνει πλακα και δεν εννοώ τον θεό!
Ξέρει αυτός ...
Έχεις ρίξει πολύ γέλιο ΕΕ , το ξέρω το ξέρω.
Ξέρω πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο...
Χτες κατάλαβα ότι το να αποφεύγω κηδείες των συγγενών και άλλων ήταν απλά δείλια και εγωισμός
Αποφάσισα να μην το ξανακάνω, αποφάσισα να στέκομαι διπλά σ όσους μ έχουν ανάγκη  αλλά η πλακά που μου κάνει δεν έχει σχέση αυτό
Τι θα γίνει με την πάρτη σου?  Έμεινες ανεξίτηλος και συχνά πυκνά μου δίνεις κι άλλους λόγους να γέλα πια γλυκά με  αυτά που ζήσαμε η αυτά που δε ζήσαμε και ζω με σένα χωρίς εσένα αλλά μάλλον μ εσένα στη γωνία από το ταβάνι, (όχι δε παίρνω ναρκωτικά  είμαι εναντίον, δε φτάνουν για όλους άλλωστε ).
Μια από αυτές τις μέρες θα περάσω να δω την μανα σου , έτσι γιατί ξέρω ότι το  θέλεις, βασικά και εγώ πια το θέλω.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

οταν βραδιαζει




τα πρώτα φώτα της πόλης , εκείνο το πορτοκαλί κομμάτι ουρανού πάνω από το κτίριο της ΓΣΕΕ με ηρεμεί ο ήχος της πόλης με κουράζει και τα ακουστικά από το ipod παίζουν συνεχεία σκηνές από βουβή ταινία (μαραμης) αλλά και ο Βήτα με Αρκετά τραγουδάνε τις ιστοριες για κατεστραμενες καρδιες. Μ αρέσει αυτή η ώρα.

αλλος ενας λογος ν αγορασεις cd

επιστρέφει ο ποιητης της πόλης.. επιτελους

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

ο μικρος πρικηπας στο Toledo



Ζει σ ένα χωριό έξω από το Τολέδο, μια ώρα μακριά από την αμαρτωλή Μαδρίτη
Τα μάτια του έχουν θλίψη από τη μέρα που έφυγε η αγάπη του σε τροχαίο.,
Δυο χρόνια τώρα ένα μαύρο μακό και ένα τζιν
Το σπίτι που θα μένανε μαζί έχει μείνει μισό άδειο αλλά τόσο όμορφο, τους περιμένει μα πάντα είναι μόνος του
Μένει αρκετές ώρες ανάμεσα στα λουλούδια και τα καναρινια και της μιλαει συνεχεία.
Την Κυριακή που τον βρήκαμε είχε χαρά μας πήγε σ όλες τις γειτονιές , μίλαγε συνεχεία τα ωραία ισπανικά του, μα κεινα που λέγαν τα μάτια του ήταν μαχαιριές μέσα μας.
Φεύγοντας από το χωριό , περάσαμε από το νεκροταφείο να πούμε κι μείς ένα γεια.
Μούσκεμα τα μάτια...
το βραδύ ήταν βαρύ, όπως κάθε Κυριακής που σέβεται τον εαυτό της.
Δε θέλαμε να πούμε αντίο
Θα θελα να μην τον αφήσουμε ποτέ μόνο του, αλλά έπρεπε να φύγουμε
Και μας λείπεις Γκουσταβο, μας λείπει αυτό το καθαρό σπάνιο βλέμμα, αυτός ο τσαμπουκάς ο ωραίος που υπάρχει μονό στο σινεμά
Είσαι ήρωας μιας άλλης δεκαετίας και ξέρεις ν αγαπάς,
Ευχαριστώ γι αυτά που είχα ξεχάσει και πρέπει να ξαναβρώ μέσα μου


Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης μουσική - ερμηνεία: Μαρία Βουμβάκη (από "Το Τερραίν του Παραδείσου", 2006)

Η αγάπη θα σε βρει οπου και νασαι ??



Δεν είμαι σίγουρος αν η αγάπη ξέρει τις διαδρομές μου για να έρθει να με βρει όπου και να μαι.. Λες να χει navigator να μ εντοπισει? Μακαρι.
Πάντως αυτό το cd που ακούω, το καινούργιο της Χαρουλας πάει απόλυτα με την πλημμύρα έξω στους δρόμους, σε πρώτη φάση δεν έχω συγκλονιστεί όσο αυτό της Τσανακλιδου το καινούργιο
Πάντως μη πιστεύετε απόλυτα αυτά που λένε τα τραγούδια για τις αγάπες, το σινεμά και το τραγούδια έχει "καταστρέψει " πολύ κόσμο , και μένα μαζί.


Χάρις Αλεξίου - Η αγάπη θα σε βρει οπου και νασαι

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

ενας ποιητης στην πολη


in kbhta mood

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

ανακοπη καρδιας..

Έχω ένα θέμα με τις Κυριακές, με αγχώνουν από μικρός, δε φταίω εγώ.
Αυτές φταίνε γιατί ποτέ δεν έχω ακούσει κανένα νέο καλό τις Κυριακές.
Κανένα..
Μια Κυριακή δεκαπενταύγουστο, άλλη μια φλεβαρη, και σήμερα φθινόπωρο.
Ποτέ δεν είμαστε έτοιμοι γιά τiς τις Κυριακές.
Όσο μεγάλος κι αν είσαι όσο μικρός κι αν είσαι..





Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Βρήκα αυτο καπου στο Facebook και γέλασα πολυ


  1. μέσα από ψεύτικα προφίλ σε ιντερνέτ και σε ζωή
    η αγάπη κάπου θα σε βρει
    και θα σε ταξιδέψει
    κι αν κάποιο βραδυ θα χαθεί μη λυπηθείς
    δεν ήταν κλέφτης τα δικά σου να ληστέψει

    (έκαμα και δύστυχο δίστιχο)

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

κι αποψε στα σκαλοπατια σου

Γιάννη ξέρω δεν έχετε face book στον πλανήτη σου για να σου ποστάρω .
Πέρασε καιρός από κείνε το βραδύ που έφυγες και έχουν αλλάξει πολλά ,,τώρα πια πέρνα από κει χωρίς να έχω ταχυκαρδίες .
Έχω περάσει πολλές Κυριακές μόνος εκπαιδεύτηκα πια, και έκανα και σχέσεις και έδωσα και τόπο στην οργή και έδωσα και ευκαιρίες που με λίγες αυστηρό και τι καταλαβα?
Κατάλαβα ότι η εποχή άλλαξε όλοι είναι στο κόσμο τους, οι κολητες μου παντρεύτηκαν και χώρισαν κάποιες δεν παντρεύτηκαν ακομη
Κάνεις δεν έχει χρόνο πια και πάει εύκολα στο επόμενο προφίλ, στην επόμενη επαφή και έτσι χάνει και χάνεται.
Αν ήσουν εδω σίγουρα θα χες σχέση εσύ , σίγουρα πάντα τα κατάφερνες σ αυτά.
Στα μπαρ τα παιδια είναι χειρότερα από πριν , δε μαθανε αυτά να φλερτάρουν , τα κάνουν όλα μέσω ιντερνέτ και βγαίνουν έξω παίρνουν πόζες, και παριστάνουν πόσο άνετα αντράκια είναι πόσο καλά και χάλαρα.
Μένω ακόμη άδω λίγο πιο βαρύς και κουρασμένος πάντα έχω πλακα το ξέρεις και κάποιες φοβίες τις πέταξα.
Συχνά σε σκέφτομαι όπως απόψε με το φεγγάρι.
Θέλω να σου αφιερώσω αυτό το τραγούδι που θα σ άρεσε σίγουρα



Ξερω περιμενες αλλο ε?χα !!στην εφερα διαλεξα αυτο που θα παιζες συνεχεια σπιτι σου.
Ελα πιες λιγο βοτκα ξενερωτο..

End Titles by Dimitris Maramis Scenes from a silent movie

σκηνες απο βουβη ταινια.. ενα soundtrack για τα βραδια που "σαν ξενος τριγυριζεις στην αγορα και στο σταθμο κατω απο στεγες και μαρκιζες που κρυβουνε τον ουρανο" αλλα και για βραδια που η μοναξια και οι παληοι ερωτες σου κρυβουνε τ αστερια και δε μπορεις να τα δεις να κανουν βουτιες στον πανητη
Ισως ενα απο τα λιγα cd που αξιζει να παρεις, μια προσεγμενη παραγωγη που δεν εγινε για να γινει αλλα για υπαρξει.

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Αγαπητα μου εξωγηιινακια νοεμβρης

Νοεμβρης ...
Ξαφνικα κρυο, δυνατο χειμωνιατικο σα χριστουγεννα και ειναι μονο 2 νοεμβρη.
Ειχα βαρεθει να ιδρωνω στο δρομο , στο μετρό..
Ειχαμε αναγκη ν αλλαξει λιγο ο καιρος αλλα αλλαξε πολυ και δυνατα με τσαμπουκα.
Ηρθε ο χειμωνας
Και μας αρεσει ο χειμωνας, τα καφε mpar με ζεστο καφε latte , βαρεθηκα να πινω freddo.
Bαζω το δερματινο παω βολτα ..

νοέμβρης πια