Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

μεσάνυχτα στο κεντρο της πολης, χιονι..



Κάποιες βραδιές είναι διαφορετικές
Αρκεί ενας στρατός από χιονονιφάδες
 χαρούμενες μεθυσμένες
Να σε πάρουν από το χέρι 
και να σε σύρουν στο τρελό χορό τους
Μεσάνυχτα και κατι
Κάποιες θα λιώσουν,
 οι πιο δυνατές θ αντισταθούν,
θα πάρουν δύναμη από το αλύπητο παγερό κρύο και
θα παρατείνουν τη ζωή τους για καμία μέρα ακόμη
στα καπό των αυτοκίνητων, στις σκεπή της εκκλησιάς
στα δέντρα που τις υπομένουν
Γύρισα σπίτι και σε σκεφτόμουν
Ένα τέτοιο βραδυ του φλεβαρη του  2002
Μας την έκανες έτσι ξαφνικά
Ούτε συ  ο ίδιος δε το περίμενες
Μοναχά εγώ είχα  δει στα μάτια σου
 Τρεις μέρες πριν, ένα σκοτάδι
Και βιάστηκα κείνο το μεσημέρι να στα πω όλα
Πόσο  αδελφό μου σ ένιωθα πόσο  αγαπούσα
Πόσο συγγνώμη ήθελα να σου ζητήσω για τις νεανικές μου ανώριμες
Στιγμές
Ανοίχτηκαν κανάλια και ειπώθηκαν πολλά
Και οι νιφάδες έξω  αργά κι ευγενικά
 σα χτες το βραδυ
Κι εσύ δε Σταματουσες
Και να κι άλλο κρασί ..
Στο τέλος γίναμε ντιρλα
και  είδα στα μάτια σου χαρα 
γλυκεια
Σα μηλόπιτα
Που να το ξέραμε
 ότι 4 μέρες μετά
 Αναπάντητες κλήσεις στο κινητό σου
τις κοιταζα και δεν ηξερα πως να απαντήσω
Πώς να πεις μέσα από μια ψυχρή συσκευή
Κατι τόσο  μεγάλο
Πιο μεγάλο κι από το χρόνο
Κάθε τέτοια μέρα θα σου γράφω
 μεσα απο
εκατομμύρια   χρυσές οπτικές ίνες
Κάτω από το μπετό της πολης
Θα στέλνω αυτό το γράμμα στο
Ατέλειωτο συμπαν
Κάπου κει θα σαι
Το ξερω ρε  φιλε
 Δε Θα ζωγραφίζεις πορτραίτα παλιών ερωτών
Δε θα παραπονιέσαι ότι πάχυνες πάλι
Ούτε θα ψήνεις κοτόπουλο ρολό
Κυριακή μεσημέρι
θα με κοιτάς αυτό  το χαμόγελο
με την υποψία μελαγχολίας
και δε θα σου λείπω
αλλά εσύ θα μου λείπεις πάντα






23 σχόλια:

  1. Ουφ. Εσύ έχεις βαλθεί να μας λιώσεις, σε αντίθεση με κάποιες νιφάδες που αντέχουν στο κρύο... Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι τόσο όμορφο, όταν μερικές νιφάδες που πέφτουν ακόμα και σε μια πόλη, μπορούν να μας συνδέσουν με κάτι ευγενικό και τόσο τρυφερό... και να εμπνεύσουν αυτό το ποίημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αχ πολύ δυσκολοι αποχαιρετισμοι! Και γω προχθες κηδεψα τη γιαγια μου :(
    Καλό Σαββατοκύριακο, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ας αναπαυθει η ψυχη της , η δικια μας ειναι δυσκολοτερο,

      Διαγραφή
  4. Άσωτε με συγκίνησες! Να είσαι καλά ρε ψυχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. επειδη σε ξερω παιδι, σο κανω μια αγκαλια και πινουμε βοτκα σκετη κατω απο τη ακροπολη, και θυμομαστε και ξεχναμε τι λες?
    κβ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Nothnig Really MattersΣάβ Φεβ 21, 12:14:00 μ.μ.

    Don't let memory play games with your mind
    He's a faded smile frozen in time
    I'm still hanging on -- but I'm doing it wrong
    Can't kiss him goodbye -- but I promise to try

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι νιφάδες και οι θύμησες!
    Κι ένας αποχαιρετισμός που θα γίνεται συνέχεια...μας συγκίνησες και οι νιφάδες σου μας πήγαν κι εμάς σε ανάλογους αποχαιρετισμούς...να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απεχθάνομαι το κρύο και το χιόνι, αλλά το ποίημα αυτό είναι καί πρωτότυπο σαν θέμα καί καλοδουλεμένο. Το χάρηκα!
    Ξενούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είναι πολύ βασικό που πρόλαβες να του τα πεις
    όσα ήθελες.
    Φαντάσου να έφευγε
    χωρίς να ξέρει...
    φαντάσου να βασανιζόσουν
    για το αν κατάλαβε
    την εκτίμηση και την αγάπη σου.
    Αυτό ήταν το πιο όμορφο μνημόσυνο που θα μπορούσες να του κάνεις.
    Σαν τα πολυφροντισμένα κόλυβα
    που τα ψυχοσάββατα οι γυναίκες
    κάνουν για τους χαμένους τους
    με τόση αγάπη και φροντίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είναι κάποιες σημαδεμένες στιγμές.....που σε σέρνουν στον τρελλό χορό τους σαν τις χιονονιφάδες...να είσαι καλα και να περάσεις ακομα καλύτερα.. το τριήμερο σου..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είναι τρομερό πως οι κατά τ' άλλα απλές, καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων γύρω μας, η ρουτίνα τους, είναι τελικά πράγματα τόσο χαρακτηριστικά και σημαντικά που γίνονται το κέντρο της αναπόλησης τους κατά την απουσία τους. Για τους τελευταίους στίχους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλές Απόκριες φίλε μου, να είσαι πάντα καλά και πάντα με αγάπη γύρω σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. με συγκίνησες άσωτε με τις μεθυσμένες χιονονιφάδες που φέρνουν μνήμες αξέχαστες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν λείπει σε κάποιον άλλον… ειδικά μετά από τις σκηνές που περιγράφεις! μην τρελαθούμε καλέ…

    εγώ γιατί μυρίζομαι happy end;

    ΑπάντησηΔιαγραφή