5 αλήθειες (μου)για το καλοκαιρι

Η τζιντζερ ειναι μια και μοναδικη το ξερετε ολοι , μπαινεις στο μπλογκ της και ανοιγει η καρδια σου
οχι μιζεριες και κακιες , θετικη ενέργεια και όχι δηθενια.
Με κάλεσε λοιπόν να  παραλάβω ένα βραβείο με ανταλαγμα να πω 5 αλήθειες μου καλοκαιρινες
έχουμε και λεμε
1.  Σχεδόν όλα τα βράδια του καλοκαιριού τα περνάω με μουσική 
και διπλα στο κύμα
2. η θαλασσα είναι το απολυτο αγχολυτικό μου
3.λατρευω τα καρπούζια και τα βερίκοκα
4.φτιαχνω καταπληκτικό φράουλα  daiquiri
5. νόμιζα ότι αν δεν έκανα αυτή τη δουλειά θα ήθελα να είμαι ένας βαρκάρης , 
να κάνω το γυρο του Νησιού.

η  φωτό είναι αυτή τη στιγμή που σου γραφω

ποιους να βραβεύσω τώρα ??
ΟΚ τιμής ένεκεν λοιπόν
Γιαγιά Αντιγόνη ( τα χάρτινα καλοκαιρια της καρδιας μας)
οδός ονειρου ( η "ξαδέρφη" )
καθαρματενιο μάγειρα ( ο απολυτος Ντι τζει)
Παύλο λουστράκο (ο αμαρτωλός ραδιοφονιτζης)
και φουλη ( κι αν είναι ροκ μην την φοβάσαι)
και γκεστ σταρ
τον Σείριο που ξέρω ότι μπορεί να μην γράψει
αλλα τον σκεφτόμαστε έχω και τραγούδι αφιέρωση
http://www.youtube.com/watch?v=tyCpNwU7XpM

message in a bottle

Ενα μπουκάλι σε ρόλο... SMS Της Ιωάννας Φωτιαδη

τι ειναι ελευθερια? μήπως είναι η θάλασσα? Ποιος, άραγε, αγναντεύοντας τα κύματα δεν έχει σιωπηλά παρακαλέσει η θάλασσα να του δώσει ένα σινιάλο από ένα πρόσωπο αγαπημένο, αλλά μακρινό; Στην εποχή, ωστόσο, του facebook, του twitter και εν γένει της άμεσης ηλεκτρονικής επικοινωνίας, ένα χειρόγραφο γράμμα σε ένα μπουκάλι μόνον ως κινηματογραφικό σενάριο μπορεί να εκληφθεί... «Αφωνα» έμειναν τον περασμένο Μάρτιο τα μέλη του πολιτιστικού Συλλόγου «Σκιάθος», όταν ανήμερα το Πάσχα κατά τον καθαρισμό των παραλιών εντόπισαν ένα πλαστικό μπουκάλι με γραπτό... περιεχόμενο. «Είχα συστήσει στους εθελοντές να φυλάξουν οτιδήποτε τους έκανε εντύπωση, προκειμένου να στήσουμε μια έκθεση» εξηγεί στην «Κ» ο Θοδωρής Τζούμας, πρόεδρος του συλλόγου. Το ακριβοθώρητο εύρημα κινητοποίησε τον 31χρονο Θοδωρή, που άνοιξε το μπουκάλι και διαπίστωσε ότι το γράμμα ήταν στα τουρκικά. «Αυτή τη στιγμή που σου γράφω οι βόμβες σκάνε γύρω μου, κάνοντας τη νύχτα μέρα». Ετσι περιγράφει τον αποκλεισμό του εμπορικού πλοίου του στο λιμάνι της Τρίπολης κατά τις ταραχές στη Λιβύη, τη 10η Αγούστου του 2011 ο Tούρκος αποστολέας Ερσίν, στην αγαπημένη του Nτενίζ. «Αφού λάβαμε τη μετάφραση, συμπεριλάβαμε το γράμμα στην έκθεση» διηγείται ο Θοδωρής. «Η ιστορία συγκίνησε όλο το νησί, δεν γνωρίζαμε άλλωστε την έκβαση της περιπέτειας του Ερσίν». Λίγο αργότερα βρέθηκε για μια εκπαιδευτική συνάντηση στη Σκιάθο ένας Τούρκος εκπαιδευτικός, που διαφώτισε περαιτέρω την ιστορία και καθαρόγραψε την αναγραφόμενη διεύθυνση. Ετσι, ο Θοδωρής απέστειλε μια φωτοτυπία του γράμματος στην Μπούρσα, όπου την παρέλαβαν οι γονείς του Ερσίν, καθώς ο ίδιος είχε μπαρκάρει. Λίγο αργότερα ο ήχος του sms ακούστηκε στη Σκιάθο «με λένε Ersin Emir, ψάξε με στο facebook». Κάπως έτσι «εκσυγχρονίστηκε» η επικοινωνία. Ο Θοδωρής και ο Ερσίν έγιναν φίλοι στο facebook και συνομίλησαν στο chat. «Ξέρεις πού είναι η Σκιάθος;» ρώτησε ο Ελληνας «εδώ είσαι πια διάσημος». «Κάθε γραμμή είναι αλήθεια» ανταπάντησε από τη Μερσίνα ο 25χρονος Τούρκος, «το συνηθίζω να ρίχνω μπουκάλια στη θάλασσα, αλλά δεν ήλπιζα να βρεθεί ποτέ!». Το περιστατικό αναδείχθηκε από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία το παραλλήλισαν με την υπόθεση της ταινίας «Οι άνθρωποι του παππού μου», όπου ο Τουρκοκρητικός ήρωας ρίχνει μπουκάλια με σημειώματα στη θάλασσα στη διάρκεια όλης της ζωής του με την ελπίδα να φτάσουν στα Χανιά. Αφού πεθαίνει, ο εγγονός του λαμβάνει ένα πακέτο με το μπουκάλι του παππού, ένα ούζο και μια πρόσκληση για την Κρήτη. Τη συγκίνησή του, αντίστοιχα, δεν μπορεί να κρύψει και ο Θοδωρής. «Η οικογένειά μου ήρθε στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή από τον Τσεσμέ» ομολογεί, «δεν είχα μέχρι σήμερα καμία επικοινωνία με Τουρκία, μέχρι πού η μοίρα μού έστειλε αυτό το μπουκάλι». «Τι είναι ελευθερία;» αναρωτιέται στο ταραγμένο γράμμα από τη Λιβύη ο Ερσίν, «μήπως είναι η θάλασσα;» αντιγραφή από την Καθημερινή http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_15/06/2012_485546

στάσου μύγδαλα

καταρχάς ένα μεγαλο ευχαριστώ για τις ευχές σας,
 μεγάλο πελώριο, σα παγωτό χωνάκι γίγας  μεσα στο πέλαγο , να πέφτουμε στη θαλασσα και να γλύφουμε σοκολάτα και κοματια φράουλας
Μια απ αυτές τις μέρες λέω να σταματησω να γραφω στο μπλογκ, 
γιατί απ αλλου ξεκίνησα άλλο είχα στο μυαλό μου κι αλλου το μπλογκ με πήγε
Τώρα πια το μπλογκ είναι πιο δυνατό από μένα, δε το κουμαντάρω 
κι αυτή είναι η γλυκα του.
Μ αυτά και με τ αλλα έχω πρόσκληση για μπλογκοπαιχνιδο μουσικό 
το οποιο σ εκθέτει κανονικά μονο ΑΦΜ δε ζητα χάχα, 
όχι μωρέ την ημερομηνια θέλει που γεννήθηκες
 και τι σουξέ παίζονταν την βδομάδα κείνη.
http://turigr.blogspot.gr/  ειναι το μπλογκ που με έβαλε στο παιχνίδι 
Οι όροι απλοί: Βρες την εβδομάδα που γεννήθηκες ποιο τραγούδι ήταν Νο1 σε Αμερική και Μεγάλη Βρετανία μπαίνοντας στις αντίστοιχες σελίδες, στη συνέχεια εντόπισε τα τραγούδια στο YouTube και τέλος ανέβασέ τα στο blog σου. Αν θέλεις, προσκάλεσε κι άλλους bloggers 
για να συμμετάσχουν στο παιχνίδι. 
έλα παίζει και βοήθεια μπες εδώ και θα το βρεις 
To δικό μου ήταν αυτό αγαπημένο και πασίγνωστο.
χμ ποιον να προσκαλέσω τώρα χμ χμ μουμπλε μουμπλε
έχουμε και λεμε
γιαγιά Αντιγόναρα
Έλενα
απος
Φουλη
μανταρινι
dery
Gyro
Ginger και οι φωτογραφίες της
και οπωσδήποτε καθαρματενιο μαγειρα
για τις καταπληκτικές εκπομπές του.
και όσοι δε βαριέστε να παίξετε βουρ 
κι αν αργήσω να ξαναγράψω μην ανησυχήσεις
θα  πλατσουριζω τα βραδια που έχω χρόνο

ξυπολητος..

Μεγάλωνα στην αμμουδιά , τα βράδια κοίταζα τα αστέρια και έδινα μάχες με τα κουνουπια, κάτι μεγάλα "στούκας" τα λέγαμε.

παίζαμε πόλεμο και φτιαχναμε κάτι μεγάλες τρυπες στην αμμο ήταν τα οχυρά μας και καλα, από πάνω πεταγαν τα τεραστια κουνουπια , για  μας ήταν πολεμικά ελικόπτερα και εγώ  έβρισκα κάτι παληα  φλιτ σπρεη και τα ριχνα στη φωτια, σε λίγο θα γινόταν μικρή έκρηξη

κάθε πόλεμος που σέβεται τον εαυτό του χρειαζόταν μια έκρηξη .

Μεγάλωνα ξυπολητος  στις αλάνες και παίζαμε πετροπόλεμο ακόμη έχω το σημάδι στο μέτωπο από μια ξαφνική πετρα, και μετά αίμα πολύ αίμα.

Μεγάλωνα στη βαρκα  και θυμάμαι τον πατερα να πιάνει τα χταπόδια και να τα ψήνουμε στο κηπο με τους Γάλλους φίλους μας.

Ο πατέρας  άναβε καβαλίνες από το γάιδαρο μας για να διώχνουμε τα κουνουπια, στην πραγματικότητα τα μαστούρωνε τα κουνουπια.

 Μεγάλωνα και έφυγες νωρίς  "...ρε μπαμπά..."

Το καλοκαίρι που χάθηκε στον χειμώνα μεγάλωσα απότομα,κατω από τη σκιά της βερικοκιάς.

Και μετά ήρθε η πολη και με βρήκε, ελευθερια ηδονή και όνειρα, ξενύχτια αλητείες νέοι φίλοι.

Ποτε δε φανταζόμουν ότι θα γινω τριανταπενταρης, και σαραντάρης.

Ποτε δε το σκέφτεσαι ότι θα σου συμβεί  και σένα... αλλα θα σου συμβεί

 Οταν είσαι είκοσι όλα είναι αλλιώς και ολα  κρατάνε για πάντα.

Μεγάλωσα και εγώ, μη με κοιτας πίσω από το πρόσωπο που δε προδίδει την ηλικία μου,

κι όμως μεγάλωσα...Fuck!
Δεν είμαι πια το κουταβάκι, δε με "τσεκάρεις" πια μανα, αν γύρισα νωρίς
εγώ σε "τσεκάρω"  αν πηρες για τη πίεση το  χάπι...

Να μαι εδώ απόψε που έχω γενέθλια "ξυπόλυτος" πάλι,

 σου γραφω να με προσέξεις...

πάντα θέλουμε λίγη προσοχή στα γενέθλια μας ,

 κι ας κάνουμε πως δε θέλουμε

και τώρα θ ακούσω δυνατά αυτό.

Tsin-tsin

φυλαω το καλο  κοκκινο κρασι τον  "μελα παυσίλυπο οίνο"
για οταν ερθεις

ξερεις εσυ.

έλα .

δεν είναι πολύ όμορφο αυτό το νησι ?

η θαλλασσα εντος σου

αυτό το τραγούδι είναι για σένα, υπαρχουν ανθρωποι

 που ζουν μοναχοι μα οχι μονοι, ειχες πει.

θυμάμαι αγαπούσες πολύ την φωνή της αλεξιου αν και Άγγλος ένιωθες περισσότερο παρα καταλάβαινες τα τραγούδια της

Κάθε χρόνο ερχόσουν στο νησι και μου λεγες απιστeυτες ιστορίες από τη πολυτάραχη ζωη σου

Ένα πρωινό ήρθες και μου πες, χτες το βραδυ έπινα ούζο με την Αλεξιου

Λέω   φιλε μου το πιο πιθανό είναι ότι ήπιες πολλά ούζα χτες το βράδυ

Νοοοο! δες τη φωτογραφία, έπεσε πολύ γέλιο, ήσουν όντως στο ίδιο μπαράκι

και έτυχε να είναι η Αλεξιου στο νησι για λίγες μέρες

Στις φλέβες σου, έλεγες κυλάει ελληνική θαλασσα και γέλαγες βροντερά,

another ouzo plizzz!

Είχες το αιγαίο μεσα σου,  το βλέπαμε στους πινακες που ζωγραφιζες... 

 Από χτες  σ έχει και το αιγαίο μεσα του, όπως ακριβώς το θελες.

Την ώρα που έδυε ο ηλιος, σε μια βαρκα η  γυναικα της ζωης σου και μεις, 

 δωσαμε ενα κοματι σου στο άνεμο και στη θαλασσα .

Γιατι το πιο γλυκο το δυνατο το πιο σημαντικο το εχουμε μεσα μας 

και κανεις δε μπορει να το παρει.

 Περίεργο που το γραφω έτσι αλλα είμαι σίγουρος

 ότι καπου κει πάνω  θα χαμογέλαγες με ένα ποτήρι ούζο και παγο.

Και τώρα να σαι σίγουρος είσαι στη θαλασσα, στο αεράκι την ώρα που δύει ο ηλιος,

 είσαι  εδώ που αγάπησες πολύ και σε αγάπησε πολύ.

σαν ιζ σαινινγκ

sun is sining 

και 

 ει πειρατή...

γίνεται διαγωνισμός σε αγαπημένο  δελφινο-μπλογκ

μπορείς να δεις πληροφορίες εδώ

είπα να πάρω μερος έτσι για το καλο

με δυο αγαπημένες φωτογραφίες 

που τράβηξα πρόσφατα

με θέμα το καλοκαίρι

αφού δεν έχω που δεν έχω όρεξη να γραφω

ας τραβάω φωτογραφίες  ακουγωντας

αγαπημένα τραγούδια

το δικό σου ποιο είναι?

τρώω κερασια(αλλα-ντάλα-ποστ)

Τρώω κεράσια,δεν έχω όρεξη να γράψω τίποτα
αλλά τα δάχτυλα μου γράφουν
Κάτι γίνεται αυτές τις μέρες και τρώγομαι με τα ρούχα μου
σαν αυτές τις κυριες που περνάνε εμμηνόπαυση
 και τα βάζουν με όλους.
Φταίει το φεγγάρι φταιει η έκλειψη ,..δε ξέρω...
Και όποτε έχω νεύρα πάω και κουρεύομαι σύριζα
και μετά κάνει σχόλια μια φίλη
"....μωρέ πολύ σε αγριεύει αυτο το κούρεμα...
ωραια ήταν τα κερασια πάντως
σου έχω και τραγούδι

7% μπαταρια έμεινε  στο λαπιτοπι 
και παω να διαβάσω το νέο βιβλίο του Αυγούστου Κορτω
ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά

οι μέρες του φωτός

καλο μηνα &καλο τριήμερο
ηλιολουστο & ήμερο
έρχονται οι μέρες του φωτός, 
κάποιος μου ψιθυρίζει







Νατάσσα Μποφίλιου - 
"Οι Μέρες του Φωτός"
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος


..Από κάπου έρχεται μια μακρινή μουσική
σε ξεσηκώνει, θέλεις να βγεις,
ν' ακουλουθήσεις τη μεγάλη πορεία
νιώθεις πως γράφεται ιστορία.

Έρχονται οι μέρες του φωτός, οι μέρες του φωτός
μια εποχή τελειώνει.
Έρχονται οι μέρες του φωτός, οι μέρες του φωτός
μια εποχή τελειώνει... μια εποχή τελειώνει...