Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

μιση ζωη μετα..


Η μεσόκοπη κινεζουλα χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας.
Η μέρα ήταν ακόμη ζεστή σα Σεπτέμβρης
παρόλο που το ημερολόγιο έδειχνε 30 οκτωβρη.
Τρελός καιρός έτσι?
Κοίταξα απο το παράθυρο της κουζίνας με παιδική περίεργα να δω ποιος κτυπάει το κουδούνι χρονιάτικα, είχα κι αυτή τη πικρίλα του καφέ στο στόμα
πηγη φωτογραφίας http://simpleman-theskyisthelimit.blogspot.gr
αφιερφωμενη στην  joan Petra και το σχόλιο της
Είδα την γλυκιά κύρια με τα γαλαζια αθλητικά παπούτσια να περιμένει , 
το πρόσωπο της ειχε μια υπέροχη ηρεμία και μια κούραση ζωής .
Τουρίστρια τέλη οκτωβρη στο νησί?
Τι γυρεύει?
Μπορεί απλά να χάθηκε  σκεφθηκα
Κι αν χάθηκε γιατί δε  ερωτάει στο μπακάλικο απέναντι?
Η γυναικα τιυ μπακαλη. μανταμ σουσου
 ειχε καρφωθεί στην εξώπορτα να μάθει τα πάντα..

Μ ολα αυτά τα ερωτηματικά κι ακόμη περισσότερα πήγα ν ανοίξω τη πόρτα
Με κοιτά με βλέμμα διαπεραστικό και με  ρωτάει
Εδω ειναι το σπίτι  της κύριας ....... (τ όνομα της  μητέρας μου) στ αγγλικά φυσικά
Της λέω ναι ποια είστε?
Μπεττυ  μου απαντάει

Μπεττυ? σκέπτομαι

Είμαι ο γιος της λέω
-Κατι μου λέει αυτό το όνομα αλλά δε μπορώ να καταλάβω τι-

Θέλετε να φωνάξω την μητέρα μου της λέω?
 και πριν προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση
Με δάκρυα στα μάτια, μου λέει
ξέρετε 40 χρονια πριν μου ειχε δώσει δουλεία και ένα δωμάτιο να μείνω η μητέρα σας

Μπετυ.. ε?
Φωνάζω την μανα μου, η οποία ποτέ δε θυμάται να πάρει ποιο χάπι ποια ώρα
αλλά μόλις είδε την μικροκαμωμένη κινέζου , άρχισε να κλαίει κι αυτή
Θυμήθηκε τα πάντα
Ο χρόνος κυλίει τόσο γρήγορα τόσο αδίστακτα αλλα αυτα που γραφει
δε σβηνονται με τιποτα.

40 χρονια μετά
Η  Μπετυ για κάποιους  λόγους οικογενειακούς δυσάρεστους
 ειχε αφήσει την Αμερική
και ταξιδεύοντας η μοίρα την έφερε στο νησί
Βρέθηκε στο σπίτι των δικών μου και εκείνοι της έδωσαν να μείνει , 
ένα φαί και σε αντάλλαγμα
αυτή μας πρόσεχε έτσι γιατί ένιωθε οτι έπρεπε να προσφέρει κατι
Είμαι τόσο περήφανος για αυτούς τους γονείς 
πολύ όμως

Ήμουν μωρό νεογέννητο 

Απλά πάντα θυμόμουν ιστορίες της μάνας και του αδελφού μου που εχει λίγο πιο ξεκάθαρη εικόνα μέσα του για τη Μπετυ
Μίση ζωή μετά η μπετυ μας έψαξε.
Ήρθε απο την αλλη άκρη τιυ κόσμου (μένει στο  LosAngeles και ειναι ζωγράφος)
Για  να πει ένα ευχαριστώ και να ξαναδεί το αγαπημένο της νησί
Σ ευχαριστώ Μπετυ  που με είχες στην αγκαλιά σου μωρό παιδ
 και κρίμα που δε το θυμάμαι
Αλλά σίγουρα τώρα ξερω γιατί όταν θέλω να κάνω πλακα
μιλάω κινέζικα ακαταλαβίστικα
μάλλον εκεί οφείλεται