Το έσχατο έρμα

Αντιγραφω απο το συλλογη

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Μου είπες: "μύρισε τη νύχτα για μένα"
κι εγώ πνίγηκα από την απουσία τόσων φίλων
μάτωσα, από χιλιάδες αγκάθια κομμένης απότομα αγάπης
ανάμεσα σε νέες πατρίδες και παλιές

χρόνια μετά
θα αναρωτιόμαστε ποιοι είμαστε πραγματικά
και τι από τις ρίζες μας απέμεινε

μόνο αναγνωριστικό
ετούτη η μυρωδιά της νύχτας
που ποτέ δε μπορέσαμε να μοιραστούμε
αλλά, κατάσαρκα φυλάττουμε ως Θερμοπύλες
καθένας μόνος του
σε τόπους ξένους, ξένοι κι εμείς
ακατανόητοι, άμαθοι και αφελείς
πνιγμένοι, μόνοι

για τη στιγμή εκείνη
της συνάντησης
που ούτε καν προβλέπεται
προς το παρόν πως
θα υπάρξει

λιγα λογια για τον Τελλο Ανατολικα της εδεμ η λασκαρη ασπρομαυρη φευγει να βρει τον αντρα της ζωης της Η Amy winehouse σιγοτραγουδα για την αγαπη που ειναι ενα παιχνιδι απο χερι χαμενο και εγω κλεινω τα application της συμφορας και του ατελιωτου loop κοιταω το κινητο το πεταω στη θαλασσα και κρατω το βιβλιαρακι του Τελλου Η αγαπη και η ποιηση θα σωσει το κοσμο Α και Τελλο υπαρχει το Για παντα και θα το ζησω αυτα!

ο κηπος εμπαινε στη θαλασσα

Καθομαι τωρα σαυτο το το κηπο των τραυματων ,

 που μπαινει στη θαλασσα

κυριολεκτικα

 μυριζουν τα ζουμπουλια 

και παιζει το πλεηλιστ  της η θαλλασα

Εφτασα στα μισα  σχεδον της ζωης για να  καταλαβω 

πως όποιο μέρος της γης και να επισκεφτώ 

εδω ανήκω

εδω στο κήπο των προγόνων μου

Αυτά τα ελαιόδεντρα που με σκίαζαν από 3 χρονών μωρό 

καθώς η μάνα μου μάζευε τις ελιές

και ο πατέρας με το τρίκυκλο τις μετέφερε για λαδι στο λιοτρίβι

και αυτές οι παλιές βοκαμβιλιες αρχόντισσες του κήπου

ποια Νέα Υόρκη, Ποια Λισσαβόνα και ποιο Λονδίνο

μονό αυτός ο κήπος σήμερα με συγκινεί τόσο

Και για χρόνια τον  μισούσα 

είχα νευρα  γιατί μου έκλεβε τα καλοκαίρια

και στιγμές

μα τελικά έτσι έπρεπε να γίνουν 

ήταν γραμμένα στα φύλλα της πορτοκαλιάς του πατέρα

και της μηλιάς

κι ας ειμαι μονος ξανα μα οχι μονος

τα τζιτζίκια ,

 στο μυστικό τους τραγούδι

τα έλεγαν όλα...

μα ήμουν  μεγάλος και δε το καταλάβαινα

α ρε Βικάρα

ετσι χωρις λογο
κόλλησα σ αυτη τη Φωνη παλι...



Στίχοι: Νίκος Γκάτσος. Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος. Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, 1966. Άλλες ερμηνείες: Σταμάτης Κόκοτας, «ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ», Δημήτρης Παπαμιχαήλ, στην ταινία «Διπλοπεννιές». Με τι καρδιά να σ' αποχαιρετήσω Με τι καρδιά τραγούδι να σου πω στον ουρανό με τ' όνειρο θα ζήσω στον ουρανό σαν άστρο θα χαθώ. Βάλε φωνή κοντά σου να γυρίσω βάλε φωνή τη γη να θυμηθώ. Με τι καρδιά τα μάτια σου ν' αφήσω Με τι καρδιά τον κόσμο ν' αρνηθώ σε σκοτεινό γεφύρι θα καθίσω σε σκοτεινό ποτάμι θα σταθώ. Δως μου φωτιά τη νύχτα μου να σβήσω δως μου φωτιά στον ήλιο να βρεθώ.

παρτο σερί (μια μερα θα πεθανεις)

Από κατασκευαστικό λάθος  είμαι σκατο ευαίσθητος

μπορεί να με πειράξει  μια λεπτομέρεια 

που δε πάει το μυαλό σου

μόνο  κάνα δυο τρεις φίλοι μου ,

το καταλαβαίνουν 

και με κοροϊδεύουν όταν συγκινούμαι  ,

με κάτι απλό

σκατα άσωτος

αυτό το μπλογκ καταλαθος ονομάστηκε άσωτος γιος

άτυχος γιος έπρεπε να λέγεται,

βεβαία για να είμαι και δίκαιος με τον θεούλη κει πάνω

υπήρξα και τυχερός όποτε  ούτε άτυχος γιος

το τελευταίο καιρό νιώθω τυχερός γιατί παρ ότι από γεναρη 

το χω περάσει με εξετάσεις και τσεκ απ  και μια μικρή επέμβαση 

από τη μια πλευρά κατάλαβα ποιοι με αγαπούν 

και νοιάζονται και ποιοι όχι

Ποιοι με θέλουν απλά για παρέα για κάνα ποτάκι 

και τροφή της ματαιοδοξίας τους

σε κλειστα μπαρ της συμφορας

 και ποιοι ήρθαν να με δουν στο κρεβάτι του πόνου

και με έπαιρναν καθημερνά τηλέφωνο

έστω και για ένα γεια

τυχερός λοιπόν γιατί η ζωή είναι μικρή και εγώ έχω φτάσει στα μισά 

και θα το πάρω σερί όπως λέει και το αγαπημένο άσμα

\

ειμαστε  οι επιλογές  μας

όποτε θέλω να  ειμαι 

αυτός εδω που είμαι ακριβώς τώρα

ήρεμος 

αυτάρκης

και υγιής

 και χιουμοριστας 

και όπως λέει κι ο πετρης ο σοφο πετρης χορτασμένος 

"είσαι από αγάπη και σχέσεις

σκάσε

θα έρθει όταν είσαι έτοιμος"

 τιιιι???

τυρι!