Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα λογοτεχνικα σαββατα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα λογοτεχνικα σαββατα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

αποχαιρετισμοι (για λιγο)---"Αυτό το έχω ξαναζήσει ..."---

Αυτό το κλάμα σου το ξαφνικό το βουβό, 
με αναφιλητά, με ράγισε μ έκανε χίλια κομμάτια
Και εγώ δε γίνομαι εύκολα , η ζωη με κανε ατσαλι μεσα
Δεν σ είχα δει ποτέ έτσι
αυτό δε το χα ξαναζήσει μαζι σου.
Να οδηγείς και να κλαις βουβά
Είχα χαθεί στο τραγούδι μέσα και κοιτούσα τα δέντρα που ετρεχαν
 αντίθετα από τη κατεύθυνση του αμαξιού.
 σκεφτόμουν  οτι μέρες σαν την σημερινή την είχα ξαναζήσει πολλές φόρες
Ένα αεροπλάνο στον ουρανό ,που πάει?
Ναι αυτο  το  εχω ξαναζησει, ρε πουστη μου, ετσι ειν η ζωη.
Μου πιασες το χέρι και σε κοίταξα , βροχή στα μαγουλα τα δάκρυα.
αυτό δεν το είχα ξαναζήσει
ΣαγαπΩ (με περισπωμένη)
και οτι γραφει δε ξεγραφει

καθε ομοιοτητα με καταστασεις και προσωπα 
δεν ειναι συμπτωματικη και στηριζεται σε πραγματικα γεγονοτα
ειχα σκεφτει οτι δε θα γραφα κατι για αυτο  λογοτεχνικο σαββατο
αλλα τελικα γραφτηκε μονο του.

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

στον κινηματογραφο

μια ιστοριουλα για το μπλογκ "λογοτεχνικο Σαββατο"

Αυτό που τον εκνεύριζε πιο πολύ απ όλα ειναι να τον στήνουν και η κοπέλα η του τον είχε στήσει άλλη μια φορά
Είχε νευρα πολλά νευρα και κοίταζε με μανία το ρόλοι του, η ταινία θα άρχιζε σε 5 λεπτά.
Είχε ήδη αποφασίσει οτι θα της έλεγε μετά την ταινία να χωρίσουν,
σημερα ηταν η καταλληλη μερα θα χρησιμοποιούσε μια από τις γνωστές ατάκες χωρισμού για να της  χρυσώσει το χάπι.
Ξέρεις  " δε σου αξίζω" , "είμαι σε μια φάση που καλύτερα να μείνω μόνος, δε φταις εσύ εγώ φταίω" δεν εχω ξεπερασει την πρωην(ουπς αυτο δεν ειναι και τοσο ψεμα σκεφτηκε) 

Ήταν πάντα ασυνεπής αυτή η κοπέλα και συμπεριφερόταν σαν να  να στρεφόταν γύρω της ολακερο το συμπαν.
Τι θα ελεγε αραγε ο Κοελιο που ξερει απ αυτα? ε?

Ενας μήνας ήταν αρκετός, ασε που το σεξ ηταν χλιαροτατο! 
Ασε που τον ξενερωνε το πλαστικο βυζι!
Γενικά μετά τον χωρισμό του με την Έλενα δεν είχε στεριώσει με καμία
 Επιτέλους Ήρθε, 
μπήκαν μέσα βιαστικά, είχαν ήδη κλείσει τα φωτα και επαιζαν οι πρωτες σκηνες της ταινιας.
 Κάθισαν σε 2 τυχαία καθίσματα βιαστικα.
Δεν είχε πολύ κόσμο η προβολή.
Σύντομα συνειδητοποίησε οτι ένα γνώριμο άρωμα μέσα στο σκοτάδι, τον ειχε κυκλωσει.
Το άρωμα της πρώην, της Ελενας.
Αυτο το χαρακτηριστικο αρωμα που σε συνδιασμο με το φυσικο της αρωμα  τον καυλωνε αλυπητα.
Μετά από 3 χρονια σχεσης  πολλους χωρισμους , και ενα σπασμενο μπουκαλι απ αυτο το  ιδιο το αρωμα την μερα που χωρισαν ,γιατι δεν την παντρευοταν, ηξερε καλα την μυρουδια αυτη.
Μυριζε το δυαρι στο πεμπτο ενα μηνα απ αυτο το αρωμα

Γυρίζει δεξιά και συνειδητοποιεί οτι ήταν αυτή
Γαμωτο!!!!! 
Απ όλες τις θέσεις , όλων των σινεμά που παίζουν αυτή τη ταινία ,διάλεξα να καθίσω   αποψε  διπλα της? σκεφτηκε
Κοιτάζει παραδίπλα της ,ενας τύπος με μούσι
Ε όχι  ρε παιδια αυτή μισεί το μούσι ψελισσε, πως ξεπεσε ετσι?
"...ειπες κατι αγαπουλινι..." ψιθυριζει η αλλη- που την ειχαμε χεσμενη μεχρι τωρα γιατι  αυτη τη ιστορια χωραει μονο δυο και ενα αρωμα-
Η καρδια  του άρχισε να κτυπάει δυνατά, ποια ταινία και ποια πλοκή?
 δεν είχε παρακολουθήσει τίποτα
Σκαφτόταν πως να "την κάνει" μέσα στο σκοτάδι πριν το διάλλειμα.
Δεν είχε καν αντίληψη του χρόνου και  τσουπ βλέπει στην οθόνη να γράφει "Διάλειμμα"
 με κείνη τη κιτς γραμματοσειρά της δεκαετίας του 80.
'..Ω ρε γαμωτο .." γαμιεται το συμπαν αποψε σκεφτηκε
Ανάβουν τα φωτα και τα κοιταζονται αυτοματα σαν να ηταν το πιο φυσικο που θα μπορουσε να συμβει , οταν αναψουν , να μη κοιταξει την κοπελια του αλλα απο την αλλη πλευρα
" πιο ομορφη απο ποτε η πουτανα, σκεφτηκε!
Η Ελενα ταράζεται κι αυτη με να τρόπο που μονο αυτός ξερει να αναγνωρίσει.
Λέει κατι στον μουσάκια και πάει έξω βιαστικα
"Πάω για κόκαλα  ζερο..." του λέει η κοπελιά του και κεινος   κατακόκκινος , κάνει ένα νεύμα και σηκώνεται να πάει τουαλέτα κι αυτος.
Μπαίνει στο προθάλαμο και η Ελενα  ειναι κει.
Μερικά δευτερόλεπτα αμηχανίας... και χωρίς να καταλάβουν και οι δυο φίλιουνται με πάθος.
Ένα φιλί από κεινά τα δικά τους τα γεμάτα τρευφεραδα και  παθος συναμα  αμεσως του σηκωθηκε , κι ειχε καιρο να του συμβει αυτο το αμεσως με τις αλλες.

Κοσμος μπαινοβγαινει και τουε κοιταει
για αυτους τους δυο δεν υπηρχε χρονος και τοπος
Ένα καζανάκι της τουαλετας  τους κανει να σταματήσουν ...
Κοιτάζονται ξανα  με θερμη.. και αναψοκοκκινισμενοι και οι δυο
"Θέλω να σε ξανά δω"  της λέει θελω να μαστε ξανα μαζι, θελω να με παντρευτεις"
ετσι απλα και μαυτη τη σειρα.
" Ναι μωρο μου ναι..." ετσι απλα και  χωρις πολλα πολλα

3 μηνες μετα μετά παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο, στην αγαπημένη τους πόλη, την Λισαβόνα
Η ελινα ηταν εγκυος ηδη δυο μηνων.





Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

πολυτιμα αντικειμενα


Ενας αρκουδος  μέσα σε γυάλινη μπάλα χριστουγεννιάτικη,
 την ταράζεις και χιονίζει, χιονίζει τον αρκούδακο.
Θυμάσαι?
 Την πηρες δώρο από τα  Goodies μαζι με γεύμα…

Στην πραγματικότητα δε πεινούσες  ποτε  αλλά σ άρεσε πάντα να αγοράζεις
αυτά τα γεύματα που την εποχή των Χριστουγέννων εδιναν έξτρα δωράκια με θεμα τον αρκουδο, και επιπλεον καποιο αντιτιμο χρηματικο που πηγαινε στα χωρια ΣΟΣ
Κι είχες μαζέψει πολλά αρκουδάκια, κορνιζα με αρκούδα, αρκουδινα με φούστα, αρκούδι μαξιλάρι, αρκούδι παιδική κουβέρτα…
Μα τι θα τα κάνεις όλα αυτά, παιδια δεν θα κάνεις? Σου λεγα με υφος
Κάνε ένα καλό και ριχτο  στο γιαλό μου λεγες
 και αχαχούχα μ εκείνο το τρανταχτό γέλιο.
Σαράντα μέρες μετά τη κηδεία σου, ο αδελφός σου μας κάλεσε όλη τη παρέα σπίτι  , να μας μοιράσει πράγματα δικα σου.
Μάζευα  όλα τα αρκουδοπραγματα και εκλαιγα , τα κρατούσα  σφιχτα και τα εφερα σπίτι μου.
Τριανταπεντε χρονων αντρας να περπατα στη διαδρομη από το σπιτι σου στο δικο μου με ένα μικρο σακ βουαγιαζ γεματο αρκουδακια.
Δεν ήθελα να τα βλέπω κάθε μέρα αλλά ήθελα να τα εχω.
Τα εκρυψα μέσα στο δερματινο μαυρο μπαούλο στο χολ,
ξέρεις εκείνο που είχαμε βρει στα σκουπίδια στα Εξάρχεια ένα βραδυ και το καβαλάγαμε σα τρελλά παιδιά τα ξημερώματα.
Είναι κει  ακόμη μέσα  στο μπαούλο , μια  παραξενη  κλειστη παιδική χαρα για αρκουδοπαιχνιδια.
Μονο την γυάλινη μπάλα εχω έξω απο το μπαούλο,
 να παίζει με το φως του σαλονιου
 και όποτε μου λείπεις την κουναω γερά και με δύναμη
 και χιονίζει τον αρκούδακο.
Ανοιξη καλοκαίρι φθινόπωρο χειμώνας...
 χιονίζει στο αρκουδακι  που με κοιτά σα να μου λέει  :
Ε ψιτ!! η ζωή συνεχίζεται εκεί έξω ,
μην πατας ποτε pause 
 σπάσε τη δική σου γυάλα και ζήσε όλες τις εποχές σου 
η ζωη ειναι μονο αυτη που ξερουμε...

  το κειμενο γραφτηκε με αφορμη τα λογοτεχνικα σαββατα που ειναι εμπνευση της Βερονικας  και αυτη τη φορα ειχε τιτλο πολυτιμα αντικειμενα
σαυτο το μπλογκ ειμαι σιγουρος οτι θα βρειτε ενα σωρο πολυτιμα κειμενα