Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

message in a bottle


Ενα μπουκάλι σε ρόλο... SMS
Της Ιωάννας Φωτιαδη



τι ειναι ελευθερια? μήπως είναι η θάλασσα?


Ποιος, άραγε, αγναντεύοντας τα κύματα δεν έχει σιωπηλά παρακαλέσει η θάλασσα να του δώσει ένα σινιάλο από ένα πρόσωπο αγαπημένο, αλλά μακρινό; Στην εποχή, ωστόσο, του facebook, του twitter και εν γένει της άμεσης ηλεκτρονικής επικοινωνίας, ένα χειρόγραφο γράμμα σε ένα μπουκάλι μόνον ως κινηματογραφικό σενάριο μπορεί να εκληφθεί...
«Αφωνα» έμειναν τον περασμένο Μάρτιο τα μέλη του πολιτιστικού Συλλόγου «Σκιάθος», όταν ανήμερα το Πάσχα κατά τον καθαρισμό των παραλιών εντόπισαν ένα πλαστικό μπουκάλι με γραπτό... περιεχόμενο. «Είχα συστήσει στους εθελοντές να φυλάξουν οτιδήποτε τους έκανε εντύπωση, προκειμένου να στήσουμε μια έκθεση» εξηγεί στην «Κ» ο Θοδωρής Τζούμας, πρόεδρος του συλλόγου. Το ακριβοθώρητο εύρημα κινητοποίησε τον 31χρονο Θοδωρή, που άνοιξε το μπουκάλι και διαπίστωσε ότι το γράμμα ήταν στα τουρκικά. «Αυτή τη στιγμή που σου γράφω οι βόμβες σκάνε γύρω μου, κάνοντας τη νύχτα μέρα». Ετσι περιγράφει τον αποκλεισμό του εμπορικού πλοίου του στο λιμάνι της Τρίπολης κατά τις ταραχές στη Λιβύη, τη 10η Αγούστου του 2011 ο Tούρκος αποστολέας Ερσίν, στην αγαπημένη του Nτενίζ. «Αφού λάβαμε τη μετάφραση, συμπεριλάβαμε το γράμμα στην έκθεση» διηγείται ο Θοδωρής. «Η ιστορία συγκίνησε όλο το νησί, δεν γνωρίζαμε άλλωστε την έκβαση της περιπέτειας του Ερσίν». Λίγο αργότερα βρέθηκε για μια εκπαιδευτική συνάντηση στη Σκιάθο ένας Τούρκος εκπαιδευτικός, που διαφώτισε περαιτέρω την ιστορία και καθαρόγραψε την αναγραφόμενη διεύθυνση. Ετσι, ο Θοδωρής απέστειλε μια φωτοτυπία του γράμματος στην Μπούρσα, όπου την παρέλαβαν οι γονείς του Ερσίν, καθώς ο ίδιος είχε μπαρκάρει.
Λίγο αργότερα ο ήχος του sms ακούστηκε στη Σκιάθο «με λένε Ersin Emir, ψάξε με στο facebook». Κάπως έτσι «εκσυγχρονίστηκε» η επικοινωνία. Ο Θοδωρής και ο Ερσίν έγιναν φίλοι στο facebook και συνομίλησαν στο chat. «Ξέρεις πού είναι η Σκιάθος;» ρώτησε ο Ελληνας «εδώ είσαι πια διάσημος». «Κάθε γραμμή είναι αλήθεια» ανταπάντησε από τη Μερσίνα ο 25χρονος Τούρκος, «το συνηθίζω να ρίχνω μπουκάλια στη θάλασσα, αλλά δεν ήλπιζα να βρεθεί ποτέ!». Το περιστατικό αναδείχθηκε από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία το παραλλήλισαν με την υπόθεση της ταινίας «Οι άνθρωποι του παππού μου», όπου ο Τουρκοκρητικός ήρωας ρίχνει μπουκάλια με σημειώματα στη θάλασσα στη διάρκεια όλης της ζωής του με την ελπίδα να φτάσουν στα Χανιά. Αφού πεθαίνει, ο εγγονός του λαμβάνει ένα πακέτο με το μπουκάλι του παππού, ένα ούζο και μια πρόσκληση για την Κρήτη. Τη συγκίνησή του, αντίστοιχα, δεν μπορεί να κρύψει και ο Θοδωρής. «Η οικογένειά μου ήρθε στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή από τον Τσεσμέ» ομολογεί, «δεν είχα μέχρι σήμερα καμία επικοινωνία με Τουρκία, μέχρι πού η μοίρα μού έστειλε αυτό το μπουκάλι». «Τι είναι ελευθερία;» αναρωτιέται στο ταραγμένο γράμμα από τη Λιβύη ο Ερσίν, «μήπως είναι η θάλασσα;»
αντιγραφή από την Καθημερινή
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_15/06/2012_485546